Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Xάρακας Νο31: "Μύθοι και θρύλοι του Γιδά"

Ως ανώτερος διοικητικός υπάλληλος δεν μπορούσε να αρνηθεί το καθήκον που του ανέθεσαν οι προϊστάμενοί του. Άλλωστε, το κίνητρο ήταν ισχυρό. Εκτός από το πολύ γερό bonus θα έπαιρνε αμέσως προαγωγή και θα γινόταν ανώτατος διοικητικός υπάλληλος. Ενώ αν αρνούνταν, θα ήθελε τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια γι΄ αυτή τη θέση.
Βέβαια, κρυφός του πόθος ήταν η θέση του υπουργού. Οι υπουργοί, πλέον τα τελευταία χρόνια, ήταν θέσεις διορισμένων ανώτατων υπαλλήλων, αφού νοούνταν ως διεκπεραιωτές της κυβέρνησης, μετά τις τελευταίες συνταγματικές αλλαγές. Σκεφτόταν λοιπόν ο νεαρός υπάλληλος ότι μήπως θα μπορούσε και με έπαινο ανδρείας να φτάσει στην υπουργική θέση, παρακάμπτοντας όλες τις ιεραρχίες. Τέτοιες σκέψεις έκανε, όταν έφτασε το βραδάκι στην Αλεξάνδρεια και ρώτησε ευθύς που θα μπορούσε να καταλύσει.
Έτσι, κατευθύνθηκε στο Hotel Μάνθος που εξακολουθούσε να στέκει εκεί για πάνω από έναν αιώνα, μα πλήρως ανακαινισμένο. Στη ρεσεψιόν ζήτησε έναν ηλεκτρονικό χάρτη αφής της πόλης. Μπήκε όμως στον πειρασμό να ζητήσει επιπλέον πληροφορίες από τη γηραιά ιδιοκτήτρια. Εκείνη, σαν άκουσε, έκλεισε όλες τις κάμερες και κλείδωσε την πόρτα του γραφείου της. Ήταν άνθρωπος ψύχραιμος, πάντα στη ζωή της ζύγιαζε τα πράγματα και μετά άνοιγε το στόμα της. Μα τώρα, το σάλιο της ξεράθηκε. Δεν φαντάζονταν ότι μετά από τόσες δεκαετίες θα αναγκάζονταν να θυμηθεί εκείνα τα πρώτα δραματικά χρόνια του καλλικρατικού δήμου που σημάδεψαν μια για πάντα τον τόπο και καλλιέργησαν θρύλους και δεισιδαιμονίες. Εκείνη όμως τα είχε ζήσει τα γεγονότα και αποφάσισε να του τα εξιστορήσει.
Θα μπορούσε να είναι εγγονός της, όφειλε να τον προστατεύσει. Αφού άνοιξε ένα μπουκάλι και σέρβιρε στα ποτήρια, άρχισε.
«Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημητριάδης. Το Δον το σκέφτηκε κάποιος άλλος, αλλά του το καθιέρωσε ο Χάρακας, μια σατυρική στήλη εκείνης της εποχής. Κρίμα που από τις απανωτές μηνύσεις δεν κατάφερε να ποτέ να βγει από τη φυλακή ο Χάρακας και κει πέθανε κιόλας. Ο Δον λοιπόν, τότε, το 2010, σαν χθες το θυμάμαι, κέρδισε τις εκλογές. Τότε βλέπεις ακόμα είχαμε εκλογές, όχι σαν τώρα που πατώντας ένα πλήκτρο αλλάζουμε κάθε βδομάδα την κυβέρνηση. Τέλος πάντων. Η φήμη του όμως προηγούνταν της νίκης του. Ήταν δήμαρχος για δυο τετραετίες σε έναν γειτονικό δήμο, το Πλατύ. Νύχτα ακόμη πήγαινε στο δημαρχείο. Οι υπάλληλοι έρχονταν, αν όχι πιο νωρίς από το ωράριό τους, πάντως πάντα στην ώρα τους. Όλες οι υπηρεσίες λειτουργούσαν ρολόι και καθημερινά το μεσημέρι έβγαζαν και του έδιναν τον οικονομικό δείκτη του δήμου. Είναι αυτός ο δείκτης που έμεινε γνωστός ως δήμιος δείκτης.
Τελευταίος ο Δον έφευγε, αργά το απόγευμα, από το δημαρχείο, μονολογώντας προς το σπίτι όλους τους νόμους και τις εγκυκλίους απέξω. Είπαμε λοιπόν, ότι έναν τέτοιο δήμαρχο εργατικό χρειάζονταν και ο νέος καλλικρατικός δήμος μας και τον βγάλαμε δήμαρχο.
Γνωρίζεις βέβαια απ΄ την ιστορία στο σχολειο ότι εκείνη τη χρονιά άρχισε και η υποτέλειά μας στο ΔΝΤ που ακόμη και τώρα συνεχίζεται. Καταλαβαίνεις ότι υπήρχε πολύς κόσμος τότε που παρακαλούσε για δουλειά έστω και για λίγους μήνες.
Ο αντίπαλός του Δον στις εκλογές, προσέλαβε, εάν θυμάμαι καλά, είχανε πει τότε, καμιά κατοσταριά άτομα. Καταλαβαίνεις για ποιο λόγο. Αφού όμως έχασε, τις επόμενες βδομάδες άρχισαν οι απολύσεις. Οι απολυμένοι κατευθύνονταν προς τους συμβούλους του Δον και ζητούσαν βοήθεια. Καταλαβαίνεις ότι έγιναν πολλές αναταραχές εκείνο το μήνα. Επιπλέον άρχισαν να λέγονται διάφορα. Ότι τάχα οι υπάλληλοι δούλευαν υπερωρίες για να διορθώσουν ανοίγματα και τέτοια. Υπήρχε ένα γενικό μπλέξιμο.
Ο Δον, έτσι τυπικός που ήταν, φοβήθηκαν ότι θα άρχιζε τους ελέγχους για παρατυπίες. Μάλιστα κάποια στιγμή τους προειδοποίησε να μη βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά για χάρη άλλων. Οι υπάλληλοι τρομοκρατήθηκαν και κάπως έτσι άρχισαν οι πρώτες φήμες για τον Δον. Κάποιοι σκέφτονταν να παραιτηθούν, άλλοι να ζητήσουν μετάταξη, άλλοι ετοίμαζαν τρόπους ανταρσίας και αντίστασης. Στο μυαλό όλων όμως, ο Δον είχε ήδη εκλάβει τρομερές διαστάσεις. Επρόκειτο για ένα θηρίο που θα τους κατασπάραζε. Όταν ανέλαβε τη δημαρχία ο Δον, το κλίμα ήταν ήδη διαμορφωμένο. Προσπαθώντας οι υπάλληλοι να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους (χαλαρά, γραφειοκρατία κλπ) αρνούνταν να ανταποκριθούν στη δουλειά τους. Τώρα χρειάζονταν να δουλεύουν. Το αυτονόητο δηλαδή. Έτσι άρχισε ο Δον να σκληραίνει τη στάση του. Δεν άργησαν οι πρώτες απεργίες και οι πρώτες τιμωρίες. Με αποκορύφωμα την υπάλληλο που πιάστηκε να κάνει μανικιούρ στο γραφείο της. Ο Δον την απέλυσε. Εκείνη φεύγοντας από το δημαρχείο έγραψε με την κόκκινη όζα της στον τοίχο «καταραμένε Δον θα μου το πληρώσεις». Ευθύς αμέσως ένα ποτάμι από κόκκινη όζα άρχισε να πλημμυρίζει το κτήριο. Οι υπάλληλοι τρομοκρατημένοι τσαλαπατήθηκαν στις σκάλες και φράκαραν στην πόρτα της εξόδου. Το κακό ήταν μεγάλο. Θρηνήσαμε δεκάδες νεκρούς. Ο δήμος μετακόμισε σε άλλο κτήριο. Οι υπάλληλοι αρνήθηκαν να ξαναμπούν μέσα για να πάρουν οτιδήποτε. Μετά από χρόνια και αφού ο Δον είχε πεθάνει, κάποιοι νέοι υπάλληλοι πήγαν να μεταφέρουν αρχεία. Δεν βγήκε κανείς ζωντανός. Η επίσημη εκδοχή ήταν ότι επρόκειτο για εργατικά ατυχήματα. Παντού όμως ψιθυρίζονταν ότι επρόκειτο για το φάντασμα του Δον που όταν αντιλαμβάνονταν υπάλληλο τον βασάνιζε μέχρι θανάτου.
Αυτά είχα να σου πω όπως τα έζησα και τα θυμάμαι. Κρίνε μόνος σου και αποφάσισε. Λένε ότι εάν βρεθεί υπάλληλος που να είναι εργασιομανής, τυπικός, εξυπηρετικός, συνεργάσιμος, συναδελφικός και ό,τι άλλο δεν έχει σχέση με υπάλληλο, τότε και να πάει στο στοιχειωμένο δημαρχείο, ο Δον δεν θα τον πειράξει. Ποτέ όμως ως τώρα δεν βρέθηκε τέτοιος υπάλληλος, για να δούμε ποια θα είναι η τύχη του. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω πια τι απ΄ όλα αυτά είναι αλήθεια ή παραμύθια. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι πρέπει να το σκεφτείς καλά».
Ο νεαρός υπάλληλος την ευχαρίστησε και την καληνύχτισε. Εκείνη του ΄ριξε μια τελευταία ανήσυχη ματιά. Είχε αρχίσει σιγά σιγά να χαράζει κι ο νεαρός ακόμη στριφογύριζε άυπνος στο κρεβάτι του. Τι θα έκανε το πρωί;

To be continued…

ΥΓ1: Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και μηνύσεων, η ιστορία είναι εντελώς φανταστική. Κάθε υπόμνηση της ιστορίας και του θρύλου του Κόμη Δράκουλα των Καρπαθίων είναι τυχαία.
ΥΓ2: Προσεχώς: Ο φέρελπις νέος και η διαδοχή. Ή αλλιώς, αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν οι κότες.
ΥΓ3: Παλικάρια και παλικαρούδες μήπως να καταλάβετε ότι οι εκλογές τελείωσαν; Μήπως να ασχοληθούμε και με τίποτα άλλο; Να, πάρτε για παράδειγμα την Πριγκίπισσα Θούλη. Δε βγήκε ο Μπόλαρης. Παρόλες τις φωτογραφίσεις. Έ, δε θα σκάσουμε κι όλας. Ξαναγυρίζουμε στους προσφιλείς μας αγώνες. Ξαναπιάνουμε τους πρίγκιπες. Αυτό θα πει συνέπεια, επιμονή και αγώνας. Μπράβο Πριγκίπισσα Θούλη. Άξια.
ΥΓ4: Μάλλον είναι δύσκολο να μπεις στη θέση του άλλου και να δεις πως είναι να είσαι στη θέση του. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να μπεις στη θέση ενός πολιτικού πρόσφυγα. Μέχρι τα τώρα που ζούσαμε με την ψευδαίσθηση (και κάποιοι και με την αίσθηση) των παχιών αγελάδων, δεν μας περνούσε από το μυαλό ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε οικονομικοί μετανάστες. Έλα όμως ντε που γινόμαστε και απ΄ αυτό τώρα. Με το ΔΝΤ δεν είναι απίθανο να γίνουμε και πολιτικοί πρόσφυγες. Για τίποτα πια να μην είστε σίγουροι. Σκέφτομαι λοιπόν ότι το τελευταίο που θα ήθελα να μη χάσω είναι η ανθρωπιά μου. Τα ανθρωποσκουπίδια που έχουμε κάνει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, μας καθιστούν υπάνθρωπους διότι στερούμε από συνανθρώπους μας ανθρώπινα δικαιώματα. Πολλοί θα μπορούσαν να αντιτείνουν διάφορα. Εγώ όμως θεωρώ ότι οτιδήποτε εξαφανίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά είναι πολιτικάντικες παπαριές και δεν έχουν θέση σε έναν ανθρώπινο λόγο, σε μια ανθρώπινη σκέψη και πράξη.
Γι αυτό λοιπόν, θέλοντας να τιμήσω και να περιφρουρήσω την ανθρώπινη υπόστασή μου συνυπογράφω την επιστολή διαμαρτυρίας και υποστήριξης των δυο συλληφθέντων και κρατουμένων Κούρδων πολιτικών προσφύγων. Υπήρξαμε ως Έλληνες και πολιτικοί πρόσφυγες και μετανάστες. Είμαστε όλοι εν δυνάμει μετανάστες και ίσως πολιτικοί πρόσφυγες. Η μετανάστευση, μας αφορά όλους. Ας φανούμε άνθρωποι.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Χαρακιά Νο30: Σας φταίει το γομάρι και χτυπάτε το σαμάρι

Ουφ, τελείωσαν επιτέλους οι εκλογές. Δεν ξέρω εσείς πως νιώθετε, όμως εγώ μπαΐλντισα. Κανονικά μετά από κάθε εκλογές θα έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον μια εβδομάδα διακοπών για να κοιμηθούμε και να αποτοξινωθούμε. Διότι, τίποτα δεν βρίσκω πιο τοξικό, αλλά και πιο αντιερωτικό από τις εκλογές. Βεβαίως είναι και άκρως αντισεξουαλικές. Μετά από τόσο φραστικό πήδημα και τόση κούραση από το τρέξιμο για τους σταυρούς, που να ΄χεις όρεξη και για σεξ. Φαντάζομαι ότι ένας λόγος που δεν θα ΄πρεπε να κάνουμε ποτέ πρόωρες εκλογές θα ήταν και ο κίνδυνος της υπογεννητικότητας.
Είπα λοιπόν και ‘γώ να την αράξω και να επικεντρωθώ στην προσωπική μου ζωή, αλλά λίγο ήταν το διάλειμμα. Επανέρχομαι λοιπόν άρον άρον όχι γι΄ αυτό που φαντάζεστε. Όχι δηλαδή για μια ανάλυση των αποτελεσμάτων. Πρώτα πρώτα, μια χαρά αναλύσεις κάνουν όλοι οι δημοσιογράφοι όλες αυτές τις μέρες. Εγώ σαν τι παραπάνω να ΄χω να πω; Ύστερα, και να είχα κάτι άλλο να προσθέσω το θεωρώ περιττό. Αναλύσεις αποτελεσμάτων θα έπρεπε να κάνει το κάθε κόμμα και η κάθε παράταξη από μόνη της. Δεν χρειάζονται σκονάκια. Θα έπρεπε λοιπόν να σκεφτούν με αυτοκριτική «τις πταίει» κι όχι να προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί στον κόσμο που δεν τους ψήφισε. Αυτό λέγεται πολιτική δειλία. Εάν όμως είχαν οι χαμένοι την πολιτική παρρησία να διακρίνουν τα λάθη τους, ίσως να μπορούσαν να μάθαιναν από αυτά για το μέλλον. Δυστυχώς, διακρίνω ότι είναι ανεπίδεκτοι πολιτικής μαθήσεως. Οπότε, ως μπουμπούνες το χρειάζονται το σκονάκι. Αυτό όμως δεν εγγυάται ότι θα περάσουν και την τάξη. Άλλωστε, τι ανάλυση να κάνεις σε κάποιους που έβαλαν τα χεράκια τους και βγάλαν τα ματάκια τους; Να πεις ότι δεν τους τα ΄πα; Μάλλιασε η γλώσσα μου για να τους προφυλάξω. Και αυτοί τι έκαναν; Τα χειρότερα. Συγνώμη, μα δεν μπορούσα ν΄ ανοίξω και το κεφάλι τους να μπω μέσα. Είπαμε, είμαι καλός άνθρωπος αλλά και η καλοσύνη έχει τα όριά της.
Και ας μη ξεχνάμε, ότι αναλύσεις αποτελεσμάτων πρέπει να κάνουν και οι κερδισμένοι. Μη, επειδή κερδίσατε, όλα καλά. Διότι μπορεί και κάποιος να κερδίσει τις εκλογές άμα ο αντίπαλός του του τις χαρίσει (βλέπε Τσαβδαρίδης- Χαρούλα). Αφήστε που το καλάμι της αλαζονείας καβαλιέται εύκολα και γρήγορα. Οι άνθρωποι εκτός από τον τρόπο που δέχονται την ήττα, κρίνονται και για το πώς πανηγυρίζουν τη νίκη. Ας αφήσουμε λοιπόν τις πίκρες, τις έριδες και τις επάρσεις, γιατί με τόσους πολλούς υποψήφιους απ΄ όλα τα σόγια φοβάμαι μη γίνουμε στο τέλος Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες.

Ο άλλος λόγος που γράφω σήμερα είναι η δήλωση μετάνοιας. Είναι η ανάγκη και η ιερή υποχρέωση λέγω, να αποκαταστήσω την τιμή και την υπόληψη ενός πολιτικού άνδρα εκλεγμένου από το λαό και μάλιστα με την πλειοψηφία (πως το τόλμησα, απορώ κι εγώ). Η ιερή υποχρέωση που έχω, απέναντι σε όλους τους ευυπόληπτους πολιτικούς τους εκλεγμένους στο ελληνικό κοινοβούλιο, οι οποίοι έχουν τάξει εαυτούς των υπηρέτες του λαού που τους επέλεξε, ούτε να τους σχολιάζω, ούτε να τους σατυρίζω. Διότι το χιούμορ, το χιούμορ λέγω, είναι καθόλαν ασύμβατον με την πολιτικήν και τους πολιτικούς, οι οποίοι όχι μόνο δεν αστειεύονται μεταξύ των, αλλά επιχειρούν μόνο σοβαρά να προασπίσουν τα συμφέροντα του λαού.
Εγώ λοιπόν, ένας αχρείος, ποταπός χιουμορίστας μόλυνα τα ήθη, τάραξα τα γαλήνια νερά του μικρού μας τόπου και εξέθεσα ανεπανόρθωτα έναν εξαίρετο πολιτικό άνδρα. Και ωσάν να μην έφθανε τούτο, κατά τας κρισίμας ημέρας της προεκλογικής διαδικασίας επηρέασα τους ψηφοφόρους ορμώμενος από ταπεινά ελατήρια όπως κακία, ζηλοφθονία κλπ και διέσυρα και σπίλωσα το άμεμπτο ήθος και όνομα του άξιου πολιτικού Αθανασίου Μόσχου Γικόνογλου. Ζητώ ταπεινά συγνώμη κύριε αξιότιμε βουλευτά μου. Και όπως πολύ ορθώς εζητήσατε αποκαθιστώ την αλήθειαν, ως οφείλω. Η μόνη και πάσα αλήθεια είναι ότι η στιχομυθία μεταξύ του Πατρός και Υιού και Ανιψιού στην Χαρακιά Νο27 ήτο αποκύημα της νοσηρής μου φαντασίας.

Με τον απόλυτο σεβασμό
Ο Χάρακας

Ελπίζω να μείνατε ικανοποιημένος με την δήλωση μετάνοιας και την αποκατάσταση της αλήθειας και ως εκ τούτου και της τιμής και της υπόληψής σας κ. Βουλευτά. Όσο για τον χαρακτηρισμό «σούμο», που δεν κατάλαβα πολύ καλά στο εξώδικο που στείλατε, εάν σας πείραξε, θα σας προέτρεπα, με όλο το σεβασμό, να πληροφορηθείτε για το πόσο αξιοσέβαστα πρόσωπα είναι οι παλαιστές σούμο στις κοινωνίες τους, σχεδόν ιερά. Εγώ λοιπόν, στη θέση σας, μάλλον ως τιμητικό τίτλο θα εξελάμβανα τον χαρακτηρισμό. Εάν παρόλα αυτά το θεωρείτε προσβλητικό το αναιρώ. Εάν ούτε αυτό σας ικανοποιεί, τότε δηλώνω ότι τιμωρώ εαυτό με χίλια αυτομαστιγώματα. Ορκίζομαι στην τιμή μου ότι το μαστίγιο που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι η «γάτα με τις εννιά ουρές» (φρικτό πειρατικό μαστίγιο με εννιά σκοινιά γεμάτα κόμπους).
Τώρα όμως θα ΄θελα να μου λύνατε μερικές απορίες μου σχετικά με την όψιμη ευθιξία σας. Πρώτον, δεν καταλάβατε ότι η στιχομυθία ήταν φανταστική; Θα λυπηθώ πολύ εάν υποψιαστώ ότι δεν μπορείτε να διακρίνετε το χιούμορ και την φαντασία από την πραγματικότητα και τα γεγονότα και μάλιστα όταν αυτά είναι μέρος και συνήθης πρακτική (οι φανταστικοί διάλογοι) του Χάρακα. Δεύτερον, εάν όμως καταλάβατε το χιούμορ, τότε θα ΄πρεπε να στεναχωριέστε κι εσείς που αναγκάζεστε στο όνομα της σοβαροφάνειας να στέλνετε εξώδικα. Τρίτον, μα στο Θεό σας, είναι δυνατόν να ξέρω τι κάνετε και τι λέτε στο σπίτι σας με την οικογένειά σας; Εάν πιστεύετε ότι είμαι σε θέση να το γνωρίζω, ή εσείς διαθέτετε μεγάλη φαντασία (και υποκλίνομαι) ή όντως μπορεί αυτά να ειπώθηκαν κάπως έτσι και φοβάστε ότι μπορεί να διέρρευσαν, οπότε σ΄ αυτήν την περίπτωση μπορώ να αντιληφθώ το θυμό σας. Τέταρτον, έχω αναφερθεί στο πρόσωπό σας και σ΄ άλλες χαρακιές. Ή που δεν το αντιληφθήκατε οπότε να περιμένω κι άλλα εξώδικα (αφού είμαι μαρτυριάρης καλά να πάθω) ή που ενοχληθήκατε μόλις τώρα, αφού έχασε τις εκλογές ο ξάδερφός σας. Σε κάθε περίπτωση, εγώ επειδή και μεγαλόψυχος άνθρωπος είμαι όχι μόνο σας συγχωρώ αλλά και σας ευχαριστώ διότι μου κάνατε την καλύτερη διαφήμιση και με κολακεύετε που πιστεύετε ότι μπορώ να επηρεάζω τόσο πολύ κόσμο. Και μια συμβουλή για το τέλος με μεγάλη αγάπη. Τον σεβασμό δεν τον εκβιάζεις, τον κερδίζεις. Εσύ τι θέλεις; Να σε σέβονται ή να σε φοβούνται;

ΥΓ: Εφεξής εξώδικα θα δέχομαι μόνο κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη και μόνο κατά τις πρωινές ώρες. Παρακαλώ τους κκ μηνυτάς να μην σπρώχνονται, όλοι θα προλάβουν. Επίσης, παρακαλώ μην με απογοητεύστε και δεν στείλτε εξώδικα. Θέλω να συμπληρώσω την συλλογή.
ΥΓ1: Το πιο πολύτιμο κομμάτι της συλλογής των μηνύσεων ήταν αυτό που «πλήρωσε ο Χάρακας τη νύφη» γιατί κάποια δεν κατάφερε να ντυθεί νύφη. Ακόμα δεν κατάλαβα τι φταίω εγώ που δεν ήθελε αυτός να σε παντρευτεί και να κάνετε παιδιά. Εγώ φταίω που σε παράτησε; Αν είναι, εγώ να του πω καμιά καλή κουβέντα. Όμως αφού δε σε θέλει, με το ζόρι παντρειά δε γίνεται. Εγώ όμως γιατί να τρώω μηνύσεις; Μήπως να το πάρεις απόφαση ότι απλώς δε σε θέλει;
ΥΓ2: Ο μεγάλος κερδισμένος αυτών των εκλογών ήταν ο Χάρος. Πολύ θανατικό έπεσε ρε παιδιά. Γι αυτό σας το ξαναλέω δεν αξίζει ο κόπος. Ήταν απλά και μόνο εκλογές. Για να προσέχουμε, είμαστε και σε κρίσιμη ηλικία.
ΥΓ3: Το γεγονός ότι είναι τόσο αληθοφανείς οι διάλογοι, τα γράμματα κλπ του Χάρακα, όπως και η ανάρτηση πριν από καιρό των Χρονικών (αφού κι εγώ μόλις το είχα διαβάσει είχα πάρει τηλέφωνο το Χάρη να τον ρωτήσω τι έγινε) ίσως δηλώνει ότι όσο παράλογες και αφύσικες κι αν είναι οι πολιτικές συμπεριφορές είναι πιθανές. Κι όσο πιο συχνά το απίθανο φαίνεται εφικτό τόσο φυσιολογικοποιείται το αφύσικο. Μήπως οι πολιτικοί μας ν΄ αρχίσουν να προβληματίζονται γι΄ αυτό αντί να περνάν την ώρα τους στέλνοντας εξώδικα για να σώζουν τα προσχήματα;
ΥΓ4: Επειδή, ως γνωστόν, κρατάω τις υποσχέσεις μου θα εξηγήσω τους λόγους της ήττας του στον Άγιο Μπόλαρη (μεγάλη η χάρη του). Αυτό που σου έφταιξε ήταν που φωτογραφιζόσουν με την πολιτική γλάστρα που σέρνονταν από πίσω σου. Σύμφωνα με έγκυρους στατιστικοεκλογολόγους, με όσους φωτογραφήθηκε η εν λόγω πολιτική γλάστρα όλοι έχασαν τις εκλογές και στο νομό Ημαθίας και σε παρακείμενους νομούς. Λέτε η πολιτική γλάστρα, εκτός όλων των άλλων, να είναι και γκαντέμω;
ΥΓ5: Νιώθω μεγάλη χαρά και ικανοποίηση κάθε φορά που μαθαίνω ότι ο Χάρακας έχει τόση απήχηση και σε τόσο διαφορετικά μεταξύ του κοινά. Ένα ευχαριστώ δεν φτάνει, γι΄ αυτό δεν θα το πω. Από την άλλη όμως, δεν είμαι ο τιμωρός των κακών. Ζορό πρόλαβε έγινε κάποιος άλλος. Ρομπέν των δασών πολύ θα το ΄θελα, μα ποιον να βρεις με ευρώ να ληστέψεις την σήμερον ημέραν. Κάτι σε Μπάτμαν θα το προτιμούσα, μα η Γκόθαμ Σίτυ μας δεν νομίζω ότι απειλείται από κανέναν. Όσο για όλα αυτά που ζητάτε να «καταθέσετε», αυτό που σκέφτηκα είναι ένα «κυτίο παραπόνων». Επειδή όμως είμαι τούβλο στα ηλεκτρονικά, όποιος ξέρει ας μου το πει (να επικοινωνήσει με τον Χάρη) πως παίρνει μπρος αυτό το gadget για τα σχόλια και τις ερωτήσεις.
ΥΓ6: Πώς; Τι έγινε; Μίλησε ο Χαλκίδης; Και τι είπε ρε παιδιά; Τι είπε; «Ντόρα»;
ΥΓ7: Ο σημερινός ολοκληρωμένος τίτλος είναι: σας φταιγ΄ το γουμάρ κι χτυπάτε του σαμάρ΄αντί να χτυπάτε του ξερό σας του κεφάλ. (σε άπταιστα ντόπια, καθότι βέρος Ρουμλουκιώτης).

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Xάρακας Νο29: Το δίλημμα, Το γράμμα, Ψηφίζουμε ΕΝ.ΚΛΩ

Δε μ΄ αρέσει να λυπάμαι τους άλλους. Προτιμώ να τους βρίζω, να τους λοιδορώ μα όχι να τους οικτίρω. Από ανθρώπινη συμπάθεια λοιπόν, θέλω να σου πω Μπάμπη ότι αφού είναι βέβαιη και προδιαγεγραμμένη η ήττα σου την Κυριακή, τουλάχιστον προσπάθησε να σταθείς αυτές μέρες με αξιοπρέπεια.
Πάντα πίστευα ότι ένας άνθρωπος δείχνει ποιος είναι όταν ηττάται. Κάποιοι ξέρουν να χάνουν με αξιοπρέπεια και κάποιοι πρασινίζουν από το κακό τους. Και στο κάτω κάτω τις εκλογές έχασες, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Από Δευτέρα, πάλι όλοι εμείς θα συναντιόμαστε στους δρόμους, στην αγορά, στις γειτονιές. Ας μπορούμε να λέμε και μια καλημέρα χωρίς να ντρεπόμαστε για όσα παρασυρθήκαμε και είπαμε. Πρώτα πρώτα, έτσι όπως το πάτε, μέχρι την Κυριακή θα ΄χετε όλοι ξεχεστεί μεταξύ σας. Οι σύμβουλοι μεταξύ τους για τον σταυρό, εσύ με τον Χαλκίδη διότι άλλα περίμενες κι άλλα σου βγήκαν. Κι άντε, λόγος δεν μου πέφτει εμένα για τα ενδοοικογενειακά σας. Μα μη καταδέχεσαι την αναξιοπρέπεια. Άλλωστε, σου θυμίζω ότι εσύ μίλησες για πολιτικό πολιτισμό. Δεν ξέρω εάν το καταλαβαίνεις, αλλά η σημερινή μου πρόθεση είναι να σε προστατεύσω από περαιτέρω ολισθήματα. Πραγματικά, όσο και να μη συμφωνώ με κάποιον δεν θέλω να τον δω να ξεφτιλίζεται. Είναι κρίμα. Αλήθεια λυπάμαι.
Σκέψου λοιπόν τι θα κάνεις. Θα αφήσεις να λένε ανοησίες (διότι για μένα είναι αυτονόητο ότι πρόκειται για χαμηλού επιπέδου σκέψεις ανόητων μυαλών) ότι ο Γιδάς πρέπει να έχει Γιδιώτη κι όχι Πλατιώτη για δήμαρχο; Αντιλαμβάνεσαι φαντάζομαι ότι, επιπλέον, σου κάνει και κακό αυτό, διότι ψηφοφόρους έχεις εκτός από το Γιδά και από τους δήμους Πλατέος, Μελίκης, Αντιγονιδών. Κινδυνεύεις με τέτοιες μαλακίες να πάρεις μερικούς κουφιοκέφαλους τοπικιστές μαζί σου και να ΄χεις απέναντι όλους τους άλλους. Απορώ, ένας έξυπνος δεν υπάρχει να σου πει πόσο μεγάλη ανοησία είναι αυτή που θα σου γυρίσει και μπούμεραγκ;
Ή θα φιμώσεις του Κουκλουξκλαν που σπέρνουν τέτοιες ανάρμοστες παπαριές;
Θα μεταθέσεις την ευθύνη στον Γιδιώτικο κόσμο ότι δεν συσπειρώθηκε με πνεύμα τοπικιστικό γι αυτό και δε σε στήριξε;
Ή θα αναλάβεις την πολιτική ευθύνη σου και θα ερμηνεύσεις πολιτικά το αποτέλεσμα, ότι δηλαδή δεν σε υποστήριξαν γιατί εσύ σε κάτι δεν ήσουν εντάξει;
Θα ενοχοποιήσεις τον Γιδιώτικο κόσμο ότι δεν φάνηκε πιο τοπικιστής από τους Πλατιώτες;
Ή θα αναρωτηθείς πολιτικά γιατί όλος ο Δήμος Πλατέος και όχι μόνο το Πλατύ υπερψήφισε τον Δημητριάδη;
Θα κατηγορήσεις τον Κούγκα και τον Δημητριάδη και για το πράσινο σκουλήκι στα βαμβάκια;
Ή θα παραδεχτείς ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος υπήρξαν ποτέ υπουργοί Γεωργίας οπότε και δεν ευθύνονται για το αγροτικό ζήτημα (έλεος, πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι όποιος τα σκέφτεται ως επιχειρήματα όλα αυτά;).
Θα κατηγορήσεις ακόμη και για το προπατορικό αμάρτημα τον πρώην εκλεκτό συνεργάτη σου Κούγκα τιμωρώντας τον γιατί σε εγκατέλειψε (διότι, αυτός σε εγκατέλειψε από το Νοέμβριο, θυμάσαι;) και πήγε αυτός και οι ψήφοι του στον Δημητριάδη;
Ή θα αποδεχτείς αντρίκια ότι πρόκειται για πολιτική (εδώ εσύ αδελφοποιήθηκες με τον Χαλκίδη και ο Κούγκας σε πείραξε που ως δεξιός πήγε με τον δεξιό;) και να αποφύγεις τις πολιτικές υστερίες λες και είσαι απατημένος σύζυγος;
Ελπίζω καν να μην έχεις τέτοια διλήμματα. Περιμένω το βράδυ της Παρασκευής να ανέβεις στο βήμα και παλικαρίσια να ευχαριστήσεις τους ψηφοφόρους σου και να παραδεχτείς την ήττα σου. Αυτό λέγεται πολιτική αξιοπρέπεια. Εύχομαι να την έχεις.
Και επειδή σ΄ αρέσει και η ποίηση, σου αφιερώνω του ποιητή το: «… τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις…».

γαπητέ Φώτη,
Θέλω να δεχτείς τη συγνώμη μου. Αναγνωρίζω το λάθος μου γνωρίζοντας πως είναι αργά για συγνώμη. Θέλω να ξέρεις πως πάντα σε θεωρούσα συναγωνιστή και αδελφό. Εκτιμούσα πάντα το έργο σου ως δημάρχου γι αυτό και άλλωστε σε στήριξα. Αυτή τη φορά όμως πιέστηκα πολύ από τον Ισαάκ ο οποίος ήθελε να είναι με τον Γκιόνογλου. Ήξερα ότι δεν τα πήγαινε καλά με τον Καρέλη αλλά δεν φανταζόμουν ότι ήθελε τόσο πολύ να του πάει κόντρα. Ο Γκιόνογλου δεν είχε χρίσμα κι έτσι υπέκυψα στην πίεση και δέχτηκα την συνεργασία. Την Τετάρτη όταν ο Χρυσοχοϊδης απροκάλυπτα τον στήριξε είχα τα χέρια μου δεμένα. Μόλις λίγες μέρες πριν τις εκλογές καταλαβαίνεις τι αναστάτωση θα δημιουργούνταν αν έβγαινα και χαλούσα τη συνεργασία.
Φώτη, θέλω να με καταλάβεις. Ποτέ δεν είχα πρόθεση να κοντραριστώ μαζί σου. Επειδή όμως ήξερα ότι δεν θα βγει ο Γκιόνογλου και θα πάτε δεύτερη Κυριακή, κι αφού εξασφάλισε τους σταυρούς ο Ισαάκ, τώρα αποδεσμευμένος πια θα δηλώσω στήριξη σε σένα. Στο όνομα των δημοκρατικών αγώνων, που έχουμε δώσει μαζί για την παράταξη, δέξου την συγνώμη μου.
Ήρθε η ώρα να επανορθώσω.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Μιχάλης Χαλκίδης
Βουλευτής Ημαθίας Ν.Δ

Δήλωση Μ. Χαλκίδη
Συμπολίτες και συμπολίτισσες του νέου δήμου Αλεξάνδρειας. Βρισκόμαστε μπροστά στην κρίσιμη ώρα για τον δήμο με τη νέα του διοικητική μορφή. Την Κυριακή στηρίζουμε και ψηφίζουμε Φώτη Δημητριάδη για δήμαρχο.
Μιχάλης Χαλκίδης
Βουλευτής Ημαθίας Ν.Δ

Οι παραπάνω επιστολές θα μπορούσαν να είναι και αληθινές. Τάχα μου δύσκολο το έχουν οι πολιτικοί τη μια έτσι και την άλλη αλλιώς; Πάντως Χαλκίδη εάν το σκέφτεσαι το βήμα, μη διστάσεις, κάντο. Αλίμονο. Από μας κανένα πρόβλημα. Άιντε καλέ, ποιος θα σε παρεξηγήσει. Συμβαίνουν αυτά. Και μη σου πω ότι μόνον αυτά συμβαίνουν. Το θέμα όμως είναι, τι θα έκανε ο Δημητριάδης σε μια τέτοια περίπτωση.
Ό,τι κάνουν και οι κερατωμένες σύζυγοι όταν μετανοήσουν οι άντρες τους και γυρίσουν πίσω. Τρία είναι τα πιο συνήθη τινά. Ή τους ευνουχίζουν στον ύπνο τους (ομολογώ όχι και τόσο σύνηθες), όπως καλή ώρα έκανε εκείνη στο Χόνγκ Κονγκ τις προάλλες. Ή κάνουν πως δέχονται τη συγνώμη και η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και με μπόλικα κέρατα σερβιρισμένο. Ή που μεγαλόψυχα δέχονται τη συγνώμη και όλα καλά.
Βέβαια, σ΄ αυτή τη περίπτωση ο άντρας δεν μαθαίνει ποτέ ότι πρώτος αυτός είχε φορέσει το κέρατο. Βλέπετε οι γυναίκες μόνο όταν θέλουν να πιαστούν, αποκαλύπτονται. Οπότε, σ΄ αυτή την περίπτωση είναι και οι δυο πάτσι. Σε ποιες απ΄ όλες τις περιπτώσεις θα μπορούσε να ανήκει ο Δημητριάδης που θα δεχτεί τη συγνώμη του Χαλκίδη, σας αφήνω να το υποθέσετε μόνοι σας.

ι έγινε ρε Μπόλαρη; Στη συνέντευξη σε είδα στη Βέροια μαζί με όλη την κουστωδία σου και τις γνωστές γλάστρες να στολίζουν το πάνελ. Ήταν και όλα τα καλοπαιδαράκια τα βουλευτάκια εκεί. Την ίδια μέρα (μήπως και την ίδια ώρα;) στη Νάουσα μια άλλη συνέντευξη των εργαζομένων στην ΕΝ.ΚΛΩ.
Αν ήθελες να σε σκεφτούμε σοβαρά ως υποψήφιο περιφερειάρχη θα έπρεπε να ΄σουνα εκείνη την ώρα εκεί μαζί τους, στη Νάουσα. Κι άντε, εσύ, ας πούμε, ότι δεν το ήξερες. Κανένα από τα βουρλοσαΐνια που σέρνονται από πίσω σου δεν το ΄ξερε να στο πει; Να στο πω εγώ. Όλοι το ΄ξεραν. Μα προηγούνται οι παπαροσυνεντεύξεις για τα ψηφαλάκια, έ; Ε, όχι ρε Μπόλαρη, δεν σε ψηφίζουμε. Δε φτάνει μόνο στα λόγια να είσαστε τάχα μαζί μας και με τα προβλήματά μας. Εσύ μας έχεις ανάγκη Μπόλαρη όχι εμείς. Η πολιτική σου ύπαρξη εξαρτάται από μας. Εμάς, εσύ ούτε μας ταΐζεις ούτε μας ποτίζεις. Το αντίθετο μάλιστα. Με το ΔΝΤ μας κόβεις και το ψωμί και το νερό. Γι΄ αυτό αμέτε στο καλό όλοι σας. Αυτή την Κυριακή ψηφίζω ΕΝ.ΛΩ. Όχι, να μην τους στείλουμε μήνυμα απλώς. Γιατί τα μηνύματα είτε δεν τα καταλαβαίνουν είτε τα καταλαβαίνουν κατά πως το θέλουν.
Αυτή την Κυριακή πάμε όλοι και ψηφίζουμε ΕΝ.ΚΛΩ. Αυτά είναι τα προβλήματα της περιφέρειας. Λύστε πρώτα αυτά και μετά κάντε και τα μεγαλεπήβολα έργα σας. Οι άνεργοι της ΕΝ.ΚΛΩ. είναι απλήρωτοι από το χειμώνα του 2009. Ζόρικα τη βγάζουνε. Ζόρικα να την βγάλουνε κι ο Μπόλαρης με την παρέα του. Αυτή την Κυριακή ψηφίζουμε ΕΝ.ΚΛΩ. Γράφουμε πάνω στο ψηφοδέλτιο ΕΝ.ΚΛΩ., εκτός κι αν βρείτε κανένα ψηφοδέλτιο απ΄ αυτά που τύπωσαν οι άνεργοι της ΕΝ.ΚΛΩ. Όπως και να ΄χει όμως ψηφίζουμε Περιφερειάρχη ΕΝ.ΚΛΩ.
Κι εσείς Ίλια και Καραμπατσέ, αν σας νοιάζει τόσο πολύ για τους συντοπίτες σας ανέργους, γιατί δε ζητάτε αντί να ρίξουν τα ονόματά σας στην κάλπη να ρίξουν το ψηφοδέλτιο ΕΝ.ΚΛΩ; Θα μου πείτε, είναι ώρα τώρα για τέτοιους αγώνες και ακτιβισμούς; Όχι βέβαια δεν είναι. Είναι ώρα για συνεντεύξεις στις τηλεοράσεις.
Ναουσαίοι, μπορείτε κι εσείς να τους εκβιάστε. Το δίλημμα να είναι: ή μας λύνετε το πρόβλημα τώρα ή δε βγάζουμε δήμαρχο κανέναν για την ώρα. Πάντως εμείς εδώ στην Ημαθία ψηφίζουμε για Περιφερειάρχη ΕΝ.ΚΛΩ.

ΥΓ: Η έμπνευση για τα γράμματα οφείλεται στον κύριο Καραμπατσό. Τον ευχαριστώ γι αυτό.

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Χάρακας Νο 28: Εργατικό ατύχημα σε οικοδομή…

Ξέρω ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Αρκετή είναι η πίκρα του Μπαμπούξινου και Σια. Γι αυτό και γω σεβόμενος τον πόνο τους θα αποφύγω την καζούρα. Άλλωστε είμαι και πτώμα από την κούραση (ούτε υποψήφιος να ήμουν). Έτσι λοιπόν, θα περιοριστώ σήμερα μόνο σε κανα δυο σκέψεις για τα αποτελέσματα που έτσι ειδομένα προβλέπουν και το δεύτερο γύρο.
Λέω λοιπόν πως την επόμενη Κυριακή ο Γκιόνογλου δεν θα χάσει απλώς, θα του πέσει το ταβάνι στο κεφάλι. Ποιο ταβάνι; Αυτό στο οποίο μετά κόπων και βασάνων και δεν ξέρω και πως αλλιώς έφτασε την Κυριακή. Μόνο που αυτό που θα του πέσει δεν θα είναι ταβάνι αλλά ψευδοροφή. Και το όνομα της ψευδοροφής: Χαλκίδης.Την επόμενη λοιπόν Κυριακή η ψευδοροφή θα τρυπήσει και θα πέσουν τα χαλάσματα στο κεφάλι του Μπαμπούξινου. Για όσους δεν κατάλαβαν να το πω κι αλλιώς. Ο Γκιόνογλου περισσότερους ψήφους δεν μπορεί να πάρει. Ήταν το ανώτερο δυνατό του με την βοήθεια βεβαίως του Χαλκίδη. Την ερχόμενη Κυριακή όσοι τον ψήφισαν, λόγω υποχρέωσης στον Χαλκίδη, δεν έχουν κανένα λόγο να το ξανακάνουν (οι σταυροί μπήκαν). Νιώθουν ότι βγάλαν την υποχρέωση, αφού ψήφισαν με μισή καρδιά και ότι τώρα είναι ώρα να γυρίσουν στους δικούς τους, δηλαδή στην επίσημη ΝΔ που είναι ο Δημητριάδης.
Επομένως, εάν σας είναι εύκολο, αρχίστε τις προσθαφαιρέσεις. Ήδη, μέχρι εδώ, έχουν χαθεί οι μετρημένοι ψήφοι του Ισαάκ και κάμποσοι άλλοι. Οπότε του λείπουν του Μπαμπούξινου παραπάνω τώρα για να φτάσει το 50αρι. Τι θα κάνει; Αυτό που κάνει σε τέτοιες ώρες ανάγκης, όλα τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ. Θυμάται τους φτωχούς ιδεολογικούς συγγενείς του. Έτσι λοιπόν κι αυτός, με την δήλωσή του προσδοκά το σόι το Συριζαιϊκο να γίνει για μια ακόμα φορά ο νεροκουβαλητής.Παλιό το κόλπο και δοκιμασμένο. Και προσέξτε, η πρόσκλησή του δεν απευθύνονταν σ΄ όλη την «Συνεργασία πολιτών» ούτε καν προσωπικά στον Τσιάπλα, μα μόνο στους Συριζαίους. Διότι, αλλιώς θα τους αποκαλούσε και συντρόφους αφού πολλοί είναι Πασόκ. Και για του λόγου το αληθές να πούμε ότι κρούσεις ήδη έγιναν σε Συριζαίους. Γιατί όμως δεν προσβλέπουν σε βοήθεια από τους συντρόφους; Διότι αυτοί οι σύντροφοι που βρίσκονται στην «Συνεργασία» ούτε ζωγραφιστό δεν θέλουν να τον βλέπουν τον Γκιόνογλου. Κάλλιο να το κόψουν απ΄ τη ρίζα το χέρι παρά να τον ψηφίσουν. Άλλωστε εάν τον ήθελαν θα πήγαιναν εξ αρχής μαζί του. Επομένως, αφού εσείς κρατάτε λογαριασμό, προσθέστε τους συνήθεις υπόπτους που λακίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάλι όμως ακόμη να ισοφαρίσει τον Δον. Και λέω ότι λίγοι θα φύγουν από την «Συνεργασία» επειδή τα Γκιονογλάκια δεν υπολογίζουν ότι η «Συνεργασία» ενώ ξεκίνησε με τους εμείς κι εσείς, στην πορεία ζυμώθηκε το πράγμα και έγιναν όλοι εμείς. Κι όταν μέχρι προ ολίγων ημερών τους «έκλεβες» τους υποψήφιους, τώρα Μπαμπούξινε μάλλον εύκολα δεν μπορούν να το χωνέψουν και να το ξεχάσουν και να γίνουν σκαλοπάτι σου για να ανέβεις στο δημαρχιακό θρόνο.
Τώρα, να ελπίζεις απ΄ τον Αλευρά, κάπως χλωμό το βλέπω. Με τα ποσοστά που πήρε τώρα το ΚΚΕ σ΄ όλη την Ελλάδα (και μπράβο του) είναι ήδη πολύ απασχολημένοι. Δεν θ΄ ασχολούνται με σένα τώρα. Η επανάσταση προηγείται και δεν μπορεί να περιμένει.
Όπως καταλαβαίνεις άλλος δεν υπάρχει για να ψαρέψεις. Και ρώτα και τον Χατζημιχάλη, ξέρει από προσθέσεις και αφαιρέσεις, οφείλει να σου πει ότι το 50αρι δεν το φτάνεις. Αυτό όμως νομίζω ότι μια χαρά το ξέρεις κι εσύ. Γι αυτό την Κυριακή το βράδυ κατεβάσατε ρολά. Εάν είχατε ελπίδα για τον β΄ γύρο ούτε τα βουνά θα παίρνατε, ούτε θα πλακωνόσασταν. Αλήθεια, πως ακριβώς έγινε ο καυγάς των πρωτοπαλίκαρων Ναλμπάντη και Απατσίδη; Να υποθέσω ότι ο Ναλμπάντης «έπαιξε» εις βάρος του Γιάννη κι αυτός τα πήρε (δεν θέλει γενικώς και πολύ) και του τα είπε χοντρά; Μάλλον του χρωστάτε του Γιάννάκη και φανήκατε αχάριστοι. Να δεις Γιάννη, τώρα που δε θα βγεις ούτε σύμβουλος (έτσι λέει το μέτρο) και θα βγει μόνο ο Ναλμπάντης, πόσο έχεις να το χτυπήσεις το κεφάλι σου. Μα είναι πλέον πολύ αργά. Ας πρόσεχες.
Και σαν το ξερε, έρχεται κι ο Καρέλης και δηλώνει ότι νίκησαν γιατί εργάστηκαν ομαδικά και δεν κοιτούσε ο καθένας την πάρτη του. Σωστά. Μόνο που θα προσθέσω εγώ ότι για το φαινόμενο Μελίκη η αιτία δεν ήταν ότι κοίταξαν μόνο τους σταυρούς τους αλλά κυρίως ότι ο Χαλκίδης κοίταξε να κάνει το δικό του. Έ, και τιμωρήθηκε. Δικαίως. Δεν τιμωρήθηκε όμως μόνο αυτός. Αλλά κι άλλα Γκιονογλάκια που θαρρούσαν πως ήταν αφεντικά στο δημαρχείο, σε δουλειά δικιά τους, και τα οποία εκδιώχθηκαν κακήν κακώς.
Είμαι πολύ περίεργος ν΄ ακούσω τον λόγο σου αυτήν την εβδομάδα. Άσε που δεν απομένουν βέλη στην φαρέτρα, τα εξάντλησες όλα. Τώρα μήπως χρειάζεται να πεις και καμιά κουβέντα γιατί οι Γιδιώτες δεν σε επιβράβευσαν για την καλή σου δημαρχεία;
Θέλω πολιτικό πολιτισμό. Μην ακούσω και επίσημα αυτό που λέγεται μεταξύ σας. Πως δηλαδή ένας Πλατιώτης θα γίνει δήμαρχος στο Γιδά. Μην ξεκατινιάζεστε τόσο πολύ πια. Εδώ ολόκληρη Αμερική δέχτηκε για πρόεδρο τον μαύρο Ομπάμα κι εσείς δεν μπορείτε έναν Πλατιώτη στον Γιδά; Α, ναι ξέχασα ο Γιδάς κατοικείται αμιγώς από γηγενείς Ρουμλουκιώτες. Δηλαδή ας πούμε οι Κοζανίτες, Γρεβενιώτες κλπ είναι οι αραπάδες του Μισισιπή; Και οι Βρυσακιώτες Γκιόνογλου είναι περισσότερο ιθαγενείς από τους Πλατιώτες;

ΥΓ: Την βγάλαμε την Ξηροτύρη Χάρη. Τα καταφέραμε κι ας μην την ξέραμε. Κοίτα όμως να την ενημερώσεις σε παρακαλώ ότι οι δικοί σου σταυροί δεν περιλαμβάνουν ούτε έναν της Δημοκρατικής Αριστεράς. Φαντάζομαι είσαι πολύ χαρούμενος. Πώς να μην είσαι όταν ξέρεις ότι 141 άνθρωποι ψήφισαν, για χάρη σου και μόνο, μια παράταξη που ούτε το όνομά της δεν γνώριζαν και που σε κάθε άλλη περίπτωση ούτε που θα τους περνούσε από το μυαλό να το κάνουν. Να σου πω ένα ωραίο που άκουσα την προηγούμενη εβδομάδα. Είπε λοιπόν κάποιος «Α,η Ξηροτύρη είναι με τον Χάρη».Ξέρω όμως ότι για σένα ο σταυρός δεν ήταν αυτοσκοπός. Αν μη τι άλλο δεν χρειάζεσαι τέτοιου είδους επιβεβαιώσεις. Το καλύτερο ήταν που το διασκέδασες τόσο εσύ όσο κι εμείς με τις ευρηματικές διαφημίσεις σου.

ΥΓ1: Άρε Μπόλαρη. Και να πεις ότι δεν στα ΄λεγα. Μήπως έχεις κι εσύ κάνα αυτοκτονικό ιδεασμό όπως είχε τότε ο Ζαχόπουλος; Κοίταξε το, δεν είναι κακό. Δε λέω τίποτα. Σ΄ αφήνω αυτή τη βδομάδα να σηκώσεις τον σταυρό σου. Έχει ανηφόρα ο Γολγοθάς. Μήπως όμως να έπαιρνες καμιά αναρρωτική άδεια; Ή καλύτερα να βγεις Γιώτα 5 και να την κάνεις; Προλαβαίνεις. Τι τραβάτε και σεις οι στρατιώτες.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Xάρακας Νο 27: Έκτακτο παράρτημα

Προς κ. Γκιόνογλου, Γκιονογλάκια υποψήφιους και δημοσιογράφους.
Χαίρομαι ιδιαιτέρως που παίρνετε από μένα ιδέες για το πώς θα αντιμετωπίσετε τον αντίπαλό σας. Αναφέρομαι σ΄ αυτό που είπα ως αρνητικό (;) του Δον. Θέλοντας λοιπόν να το χρησιμοποιείστε προς όφελός σας (πολύ απελπισμένοι φαίνεται να ΄σαστε) προβάλετε την αγαστή συνεργασία και συνεργατικότητα ως απαράμιλλα προσόντα προσωπικότητας του Μπαμπούξινου. Όμως είναι το λιγότερο, ατυχής η προσπάθεια. Δεν σας πω σήμερα σε τι συνίσταται η συνεργασία προϊσταμένου – υφισταμένου διότι μάλλον θα κάνετε copy pasted και θα το μοστράρετε ως δική σας σκέψη. Και ως γνωστόν απεχθάνομαι να με αντιγράφουν. Θα πω όμως ότι η συνεργασία δημάρχου με συνεργάτες του σαφώς δεν είναι η παρέα που κάνουμε στα μπαρ και τα πίνουμε. Αυτό λέγεται παρεϊτσα. Εκτός κι αν εννοείς ότι επειδή είσαστε μια καλή παρεϊτσα και μια ωραία ατμόσφαιρα άφηνες ως δήμαρχος να αλωνίζουν οι υφιστάμενοι συνεργάτες με τα γνωστά χαΐρια, ας πούμε για την ΕΔΑΝΑΛ. Ναι, σίγουρα, άμα είσαι φιλαράκι θες τον άλλον να τον δικαιολογήσεις και να καλύψεις ακόμη και την βλακεία τους. Ανθρώπινο γαρ. Ή μήπως εμπιστεύεσαι τα φιλαράκια σου μιας και συ μπερδεύεσαι και δεν θυμάσαι ποιος νόμος αφορά ποιο έργο, περνάς αργούτσικα απ΄το δημαρχείο, οπότε ναι, σίγουρα πρέπει να βασιστείς σ΄ αυτούς να βγάλουν τη δουλειά.
Νομίζω ως προς αυτό έγινα σαφής. Βρείτε λοιπόν μέχρι την Κυριακή κάπως αλλιώς να προωθηθείτε. Έτσι, μόνο γελοιοποιείστε. Και το δεύτερο ωραίο που άκουσα να λες Μπαμπούξινε το πρωί της Παρασκευής στο ράδιο Αλεξάνδρεια.
Όταν η αδελφοποίηση με τον Χαλκίδη βαφτίστηκε διεισδυτικότητα σε πολιτικούς χώρους και αυτό έγινε μεγάλο προσόν σου. Εσύ, αντί να το πας το θέμα αλλού (εάν βέβαια είχες την πολιτική εξυπνάδα) παρασύρθηκες και μας είπες ότι έτσι πρέπει να είναι. Τα κόμματα πρέπει να μην ανακατεύονται με την τοπική αυτοδιοίκηση. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Έχω όμως μια απορία. Εάν κι εσύ το πίστευες αληθινά αυτό, δεν θα πρεπε τις προάλλες να σηκωθείς και να πεις του Χρυσοχοϊδη «ευχαριστώ Μιχάλη για την υποστήριξη μα εγώ προτιμώ να είμαι ανεξάρτητος» Ούτε αυτό είπες στο καλόπαιδο Χρυσοχοϊδη ούτε καμιά δήλωσή σου δεν πήρε το αυτί μου την επομένη. Θα ΄λεγα ότι μάλλον καλά το δέχτηκες το χρίσμα του Πασόκ έστω και την υστάτη ώρα. Ακούστε όλοι εσείς οι πολιτικάντηδες και όλοι εσείς οι εξυπνάκηδες δημοσιογράφοι- σύμβουλοι (εν κρυπτώ όμως) επειδή όλοι εμείς οι πολίτες έχουμε εξασκηθεί (από σας όχι από μόνοι μας) στο δούλεμα και στο κάνω το άσπρο μαύρο πρέπει τώρα να βρείτε καινούργιες φόρμουλες σερβιρίσματος. Έχουμε πάψει να είμαστε χαϊβάνια. Αφήστε που είμαστε και εξυπνότεροι από σας.

ΥΓ: έχουμε ένα ευχάριστο. Τα ξαναβρήκαν τα ξαδέρφια στο σόι το Γκιονογλέικο. Α, δεν τα ξέρατε; Βέβαια, είχε γίνει τρικούβερτος καυγάς. Τα λόγια που ειπώθηκαν ήταν κάπως έτσι:
Μπαμπούξινος: Θέλω να βγεις και να το πεις. Δημόσια να με στηρίξεις. Τι σημασία έχει που δε μου δίνουν επίσημα στήριξη. Εσύ είσαι σόι μου. Δικαιολογείσαι να το κάνεις.
Ξάδερφος Σούμο (Θανάσης Γικόνογλου): Καλά, είσαι μλκας; Ξεχνάς ότι είμαι βουλευτής; Αφού δεν το λέει η Ιπποκράτους εγώ δεν παίζω το κεφάλι μου για σένα.
Μπαμπούξινος: Γιατί ρε, νομίζεις ότι άμα μιλήσεις ή όχι δίνουν σημασία στην Ιπποκράτους. Θείε, πες του κάτι. Θα τον δείρω τον μικρό.
Ξάδελφος: Αφού δε θα βγεις ρε. Θες να μην ξαναβγώ κι εγώ;
Μπαμπούξινος: Όταν όμως σε βοηθούσα εγώ να βγεις ήταν καλά έ; Θείε, θα τον βαρέσω.
Θείος: Σκασμός. Ά, ρε, σε τίποτα δε με μοιάσατε. Εσύ θα κάνεις ότι σου πω. Άμα σ΄ αφήνω τα κάνεις σαν τα μούτρα σου. Κι εσύ Μπάμπη ήρεμα. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους. Θα βγει παραμονές το αετόπουλο να στηρίξει Μπόλαρη και για τους δήμους να σας φωτογραφίζει όλους χωρίς όμως ονόματα. Στο λόγο μου αγόρι μου, μέχρι τότε θα δουλέψουμε από πίσω.
Ο Μπαμπούξινος χωρίς κουβέντα βρόντηξε την πόρτα πίσω του. Χθες απαίτησε εκτός από τη δήλωση να έρθει ο σούμο και στη συγκέντρωση. Έτσι, τα ξαναβρήκαν.

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Χαρακιά Νο 26: «Ήτανε μια φορά ένας αδέσμευτος τύπος…..»

Είμαι μες στα νεύρα. Γενικώς είμαι ψύχραιμος άνθρωπος. Δεν μπορώ όμως ν΄ αντέξω την βλακεία και την υποκρισία. Αυτά τα δυο με θυμώνουν πολύ. Διάβαζα λοιπόν σήμερα τοπικές εφημερίδες. Όταν έφτασα στον «ανεκπαίδευτο» του «Τα Λέμε» έγινα πυρ και μανία. Εκ των προτέρων να πω ότι ούτε ξέρω, ούτε θέλω να μάθω κι ούτε και που με νοιάζει ποιος είναι πίσω απ΄ αυτό το ψευδώνυμο. Και πολύ καλά κάνει και γράφει με ψευδώνυμο. Άλλωστε κι εγώ έτσι γράφω. Και αυτό διότι το ψευδώνυμο μου εξασφαλίζει το απαρατήρητο όταν κινούμαι έξω. Δηλαδή, εάν ήξεραν όλοι ποιος είμαι, δεν θα μπορούσα να αποφύγω αθέλητες ή ηθελημένες παρεμβάσεις του στυλ «καλά ρε μαλάκα τι έγραψες για μένα» ή «για ρίτχτου τα αυτονών…» Γι’ αυτό και επιλέγω την ανωνυμία. Και όχι γιατί, όπως αφελώς και κοντόφθαλμα κάποιοι πιστεύουν ότι έτσι μπορώ στο απυρόβλητο να λέω ό,τι θέλω. Λέω αυτό που θέλω, ελπίζοντας κομψά και με στυλ, και όποιος έχει αντίρρηση για τα λεγόμενά μου μπορούμε ευχαρίστως δημόσια να λεξιφουλκήσουμε.
Να ξαναγυρίσω όμως στον «ανεκπαίδευτο» και να του πω ότι χορεύοντας και ο ίδιος τον προεκλογικό χορό, (παίρνοντας δηλαδή εμφανώς θέση με ποιον είναι και ποιον δε γουστάρει) να μην παραδίδει μάθημα ανεξαρτησίας λόγου και ήθους. Να, αυτές οι παπαριές είναι που με εξοργίζουν. Και για να το κάνω πιο λιανά και για όσους δεν κατάλαβαν, αναφέρομαι στην αποστροφή που λέει ότι ο τάχα αδέσμευτος τύπος, που είναι λιγούρης, πληρώνεται για τα δημοσιεύματά του και ότι είναι αχάριστος που οι άλλοι τον είχαν οικότροφο. Τώρα εγώ θα ονοματίσω πρόσωπα και πράγματα διότι ουδόλως κολώνω να πω ονόματα. Υπονοεί λοιπόν ο «ανεκπαίδευτος» ότι ο Δημητριάδης πληρώνει τον Μόχλα για δυο τρεις μήνες να βγάζει την εφημερίδα γι αυτόν. Επίσης λέει ότι ενώ ο Γκιόνογλου τον είχε οικότροφο για τόσα χρόνια αυτός φάνηκε αχάριστος και τώρα πλέον δεν τον στηρίζει. Ειρήσθω εν παρόδω, την ίδια άποψη με επίσης καλυμμένα μισόλογα, εξέφρασε προ ολίγων ημερών και ο Αργυρίου στην εφημερίδα του, απειλώντας κιόλας ότι θα ανοίξει το στόμα του (Τώρα μη βγει κανείς απ΄ αυτούς και πει ότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται κι εμείς δεν είπαμε ονόματα και τέτοια. Αυτά τα βλακώδη τετριμμένα σε άλλους όχι σε μένα).
Για να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους και να τα πούμε με το όνομά τους. Πρώτον, ας μου υποδείξει κάποιος μια εφημερίδα, έναν δημοσιογράφο σε επίπεδο τοπικό, πανελλήνιο ή παγκόσμιο που και να σκέφτεται και να γράφει ως κομπιούτερ. Χωρίς δηλαδή να δίνει το προσωπικό του στίγμα, να αποτυπώνει τα δικά του πιστεύω ακόμα και όταν κάνει ρεπορτάζ για ληστεία. Ένα κόμμα, ένα θαυμαστικό και είναι αρκετό όχι μόνο να εκφράσει την δική του οπτική γωνία αλλά και ν΄ αλλάξει όλο το νόημα. Επομένως, για μένα, a priori δεν υπάρχει αντικειμενική δημοσιογραφία, όπως δεν υπάρχει ούτε αντικειμενική ιστοριογραφία και επομένως ο αδέσμευτος τύπος για όποιον τον ευαγγελίζεται είναι απλώς είτε ουτοπικός ρομαντισμός είτε βλακεία είτε αυταπάτη. Ο δημοσιογράφος είναι δεσμευμένος στις ιδέες του, στις αντιλήψεις του, στα πιστεύω του. Και ο καλός δημοσιογράφος (εάν υπάρχει) είναι αυτός που ενώ θα παραδεχτεί όλες αυτές τις δεσμεύσεις θα προσπαθήσει ενδυόμενος τον ρόλο του να κάνει όσο πιο καλά μπορεί τη δουλειά του. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι ψωνάρα ή μεγαλομανής (και μάλλον οι περισσότεροι τέτοιοι είναι).
Δεύτερον, για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι και αφού συμφωνήσαμε στην προηγούμενη παραδοχή, όποιος αισθάνεται αδέσμευτος και όλα τα αφελή επίθετα με το στερητικό άλφα πρώτος το λίθο βαλέτω. (Μόνο παρακαλώ όχι με μισόλογα μα ευθαρσώς για να δούμε μετά το κότσια και το μπόι του καθένα).
Τρίτον, δεν ήξερα ότι όποιος δημοσιογράφος υποστηρίζει κάποιον (και καλώς, ξαναλέω, κάνει) υπογράφει και συμφωνητικό ότι ες αεί θα τον εγκρίνει και θα ΄ναι μαζί του.
Ο Μόχλας απ΄ όσο γνωρίζω είναι παντρεμένος ήδη. Δεν ήξερα ότι παντρεύτηκε και τον Γκιόνογλου και μάλιστα με προγαμιαίο συμβόλαιο για το οποίο τώρα κατηγορείται ότι δεν το τήρησε. Η μόνη περίπτωση για την οποία τα Γκιονογλάκια θα μπορούσαν να τον ψέξουν θα ήταν εάν τους ζητούσε εκβιαστικά χρήματα για να τους στηρίξει και ενώ αυτοί θα αρνούνταν εκείνος θα πήγαινε με τον Δημητριάδη. Αυτό το ξέρω με βεβαιότητα ότι δεν έγινε, όπως το ξέρουν κι αυτοί, γι’ αυτό άλλωστε και αναρωτιούνται τι έπαθε ο Μόχλας και τους παράτησε. Μήπως απλώς δεν σας γουστάρει πια; Ούτε εσάς ούτε τα κολλητηλίκια σας; Τώρα γιατί δεν σας γουστάρει, αυτό δεν το ξέρω. Μήπως όμως γιατί βλέπει άλλον πιο κατάλληλο για δήμαρχο; Φαντάζομαι όμως ότι μπορείτε να τον ρωτήσετε εάν τόσο πια σας στεναχώρησε και σας λείπει.
Τέταρτον, δεν ήξερα ότι οι εφημερίδες,τα ραδιόφωνα και τα κανάλια προεκλογικά είναι ευαγή ιδρύματα που χωρίς χρήματα διαφημίζουν τους υποψήφιους. Φυσικά και οι υποψήφιοι πληρώνουν και πρέπει να κόβονται και αποδείξεις μάλιστα για την διαφήμισή τους και την προβολή τους. Μήπως να δω τους υποψήφιους και τους δημοσιογράφους να μου μοστράρουν εαυτούς αθώες περιστερές ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα; Τώρα, εάν δεν κόβονται αποδείξεις τότε τα παράπονα στον ΣΔΟΕ.
Πέμπτον, οι υποψήφιοι να μην μου κλαίγονται ότι τάχα μου δεν προβάλλονται επαρκώς και εγκαίρως εάν προτιμούν τα γραφεία τύπου τους να κοιμούνται. Δεν τους φταίνε τα έντυπα αλλά η ανοργανωσιά τους και η ολιγωρία τους.
Αυτά τα ολίγα και ξεκάθαρα λόγια, έτσι για να μην ξανακούσω παπαριές και συγχίζομαι. Να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και για όσους δεν συμφωνούν, εδώ είμαι να γουστάρουμε μια λεξημαχία, το καλύτερό μου.


ΥΓ: Και να και κάτι που συνηγορεί όλη την παραπάνω επιχειρηματολογία μου. Η αυθεντικότητα που ο Λαϊκούρας αντιμετωπίζει τους ξινισμένους υποψήφιους. Σε πολλές αναρτήσεις του λοιπόν λέει: «Δεν ήξερα που θα σας ρωτήσω και ποιον θα προβάλω. Προβάλω όποιον γουστάρω¨. Και εγώ σε γουστάρω Λαϊκούρα ακριβώς γιατί δεν είσαι δήθεν.

Υ.Γ 1: Δεν σας προτείνω σταυρούς για συμβούλους. Όλοι πολύ καλά γνωριζόμαστε σε τούτο δω το μικρό μέρος που ζούμε. Και τα ρεμάλια και τα καλά παιδιά γνωστά τους πάσι είναι. Άλλωστε, άσπρος κώλος μαύρος κώλος στο γιαλό φαίνεται. Και κοντός ψαλμός αλληλούια. Καλή τύχη παιδιά.

ΥΓ 2: Παρακαλώ πολύ όταν θα χρησιμοποιείτε ατάκες μου να αναφέρετε και ότι το λέει ο «Χάρακας». Για να μην πω ότι είναι κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας το να μην αναφέρεις τις πηγές, είναι αν μη τι άλλο άκομψο να θες να περνιέσαι για έξυπνος με την εξυπνάδα του άλλου.

ΥΓ 3: κ. Γιαννουλάκη, μεγάλος ο πόνος σας και μικρά τα λόγια μου. Κουράγιο σε σας και στην οικογένειά σας.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Xάρακας Νο 25: Αυτές κι άλλες εκλογές, Ο μεγάλος πανικός, Ψηφίζω...

Εάν δεν έμοιαζε στη φάτσα τόσο στον μπαμπά και στον παππού του θα ΄λεγα ότι η Μαργαρίτα με άλλον τον έκανε. Μα, τίποτε να μην πάρει αυτό το παιδί από τον Αντρέα. Εκείνος, καπάτσος, λαοπλάνος, ιντριγκαδόρος, παπατζής, άλλα σκεφτόταν, άλλα έλεγε, άλλα έκανε. Γνήσιος πολιτικός δηλαδή. Τούτος εδώ, ότι σκέφτεται το λέει. Κι όχι μόνο αυτό. Δεν μπορεί και να κρατηθεί, να περιμένει. Γιωργάκη καλύτερα να λείπεις σε ταξίδια για δουλειές. Διότι άμα κάθεσαι σπίτι όλο και κάτι σου ξεφεύγει και κάνεις την παπαριά.
Ακόμα δεν κατάλαβες σε τι αναφέρομαι; Εμ, είσαι και αργόστροφος χρυσέ μου. Για τα περί εκλογών, εάν δεν βγουν Σγουρός, Μπόλαρης και τόσοι άλλοι πασόκοι εδώ κι εκεί. Ήθελα να ΄ξερα εκτός από την παρέα σου, που έχει τα ίδια μυαλά με σένα, πριν ανοίξεις το στόμα σου, δεν ζητάς τη γνώμη και κανενός μπαγαπόντη πολιτικού που ξέρει τα κόλπα. Διότι αν ζητούσες την άποψη, ας πούμε, του Πάγκαλου ή του Χρυσοχοϊδη θα σούλεγαν ότι αυτό που είπες σημαίνει εκβιασμός. Ξέρω παλικάρι μου εσύ δεν ήθελες κανέναν να εκβιάσεις. Εσύ, απλώς, μεταφράζοντας το χάσιμο των εκλογών, είπες πολύ σωστά ότι θα εκτεθούμε ανεπανόρθωτα στο ΔΝΤ που θα σε κοιτάει με μισό μάτι κι ότι έτσι δουλειά δεν γίνεται οπότε πρέπει να γίνουν εκλογές για να επιβεβαιωθεί η εμπιστοσύνη του ΔΝΤ σε σένα για να συνεχιστεί η κατοχή.
Α, όλα κι όλα, πρέπει να θέλουμε να είμαστε υπό κατοχή. Σ΄ αυτό το ΔΝΤ είναι ολοφάνερα ξεκάθαρο και δημοκρατικό. Εσύ λοιπόν την αλήθεια μας είπες. Έλα όμως ντε που δεν είσαι πρωθυπουργός στην Σουηδία. Στο ξανάπα, εδώ είναι Ελλάδα. Είμαστε θερμός λαός και παρεξηγιάρης. Άσε που έχουμε μάθει σε υποκρισίες από μέρους σας. Επομένως, τις σκέψεις σου περί εκλογών έπρεπε να τις κρατήσεις για την επόμενη μέρα. Όχι με το που είδες που πάει το πράμα αμέσως να το πεις.
Μα καλά, εγώ θα σου μάθω πως μιλάνε οι πολιτικοί; Και το αποτέλεσμα της αφοπλιστικής αλήθειας και ειλικρίνειάς σου ποιο ήταν; Τα ΄χασε η ΝΔ. Όλοι σκέφτηκαν «καλά, είσαι χαζός; Εμείς φύγαμε για να μην βρεθούμε στη θέση που εσύ βρίσκεσαι τώρα. Πλάκα μας κάνεις; Ποιος σου ζήτησε εκλογές. Είπαμε να σε καταδικάσουμε σαν κυβέρνηση αλλά όχι και να βγάλουμε εμείς τα κάστανα από τη φωτιά. Μπριτς που θα μας στριμώξεις. Μια χαρά τα καταφέρνεις κι εσύ».
Οι λοιποί σκέφτηκαν «Γιωργάκη, δεν παίζεις τίμια. Αυτό λέγεται εκβιασμός. Έτσι τόχουμε εμείς εδώ στο Ελλάντα. Το ζόρι που τραβάς εσύ με το ΔΝΤ εμάς δε μας νοιάζει. Ας πρόσεχες».
Το συμπέρασμα Γιωργάκη είναι ότι όλα αυτά καλά τα σκέφτηκες. Έτσι είναι. Θα χάσεις τις εκλογές και αυτό σημαίνει ότι θα χάσεις και την υπόληψη που σου ΄χει το ΔΝΤ. Μα, Γιωργάκη, την απόφασή σου για εκλογές να μας την πεις την Δευτέρα. Τώρα που μας το πες μόνο απελπισία και εκβιασμό αντιλαμβανόμαστε εμείς. Και είπαμε, είμαστε και αψής λαός. Εύκολα θυμώνουμε. Ειδικά τώρα που ήδη έχουμε κάνει μεγάλη υπομονή. Με τη φωτιά παίζεις Γιωργάκη.

Μαζί με άλλους σάστισαν και οι δικοί του. Βγήκαν τα πρωτοπαλίκαρα την άλλη μέρα να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Μόνο ο Πάγκαλος δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του για την πατάτα του Γιωργάκη. Έκτοτε ξαμοληθήκαν και στας επαρχίας να δώσουν γραμμή για δήμους και περιφέρειες.
Ήρθε λοιπόν και το καλόπαιδο (δεν ευθύνομαι εγώ που το επίθετο με την αλλαγή ενός φωνηέντου μπορεί να γίνει αλλιώς), ο Χρυσοχοϊδης ντε, να μαζέψει τα απολωλότα πρόβατα στο μαντρί, μπας και απαλύνει το μαρτύριο του Αγίου Μπόλαρη τη Δευτέρα. Επειδή όμως επικρατεί πανικός στο ΠΑΣΟΚ και ο πανικός ως γνωστόν δεν είναι καλός σύμβουλος, το καλόπαιδο ο Χρυσοχοϊδης ξεχάστηκε και το αποκάλυψε το σενάριο.
Δηλαδή, εμείς στον Μπάμπη δεν δώσαμε στήριξη. Όχι γιατί δεν είναι δικό μας παιδί. Αλλά, μπροστά σε μια σίγουρη ήττα του είπαμε μήπως άμα το παίξει ανεξάρτητος ξεγελάσει κάνα δεξιό και κάτι γίνει. Κι όταν ήρθαν έτσι τα πράγματα και ο Χαλκίδης αδελφοποιήθηκε με τον Γκιόνογλου είπαν οι Πασόκοι συν πλην ίσον μπορεί και να χάσουμε αξιοπρεπώς.
Κατόπιν όμως των απειλών του Γιωργάκη είπαν να μην σκεφτούν κατά περίπτωση. Και μες το πανικό ξέχασαν τα όσα συμφώνησαν, αφού τώρα υπερτερεί η συσπείρωση των ψήφων του κόμματος που εν τω μεταξύ διασκορπίστηκαν εδώ κι εκεί. Άδικα ο Γκιόνογλου τον έκανε νοήματα τον Χρυσοχοϊδη να μην τα βγάλει όλα στη φόρα. Τίποτα αυτός. Τον νου είχε στα πρόβατα και δως του σαλαΐσματα.
Εδώ έχω να πω με κάθε ειλικρίνεια ότι τους λυπάμαι. Και ο Χουντίνι να είσαι πόσα μαγικά να κάνεις. Δεν προλαβαίνεις κιόλας. Τη μια του φεύγουν οι δεξιοί γιατί είναι Πασόκ. Δήλωσε ανεξάρτητος το μπάλωσε ο Χαλκίδης το πράγμα. Τους γυρνούσαν τ΄ άντερα εν τω μεταξύ τους δικούς του τους Πασόκους. Τώρα του δόθηκε το επίσημο χρίσμα από το Πασόκ, ησύχασαν οι δικοί του, θα ξαναρχίσουν οι ΝΔουδες. Ε, τι να γίνει παιδιά, εμ μαλάτα εμ γαλάτα δεν γίνεται. Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.
Αφήνω στην φαντασία σας να υποθέσει τα μπινελίκια που του ρίχνει από μέσα του ο Μπαμπούξινος όσο το καλόπαιδο ο Χρυσοχοϊδης έλεγε ότι στο δήμο Αλεξάνδρειας το ΠΑΣΟΚ στηρίζει Μπάμπη Γκιόνογλου. Με τις υγείες σας και τις ευχές μας.

Και ενώ έτσι έχουν τα πράγματα, ήρθε η ώρα να σας πω τι θα ψηφίσω και γιατί. Πρώτα όμως να σας πω ποιους δεν θα ψηφίσω και γιατί.
Δεν ψηφίζω Αλευρά διότι πέρα από τις καλές του προθέσεις δεν με έπεισε ότι μπορεί μόνο με τις οικολογικές του ευαισθησίες να διοικήσει όλον αυτόν τον κάμπο. Επίσης σκιάζομαι κάθε φορά που βλέπω την Παπαρήγα. Αυτός ο συνδυασμός φορμόλης και μαυσωλείου επιδεινώνει την αλλεργία μου.
Δεν ψηφίζω Τσιάπλα, διότι δεν είμαι Πασόκος που θέλει να εκδικηθεί τον Γκιόνογλου. Ούτε είμαι Συριζαίος που εγκλωβίστηκε σε ειλημμένες αποφάσεις. Αλλά ούτε και μου φτάνει που ο Θανάσης είναι ένα καλό και τίμιο παιδί. Μάλλον ένας καλός δήμαρχος κάθε άλλο παρά παιδί πρέπει να είναι.
Δεν ψηφίζω Γκιόνογλου, διότι δεν εντυπωσιάζομαι από έργα που πάνω κάτω οποιοσδήποτε δήμαρχος δυο τετραετιών θα έκανε. Επίσης, διότι το τυρί δεν το πήζεις με ξινισμένο γάλα. Μόνο ως ανέκδοτο μπορώ να καταλάβω το πορεία στο μέλλον με τους Μιχαλακάκη, Βουλγαροπούλου, Ναλμπάντη, Παπαδόπουλο κλπ, κλπ. Ησυχάστε παιδιά, από δω είμαστε και γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά. Όσο για το πρόγραμμα, όταν το κάνετε πήρατε τη γνώμη και κανενός ειδικού για τα επιμέρους; Διότι αυτά που λέτε πως θα κάνετε στο μέλλον, είτε δύσκολα ως ανέφικτα είναι (π.χ. γέφυρα στον Αλιάκμονα), είτε παρωχημένα (π.χ. κτήριο που θα στεγάζει όλα τα ΑμΕΑ) είτε γελοία (π.χ. σκέπασμα για χαντάκια).
Και last but not least το δημαρχείο δεν είναι το τσιφλίκι σας που διαφεντεύατε με τουπέ και υφάκι. Ούτε οι υπάλληλοι του δήμου υποτακτικοί σας.
Ψηφίζω λοιπόν Δημητριάδη, διότι υπήρξε ικανός δήμαρχος. Δεν θα χάσει χρόνο μέχρι να μάθει πώς να είναι δήμαρχος ειδικά τώρα που ο δήμος θα είναι τεράστιος. Είναι εργασιομανής. Πρώτος πάει στο δήμο απ΄ το χάραμα, τελευταίος φεύγει. Έχει άποψη για όλα τα θέματα της κοινότητας. Μου δίνει μια αίσθηση ότι για κάθε θέμα μας όλο και κάτι μπορεί να κάνει. Προσωπικά δεν τον γνωρίζω, μα έχω ακούσει ότι είναι αυταρχικός. Φαντάζομαι ότι πρόκειται για την αυταρχικότητα που έχουν οι έξυπνοι άνθρωποι που ξέρουν τι θέλουν και πως το θέλουν και το βρίσκουν χάσιμο χρόνου να το διαβουλεύονται κα να περιμένουν πότε οι άλλοι θα πάρουν μπροστά. Εμένα προσωπικά δεν με χαλάει μια τέτοια αυταρχικότητα. Προτιμώ ο δήμαρχος να στροφάρει κι όχι να είναι τα ζώα μου αργά στο όνομα δεν ξέρω ποιων δημοκρατικών διαδικασιών.
Ο Δημητριάδης χωρίς να είναι ο δήμαρχος των ονείρων μου είναι όμως ο ικανότερος όλων των άλλων. Άλλωστε, δεν σας έχω κρύψει ότι τους δεξιούς τους γουστάρω διότι έχουν ένα κιμπαριλίκι και είναι ακομπλεξάριστοι. Ενώ οι Πασόκοι είναι η ψείρα που βγήκε στο γιακά και η δήθεν κουλτούρα και το επίπεδό τους εξαντλείται στο ουίσκι και στην μπαρότσαρκα. Ούτε στα μαχαιρώματα δεν είναι μπεσαλήδες. Μόνο πισώπλατες μαχαιριές. Ενώ για ειδέτε τον Χαλκίδη. Και στην προδοσία ξεκάθαρος και μπροστά τα λόγια. Είναι ύστερα να μην τους εμπιστεύεσαι; Όχι σαν τους άλλους. Κοιμάσαι με το όνειρο του σοσιαλισμού και ξυπνάς με τη θηλιά του ΔΝΤ.
Ε, όσο για την Περιφέρεια (καλέ, ναι, την ίδια μέρα είναι κι αυτές οι εκλογές) ψηφίζω Ασημίνα Ξηροτύρη και σταυρώνω Χάρη Μόχλα. Αχ καλέ ψηφίστε τον κι εσείς. Ούτε ο ίδιος τον εαυτό του δεν μπορεί να ψηφίσει. Ψηφίζει στο Λιτόχωρο. Και η μανούλα του και οι αδερφάδες του εκεί. Η γυναίκα του τον υποστηρίζει μεν αλλά δεν ξέρω εάν θα τον ψηφίσει δε. Ε, τι να σε κάνω θα σε ψηφίσω. Κι η Ασημίνα καλή γιαγιούλα με φαίνεται. Σας χαρίζω και μια ατάκα της όταν ήρθε στο Γιδά τις προάλλες. Ρώτησε, έντρομη, το Χάρη μόλις αντίκρισε το πνευματικό κέντρο «μα ποιος το σχεδίασε αυτό;» Κάτι ξέρει, βλέπετε είναι αρχιτεκτόνισσα. Εμ, γιαπί, εμ έκτρωμα.

ΥΓ: Μπαμπούξινε, κάνα φιλόλογο δεν έχετε στο ψηφοδέλτιο να σας πει ότι ο Καζαντζάκη μ΄ αυτό που έλεγε και που το μοστράρετε στο πρόγραμμά σας, εννοούσε ακριβώς το αντίθετο απ΄ αυτό που γράφετε εσείς παρακάτω; Έλεγε λοιπόν ότι αγωνίζεται και δεν τον νοιάζει η νίκη. Εσύ λες «ο δικός μας αγώνας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη». Τι μου την ήθελες την κουλτούρα; Αλήθεια, έχεις ιδέα ποιος είναι ο Τ. Πατρίκιος; Πάντως ο Johnny Walker σίγουρα δεν είναι.
ΥΓ1: Μπαίνει κι αφήνει κάτι τυλιγμένα δεματάκια με ένα καρτελάκι σε κάθε τραπέζι του μπαρ. Οι θαμώνες γύρω στα 25 υποθέτουν ότι είναι κάνας μουγγός επαίτης. Μακρύ, άσπρο μαλί κοτσίδα, σκουλαρίκι, σκισμένο τζην, κοντά στα 50. Δεν αγγίζουν το δεματάκι. Μα κάπως όμως περίεργο τους φαίνεται. Το καρτελάκι απ΄ έξω γράφει «επειδή οι άλλο σας …., προφυλαχτείτε».
Το περιτύλιγμα μοιάζει με προεκλογικό φυλλάδιο. Κάποιοι το ξετυλίγουν. Ακούγονται φωνές «τρομερό, φοβερό, καταπληκτικό» και γέλια. Όλοι πλέον ξεδιπλώνουν το πακετάκι που περιέχει ένα προφυλακτικό. Απίθανη ιδέα Χάρη. Στις επόμενες εκλογές να δείτε που θα γίνει μόδα. Έμαθα ότι εκτός από τα βραδινά προφυλακτικά μοίρασες καραμέλες και ηλιόσπορους το πρωί. Κι όλα σε συσκευασίες συλλεκτικές. Μάλλον πρέπει να διασκεδάζεις πολύ την υποψηφιότητά σου.