tag:blogger.com,1999:blog-84091763883539822412024-03-18T21:56:39.128-07:00O ΧάρακαςΟ Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-19146393339635300042011-12-10T15:02:00.000-08:002011-12-10T15:02:40.150-08:00ΧΑΡΑΚΑΣ Νο 41: καταγγελία προβοκατόρικης συνέντευξης - ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ<strong><span style="font-size: x-large;">Κ</span></strong>αταγγέλλω τον αγαπητό (κατά τα άλλα) Χάρη Καφτεράνη για τις προβοκατόρικες ερωτήσεις που έκανε σήμερα στη συντρόφισσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (τη γυναίκα σου εννοώ Χάρη Μόχλα).<br />
<br />
Συγκεκριμένα, ο Χάρης Καφτεράνης γνωστός και αγαπητός (κατά τα άλλα) δημοσιογράφος, σήμερα στη βδομαδιάτικη ραδιοφωνική εκπομπή του στο ράδιο Αλεξάνδρεια, προκάλεσε επανειλημμένες φορές τη συντρόφισσα να τον πείσει να γίνει αριστερός.<br />
<br />
Η συντρόφισσα κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να του δώσει, σε ασφυκτικά περιορισμένο χρόνο, εντατικά μαρξιστικά μαθήματα, πλην όμως απέτυχε παταγωδώς στον προβιβασμό του αγαπητού (κατά τα άλλα) Χάρη Καφτεράνη, ο οποίος παραμένει προβληματισμένος μεν, αμετανόητος δε Πασοκτσής και γι αυτό μετεξεταστέος. Ε, τι να σου κάνει κι η συντρόφισσα, δεν είναι κι ο Τσίπρας.<br />
<br />
Να σημειωθεί ότι στους άλλους δυο καλεσμένους του, απηύθυνε τις εύκολες ερωτήσεις, ξέρετε, για την επικαιρότητα, ενώ στη συντρόφισσα (αλίμονο, που παίζει στα δάχτυλα την επικαιρότητα, με τόση προετοιμασία αποβραδίς), από τη μεγάλη συμπάθεια που της έχει, κόντεψε να την κλατάρει με ερωτήσεις για το ποιο μαγικό φίλτρο να πιω να κοιμηθώ Βενιζέλος και να ξυπνήσω Τσε.<br />
<br />
Ο Χάρακας απαιτεί την αποκατάσταση της συντρόφισσας παντί τρόπω (εκατό μετάνοιες, χίλιες συγνώμες σε τρεις τουλάχιστον γλώσσες, εκ των οποίων η μια οπωσδήποτε κουβανέζικα, κοινοποίηση συγνώμης στην είσοδο του μαυσωλείου του Λένιν κλπ).<br />
<br />
Σύμπασα η αριστερή κοινή γνώμη αναρωτιέται σήμερα, ποιους δόλιους σκοπούς εξυπηρετεί μια τέτοια προβοκατόρικη συνέντευξη. Πρόκειται μήπως για Πασοκικό δάκτυλο που οσμώμενος την μεγάλη αντικαπιταλιστική ανατροπή που έρχεται από τ΄ αριστερά θέλει για άλλη μια φορά να ταΐσει την συριζαίικη κατσίκα ταραμά και να ξαναναστήσει τα πράσινα (άλογα) ιδεώδη;<br />
<br />
Αίσχος, ποταποί βρωμοπασόκοι.<br />
<br />
Εκεί, εκεί, <br />
να μείνετε εκεί, <br />
στη Β΄ Εθνική, <br />
μαζί με τους φασίστες και την ψηλή.<br />
<br />
<strong>ΥΓ1 </strong>Στον αγαπητό (κατά τα άλλα) Χάρη Καφτεράνη αφιερώνω το γνωστό άσμα "η μπαλάντα του κυρ Μέντιου". Έ, και μέχρι "να 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς" που μάλλον αργεί, ας λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα.<br />
<br />
Στη συντρόφισσα (για παρηγοριά) αφιερώνω μια νέα εκδοχή του παραμυθιού των Γκριμ "Χάνσελ και Γκρέτελ" και είθε οι Μερκοζί, παρασυρμένοι από τα γλειφιτζούρια του ΔΝΤ, να πέσουν πάνω στην καλή μάγισσα (εργατική τάξη) και τους κάνει με τα κρεμμυδάκια.<br />
<br />
Και ως να συμβούν όλα αυτά, χαιρετώ τον πολύ πολύ αγαπητό (κατά τα άλλα) Χάρη Καφτεράνη, ξέροντας ότι ανήκει σε μας που γνωρίζουμε κι εκτιμούμε το συγκρουσιακό χιούμορ.<br />
<br />
<strong>ΥΓ2 </strong>Επί τη ευκαιρία να πω ότι πολύ μου άρεσε ο Άγγελος (ο Τόλκας ντε) που κάνει τα αδύνατα δυνατά, όταν κι αν αγοράσουν οι Αμερικανοί (αυτό δηλαδή τώρα είναι καλό;) την ΕΝ.ΚΛΩ., να δουλέψει και το εργοστάσιο της Νάουσας. Ε, κι ας απολυθούν βρε αδελφέ τα 2/3 των εργατών. Σε τέτοιες λεπτομέρειες θα κολλήσουμε;<br />
<br />
<strong>ΥΓ3</strong> Προς αντιπαθέστατο Χρυσοχοϊδη, <br />
μήπως να μην μας πρήζεις και να πέσεις στο βαθύ πηγάδι του Πασόκ να πνιγείς, να μετράμε έναν λιγότερο; Τα αρχηγιλίκια σε μάραναν.<br />
<br />
<strong>ΥΓ4</strong> Αυτόν τον Παπαδήμο γιατί δεν μπορώ να τον συνηθίσω και κάθε φορά που τον βλέπω θέλω και λίγα λεπτά να συνειδητοποιήσω ότι είναι ο πρωθυπουργός; Θα με πάρει πολύ καιρό ακόμη να μην μπορώ να τον αναγνωρίσω; Είναι σοβαρή πάθηση, γιατρέ, η ολική αδυναμία αναγνώρισης του Παπαδήμου; Ή μήπως είναι ένδειξη ότι χαίρω άκρας πολιτικής υγείας;<br />
<br />
Αλήθεια, άμα τον γιουχάρουν, αυτός θα κατασχέσει ολονών μας τα σπίτια για παραδειγματισμό; Αν μου πει κάποιος ότι ζω σε δικτατορία θα βγω στο βουνό, να το ξέρετε.<br />
<br />
<strong>ΥΓ5</strong> Προς δήμαρχο Αλεξάνδρειας, <br />
δεν κάνετε που δεν κάνετε τίποτα, δεν αλλάζετε θέση με την αντιπολίτευση; Να γλυτώσετε εσείς από τις ευθύνες, να σταματήσουν αυτοί τις κομπλεξικές γκρίνιες και να ησυχάσουμε κι εμείς από τις παπαριές σας.<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="300" src="http://www.youtube.com/embed/tI8kiJBoYYw" width="400"></iframe>Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-17612208928311895722011-09-01T17:13:00.001-07:002011-09-01T17:13:57.934-07:00Χάρακας Νο40: Με πολύ εκτίμηση«<span style="font-size: x-large;">Μ</span>α καλά βρε Χάρη δεν τον έβαλες τον Χάρακα Νο39;» Αυτό ρώτησα όταν μου μετέφερε την απογοήτευση του άλλου Χάρη (του Καφτεράνη ντε) που βλέπει συνέχεια να έχω σταματήσει στο 38.<br />
Τέλος πάντων, έστω και καθυστερημένα να τον βάλουμε κι αφού γονυπετής, απ΄ ότι έμαθα, παρακαλούσε ο άλλος Χάρης (ο Καφτεράνης ντε) την επιστροφή του Χάρακα.<br />
Μόνο που απευθύνθηκε σε λάθος πρόσωπο. Σιγά μην είναι ο Χάρακας η γυναίκα του Χάρη (όχι του Καφτεράνη). Αυτή κάνα μανιφέστο να σου γράψει, μάλιστα. Πολύ θα κολακεύτηκε βέβαια που την πέρασε ο Χάρης (ο Καφτεράνης ντε) για το Χάρακα. Να ΄χει και χιούμορ; Δε φτάνει που ΄χει άντρα; Δεν μπορεί να τα ΄χει όλα κανείς σ΄ αυτή τη ζωή.<br />
Ας είναι όμως. Αυτόν τον Χάρακα θα τον αφιερώσω στον Χάρη (τον Καφτεράνη ντε) που πολύ τον εκτιμώ. Όχι αγαπητέ μου, την εννοώ την εκτίμηση εγώ. Όχι όπως εσύ που όλους τους καλεσμένους πολύ τους εκτιμάς και όλοι είναι πολύ καλοί σου φίλοι. Κάθε φορά που το ακούω λέω «ωχ και τούτον τον δουλεύει». Γιατί Χάρη μου σκέψου, άμα τόσο τους αγαπάς και τους εκτιμάς όλους τότε τι να πεις σε κάποιους που πραγματικά χαίρουν βαθειάς εκτίμησης από όλους;<br />
Για παράδειγμα ο τελευταίος σου καλεσμένος. Ο βουλευτής Αθανάσιος του Μόσχου Γικόνογλου. Ρίγησα από συγκίνηση και δέος όταν άκουσα ότι αποφάσισε να δώσει συνέντευξη. Τι ήταν αυτά που μας είπε; Γιατί δεν τον βάζει ο Γιωργάκης όχι υπουργό επικοινωνίας, άντε καλέ, υπερυπουργό της προπαγάνδας «γιατί πρέπει να μας πηδήξει το ΔΝΤ και η Ευρώπη και να λέμε και ευχαριστώ». Τέτοιον να τον κάνει. Μα τι καλά που μας τα εξήγησε όλα. Τι να σου πω, εγώ πάντως πείσθηκα ότι αυτός είναι ο προορισμός μας. Αυτό μας πρέπει, βρε αδελφέ. «Η μόνη λύση είναι ο Γιώργος να μας ψοφήσει». Το ίδιο θα ζαλίστηκες και συ φαντάζομαι από τις οξυδερκείς πολιτικοοικονομικές αναλύσεις του βουλευτή και δεν προχώρησες σε άλλες ερωτήσεις. Άντε καλέ. Τι άλλο να ρωτήσεις τον ογκόλιθο της πολιτικής; Ερωτήσεις για τοπικά ζητήματα και χαζά. Άσε που είναι και τα καρτέλς που τον έχουν βάλει στο μάτι. Λίγο ήταν αυτό που η εκδικητική μανία της οικονομικής μαφίας του έκανε; Ξέρεις τώρα σε τι αναφέρομαι. Ή μήπως ήταν προειδοποίηση. «Τώρα το αυτοκίνητο, ύστερα εσύ». Μπορεί. Αυτούς τους κινδύνους διατρέχει όποιος το μέγεθός του ορθώνει μπροστά στα αδίστακτα συμφέροντα. Να πως θα τον αποκαλώ από δω και μπρος. Άτλαντα της πολιτικής. Μην πάει ο νους σας στον όγκο. Όχι. Να σκέφτεστε μόνο, ότι κουβαλάει στους ώμους του Χρέη. Ένα αυτό που αν και δεν καθίσαμε μαζί στο τραπέζι το πληρώνουμε ρεφενέ και το άλλο, να καθαρίσει τον τόπο από την μάστιγα των κομποστο-καρτέλς.<br />
Αλήθεια, τώρα που το θυμήθηκα κύριε βουλευτά. Εκείνη τη μηνυσούλα που μου κάνατε, θυμάστε; Όταν θα ΄ρθει η ώρα θα σας καλέσω μάρτυρα υπεράσπισής μου (όπως οι Κρητικοί το Γιωργάκη). Τι δηλαδή, εγώ που σας αποκάλεσα σούμο να κατηγορηθώ ενώ εσείς να κάνετε χιούμορ με τα κιλά σας, επιτρέπεται;<br />
<br />
<span style="font-size: x-large;">Α</span>χ με κούρασαν τα σοβαρά ζητήματα. Ας περάσω σε κάτι πιο ανάλαφρο. Καταλήψεις, απεργίες, πείνα και όλα αυτά μωρέ, τα γνωστά. Αστειεύομαι βέβαια. Αλλά να, είναι που έχω ανάλαφρη διάθεση αφού ξεκουραστήκαμε αρκετά το καλοκαίρι. Η αλήθεια είναι ότι πολύ και κουραστήκαμε και ταλαιπωρηθήκαμε όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Να πορείες, να ξύλο, να τρέξε να σώσεις το κεφαλάκι σου, να ρίξε πετριές σε μπάτσους, να στήσε αντίσκηνα σε πλατείες, να δούλευε τη μέρα ξενύχτα σε συνελεύσεις τα βράδια, έ, όλα αυτά είναι εξαντλητικά. Τι να σου κάνει και η αγανάκτηση, θέλει κι αυτή διακοπές. Ξέρεις τι εξοντωτικό είναι, εμ να ξενυχτάς, εμ να περιμένεις τη σειρά σου να μιλήσεις, ενώ, να, κάτω απ΄ τη γλώσσα το ΄χεις να πεταχτείς να το πεις; Ή δεν είναι εξαντλητικό να θες να κάνεις κανά δυο φορές το γύρο του κόσμου για να ανακαλύψεις ξανά την Αμερική. Ούτε ο Κολόμβος δεν κουράστηκε έτσι που την ανακάλυψε ξανά μανά για πρώτη φορά μετά τον Βεσπούτσι. Κι εδώ μιλάμε όχι για Αμερική, μα για ολόκληρη πολιτικοποίηση. Να μη θέλει κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα συνελεύσεων ακόμα. Ίσα που βρισκόμαστε στην άμεση δημοκρατία ακόμα. Μέχρι το σοσιαλισμό έχει δρόμο. Καλά κάναν λοιπόν τα παιδιά. Κουράστηκαν πολύ, έκαναν διακοπές και επιστρέφουν ανανεωμένοι. Καλέ τι συζητάτε, εδώ ταξίδι για διακοπές πας και μια στάση για καφέ- τσιγάρο θα την κάνεις, να ξεπιαστείς κιόλας. Όχι να θες απ΄ τον καναπέ να φτάσεις στη Διεθνή. Μόνο, παιδιά, τώρα που θα γυρίσουμε με το καλό μήπως να το βιάσουμε λίγο το πράμα; Άιντε καλά μου, γιατί μέχρι να το βρούμε θα ΄χουμε εξαντληθεί τόσο από την πείνα που δε θα μπορούμε να πάρουμε τα ποδαράκια μας. Άιντε καλά μου, δεν είναι τίποτα, ένα ντου όλοι μαζί είναι. Άιντε να τελειώνουμε.<br />
<br />
<span style="font-size: x-large;">Τ</span>ι έμαθα; Εκτός από θηλυκά βλήματα στο ΠΑΣΟΚ έχετε και αρσενικούς όλμους, άπαπαπα. Για τον προϊστάμενο του γραφείου λέω. Έμεινε ένα ακόμα χωριό με το τρίτο σχολείο που δεν έκανε κατάληψη και το βαλε αμέτι μουχαμέτι να το αναστατώσει κι αυτό. Έ, ναι, μου φαίνεται είναι και το χωριό σου Χάρη (όχι του Καφτεράνη).<br />
Άιντε να πάρεις και τη Ρόζα Λούξνεμπουργκ (τη γυναίκα σου, καλέ) και βουρ για κατάληψη. Πάντως δείτε το εκεί στο Πασόκ. Αν συνεχίσετε έτσι, καλά το πάτε. Ένα χωριό τη φορά να κάνει κατάληψη, σιγά σιγά θα τους ριζοσπαστικοποιείστε όλους. Εγώ, βέβαια, ξέρω ότι κατά βάθος αυτός ήταν εξ αρχής ο σκοπός σας.<br />
Ως γνήσια σοσιαλιστικό κόμμα βρήκατε την μοναδική ευκαιρία, τώρα λόγω της κρίσης, να πιέσετε τόσο ώστε να βγει ο κόσμος στους δρόμους, να πολιτικοποιηθούν όλοι, να γίνουν όλοι σοσιαλιστές.<br />
Το Πασόκ μετά θα αποκαλύψει ότι όλα ήταν προσχεδιασμένα για να χτυπήσει την αποχαύνωση των τελευταίων δεκαετιών και να μην ξαναμπερδέψουν το Πασόκ με τη ΝΔ, οπότε νάτο πρώτο κόμμα ξανά για τις επόμενες κανά δυο δεκαετίες. Άπαπα, σατανικό σχέδιο, ανατρίχιασα.<br />
<br />
<span style="font-size: x-large;">Σ</span>ας αφήνω, εγώ να συνέλθω και σεις να διαβάσετε τον μπαγιάτικο Χάρακα Νο39.<br />
Εάν επιζήσω των συνταρακτικών γεγονότων των επόμενων ημερών (ο Γιωργάκης στην Έκθεση) θα επανέλθω σύντομα, ελπίζω. Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-39828123159636840912011-09-01T13:32:00.000-07:002011-09-01T13:32:44.612-07:00ΧΑΡΑΚΑΣ Νο 39: Όταν τα ΦΕΚ (Χριστο)φυλλορροούν<span style="font-size: x-large;">Ε</span>ίστε σίγουροι ότι είναι οριστική απόφαση; Το πασοκικο σαΐνι η Χριστοκλπ αλλάζει ΦΕΚ κάθε φορά που αλλάζει αυτί στο κινητό.<br />
<br />
Εγώ λέω να αφήσετε τη γυναικούλα να κάνει καμιά βουτιά, να ξελαμπικαρει,να δεχτεί και το επόμενο κύμα αντιδράσεων στις...αντιδράσεις των αντιδραστικών και τελικά να πάρει τις αποφάσεις της το Σεπτέμβρη με το δροσιό.<br />
<br />
Τώρα σοβαρά μιλώντας, θέλω να εκφράσω τον θαυμασμό μου σ'αυτή τη μεγάλη πολιτικό. Η σταθερότητα των αποφάσεων της είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε ανερχόμενο πολιτικό αστέρι. Φτου σου κοπελάρα μου να σε χαίρεται το ΠΑΣΟΚ που σ'εχει. Το είδα εγώ το αστέρι το φωτεινό όταν τα είπε ωραία στη Βέροια όταν ήρθε.<br />
<br />
Θέλω να τολμήσω μια ερώτηση στους αναξιοπαθούντες πασόκους.Τα βλήματα μπορεί καμιά φορά να ανατιναχθούν, δε φοβάστε;<br />
<br />
<strong><u>ΥΓ</u></strong>. Ε, λοιπόν τι θυμήθηκα; Όταν η 17 Νοέμβρη χτυπούσε, αν όχι όλοι (λέμε τώρα), αλλά οι περισσότεροι λέγαν "καλά τους κάνανε τους ....", όταν ρωτούνταν δημόσια λέγανε "απαπαπα εμείς ούτε που να ακούσουμε τη λέξη τρομοκρατία". Έτσι και οι Τρικαλινοί Πασόκοι όταν είχε ανακοινωθεί ότι θα κλείσει το σχολείο στο Πλατύ, τριβαν τα χέρια τους. Όταν τους ρωτούσαν δημόσια, "μακριά από μας τέτοια".<br />
Τώρα γκοστερίτσες, που λένε και στο χωριό μου. Αυτά και μην ακούσω τίποτα υποκριτικές μυξοκλαψιές ξανά.<br />
<br />
<br />
<strong><u>Δημοσιεύτηκε στις 17 Αυγούστου 2011 στα ΧΡΟΝΙΚΑ</u></strong>Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-15582123066721960002011-06-19T13:17:00.000-07:002011-06-19T13:17:22.131-07:00Χάρακας Νο38: Αυτός ο υπουργός Οικονομίας θα μας σώσει<span style="font-size: x-large;">Α</span>υτός είναι υπουργός Οικονομίας! <strong>ΒΕ-ΝΙ-ΖΕ-ΛΟΣ</strong>.<br />
Είναι και αντιπρόεδρος. Πως λέμε αντιβασιλεύς. <br />
Φοράει και δαχτυλίδι. Μπορεί και διαμαντένιο. <br />
Είναι και τσάρος. «Πίσω σοσιαλισμέ και σ΄ έφαγα. Προτιμώ τη βαρβαρότητα.»<br />
Παίρνει τα ρίσκα. «Μπορεί και να καταστραφώ». <br />
Αρπάζει την ευκαιρία. «Τώρα ήρθε η ώρα να δείξω ότι κάνω για αρχηγός». <br />
Με βάθος, μέχρι τα κατακάθια του ΠΑΣΟΚ. <br />
Με εκτόπισμα (no comment).<br />
Με πειθώ στην Ελλάδα (παροιμιώδης η λογόρροιά του. Συμφωνείς για να σταματήσει).<br />
Με πειθώ στην Ευρώπη (το accent του κάνει τους εταίρους να σαστίζουν και δίνουν «δάνεια κόντρα δάνεια και το βρακί μας άμα θέλετε, μόνο κάντε τον πάψει γιατί δεν καταλαβαίνουμε τι λέει»).<br />
<br />
<strong>Υ.Γ.</strong> Για τους Άγγλους ήταν τόσο βαρύ το πλήγμα, ώστε ο ομόλογός του υπουργός από τις πρώτες κουβέντες του Βενιζέλου φρίκαρε: «Oh my God! He speaks English with a Greek accent!» και δήλωσε « Αρκετά δώσαμε στην Ελλάδα, πέραν τούτου …ουδέν.»<br />
Εμείς όμως δεν ανησυχούμε. Η φράου Μέρκελ θα τον κανονίσει τον Άγγλο (ας όψεται η προαιώνια Γερμανο- Βρετανική έχθρα).Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-36267134456125001522011-05-14T06:41:00.000-07:002011-05-14T06:45:17.692-07:00Χάρακας Νο37: Αρνούμαι..... Θέλω....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: x-large;">Α</span>ρνούμαι να αντικρίζω το φόβο στα μάτια του άλλου.<br />
<br />
Αρνούμαι να φοβάμαι να λέω αυτό που πιστεύω.<br />
<br />
Αρνούμαι να λέγομαι το ίδιο Έλληνας με τους φασίστες.<br />
<br />
Αρνούμαι να βλέπω ανθρώπους να τους στριμώχνουν για να τους σφάξουν.<br />
<br />
Αρνούμαι να υπάρχουν μάτια που με κοιτούν ικετευτικά να τους προστατεύσω.<br />
<br />
Αρνούμαι να υπάρχουν παιδιά που να φοβούνται να παίξουν στο δρόμο.<br />
<br />
Αρνούμαι να κλείνονται άνθρωποι στα σπίτια τους για να προστατευτούν.<br />
<br />
Αρνούμαι να απειλούμαι για τις ιδέες μου.<br />
<br />
Αρνούμαι να φοβάμαι να διαδηλώνω. <br />
<br />
Αρνούμαι αυτοί που πρέπει να με προστατεύουν να με χτυπάνε και να με σκοτώνουν.<br />
<br />
Αρνούμαι αυτοί που πρέπει να με προστατεύουν να καλύπτουν αυτούς που με σκοτώνουν.<br />
<br />
Αρνούμαι να ζω ανελεύθερος.<br />
<br />
Αρνούμαι να μένω απαθής και αμέτοχος.<br />
<br />
Αρνούμαι να φοβάμαι ότι θα στοχοποιήσουν εμένα και τα παιδιά μου.<br />
<br />
Αρνούμαι να γίνομαι συνένοχος στη σιωπή.<br />
<br />
Αρνούμαι να απολογούμαι στα παιδιά μου για τον κόσμο που τους έφερα να ζήσουν.<br />
<br />
Αρνούμαι να πρέπει να έχω επιχειρήματα για τα αυτονόητα.<br />
<br />
Αρνούμαι να ένα κόσμο φόβου και μίσους.<br />
<br />
Αρνούμαι τη συνενοχή στα εγκλήματα των άλλων.<br />
<br />
Αρνούμαι οι άνθρωποι να περπατάνε σκυφτοί σφίγγοντας τα χέρια των παιδιών τους.<br />
<br />
Αρνούμαι την τρομοκρατία της βίας.<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-large;">Θ</span>έλω οι δρόμοι να είναι για όλους.<br />
<br />
Θέλω τα πρόσωπα να κοιτούν τον ήλιο.<br />
<br />
Θέλω να προστατεύω το δίκιο και να με προστατεύουν στο δίκιο.<br />
<br />
Θέλω να βοηθώ και να με βοηθούν.<br />
<br />
Θέλω να είμαι άνθρωπος και να ζω σαν άνθρωπος.<br />
<br />
Θέλω να ζω περήφανος στη χώρα μου.<br />
<br />
Θέλω να ζω σε ένα κόσμο πολύχρωμο.<br />
<br />
Θέλω να ακούω τις ιστορίες τους.<br />
<br />
Θέλω να μάθω να λέω τα παραμύθια τους στα παιδιά μου.<br />
<br />
Θέλω να αγοράζω τις ομπρέλες τους και τα τουμπερλέκια τους.<br />
<br />
Θέλω να μου μάθουν να χορεύω τους ρυθμούς τους.<br />
<br />
Θέλω να πλέκω να μαλλιά μου όπως τα δικά τους.<br />
<br />
Θέλω να τους βλέπω με τις φορεσιές τους.<br />
<br />
Θέλω να ακούω τις παράξενες ομιλίες τους.<br />
<br />
Θέλω να μάθω να λέω καλημέρα στις γλώσσες τους.<br />
<br />
Θέλω να γεύομαι τα περίεργα φαγητά τους.<br />
<br />
Θέλω να ζω σε ένα κόσμο για όλους με όλους.<br />
<br />
Θέλω οι ιδέες μου ν΄ ακούγονται.<br />
<br />
Θέλω να πιάσω έναν έναν στο δρόμο και να του φωνάξω «ξύπνα».<br />
<br />
Θέλω να σέβομαι τους άλλους για να με σέβονται.<br />
<br />
Θέλω να κοιμάμαι καλά τα βράδια.<br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="310" src="http://www.youtube.com/embed/R7yGQGnfm9w" width="400"></iframe><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="310" src="http://www.youtube.com/embed/H8gntriB71s" width="400"></iframe></div>Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-64964841519568419182011-03-23T15:41:00.000-07:002011-03-23T15:41:05.742-07:00Χάρακας Νο36: Εσύ, τι τύπος ΠΑΣΟΚ είσαι;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><strong><span style="font-size: x-large;">Έ</span></strong>χω πολύ καιρό να γράψω. Όχι καλέ, δεν με έκοψε ο Χάρης επειδή τον φόρτωσα μηνύσεις από αξιοσέβαστους, σοβαρούς Πασόκους. Αλλά με όλες αυτές τις αμαρτίες τους, που μας επέβαλλε το Πασόκ να πληρώσουμε, μου κόπηκε κάθε χιουμοριστική διάθεση. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά πλέον για να τα αντιμετωπίζουμε μόνο με το χιούμορ. Έτσι λοιπόν ένα κράμα κινητοποιήσεων, απαξίωσης, χιούμορ και σαρκασμού που καταφέρνει να γελοιοποιεί τους κυβερνητικούς καραγκιόζηδες χωρίς όμως να τους δίνει την ευκαιρία να μπορούν να κατηγορήσουν κανέναν για βία ή ό,τι άλλο σκαρφίζεται η επαπειλούμενη πολιτική τους ύπαρξη, είναι ό,τι πρέπει.<br />
Ιδιαίτερα αριστοαρχιτεκτονικό το «φτύσιμο» του Σηφουνάκη τις προάλλες. Μιλούσε από του βήματος. Απλώνουν οι καλοί σου τότε τα πανό μπροστά του και τον «σκεπάζουν». Και αντί εκείνος να σταματήσει, όπως θα έκανε κάθε άνθρωπος, εάν προσπαθούσαν κάποιοι να τον εξευτελίσουν έτσι, εκείνος λοιπόν, συνέχισε το λόγο του «φτυμένος» και ξεφτιλισμένος σα να μη συμβαίνει τίποτα. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους αντίδρασης στο πανικόβλητο Πασόκ. <br />
Είναι το στυλ «α, δε σας πήρα είδηση». Αυτό είναι το στυλ των κατεξοχήν χοντρόπετσων Πασόκων. Όχι, κουφοί δεν είναι. Είναι γενικότερα αναίσθητοι. Ο «άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε» είναι έτερος τύπος του Πασόκ. Είναι αυτός που προσπαθεί να αποφύγει το όλο θέμα. Αντιπροσωπευτικότερο δείγμα αυτής της κατηγορίας οι άβουλοι βουλευτές του Πασόκ. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο βουλευτής Γικόνογλου τις προάλλες στη συγκέντρωση για το κλείσιμο του γυμνασίου στη Μαρίνα. Όταν ήρθε η σειρά του είπε ότι τώρα δε μπορεί να το συζητήσει το θέμα γιατί βιάζεται, έχει να πάει και σ΄άλλη τέτοια συγκέντρωση. Φαίνεται μπέρδεψε τις συγκεντρώσεις με τους γάμους και τα πανηγύρια. Ξέρετε, εκεί που οι βουλευτές παρίστανται ίσα για να τσουγκρίσουν ποτήρια και να σφίξουν χέρια και μετά βιαστικά φεύγουν γιατί έχουν και σε άλλες εκδηλώσεις να κάνουν εμφάνιση.<br />
Άλλος τύπος είναι αυτός του «δεν ξέρω τι μου γίνεται». Εδώ ο Πασόκος επειδή δεν ξέρει τι να κάνει και τι να πει υπακούει τυφλά στις άνωθεν εντολές και αποδεικνύεται Παπανδρεϊκότερος του Παπανδρέου προκειμένου να τύχει και τον ευσήμων αύριο μεθαύριο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο άλλος Πασόκος βουλευτής Ημαθίας Τόλκας στην ίδια συγκέντρωση. Με περισσή παρρησία και απαράμιλλο θάρρος (μπράβο, μπράβο) είπε τη γνώμη του. (Μη ρωτάτε τα αυτονόητα. Είπαμε, η γνώμη αυτής της κατηγορίας είναι το επίσημο δόγμα του Πασόκ). Βέβαια, μη ξεχνώντας και τα ψηφαλάκια του, τόνιζε και ξανατόνιζε τη συνεισφορά του στον αγώνα των ψηφοφόρων του. «Τι έκανα εγώ για σας; Τόσα τηλέφωνα, ραντεβού και επαφές με το γ ραφείο της υπουργού και της υφυπουργού». Συγνώμη Άγγελε, βουλευτή σε βγάλαμε όχι γραμματέα να κλείνεις ραντεβού. Εάν θέλαμε τηλεφωνική σύνδεση με την υπουργό θα παίρναμε το 11888!<br />
Μια άλλη κατηγορία είναι αυτή του «τρελός δεν είμαι, πονηρός όμως είμαι, ό,τι θέλω λέω». Σωστά το μαντέψατε. Εδώ ένας είναι ο αρχηγός, αυτός ο Πάγκαλος. Πρόκειται για τον γενναίο σοσιαλιστή που έχοντας κάνει αγώνες και αγώνες δε μασάει και λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Όχι, αυτός δε χαϊδεύει αυτιά ακόμα κι όταν αυτό μπορεί να τον λούσει με γιαούρτια. Επιμένει στις «σοσιαλιστικές» του αρχές και σαν πρωτεργάτης του κινήματος ορμάει και αποκαλύπτει τις σκοτεινές δυνάμεις που υποκινούν συμπεριφορές οι οποίες θα φέρουν την πολιτική ανωμαλία στη χώρα. Και πολιτική ανωμαλία ίσον δικτατορία και δικτατορία συν Αριστερά ίσον νάτη νάτη έρχεται η δικτατορία του προλεταριάτου. Φευ, οι δημοκράτες Πασόκοι θα συρθούν στα κελιά της Μακρονήσου αφού πρώτα ο Τσίπρας θα τους ανακρίνει στης Κουμουνδούρου. Ενώ στα υπόγεια του Περισσού η Αλέκα αυτοπροσώπως, ως νέος Στάλιν, θα μαστιγώνει τα σοσιαλιστικά παλικάρια μέχρι να υπογράψουν δηλώσεις μετανοίας.<br />
Σειρά έχει ο τύπος «δε πα να λέτε εσείς, εμείς κάνουμε τη δουλειά μας». Εδώ το μοντέλο είναι ο Παπακωνσταντίνου. Ντούρασελ στις επιταγές του μνημονίου και του ΔΝΤ, έχει βουλώσει, μάτια, αυτιά και προχωρά ακάθεκτος μέχρι τελικής δικής μας πτώσεως.<br />
Ο τύπος του «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε». Εδώ ανήκουν οι Διαμάντω, Λοβέρδος, μαμά Ραγκού κλπ υπουργοί. Είναι τα νομοσχέδια αστραπή. Για πότε γίνεται η διαβούλευση, για πότε τα ψηφίζουν, για πότε μας καταργούν ούτε και που προλαβαίνουμε να πάρουμε χαμπάρι. Δε μπορεί, σου λέει, θα παραιτηθούν. Θα τους ζαλίσουμε και θα χάσουν τον μπούσουλα. Βομβαρδισμός νόμων, νομοσχεδίων, διευκρινιστικών εγκυκλίων. Παραδίνομαι. Δεν ξέρω ποια τι μου γίνεται. Από πού να φυλαχτώ. Σε ποια πορεία να πρωτοπάω. Έχω και μια ηλικία, θα με συγχωνεύσετε πριν την ώρα μου. <br />
Ένας άλλος τύπος είναι ο «εγώ είμαι αριστερός εσύ ποιος είσαι;». Εδώ έχει πλάκα το πράγμα, Πρόκειται για τις περιπτώσεις Πασόκων που έχουν καταλάβει ότι είναι μέλη ενός νεοφιλελεύθερου χουντοσοσιαλιστικού κόμματος και στην προσπάθειά τους να επαναπροσδιορίσουν την ιδεολογική τους ταυτότητα αυτοσχεδιάζουν. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό χθες το πρωί του Σκανδαλίδη. Λίγο πολύ μας είπε σκανδαλωδώς ότι η αριστερά δεν είναι αριστερά και ότι το Πασόκ μπορεί και θα κάνει το big bang εμπνέοντας τους σκεπτόμενους αριστερούς πέρα και πάνω από κόμματα και τάξεις. Όπα, όπα σύντροφε πήρες φόρα και ως πολιτικά ημιμαθής που είσαι (όπως άλλωστε όλοι εκεί στο Πασόκ. Διότι εάν ήσασταν αριστεροί δε θα ήσασταν Πασόκ) προτείνεις και φαντάζεσαι μια αριστερά υπερταξική. Εγώ λέω και λαϊκιστικοφιλελεύθερη. Να το κάνετε και μόδα, να τυπώστε και καπελάκια, θα σας πάνε πολύ. Εκτός αυτών την καινοτόμων προτάσεων περί νέων μανιφέστων έχουμε και την προσπάθεια επανασύνδεσης του νεοφιλελεύθερου Πασόκ με τον σοσιαλιστικό του κόσμο που στην πορεία τον έχασε. Εδώ θέλω να παραμείνετε σοβαροί και να μη γελάσετε. Την αποστολή αυτή ανέλαβε ο Καρχιμάκης. Δείτε το σας λέω σοβαρά. Ήταν πολύ καλή η επιλογή. Ο γραμματέας του Πασόκ συνδυάζει το χτες με το σήμερα. Το χτες είναι το Πασόκ της ρεμούλας και του «αυτοί τα φάγανε» μιας και ακόμα και τώρα έχει το θράσος να υπερασπίζεται και να προάγει το βόλεμά του στο δημόσιο ακολουθώντας έτσι τη μακραίωνη παράδοση του Πασοκικού ρουσφετιού. Από την άλλη, έχει την εμπιστοσύνη του προέδρου Γιωργάκη ο οποίος τον επέλεξε να διαποτίσει τα μέλη του Κινήματος με τη νέα εποχή, με τα νέα ήθη που τελικά είναι τα παλιά γνωστά ανήθη.<br />
Ο τύπος του «αφήστε τα παιδιά να με πλησιάσουν» είναι αυτός της μοναδικής κατηγορίας του ενός. Όχι, δεν πρόκειται για τον Ιησού. Ο Γιωργάκης είναι. Σε κάθε του εμφάνιση περιφρουρείται από διμοιρίες των ΜΑΤ που ενώ εκείνος θέλει το διάλογο με τους διαδηλωτές, εκείνοι τους τσακίζουν στο ξύλο και δεν αφήνουν το λαό να πλησιάσει τον αρχηγό. Αφού τους τελειώσουν τα πολεμοφόδια χημικών και κρότου λάμψης τότε ο καλός αρχηγός νουθετεί το λαό «χαζούληδες, συνταχθείτε μαζί μας, οι διαδηλώσεις είναι passé, ελάτε κοντά μας, μην αντιστέκεστε, είναι ανώφελο, τζάμπα τις τρώτε. Αλλιώς, με αναγκάζετε να περιορίσω τη δημοκρατία για να την προστατεύσω. Τα τελευταία λόγια ειπώθηκαν πραγματικά στη Γερμανία που τον γιουχάισαν. Αλήθεια, οι Χούντες αυτή την ομαλότητα δεν επικαλούνται για να επιβάλουν τις δικτατορίες;<br />
Φαντάζομαι ότι ο κατάλογος των Πασοκικών τύπων αντίδρασης δεν τελειώνει εδώ. Παρακαλώ πολύ, στείλτε μου ιδέες σας για να τον συνεχίσουμε.<br />
<strong>ΥΓ:</strong> Για όσους με κατηγορήσουν για εμπάθεια να τους απαντήσω προκαταβολικά ότι αν ήταν εμπάθεια θα ήταν εύκολο να απαντηθούν όλα τα παραπάνω επί της ουσίας από τα Πασοκικά παπαγαλάκια (να μια ακόμα κατηγορία που λησμόνησα να καταγράψω, αλλά που είναι τόσο οικεία και αναγνωρίσιμη από όλους που δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση). Όλη αυτή η δυσφορία λοιπόν δεν εκφράζεται μόνο από μένα ή το συγκεκριμένο blog.Είναι μια αντίδραση που εκφράζεται με πολλούς τρόπους από όλους όσοι νιώθουμε, βλέπουμε και καταλαβαίνουμε ότι το πράγμα δεν πάει άλλο. Θυμίζω βέβαια ότι το Πασόκ είναι στην κυβέρνηση. Με ποιόν να τα βάλω; Με το γείτονα;<br />
Ωστόσο, λυπάμαι όλους όσους ψήφισαν το Πασόκ και προδόθηκαν. Όσοι από αυτούς εξακολουθούν ακόμη να τρέφουν ελπίδες και δεν έχουν αποχωρήσει, ας προσπαθήσουν να βλέπουν κι όχι μόνο να κοιτούν. Άλλωστε, εάν καταλάβεις το λάθος σου και το διορθώσεις είναι ΟΚ.<br />
<strong>ΥΓ1:</strong> Επειδή τα γιαούρτια κάνουν καλό στην επιδερμίδα, ας περάσουμε σε κάτι άλλο. Μια καλή ιδέα είναι αυτή του νέου συνθήματος:<br />
«Οι υπουργοί δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις, στο δρόμο, στο δρόμο, μπορείς να τους φτύσεις». Προτείνω εκείνο το απαξιωτικό φτύσιμο, όταν περνάει ο άλλος κι εσύ φτύνεις στο κατόπι του. Δεν καταδέχεσαι ούτε στα μούτρα να τον φτύσεις.</div>Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-7785961457823932962011-01-16T16:16:00.000-08:002011-01-16T16:27:56.526-08:00Χάρακας Νο35: Παιδικές απορίες<em><strong><span style="font-size:180%;">Μ</span></strong>παμπάς:</em> Αύριο το μεσημέρι θα πάμε στη Θεσσαλονίκη σε ένα συλλαλητήριο για τους μετανάστες.<br /><em>Παιδί:</em> Τι είναι συλλαλητήριο;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Είναι μια διαδήλωση, μια διαμαρτυρία.<br /><em>Παιδί</em>: Και γιατί να πάμε;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Γιατί δε θέλουμε να γίνει αυτός ο φράχτης.<br /><em>Παιδί</em>: Γιατί θέλουν να κάνουν αυτόν τον φράχτη;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Για να εμποδίσουν τους μετανάστες να έρχονται στην Ελλάδα. Είμαστε η πρώτη χώρα που συναντούν καθώς έρχονται από την Τουρκία και είναι πάρα πολλοί.<br /><em>Παιδί</em>: Είναι Τούρκοι;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Είναι και Τούρκοι και από άλλες χώρες της Ασίας.<br /><em>Παιδί</em>: Έχω μια ιδέα, να τους πιάνουν οι Τούρκοι και να τους γυρίζουν στην πατρίδα τους.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Μα αυτοί δε θέλουν να γυρίσουν πίσω. Ο λόγος που έφυγαν ήταν γιατί πεινούσαν στη χώρα τους ή έχουν πολέμους.<br /><em>Παιδί</em>: Και γιατί έρχονται στην Ελλάδα;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Δεν έρχονται στην Ελλάδα για να μείνουν. Οι περισσότεροι θέλουν να περάσουν για να πάνε σε άλλες χώρες της Ευρώπης για να βρούνε δουλειά.<br /><em>Παιδί</em>: Εμείς είμαστε φτωχή χώρα;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Ναι, έχουμε προβλήματα, δεν υπάρχουν δουλειές για όλους.<br /><em>Παιδί</em>: Γιατί δεν τους αφήνουμε να περάσουν;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Γιατί έχουμε υπογράψει μια συμφωνία με την Ευρώπη που δεν επιτρέπεται να τους αφήνουμε.<br /><em>Παιδί</em>: Αν δεν τηρήσουμε τη συμφωνία θα μας τιμωρήσουν;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Θα έχουμε προβλήματα.<br /><em>Παιδί</em>: Φοβάμαι, δε θέλω να μας κάνει πόλεμο η Ευρώπη. Καλύτερα να μη μας νοιάζουν οι μετανάστες.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Δηλαδή δε σε νοιάζει εάν φύγει ο Κ. που είναι φίλος μας;<br /><em>Παιδί</em>: Γιατί, ο Κ. είναι μετανάστης;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Είναι πολιτικός πρόσφυγας. Στην Τουρκία ήταν στη φυλακή γιατί δε συμφωνούσε με το κράτος. Έκανε απεργία πείνας και βγήκε από τη φυλακή. Εάν γυρίσει πίσω κινδυνεύει να ξαναμπεί φυλακή.<br /><em>Παιδί</em>: Τι είναι απεργία πείνας;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Όταν κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν με κανένα άλλο τρόπο να βρουν το δίκιο τους, τότε σταματάνε να τρώνε και πίνουν μόνο νερό.<br /><em>Παιδί</em>: Δε θέλω να μπει ο Κ. φυλακή. Αλλά δε θέλω να μας τιμωρήσουν άμα δεν τηρήσουμε τη συμφωνία.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Όταν κάποιος κάνει μια συμφωνία και πλέον δε θέλει να την τηρήσει τότε ζητάει να αλλάξει τη συμφωνία, αυτό μπορούμε να κάνουμε κι εμείς.<br /><em>Παιδί</em>: Και γιατί δεν το κάνουμε;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Αυτό πρέπει να κάνουμε. Αλλά είναι δύσκολο να σου εξηγήσω γιατί δεν το κάνουνε.<br /><em>Παιδί</em>: Ξέρω, γιατί είναι ρατσιστές κι αυτός ο Καρ…. είναι φασίστας κι αν μπορούσε θα τους έπνιγε όλους τους μετανάστες.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Μπορεί και να΄ ναι όλοι ρατσιστές, μα να μη βγαίνουν να το πουν φανερά, δεν ξέρω.<br /><em>Παιδί</em>: Εμείς όμως δεν πρέπει να είμαστε ρατσιστές γι΄ αυτό πρέπει να πάμε στο συναλλητήριο.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Συλλαλητήριο.<br /><em>Παιδί</em>: Ναι, σ΄ αυτό, το συλλαλητήριο. Όμως μπαμπά, η θεία ……. θα έρθει;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Νομίζω πως όχι.<br /><em>Παιδί</em>: Γιατί, είναι ρατσίστρια;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Όχι δεν είναι.<br /><em>Παιδί:</em> Τότε γιατί πρέπει να πάμε και μεις; Θα προτιμούσα να καθίσω σπίτι να παίξω στον υπολογιστή.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Δεν βοηθάς τους ανθρώπους από τον καναπέ σου. Κάποιες φορές χρειάζεται και να αγωνίζεσαι.<br /><em>Παιδί</em>: Και μ΄ έχεις πείσει και δεν μ΄ έχεις πείσει. Πάτε εσύ με τη μαμά κι εμείς ας κάτσουμε εδώ.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Δεν αφορά όμως μόνο εμάς τους μεγάλους, αφορά και σας. Οι μετανάστες που έρχονται πολλές φορές έχουν μαζί τους και τα παιδιά τους. Κι αυτά τα παιδιά μπορεί να μην έχουν ούτε να φάνε.<br /><em>Παιδί</em>: Ξέρω, ξέρω, όπως τα παιδιά της Αφρικής που όλο μας λέτε, όταν δεν θέλουμε να φάμε.<br /><em>Μπαμπάς:</em> Τι μαθαίνεις στο σχολείο, στη Μελέτη, ότι η γη , το νερό, ο αέρας είναι φυσικός πλούτος και είναι για όλους τους ανθρώπους;<br /><em>Παιδί</em>: Ναι, για παράδειγμα, ο αέρας που αναπνέουμε δεν είναι κανενός.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Εάν λοιπόν κάποιος τύχει να γεννηθεί σε ένα μέρος που δεν είναι εύφορο, δηλαδή δεν παράγει πολλά και έχει βρόμικο νερό και έρθει εδώ σε μας και θελήσει να φάει και να πιει, εμείς μπορούμε να του απαγορεύσουμε να φάει και να πιεί και να αναπνεύσει;<br /><em>Παιδί</em>: Όχι, αφού το νερό, η γη και ο αέρας είναι για όλους τους ανθρώπους. Όμως μπαμπά, είμαστε φτωχή χώρα και δε φτάνει η γη για όλους.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Γι΄ αυτό και οι μετανάστες θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες πιο πλούσιες.<br /><em>Παιδί</em>: Γιατί δεν πάνε να περάσουν από άλλες χώρες; Ας κάνουν έναν κύκλο.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Για να κάνουν αυτό το ταξίδι από τη χώρα τους μέχρι εκεί που θέλουν να πάνε πληρώνουν πολλά λεφτά. Αν έχουν να κάνουν μεγαλύτερη διαδρομή θα πρέπει να δώσουν περισσότερα λεφτά σ΄ αυτούς που τους μεταφέρουν.<br /><em>Παιδί</em>: Μα, αφού είπες ότι είναι φτωχοί, που τα βρίσκουν τα λεφτά και πληρώνουν;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Δυστυχώς, πάρα πολλοί είναι αυτοί που πουλάνε τα όργανά τους.<br /><em>Παιδί</em>: Δεν θέλω να ακούσω άλλο μπαμπά. Φοβάμαι όταν ακούω για όργανα. Κατάλαβα. Τώρα νομίζω ότι πείστηκα. Θα έρθω στο συλλατήριο.<br /><em>Μπαμπάς</em>: Συλλαλητήριο είπαμε.<br /><em>Παιδί</em>: Θα είμαστε πολλοί;<br /><em>Μπαμπάς</em>: Μάλλον όχι. Λίγοι θα είμαστε.<br /><br />Τα παιδιά πήγαν στο συλλαλητήριο. Τους άρεσαν τα πλακάτ και σε όλη την πορεία κρατούσαν από ένα. Μετά από ώρα άρχισαν να φωνάζουν και τα συνθήματα, ενώ έπαιζαν και με το σκύλο που συνόδευε, προπορευόμενος, την πορεία.<br />«Μπαμπά, τι είναι η Χρυσή Αυγή;» «Ναζιστές παιδί μου». «Α, κατάλαβα, ο Χίτλερ». «Λέγκαλιγκασιόν, κοτούλες εμιγκρέ». «Όχι κοτούλες, Πορ του λες. Δηλαδή, <strong>νομιμοποίηση σε όλους τους μετανάστες</strong>».<br />Στο τέλος της πορείας, φτάσανε μπροστά στο υπουργείο. Τα παιδιά πλησίασαν το νεαρό με την ντουντούκα «Σκέφτηκα κι εγώ ένα σύνθημα». «Έλα πες το». «<strong>Οι μετανάστες είναι αδέρφια μας, σεβαστείτε τους</strong>».<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Ευχαριστώ το Χάρη και την οικογένειά του για την έμπνευση που μου έδωσαν.<br /><br /><strong>ΥΓ1:</strong> Στους άντρες, γυναίκες και παιδιά μετανάστες, που αγνοούνται αυτές τις ώρες στη θάλασσα.Η ενοχή και η ευθύνη νιώθω να με πνίγουν.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-68969824318543971912011-01-13T15:26:00.000-08:002011-01-13T15:58:16.546-08:00Χάρακας Νο 34: Γενική επιστράτευση<strong><span style="font-size:180%;">Η</span></strong> ιστορία γράφεται μέσα από γεγονότα που χαρακτηρίζουν την κάθε εποχή και από τις αιτίες και τα αποτελέσματα αυτών, τα οποία ο κάθε ιστορικός «βλέπει» και καταγράφει. Παράλληλα, υπάρχουν και οι χρονικογράφοι, οι οποίοι ασχολούνται με μικρότερης κλίμακας συμβάντα και με την καθημερινότητα προσώπων, που ναι μεν άσημα για την ιστορία, σημαντικά δε για την εξέλιξη των καιρών.<br />Έναν τέτοιο χρονικογράφο, ανακαλύψαμε στην έρευνά μας για την εποχή, στην οποία θα αναφερθούμε σήμερα. (Εάν νομίζετε ότι περάσαμε τις γιορτές τρώγοντας, πίνοντας και ρεμπελιάζοντας, κάνετε μεγάλο λάθος. Ε, λοιπόν, κάναμε ιστορική έρευνα. Και ιδού τα αποτελέσματα). Ο χρονικογράφος αναφέρεται ως Ο Χάρακας, ο οποίος έζησε και έγραψε γύρω στο 170 με 150 π.χ.<br />Πριν όμως παραθέσουμε τα γραπτά του, ας δώσουμε τα ιστορικά στοιχεία της εποχής εκείνης, όπως καταμαρτυρούνται από τους συγχρόνους του ιστορικούς. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια περίοδο οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής παρακμής. Οι μεγάλες πόλεις Αθήνα, Σπάρτη, Θήβα έχουν χάσει την δύναμή τους. Στην Μακεδονία οι απόγονοι του Αλέξανδρου είναι ασημαντότητες. Έτσι δημιουργούνται συμπολιτείες (καλή ώρα σαν τις δικές μας περιφέρειες) ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις επεκτατικές και κυριαρχικές διαθέσεις της Ρώμης (από τότε ξεκίνησαν τα «Θέματά» μας με τη Φραγκιά). Η πιο ισχυρή συμπολιτεία ήταν η Αχαϊκή, η οποία ανέλαβε εργολαβικά να σώσει κι όλες τις άλλες από την υποδούλωση στην Ρώμη (θα λέγαμε σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση). Αρχηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας ήταν εκείνη την περίοδο ο περίφημος Καλλικράτης, στρατιωτικός φιλόδοξος κα ιντριγκαδόρος. Τώρα πλέον γνωρίζουμε ότι υπήρξε και δοσίλογος. Ήρθε λοιπόν σε συνεννόηση με την Ρώμη και συγκεκριμένα με τον Ρωμαίο στρατιωτικό ΔΝΤούνιους και υπέγραψαν το περίφημο mnemonium anef oron paradocius. Ακολούθησαν πολλές «στημένες» μάχες με αποκορύφωμα την γνωστή σε όλους μάχη της Πύδνας, όπου ο Περσέας, βασιλιάς της Μακεδονίας, έφαγε τα μούτρα του και από τότε γίναμε προτεκτοράτο της Ρώμης.<br />Σ΄ αυτό το γενικό ιστορικό πλαίσιο διαδραματίζονται τα γεγονότα που μας εξιστορεί ο χρονικογράφος της εποχής Ο Χάρακας. Στην περιοχή της γεννέτηρας του Αλεξάνδρου πλέον γίνονταν σκληρές αναμετρήσεις για την επικράτηση των πιο ικανών παρατάξεων, προκειμένου να κυβερνηθεί η Μακεδονία. Ουδείς μπορούσε να είναι άξιος συνεχιστής του Φιλίππου, αλλά ούτε και τέτοιος κατακτητής όπως ο Μέγας Αλέξανδρος. Με τα πολλά λοιπόν, βρέθηκε για λίγο να είναι επικρατέστερος ο αρχιστράτηγος Ψωμιάδης, αφού βροντοφώναζε για την αναγκαιότητα της συνέχισης της Μακεδονικής δυναστείας και αν και ο ίδιος με ρίζες όχι Μακεδονικές αλλά ποντιακές, κατάφερε να πείσει ως ο Μακεδονικότερος των Μακεδόνων.<br />Στα πέριξ της Βεργίνας, τρεις τοπικοί στρατηγοί είχαν υπερισχύσει. Στην περιοχή της Νάουσας ο Καραμπάτσος (λέγεται ότι τα κατάφερε έχοντας μέσον του μαθητές του Αριστοτέλη). Στη Βέροια, η Χαρούλα (που αν και κατάγονταν από το σόι της Ολυμπιάδος, είχε αρχίσει εμφανώς να προτιμάει τον Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, όπως τα λουκούλεια γεύματα). Και στο Ρουμλούκι, ο Δον, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, για τον οποίο Ο Χάρακας γράφει: «..άνθρωπος μονομανής. εργασιομανής, όχι ιδιαίτερα κοσμικός, πείσμων, οξύνους αλλά με χαοτικό λόγο, αριθμομνήμων, σχολαστικός και τελειομανής». Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τον βοήθησαν να κυριαρχήσει, με την ελπίδα ότι στον πόλεμο με αντίπαλο τον Καλλικράτη θα μπορούσε να ηττηθεί αξιοπρεπώς, εξασφαλίζοντας καλύτερους όρους και συνθήκες διαβίωσης για τους Ρουμλουκιώτες.<br />Μια περικοπή από τον Ο Χάρακας περιγράφει τις πρώτες μέρες των ετοιμασιών για την πρώτη μάχη με τον Καλλικράτη.<br />«Ο αρχιστράτηγος Δον είναι πολύ σκεπτικός τρεις μέρες τώρα αφότου πήρε τον χρησμό του Μαντείου «Του Καλλικράτη θα υπερισχύσεις εάν δεήσεις». Δεν μπορεί να καταλάβει το νόημα αυτού του σκοτεινού χρησμού. «Τι εννοεί με το «εάν δεήσεις»;Μήπως να αρχίσω τις δεήσεις; Και ποιον να παρακαλέσω; Τους Θεούς; Τον Καλλικράτη να με λυπηθεί; Κανέναν άλλον; Μα το Δία, θα τρελαθώ». Αυτή τη σκοτούρα ενώ είχε στο κεφάλι του, έδωσε εντολή να ξεκινήσουν οι σπονδές στους Θεούς (σε όλους ανεξαιρέτως, ακόμη και σε νεόφερτους Ρωμαϊκούς, τόσο θεοσεβούμενος ήταν). Και επειδή ο ναός βρίσκονταν και δίπλα στο διοικητήριο, πετάγονταν τρεις και λίγο για δεήσεις. Αυτό γίνονταν μια βδομάδα τώρα μα και πάλι ο Δον φαίνονταν ανικανοποίητος. «Όχι, δεν εννοούσε δεήσεις το Μαντείο. Όταν θα ισχυροποιήσω τη θέση μου θα απαιτήσω να δίνουν μόνο κυριολεκτικές μαντείες. Α! Μα ναι, αυτό είναι. Εννοούσε να δεήσω, δηλαδή επιτέλους να ξεκινήσω. Αυτό είναι, ας αρχίσω». Σήκωσε τα μανίκια του χιτώνα του και κάλεσε τους πέντε στρατηγούς του. Τον Βένιο τον ορεινό, τον Στέργιο τον πεδινό, τον Άνδριο τον Πλατύ, τον στρατηγό Γκαβαρδίνιο και αυτόν που όρισε ως αντιστράτηγο, τον Κούγκα τον Γιδιώτη. Χωρίς καν να περιμένει να τελεστεί το εθιμικό του ορισμού τους, ανέθεσε στον καθένα τα χρέη τους. Οι τρεις πρώτοι Βένιος ,Στέργιος και Άνδριος αποχώρησαν βιαστικά με τα άρματά τους. Ο αντιστράτηγος, αν και με μεγάλη πείρα σε μάχες, έδειξε να χάνει την ψυχραιμία του, όταν ο Δον του ανακοίνωσε ότι είχαν να αναμετρηθούν με τον Καλλικράτη. Ο μόνος ο οποίος φάνηκε να βρίσκεται στα νερά του ήταν ο στρατηγός Γκαβαρδίνιος. Το μάτι του άστραψε και ένα γελάκι κρυφόπαιξε κάτω από το επιβλητικό του μουστάκι. Επιτέλους, ήνεγκεν η ώρα της δράσης. Μικροκαμωμένος μεν, σβέλτος δε, ανέλαβε αμέσως υπηρεσία. Τα καθήκοντά του ήταν πολλά αλλά το καλύτερό του ήταν η διοίκηση του στρατεύματος και το εθιμοτυπικό. Του ξέφυγε ένα Ave Δον και με μια στρατιωτική υπόκλιση ξεκίνησε αμέσως δουλειά. Και επειδή ήταν περασμένη η ώρα και οι μόνοι που βρίσκονταν στο διοικητήριο ήταν οι καθαριστές ξεκίνησε με τις πρώτες του οδηγίες προς αυτούς «από αύριο το εγερτήριο θα σημαίνει 6 πμ και η αναφορά θα γίνεται στις 7 ακριβώς. Κύριοι σημάνατε γενική επιστράτευση. Ο εχθρός είναι προ των πυλών».<br />Οι επόμενες μέρες κύλησαν εφιαλτικά για όλους. Σχέδια επί σχεδίων καταστρώνονταν στο διοικητήριο από τον αρχιστράτηγο Δον και το επιτελείο του. Ο Δον επέτρεπε μόνη διακοπή αυτή του μεσημεριανού φαγητού. Το σιωπητήριο καταργήθηκε αφού απαγορεύονταν καθολικά ο ύπνος. Όλοι πλέον κοιμόταν με βάρδιες κι ακόμη και οι αξιωματικοί φυλούσαν γερμανικό νούμερο. Τα άλογα ήταν κι αυτά με βάρδιες ζεμένα στα άρματα κα οι σαρισοφόροι δεν αποχωρίζονταν τη σάρισα και την ασπίδα τους ούτε στον ύπνο. Ο δε στρατηγός Γκαβαρδίνιος πριν την πρωινή αναφορά και πριν και στο τέλος της πρωινής γυμναστικής τους έβαζε να φωνάζουν την ιαχή «θα, θα τον πάρουμε, εμείς θα τον τουμπάρουμε. Φυλάξου Καλλικράτη σου βγάζουμε το μάτι.»<br />Επειδή Ο Χάρακας είναι αρκετά δυσανάγνωστος, καταφέραμε μόνον αυτές τις λίγες περικοπές να διαβάσουμε. Υποσχόμαστε όμως ότι όταν ολοκληρώσουμε την ανάγνωση θα σας παραθέσουμε τη συνέχεια του χρονογραφήματος ως και την τελική έκβαση των μαχών.<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Πριν ακόμα γκρεμιστεί το τείχος του Βερολίνου κι όταν ακόμη υπήρχε το ανατολικό μπλόκ, έτυχε, καθώς περίμενα ένα βράδυ στα σύνορα Τσεχοσλοβακίας- Γερμανίας, να προσπαθεί να περάσει λαθραία τα σύνορα κάποιος ανατολικός. Υπήρχαν και από τις δυο μεριές των συνόρων φράχτες με συρματόπλεγμα. Ανάμεσά τους ένα κομμάτι γης οργωμένο. Αναστατωθήκαμε όλοι ακούγοντας τα σκυλιά να γαυγίζουν και παρακολουθήσαμε, παρ΄ όλες τις προσπάθειες των φρουρών να μας απομακρύνουν τείνοντας μας τα όπλα τους, το μέρος να φωτίζεται σα μέρα από τους προβολείς και να κηνυγάνε τον φυγά τα σκυλιά με τους φρουρούς, που πυροβολούσαν στον αέρα και του φώναζαν. Αυτή η εικόνα μου ήρθε στο μυαλό όταν έμαθα για τους «δημοκρατικούς» και «ανθρωπιστικούς» σχεδιασμούς του Παπουτσή για τον φράχτη. Μόνο κ. Παπουτσή μας να προσέχετε, διότι οι φράχτες έχουν και παλούκια. Κι ως γνωστόν, όποιος πηδάει …πολλά παλούκια….<br /><br /><strong>ΥΓ1:</strong> Η πρόταση του Χάρακα για το μεταναστευτικό είναι η εξής: Να κάνουμε δυο φράχτες σαν αυτούς που περιέγραψα, το κενό ανάμεσα να αποτελεί ουδέτερη ζώνη. Εκεί να συγκεντρώνονται οι μετανάστες. Επειδή ο χώρος δεν θα ανήκει πουθενά, δεν θα έχουμε προβλήματα με τα Δουβλίνα της Ε.Ε. Για να χορταίνουν οι πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι μετανάστες και πρόσφυγες τηλεοπτικά κανάλια θα τους ταϊζουν και θα τους ποτίζουν με αντάλλαγμα να παρακολουθούμε το νέο ριάλιτι «μετανάστης ζητά πατρίδα». Έτσι, και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα γεμάτη. Επιπλέον, δεν θα κινδυνεύουν να φαγωθούν οι γάτες και οι σκύλοι της πατρίδος μας. Αλήθεια, πολύ γρήγορα κ. Καμίνη ξεχάσατε την πρόσφατη θητεία σας ως συνήγορος του πολίτη. Ο δημοτικός σας σύμβουλος Αποστολόπουλος δεν είπε «Οι μετανάστες...κλέβουν και τρώνε σκύλους και γάτες… γίνεται μια προσπάθεια με το τείχος στον Έβρο, να σταματήσει αυτό»; Αλλά βέβαια, ήσασταν συνήγορος του πολίτη, όχι του μετανάστη και του πρόσφυγα. Τώρα που ο Παπουτσής θα δώσει πολιτικό άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες (το ανέκδοτο της χρονιάς) τότε θα γίνουν πολίτες και μόνο τότε θα μπορούν να έχουν δικαιώματα. Υπάρχουν μόνο πολίτες του ελληνικού κράτους. Για πολίτες του κόσμου, ανθρώπους με στοιχειώδη δικαιώματα, έχετε ακούσει καθόλου;<br /><br /><strong>ΥΓ 2:</strong> Σε κάποιον προηγούμενο Χάρακα είχα γράψει ότι η δικαιοσύνη να είναι τυφλή μα όχι στραβή. Τώρα θα προσθέσω να μην είναι και ανόητη. Το γεγονός ότι σε όλα τα Λύκεια της Ελλάδας οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου δεν πατάνε στο σχολείο την άνοιξη, εξαντλώντας όλες τις απουσίες δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες ουδείς το γνωρίζει; Κι άιντε η δικαιοσύνη ζει εκτός τόπου και χρόνου, ο διευθυντής που έγινε σύμβουλος δε γνωρίζει ότι στα παιδιά δε φτάνει ούτε το 24ωρο για διάβασμα παραμονές εξετάσεων και είναι πιο απαραίτητο το φροντιστήριο και όχι το σχολείο για την επιτυχία στις εξετάσεις;<br />Απορώ πως της πανέξυπνης δικαιοσύνης μας της ξέφυγαν οι μαθητές και δεν τους τιμώρησε κι αυτούς. (Δείτε σχετική ανάρτηση στα Χρονικά για το 2ο Λύκειο Γιαννιτσών).<br /><br /><strong>ΥΓ3:</strong> Προς δήμαρχο Δον και Αντιστρατήγους και στρατηγό: Μήπως θα βόλευε περισσότερο να μην κοιμάστε και καθόλου; Ή στην χειρότερη, κάνα ράντσο εκεί δα;<br /><br /><strong>ΥΓ4:</strong> Στρατηγέ μας (δε χρειάζεται να αναρωτιέστε σε ποιον αναφέρομαι. Από δω και πέρα στρατηγός είναι μόνο ένας, ο στρατηγός Γκαβαρδίνας), στρατηγέ μας τι σας έφταιξαν τα ανθρωπάκια (οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί του στρατού και της αστυνομίας) και τους βάζατε σε σειρά τραβολογώντας τους, στο κολυμβητήριο τα Φώτα; Ούτε τα εξαπτέρυγα γλύτωσαν απ΄ την αράδα. Το νου σας πάτερ, την επόμενη φορά μην είναι η σειρά σας.<br /><br /><strong>ΥΓ5:</strong> Α, και καλή χρονιά!Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-26675975065922370242010-12-16T09:50:00.000-08:002010-12-16T13:10:07.287-08:00Χάρακας Νο33: Ο Μεσαίωνας του ΠΑΣΟΚ ή το ΠΑΣΟΚ του Μεσαίωνα<strong><span style="font-size:180%;">Ο</span></strong>ι φρουροί κλείσαν τις βαριές πόρτες της αίθουσας "Αιγές" στην βορειοδυτική πλευρά του κάστρου. Η συνεδρίαση θα γινόταν κεκλεισμένων των θυρών. Ο απεσταλμένος του ηγεμόνα Γεώργιου του Β΄, αρχιδούκας δημοσίων έργων Μαγκριώτης κάθονταν στην κεφαλή της μεγάλης δρύινης τράπεζας.Ένθεν και κείθεν του τραπεζιού βρίσκονταν υποψήφιοι κόμηδες, βαρόνοι, κυρίες της αυλής και μερικοί αξιωματούχοι της κομητείας και των βαρονιών. Αλλά, ας αναγγείλουμε μερικούς εξ αυτών. Ο υποψήφιος κόμης της Ημαθίας Μούρνος, ο νυν βαρόνος της Νιάουστας Γλειφομπατσός, η νυν βαρόνη της Βέροιας Χαρούλα, ο τέως βαρόνος του Γιδά Μπαμπούξινος (Γκιόνογλου), ο υψηλός αξιωματούχος της Ημαθίας Αστέριος (Παπαστεργίου), ο υψηλός αξιωματούχος της βαρονίας του Γιδά Παράσχος, η υψηλή αξιωματούχος της Ημαθίας Αρίστη (Κουκουρίκου) και η κυρία των τιμών και της αυλής Θούλη.<br />Αξιοσημείωτη ήταν η απουσία του Μαρκησίου Αγγέλου, ενώ οι άλλοι δυο Μαρκήσιοι ήταν ωσεί παρόντες, αφού ο Σιδηρό κρύφτηκε στην άκρη της σάλας και ο Θανασούκος ξεχάστηκε (;) στην αίθουσα της τραπεζαρίας.<br />Το κλίμα μέσα στη μεγάλη αίθουσα ήταν βαρύ. Αν και επικράτησαν στις δυο απο τις τρεις βαρονίες της Ημαθίας οι άνθρωποι του βασιλιά, παρόλα ταύτα το βασίλειο της Ελλάδος βρισκόταν υπό την κυριαρχία ξένων δυνάμεων με ολέθριες τωρινές και μελλοντικές συνέπειες για τους Έλληνες.Οι φεουδάρχες έβλεπαν να απειλούνται τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και οι υπήκοοι όλου του βασιλείου πεινούσαν και εξαθλιώνονταν μέρα με τη μέρα. Αναταραχές υπήρχαν παντού. Η Αναγέννηση αργούσε ακόμα. Σε ένα τέτοιο κλίμα λοιπόν ο αρχιδούκας Μαγκριώτης μετέφερε στην κομητεία της Ημαθίας το μήνυμα του βασιλιά Γεωργίου του Β΄προκειμένου να τονωθεί το ηθικό των εκεί ανθρώπων τους. Το περιεχόμενο του μηνύματος ήταν όλα καλά όλα ανθηρά, πετύχαμε μεγάλη νίκη. Φυσικά, ουδείς εκ των παρισταμένων πρόσεξε το μήνυμα και μάλιστα μέχρι να τελειώσει ο Αρχιδούκας το λόγο του, κάποιοι χασμουριόταν.<br />Στη συνέχεια, ο υψηλός αξιωματούχος Αστέριος, θέλοντας με τη σειρά του να δώσει μια νότα αισιοδοξίας, προσπάθησε να εξηγήσει μονομερώς και επιφανειακά την αιτία του χασίματος της βαρονίας του Γιδά. Ξεχνόντας λοιπόν την κύρια αιτία, που ήταν η αδελφοποίηση του βαρόνου Μπαμπούξινου με τον Μαρκήσιο Αρχάγγελο (Χαλκίδη), είπε "Στην βαρονία του Γιδά χάσαμε γιατί ήταν δυο υποψήφιοι (ο Μπαμπούξινος και ο Τσιάπλας) από το δικό μας χώρο και οι ψήφοι μας μοιράστηκαν".<br />Στο άκουσμα αυτών των λόγων ο τέως βαρόνος Μπαμπούξινος σηκώθηκε λάβρος να διορθώσει τα πράγματα. "Ο Τσιάπλας υποστηρίχτηκε μόνο από το σόι το Συριζαίικο (σημείωση: Συριζαίοι=απλοί υπήκοοι οι οποίοι κανέναν τίτλο ευγενείας δεν έφεραν). Εγώ ήμουν ο μόνος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ" (σημείωση:ΠΑΣΟΚ= Πανελλήνια Σύμπραξη Ομοτίτλων Κυβερνώντων).<br />΄Ολοι οι παριστάμενοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους μη ξέροντας τι να υποθέσουν γι΄ αυτή τη δήλωση. Βέβαια, δεν γνώριζαν ότι ο τέως βαρόνος Μπαμπούξινος, που ενώ μέχρι την ήττα του υποστήριζε ότι είναι ανεξάρτητος, τώρα είχε λόγο να υποστηρίζει ότι ήταν και είναι και θα είναι πιστός στο ΠΑΣΟΚ και ο ένας και μοναδικός εκφραστής του στην βαρονία του Γιδά. Ο λόγος ήταν η μελλοντική επανεκλογή του ξαδέρφου του Μαρκήσιου Θανασούκου.<br />Ο οίκος Γικονόγλου ήταν ο μόνος αυθεντικός εκφραστής του ΠΑΣΟΚ στην βαρονία του Γιδά. Και αυτό έπρεπε να γίνει σαφές και για τώρα και για μετά. Ο οποιοσδήποτε μελλοντικός υποψήφιος βαρόνος του Γιδά θα έπρέπε να συνδιαλλαγεί μόνο με τον μοναδικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ ο οποίος ήταν ο τέως βαρόνος Μπαμπούξινος. Οποιαδήποτε αμφισβήτηση της θέσης του θα ισοδυναμούσε με μη επανεκλογή του Θανασούκου στην μαρκιωνία (σημ. η χωρική δικαιοδοσία του μαρκήσιου).<br />Κι ενώ προς στιγμήν φάνηκε να πείθει ο ισχυρισμός του Μπαμπούξινου, τότε συνέβη το αναπάντεχο. Η κυρία των τιμών και της αυλής Θούλη πετάχτηκε και είπε κάτι για το οποίο άλλοι συνοφρυώθηκαν, άλλοι φαρμακώθηκαν και άλλοι θύμωσαν. Η ίδια βέβαια, ελλείψη ικανότητας πολιτικής σκέψης, δεν αντιλήφθηκε τις συνέπειες των λόγων της και χαμογέλασε ικανοποιημένη γιατί κάτι βρήκε να πει για να ασχοληθούν οι άλλοι μαζί της.<br />Πριν καταμαρτυρήσουμε το τι είπε, χρειάζεται να κάνουμε μια αναφορά στο πρόσωπό της για να διευκολυνθούν οι αναγνώστες στην κρίση τους. Η Θούλη λοιπόν, όλως τυχαίως βρέθηκε να κατέχει τον τίτλο της κυρίας των τιμών και της αυλής. Αυτός ο τίτλος στα χρόνια που περιγράφουμε είχε μόνο εθιμοτυπικό χαρακτήρα και δίνονταν με κλήρωση και σε όσες γυναίκες δεν κατάφερναν να διακριθούν στην αυλή με την αξία τους. Μια από τις κληρούχους ήταν και η Θούλη. Από την ώρα που απέκτησε τον τίτλο (ή μήπως και πιο νωρίς;) άρχισε να ζει σε ένα παραλήρημα εξουσίας. Αρχικά ήθελε να χριστεί υποψήφια Μαρκησία. Εν τω μεταξύ σε έμπιστους της εξομολογούνταν ότι υψηλοί κύκλοι του βασιλιά Γεωργίου του Β΄ την προόριζαν για υποψήφια αρχιδούκισα της Ευρώπης (το αντίστοιχο της δικής μας Ευρωβουλής). Μέρα με τη μέρα η κατάστασή της σοβάρευε. Το πολιτικό της παραλήρημα ήταν πλέον ότι είναι πριγκίπισα και ενθρονίζει και εκθρονίζει εν ριπή οφθαλμού τους πρίγκιπές της. Όλοι γνωρίζαν την κατάστασή της και γι΄ αυτό και την αποκαλούσαν πριγκίπισσα Θούλη. Αντιλαμβάνεστε ότι επρόκειτο για ιδιαίτερη περίπτωση η οποία έπρεπε να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα ευαισθησία.<br />Ας ξαναγυρίσουμε όμως στα λεγόμενα της πριγκίπισσας Θούλης. Είπε λοιπόν ότι κύκλοι της αυλής επιφόρτισαν την ίδια με την μυστική αποστολή να υποστηρίξει με δημόσιες εμφανίσεις της τον υποψήφιο βαρόνο Μπαμπούξινο ως τον μοναδικό και αυθεντικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Οι αιτίες αυτής της δήλωσης μπορεί να ήταν διάφορες. Είτε, όπως ήδη ειπώθηκε, είπε κάτι για να τραβήξει την προσοχή χωρίς επίγνωση των λεγομένων της. Είτε για να δικαιολογήσει τις αυθαίρετες δημόσιες εμφανίσεις της στο πλευρό του Μπαμπούξινου. Είτε για να υπερασπιστεί την ενότητα του ΠΑΣΟΚ (πως είναι δυνατόν να ήταν Πασόκοι αυτοί που ψήφισαν τον Τσιάπλα;) (Μια άλλη εμμονή της ήταν ότι το ΠΑΣΟΚ έπρέπε, ό,τι και αν γινόταν, να φαίνεται ενωμένο, δυνατό. Αυτή η εμμονή της την είχε οδηγήσει στο να τάξει εαυτώ στους αγώνες και στο καταστατικό ψυχή τε και σώματι. Έτσι, όπως οι ιερομόναχες "νυμφεύονταν" τον Κύριο και η Θούλη έμεινε ανύπανδρη διότι είχε "νυμφευθεί" τον βασιλιά Ανδρέα). Πλέον τώρα θεωρούμε ότι η αιτία της δήλωσής της ήταν όλοι αυτοί οι λόγοι μαζί και ίσως κι όχι μόνο.<br />Μετά τα λεγόμενα αυτά, το λόγο, εξαγριωμένος, πήρε ο υψηλός αξιωματούχος του Γιδά Παράσχος. Έξυπνος άνθρωπος γαρ, έκανε αμέσως μετάφραση των λεγομένων την πριγκίπισσας Θούλης. Ζήτησε λοιπόν να μάθει τι είχε συμβεί επιτέλους. Τους είχαν χειραγωγήσει ο κύκλοι της αυλής του ηγεμόνα όλους εδώ τους υπηκόους ή όχι; Αυτό το ερώτημα δεν απαντήθηκε ποτέ. Οι ιστορικοί από τότε έχουν δώσει διάφορες εξηγήσεις με επικρατέστερη την άποψη ότι δεν ρισκάρισε η ηγεμονία την στήριξη στον τέως βαρόνο του Γιδά Μπαμπούξινο διότι δεν είχαν ακόμη προλάβει να ελέγξουν και να καθαρογράψουν τα πορίσματα (εκείνη την εποχή ακόμη δεν ήταν τόσο διαδομένη η εφεύρεση του Γκουτεμβέργιου και οι γραφειοκρατικές καθυστερήσεις ήταν δικαιολογημένες).Ταυτόχρονα όμως δεν θα τους πείραζε να τον στηρίξουν εμμέσως, προκειμένου να καρπώνονταν μια ενδεχόμενη νίκη του.<br />Ο Μπαμπούξινος αντιλήφθηκε ότι η πριγκίπισσα Θούλη, για μια ακόμη φορά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει, τον χαντάκωνε. Θέλοντας να αποπροσανατολίσει την κουβέντα και να φανεί συμπαθής, τον έπιασε το παράπονο. Γιατί δεν τον βοήθησαν οι ομοϊδεάτες του και μάλιστα μερικοί βρέθηκαν σε συμπόσια με τον εχθρό του τον Δον. Εκείνη την στιγμή μια λάμψη άστραψε στον αέρα. Ήταν τα κοσμήματα της υψηλής αξιωματούχου Αρίστης που κουνήθηκαν καθώς σηκώνονταν όρθια, φουριόζα. Πήρε το λόγο και είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Η Αρίστη ήταν γνωστή στην κομητεία για το αψύ του χαρακτήρα της κι ότι δε μασούσε τα λόγια της. Είχε μείνει στην ιστορία ως η "καρεκλομαχήτρια", μετά το επεισόδιο σε παρόμοια συνεδρίαση, όταν εκσφενδόνισε μια καρέκλα σε ομοιοτιτλούχο της. Τα τελευταία χρόνια δε, εξαιτίας των ατελείωτων ωρών ενασχόλησής της με τα αρχεία της ηγεμονίας στα υπόγεια του παλατιού, ανέδυε στο πέρασμά της μια μυρουδιά υγρασίας και απλησιάς (ας μη ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη οι άνθρωποι πλένονταν σπάνια) που της προσέδιδε επιπλέον κύρος δύναμης κι επιστημοσύνης.<br />Ως ένα τέτοιο λοιπόν οξύθυμο, μορφωμένο και δυναμικό άτομο (συνδυασμός αδιανόητος για τις γυναίκες της εποχής κι ακόμη και για πολλούς άνδρες) όλοι γύρισαν να την ακούσουν, παίρνοντας και τις απαραίτητες προφυλάξεις μη φάνε καμιά αδέσποτη.Έδωσε λοιπόν δυο τρεις λεκτικές, μόνο, σφαλιάρες στον Μπαμπούξινο που ήταν όλες δικές του και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. "Ναι, εγώ ήμουν στο συμπόσιο με τον Δον. Δεν ήξερα που έπρεπε να σου ζητήσω και την άδεια. Μήπως εσύ ζήτησες την άδεια την δική μας και πήγες και αδελφοποιήθηκες με τον Αρχάγγελο (Χαλκίδη) θανάσιμο εχθρό μας; Όταν σε συνέφερε μου το παίζεις ανεξάρτητος και τώρα που έχασες ζητάς και τα ρέστα; Λίγα τα λόγια σου για μένα γιατί θα σου ΄ρθει καμιά καρέκλα". Τα τελευταία λόγια δεν ειπώθηκαν αλλά ήταν σε όλους φανερό ότι εννοούνταν.<br />Ο Μπαμπούξινος, καταπίνοντας τη γλώσσα του μαζί με μπόλικες γκοστερίτσες, κάθισε ήσυχα ήσυχα στη θέση του. Το λόγο κατόπιν πήραν οι άλλοι δυο βαρόνοι της Ημαθίας. Μα δεν θ΄ αναφερθούμε στα λόγια τους, διότι δεν διασώθηκαν ως σήμερα.<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Η αντιστοιχία των τίτλων ευγενείας εκείνης της εποχής με πολιτικά αξιώματα του σήμερα θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι: αρχιδούκας= υπουργός, δούκας= περιφερειάρχης, μαρκήσιος= βουλευτής, κόμης= αντιπεριφερειάρχης, βαρόνος= δήμαρχος, υψηλοί αξιωματούχοι= γραμματείς και φαρισαίοι, κυρίες των τιμών= μέλη εθνικών συμβουλίων, πρίγκιπες και πριγκίπισσες δεν βρίσκουν αντιστοιχία στην σημερινή εποχή. Άλλωστε δεν υπήρχαν πριγκιπάτα ταυτόχρονα με ηγεμονίες ούτε εκείνη την εποχή.<br /><br /><strong>ΥΓ1:</strong> Ευχαριστώ την Πριγκίπισσα Θούλη (Σιδηροπούλου) διότι η αυτοτιτλοφόρησή της μου ενέπνευσε την ιστορία. Χαίρομαι που μαθαίνω για την ενθρόνιση του νέου πρίγκιπά της. Μόνο να προσέχεις διότι έχετε πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας αφού αυτός είναι ακόμη έφηβος(;). Ή μήπως όταν λες ότι αντρειώνεται στα κρητικά όρη και πελάγη είναι ποιητική αδεία; Όπως και να ΄χει χαίρομαι αφάνταστα για σένα.<br /><br /><strong>ΥΓ2:</strong> Για την απολογία Χαλκίδη no comment. Τα είπε όλα μόνος του. Ιδιαιτέρως μου άρεσε το σημείο που του ξέφυγε και είπε ότι ε, εμείς οι πολιτικοί κάνουμε και παιχνίδια για να πάρουμε ψήφους. Ή λέτε να ήταν κρίση ειλικρίνειας; Ίσως και στα πλαίσια της απενοχοποίησης.<br /><br /><strong>ΥΓ3:</strong> "Το μόνο κλειστό επάγγελμα που πρέπει να ανοίξει είναι αυτό της οικογενειοκρατίας στην πολιτική." Το άκουσα τις προάλλες από κάποιον στο ράδιο.<br /><br /><strong>ΥΓ4:</strong> Όλο και πληθαίνουν οι επιθέσεις εναντίον των πολιτικών. Τις προάλλες σε κάποια παραλία της Αττικής μια γυναίκα έδιωξε έναν λουόμενο πολιτικό. Τώρα ο αιμόφυρτος Χατζιδάκης. Βέβαια είμαι κατά της βίας, είτε λεκτικής, είτε σωματικής. Κάτι όμως δείχνουν όλα αυτά. Μήπως έναν μεγάλο θυμό; Μήπως να προβληματιστούν οι πολιτικοί μας για να μην εξελιχτεί ο θυμός μας σε οργή; Ή μήπως καλύτερα να εξοργιστούμε με την ελπίδα να ανατρέψουμε παρωχημένα πολιτικά σχήματα και δεδόμένα; Άλλωστε, η ιστορία λέει ότι οι κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές γίνονταν πάντα βίαια. Δεν ξέρω. Θα δείξει.<br /><br /><strong>ΥΓ5:</strong> Ο Πουζιαρίτης (διαβάστε τη σχετική ανάρτηση στα Χρονικά για να καταλάβαιτε) καταδικάστηκε με την ανώτατη ποινή. Σκότωσε κανέναν; Όχι. Τότε γιατί; Για παραδειγματισμό. Για μια ακόμα φορά η δικαιοσύνη δεν ξέρει την τύφλα της. Το ίδιο έκανε και στην περίπτωση της καταδίκης με την μεγαλύτερη ποινή του Αιμίλιου Μεταξόπουλου (πρύτανης της Παντείου). Ο Αιμίλιος πριν από λίγες μέρες "έφυγε" στιγματισμένος. Όλοι όσοι τον γνώριζαν (μέσα σ΄ αυτούς είχα την τύχη να τον γνωρίσω κι εγώ) ήξεραν ότι όχι μόνο αδικήθηκε από την δικαιοσύνη αλλά κι ότι υπήρξε εξιλαστήριο θύμα ενός οικονομικού σκανδάλου. Μήπως, έστω και αργά, θα πρέπει να αποκατασταθεί η μνήμη του; Μήπως η δικαιοσύνη από δω και πέρα να ξεστραβωθεί και να γίνει πιο δίκαιη; Διότι άλλο να ΄σαι τυφλός κι άλλο στραβός.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-86241311916099143132010-12-08T00:43:00.000-08:002010-12-08T02:24:56.418-08:00Xάρακας Νο32: "Θέλεις να γίνουμε φίλοι;"<strong><span style="font-size:180%;">Α</span></strong>κούω συχνά από τα παιδιά μου για τους φίλους τους. Λένε ότι παίζουν μαζί, ότι αλληλοϋποστηρίζονται, ότι δεν θέλουν να τους στεναχωρούν, ότι τους ενθαρρύνουν, ότι έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα, ότι νοιάζονται γι΄ αυτούς. Νιώθω χαρά και περηφάνια όταν μέσα στην καθημερινότητα τους ακούω να μιλάνε για τους φίλους τους, ορίζοντας έτσι τι είναι φιλία και πόσο πολύτιμη είναι.<br />Πολλές φορές σκέφτομαι ότι ακόμη κι αν είναι να μην αποκτήσουν τίποτα άλλο στη ζωή τους, αρκεί να έχουν φίλους, λίγους, διαλεχτούς, καρδιακούς. Γιατί θαρρώ ότι φίλους αληθινούς μόνο λίγους μπορούμε να έχουμε. Μετά είναι οι γνωστοί, που είναι σίγουρα πιο πολλοί, μα φίλοι δεν είναι. Συνάμα θλίβομαι όταν διαπιστώνω ότι πολλοί άνθρωποι νομίζουν τους γνωστούς για φίλους. Α, μα η διαφορά είναι ξεκάθαρη. Ο φίλος είναι εκεί, διαθέσιμος για σένα, να ακουμπάς απάνω του. Είναι αυτός που ξέρει τα μυστικά σου και τα σέβεται και τα κουβαλά για σένα. Είναι αυτός που θα σε μαλώσει τρυφερά όταν σε δει να ξωκύλεις για να σε συνεφέρει. Είναι αυτός που στον πόνο σου θα πονέσει και θα συμπονέσει και θα σε στηρίξει. Αυτός που θα σε υπερασπιστεί και θα καμαρώσει για σένα. Αυτός που θα σε κρίνει δίχως να σε κατακρίνει. Που θα σου κλείσει το μάτι και θα σου πει προχώρα. Που τη χαρά σου θα σου την κάνει γιορτή για να την ευχαριστηθείς.<br />Ο λόγος που γράφω σήμερα δεν είναι για να πω τι είναι η φιλία. Ξέρουμε όλοι μέσα μας τι είναι ο φίλος. Γράφω σήμερα για να πω τι δεν είναι φιλία. Ή μάλλον καλύτερα ότι η εικονική φιλία του facebook προσβάλλει την έννοια της φιλίας.<br />Διάβαζα λοιπόν τις προάλλες ότι ένας από τους σχεδιαστές του facebook έκανε ήδη ένα νέο δίκτυο το οποίο έχει όριο φιλιών τους 50. (τώρα, γιατί δεν είναι 40 ή 60 το όριο, δεν το κατάλαβα). Λέει λοιπόν ότι οι άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν σχέσεις μέχρι με 50 άλλους. Ενώ το όριο των 5.000 που έχει το facebook θεωρείται ότι είναι υπερβολικό και άρα δυσλειτουργικό. Σώπα. Και εγώ που νόμιζα ότι έβαλαν όριο τους 5.000 για να εκλέξουν τον πιο δημοφιλή και αξιαγάπητο φίλο στον διαδικτυακό κόσμο. Αφήστε που το όριο στην ουσία είναι unlimit διότι μόλις το φτάσεις, κάνεις κι άλλο προφίλ και αρχίζει το κοντέρ από την αρχή.<br />Βέβαια, αυτοί που έχουν οικονομικά οφέλη (προγραμματιστές, κατασκευαστές, διαφημιστές) καλά κάνουν και ασχολούνται με όλα αυτά τα δίκτυα. Ο κόσμος όμως που κάνει «φιλίες» στο facebook τι στο διάολο κίνητρο έχει και το κάνει; Θα μου πείτε δεν έχουν όλοι τους ίδιους λόγους. Εντάξει. Ας υποθέσουμε λοιπόν κάποιους λόγους κι ας παραθέσουμε τους αντίλογους.<br /><strong>«Θέλω να βρω άντρα/γυναίκα».</strong><br />Εσύ θέλεις, οι άλλοι όμως θα σε θέλουν; Πίσω από ένα ονομα και μια φωτογραφία πόση αλήθεια υπάρχει; Ή εσύ ή ο άλλος ή και οι δυο μαζί μάλλον κάποιο κουσουράκι θα ΄χετε για να μη μπορείτε να κάνετε σχέσεις στον πραγματικό κόσμο face to face και προτιμάτε το διαδικτυακό κόσμο του facebook. Αν όμως είσαι τόσο απελπισμένος μπορείς να το ρισκάρεις και καλή τύχη.<br /><strong>«Θέλω μια σχέση για cyber sex».</strong><br />Φίλε μου, καλύτερα σκέψου γιατί δεν σου φτάνει ή γιατί δεν έχεις real sex. Άλλωστε μη ξεχνάς ότι και το cyber sex είναι κι αυτό χειροκίνητο sex (για να το πω κομψά). Οπότε, τι ΄χες Γιάννη, τι ΄χα πάντα.<br /><strong>«Θέλω να ξαναβρώ παλιούς γνωστούς, συμμαθητές, μακρινούς συγγενείς κλπ».</strong><br />Βρε χρυσέ μου, εκείνοι θέλουν να σε ξαναβρούν; Κι άντε ας πούμε ότι θέλουν και τους ξαναβρήκες. Ε, και; Θα πείτε ένα «γεια, τι χαμπάρια; καλά» και μετά «see you later” και that’s all. Με άλλα λόγια, αν ήθελες να τους βρεις τόσα χρόνια ήδη θα το είχες κάνει. Το ό,τι δεν είχατε επαφές μάλλον σημαίνει ότι δεν θέλατε να είχατε. Ή μπορεί τώρα που θα βρεθείτε να γίνει ό,τι γίνεται ας πούμε στα reunions. Συναντάμε παλιούς συμμαθητές. Αγκαλιαζόμαστε, θυμόμαστε, στο τέλος της βραδιάς αποχαιρετιόμαστε με υποσχέσεις να μη χαθούμε, και από αύριο ξαναχανόμαστε μέχρι την επόμενη μάζωξη. Γι΄ αυτό σου λέω, μη το παίρνεις προσωπικά. Το facebook δεν σου εγγυάται καμιά επανένωση.<br /><strong>«Θέλω να παίζω παιχνίδια με άλλους».<br /></strong>Δεν θέλω να σε προσβάλλω, μα είμαστε σοβαροί; Είναι δυνατόν να αρμέγεις εικονικές αγελάδες; Μήπως να βρεις ν΄ ασχοληθείς με κάτι πραγματικά παραγωγικό;<br /><strong>«Θέλω μέσα από την δικτύωση να διακινώ ιδέες και προβληματισμούς».<br /></strong>Πολύ προβληματισμένος μου φαίνεσαι εσύ. Άμα είσαι τόσο κοινωνικά ανήσυχος γιατί δεν συμμετέχεις σε κάνα forum να ανταλλάσεις απόψεις; Ή μήπως θέλεις να αντιστέκεσαι και να αγωνίζεσαι; Λυπάμαι που θα στο πω, μα οι αγώνες γίνονται στους δρόμους. Το πληκτρολόγιο, δε λέω, είναι σίγουρα πιο ασφαλές. Κάτσε λοιπόν σπιτάκι σου και εάν θες αγώνα δες κάνα ματς στην τηλεόραση. Εκτός κι αν το θεωρείς κοινωνική αντίσταση και προβληματισμό, ο καθένας να σου «γράφει» στον τοίχο σου ό,τι παπαριά του κατέβει. Εάν είναι έτσι, μπαρδόν και με το καλό να πάρετε και αντιστασιακή σύνταξη.<br /><strong>«Βαριέμαι στη δουλειά και με το facebook περνάει η ώρα».</strong><br />Κανονικά δεν θα ΄πρεπε καν να το ξεστομίσεις. Είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν έχω αντίλογο, αλλά βρε παιδάκι μου δε λέγονται έτσι αυτά.<br /><strong>«Έχω αϋπνίες και με βοηθάει να βγάζω τις νύχτες».</strong><br />Κοίτα, υπάρχουν και χάπια για τις αϋπνίες. Πρώτα πήγαινε σε κάνα γιατρό. Ένα φυσικό χαλαρωτικό είναι και το σεξ. Α, κατάλαβα. Ούτε απ΄ αυτό δεν έχει. Ε, τι να σου πω; Μέτρα προβατάκια. Για πες μου όμως, το πρωί δεν κοιμάσαι; Πως τη βγάζεις την άλλη μέρα;<br /><strong>«Θέλω να κάνω καινούργιους φίλους».<br /></strong>Εσύ μάλλον δεν έχεις καταλάβει τίποτα μέχρι τώρα. Να στα ξαναπώ λοιπόν σύντομα. Επειδή σε δέχονται ως φίλο δε σημαίνει ότι είσαστε φίλοι. Η φιλία είναι άλλο πράγμα (ξαναγύρνα στην αρχή του κειμένου). Ούτε καν γνωστοί δε γίνεστε, διότι η προϋπόθεση του γνωστού είναι το γνωρίζω. Πως γνωρίζεις έναν άνθρωπο μέσα από το προφίλ του; Άμα ακόμα δεν κατάλαβες, δε μπορώ να κάνω τίποτε άλλο για σένα. Θέλεις να πιστεύεις ότι όλοι αυτοί οι άγνωστοι στο facebook είναι φίλοι σου; ΟΚ. Εγώ χατίρια δε χαλάω. Πετάει ο γάιδαρος, πετάει. <strong>«Θέλω να επικοινωνώ με τους φίλους μου».<br /></strong>Αυτό μάλλον για διαφημιστικό σλόγκαν μου ταιριάζει καλύτερα. Τέλος πάντων. Ας το εξετάσουμε σοβαρά. Κάποιος γνωστός μου μού μετέφερε την εξής στιχομυθία που είχε με έναν συνάδελφό του στη δουλειά.<br />-Θέλεις να γίνουμε φίλοι στο facebook;<br />-Γιατί, δε φτάνει που βλεπόμαστε κάθε μέρα στη δουλειά;<br />Με άλλα λόγια, η επικοινωνία όταν υπάρχει δια της φυσικής οδού, δεν χρειάζεται αλλιώς. Ευθύς εξ αρχής όμως διαφωνώ για το αν είναι επικοινωνία αυτή μέσω του facebook. Πρώτα πρώτα με τους φίλους σου προτιμάς να επικοινωνείς ζωντανά. Να βγείτε για καφέ, για ποτό, για να σχολιάστε αυτούς που θα βλέπετε γύρω σας, να κουτσομπολέψτε, να σας φυσήξει καθαρός αέρας, να ξελαμπικάρετε.<br />Η φιλία χρειάζεται τη φυσική παρουσία του άλλου. Έχεις κάτι που σε στεναχωρεί και θέλεις να το μοιραστείς με τον φίλο σου κοιτάζοντάς τον στα μάτια, ακούγοντας τη φωνή του, αγγίζοντάς τον για παρηγοριά. Έπειτα, η επικοινωνία δε γίνεται μόνο με λόγια. Γίνεται με κινήσεις, με βλέμματα. Γίνεται με όλες τις αισθήσεις. Επικοινωνία είναι και οι παύσεις. Πάντα αναρωτιόμουν μέχρι ο άλλος να σου απαντήσει, αυτή η σιωπή στο πληκτρολόγιο τι μπορεί να σημαίνει; Είναι περισυλλογή ή είναι «έχω ένα κατούρημα. Λέγε εσύ και επιστρέφω και γω σε λίγο»;<br /> Μια μέρα σε ένα καφέ συζητούσαν δυο κοπελίτσες. Η μια τα είχε με τον φίλο της γιατί της είχε κάνει πολλά. Έλεγε λοιπόν, «και του είπα στο τηλέφωνο ότι θα του τα πω καλύτερα στο facebook». Ήθελα πολύ εκείνη την ώρα να μπορούσα να της πω ότι ο καυγάς θέλει ζωντανό αντίπαλο. Να του αστράψεις και καμιά. Άλλωστε, συνήθως τα ερωτικά καβγαδάκια καταλήγουν σε ένα πολύ καλό σεξ.<br />Όσο για τις αφιερώσεις των τραγουδιών, δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, πάντως εγώ γουστάρω τα τραγούδια τα αφιερωμένα να τα τραγουδώ παρέα με τους φίλους, να λιγώνομαι ακούγοντας και κοιτώντας τον άλλον στα μάτια, ακούγοντας και αγκαλιάζοντας το ταίρι μου και αν πρόκειται για ζεϊμπεκιά, χορεύοντας και χτυπώντας παλαμάκια.<br />Όπως σίγουρα θα καταλάβατε ο Χάρακας ούτε έχει, αλλά ούτε και ποτέ, λόγω αρχών, θα αποκτήσει facebook. Όσοι από σας ανήκετε στους αρνητές, αντισταθείτε. Όσοι πάλι από σας έχετε facebook, ε, τι να κάνουμε, ουδείς τέλειος. Είναι και η κρίση τώρα. Που να έχεις και έξοδα για καφέδες. Ο.Κ. Δε θα μαλώσουμε γι΄ αυτό.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-83905207221283573852010-11-28T23:23:00.000-08:002010-11-29T03:19:46.578-08:00Xάρακας Νο31: "Μύθοι και θρύλοι του Γιδά"<strong><span style="font-size:180%;">Ω</span></strong>ς ανώτερος διοικητικός υπάλληλος δεν μπορούσε να αρνηθεί το καθήκον που του ανέθεσαν οι προϊστάμενοί του. Άλλωστε, το κίνητρο ήταν ισχυρό. Εκτός από το πολύ γερό bonus θα έπαιρνε αμέσως προαγωγή και θα γινόταν ανώτατος διοικητικός υπάλληλος. Ενώ αν αρνούνταν, θα ήθελε τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια γι΄ αυτή τη θέση.<br />Βέβαια, κρυφός του πόθος ήταν η θέση του υπουργού. Οι υπουργοί, πλέον τα τελευταία χρόνια, ήταν θέσεις διορισμένων ανώτατων υπαλλήλων, αφού νοούνταν ως διεκπεραιωτές της κυβέρνησης, μετά τις τελευταίες συνταγματικές αλλαγές. Σκεφτόταν λοιπόν ο νεαρός υπάλληλος ότι μήπως θα μπορούσε και με έπαινο ανδρείας να φτάσει στην υπουργική θέση, παρακάμπτοντας όλες τις ιεραρχίες. Τέτοιες σκέψεις έκανε, όταν έφτασε το βραδάκι στην Αλεξάνδρεια και ρώτησε ευθύς που θα μπορούσε να καταλύσει.<br />Έτσι, κατευθύνθηκε στο Hotel Μάνθος που εξακολουθούσε να στέκει εκεί για πάνω από έναν αιώνα, μα πλήρως ανακαινισμένο. Στη ρεσεψιόν ζήτησε έναν ηλεκτρονικό χάρτη αφής της πόλης. Μπήκε όμως στον πειρασμό να ζητήσει επιπλέον πληροφορίες από τη γηραιά ιδιοκτήτρια. Εκείνη, σαν άκουσε, έκλεισε όλες τις κάμερες και κλείδωσε την πόρτα του γραφείου της. Ήταν άνθρωπος ψύχραιμος, πάντα στη ζωή της ζύγιαζε τα πράγματα και μετά άνοιγε το στόμα της. Μα τώρα, το σάλιο της ξεράθηκε. Δεν φαντάζονταν ότι μετά από τόσες δεκαετίες θα αναγκάζονταν να θυμηθεί εκείνα τα πρώτα δραματικά χρόνια του καλλικρατικού δήμου που σημάδεψαν μια για πάντα τον τόπο και καλλιέργησαν θρύλους και δεισιδαιμονίες. Εκείνη όμως τα είχε ζήσει τα γεγονότα και αποφάσισε να του τα εξιστορήσει.<br />Θα μπορούσε να είναι εγγονός της, όφειλε να τον προστατεύσει. Αφού άνοιξε ένα μπουκάλι και σέρβιρε στα ποτήρια, άρχισε.<br />«Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημητριάδης. Το Δον το σκέφτηκε κάποιος άλλος, αλλά του το καθιέρωσε ο Χάρακας, μια σατυρική στήλη εκείνης της εποχής. Κρίμα που από τις απανωτές μηνύσεις δεν κατάφερε να ποτέ να βγει από τη φυλακή ο Χάρακας και κει πέθανε κιόλας. Ο Δον λοιπόν, τότε, το 2010, σαν χθες το θυμάμαι, κέρδισε τις εκλογές. Τότε βλέπεις ακόμα είχαμε εκλογές, όχι σαν τώρα που πατώντας ένα πλήκτρο αλλάζουμε κάθε βδομάδα την κυβέρνηση. Τέλος πάντων. Η φήμη του όμως προηγούνταν της νίκης του. Ήταν δήμαρχος για δυο τετραετίες σε έναν γειτονικό δήμο, το Πλατύ. Νύχτα ακόμη πήγαινε στο δημαρχείο. Οι υπάλληλοι έρχονταν, αν όχι πιο νωρίς από το ωράριό τους, πάντως πάντα στην ώρα τους. Όλες οι υπηρεσίες λειτουργούσαν ρολόι και καθημερινά το μεσημέρι έβγαζαν και του έδιναν τον οικονομικό δείκτη του δήμου. Είναι αυτός ο δείκτης που έμεινε γνωστός ως δήμιος δείκτης.<br />Τελευταίος ο Δον έφευγε, αργά το απόγευμα, από το δημαρχείο, μονολογώντας προς το σπίτι όλους τους νόμους και τις εγκυκλίους απέξω. Είπαμε λοιπόν, ότι έναν τέτοιο δήμαρχο εργατικό χρειάζονταν και ο νέος καλλικρατικός δήμος μας και τον βγάλαμε δήμαρχο.<br />Γνωρίζεις βέβαια απ΄ την ιστορία στο σχολειο ότι εκείνη τη χρονιά άρχισε και η υποτέλειά μας στο ΔΝΤ που ακόμη και τώρα συνεχίζεται. Καταλαβαίνεις ότι υπήρχε πολύς κόσμος τότε που παρακαλούσε για δουλειά έστω και για λίγους μήνες.<br />Ο αντίπαλός του Δον στις εκλογές, προσέλαβε, εάν θυμάμαι καλά, είχανε πει τότε, καμιά κατοσταριά άτομα. Καταλαβαίνεις για ποιο λόγο. Αφού όμως έχασε, τις επόμενες βδομάδες άρχισαν οι απολύσεις. Οι απολυμένοι κατευθύνονταν προς τους συμβούλους του Δον και ζητούσαν βοήθεια. Καταλαβαίνεις ότι έγιναν πολλές αναταραχές εκείνο το μήνα. Επιπλέον άρχισαν να λέγονται διάφορα. Ότι τάχα οι υπάλληλοι δούλευαν υπερωρίες για να διορθώσουν ανοίγματα και τέτοια. Υπήρχε ένα γενικό μπλέξιμο.<br />Ο Δον, έτσι τυπικός που ήταν, φοβήθηκαν ότι θα άρχιζε τους ελέγχους για παρατυπίες. Μάλιστα κάποια στιγμή τους προειδοποίησε να μη βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά για χάρη άλλων. Οι υπάλληλοι τρομοκρατήθηκαν και κάπως έτσι άρχισαν οι πρώτες φήμες για τον Δον. Κάποιοι σκέφτονταν να παραιτηθούν, άλλοι να ζητήσουν μετάταξη, άλλοι ετοίμαζαν τρόπους ανταρσίας και αντίστασης. Στο μυαλό όλων όμως, ο Δον είχε ήδη εκλάβει τρομερές διαστάσεις. Επρόκειτο για ένα θηρίο που θα τους κατασπάραζε. Όταν ανέλαβε τη δημαρχία ο Δον, το κλίμα ήταν ήδη διαμορφωμένο. Προσπαθώντας οι υπάλληλοι να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους (χαλαρά, γραφειοκρατία κλπ) αρνούνταν να ανταποκριθούν στη δουλειά τους. Τώρα χρειάζονταν να δουλεύουν. Το αυτονόητο δηλαδή. Έτσι άρχισε ο Δον να σκληραίνει τη στάση του. Δεν άργησαν οι πρώτες απεργίες και οι πρώτες τιμωρίες. Με αποκορύφωμα την υπάλληλο που πιάστηκε να κάνει μανικιούρ στο γραφείο της. Ο Δον την απέλυσε. Εκείνη φεύγοντας από το δημαρχείο έγραψε με την κόκκινη όζα της στον τοίχο «καταραμένε Δον θα μου το πληρώσεις». Ευθύς αμέσως ένα ποτάμι από κόκκινη όζα άρχισε να πλημμυρίζει το κτήριο. Οι υπάλληλοι τρομοκρατημένοι τσαλαπατήθηκαν στις σκάλες και φράκαραν στην πόρτα της εξόδου. Το κακό ήταν μεγάλο. Θρηνήσαμε δεκάδες νεκρούς. Ο δήμος μετακόμισε σε άλλο κτήριο. Οι υπάλληλοι αρνήθηκαν να ξαναμπούν μέσα για να πάρουν οτιδήποτε. Μετά από χρόνια και αφού ο Δον είχε πεθάνει, κάποιοι νέοι υπάλληλοι πήγαν να μεταφέρουν αρχεία. Δεν βγήκε κανείς ζωντανός. Η επίσημη εκδοχή ήταν ότι επρόκειτο για εργατικά ατυχήματα. Παντού όμως ψιθυρίζονταν ότι επρόκειτο για το φάντασμα του Δον που όταν αντιλαμβάνονταν υπάλληλο τον βασάνιζε μέχρι θανάτου.<br />Αυτά είχα να σου πω όπως τα έζησα και τα θυμάμαι. Κρίνε μόνος σου και αποφάσισε. Λένε ότι εάν βρεθεί υπάλληλος που να είναι εργασιομανής, τυπικός, εξυπηρετικός, συνεργάσιμος, συναδελφικός και ό,τι άλλο δεν έχει σχέση με υπάλληλο, τότε και να πάει στο στοιχειωμένο δημαρχείο, ο Δον δεν θα τον πειράξει. Ποτέ όμως ως τώρα δεν βρέθηκε τέτοιος υπάλληλος, για να δούμε ποια θα είναι η τύχη του. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω πια τι απ΄ όλα αυτά είναι αλήθεια ή παραμύθια. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι πρέπει να το σκεφτείς καλά».<br />Ο νεαρός υπάλληλος την ευχαρίστησε και την καληνύχτισε. Εκείνη του ΄ριξε μια τελευταία ανήσυχη ματιά. Είχε αρχίσει σιγά σιγά να χαράζει κι ο νεαρός ακόμη στριφογύριζε άυπνος στο κρεβάτι του. Τι θα έκανε το πρωί;<br /><br /><strong><span style="color:#ff0000;">To be continued…<br /></span></strong><br /><strong>ΥΓ1:</strong> Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και μηνύσεων, η ιστορία είναι εντελώς φανταστική. Κάθε υπόμνηση της ιστορίας και του θρύλου του Κόμη Δράκουλα των Καρπαθίων είναι τυχαία.<br /><strong>ΥΓ2:</strong> Προσεχώς: Ο φέρελπις νέος και η διαδοχή. Ή αλλιώς, αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν οι κότες.<br /><strong>ΥΓ3:</strong> Παλικάρια και παλικαρούδες μήπως να καταλάβετε ότι οι εκλογές τελείωσαν; Μήπως να ασχοληθούμε και με τίποτα άλλο; Να, πάρτε για παράδειγμα την Πριγκίπισσα Θούλη. Δε βγήκε ο Μπόλαρης. Παρόλες τις φωτογραφίσεις. Έ, δε θα σκάσουμε κι όλας. Ξαναγυρίζουμε στους προσφιλείς μας αγώνες. Ξαναπιάνουμε τους πρίγκιπες. Αυτό θα πει συνέπεια, επιμονή και αγώνας. Μπράβο Πριγκίπισσα Θούλη. Άξια.<br /><strong>ΥΓ4:</strong> Μάλλον είναι δύσκολο να μπεις στη θέση του άλλου και να δεις πως είναι να είσαι στη θέση του. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να μπεις στη θέση ενός πολιτικού πρόσφυγα. Μέχρι τα τώρα που ζούσαμε με την ψευδαίσθηση (και κάποιοι και με την αίσθηση) των παχιών αγελάδων, δεν μας περνούσε από το μυαλό ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε οικονομικοί μετανάστες. Έλα όμως ντε που γινόμαστε και απ΄ αυτό τώρα. Με το ΔΝΤ δεν είναι απίθανο να γίνουμε και πολιτικοί πρόσφυγες. Για τίποτα πια να μην είστε σίγουροι. Σκέφτομαι λοιπόν ότι το τελευταίο που θα ήθελα να μη χάσω είναι η ανθρωπιά μου. Τα ανθρωποσκουπίδια που έχουμε κάνει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, μας καθιστούν υπάνθρωπους διότι στερούμε από συνανθρώπους μας ανθρώπινα δικαιώματα. Πολλοί θα μπορούσαν να αντιτείνουν διάφορα. Εγώ όμως θεωρώ ότι οτιδήποτε εξαφανίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά είναι πολιτικάντικες παπαριές και δεν έχουν θέση σε έναν ανθρώπινο λόγο, σε μια ανθρώπινη σκέψη και πράξη.<br />Γι αυτό λοιπόν, θέλοντας να τιμήσω και να περιφρουρήσω την ανθρώπινη υπόστασή μου συνυπογράφω την επιστολή διαμαρτυρίας και υποστήριξης των δυο συλληφθέντων και κρατουμένων Κούρδων πολιτικών προσφύγων. Υπήρξαμε ως Έλληνες και πολιτικοί πρόσφυγες και μετανάστες. Είμαστε όλοι εν δυνάμει μετανάστες και ίσως πολιτικοί πρόσφυγες. Η μετανάστευση, μας αφορά όλους. Ας φανούμε άνθρωποι.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-89276333296422441292010-11-18T17:03:00.000-08:002010-11-18T17:10:27.442-08:00Χαρακιά Νο30: Σας φταίει το γομάρι και χτυπάτε το σαμάρι<strong><span style="font-size:180%;">Ο</span></strong>υφ, τελείωσαν επιτέλους οι εκλογές. Δεν ξέρω εσείς πως νιώθετε, όμως εγώ μπαΐλντισα. Κανονικά μετά από κάθε εκλογές θα έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον μια εβδομάδα διακοπών για να κοιμηθούμε και να αποτοξινωθούμε. Διότι, τίποτα δεν βρίσκω πιο τοξικό, αλλά και πιο αντιερωτικό από τις εκλογές. Βεβαίως είναι και άκρως αντισεξουαλικές. Μετά από τόσο φραστικό πήδημα και τόση κούραση από το τρέξιμο για τους σταυρούς, που να ΄χεις όρεξη και για σεξ. Φαντάζομαι ότι ένας λόγος που δεν θα ΄πρεπε να κάνουμε ποτέ πρόωρες εκλογές θα ήταν και ο κίνδυνος της υπογεννητικότητας.<br />Είπα λοιπόν και ‘γώ να την αράξω και να επικεντρωθώ στην προσωπική μου ζωή, αλλά λίγο ήταν το διάλειμμα. Επανέρχομαι λοιπόν άρον άρον όχι γι΄ αυτό που φαντάζεστε. Όχι δηλαδή για μια ανάλυση των αποτελεσμάτων. Πρώτα πρώτα, μια χαρά αναλύσεις κάνουν όλοι οι δημοσιογράφοι όλες αυτές τις μέρες. Εγώ σαν τι παραπάνω να ΄χω να πω; Ύστερα, και να είχα κάτι άλλο να προσθέσω το θεωρώ περιττό. Αναλύσεις αποτελεσμάτων θα έπρεπε να κάνει το κάθε κόμμα και η κάθε παράταξη από μόνη της. Δεν χρειάζονται σκονάκια. Θα έπρεπε λοιπόν να σκεφτούν με αυτοκριτική «τις πταίει» κι όχι να προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί στον κόσμο που δεν τους ψήφισε. Αυτό λέγεται πολιτική δειλία. Εάν όμως είχαν οι χαμένοι την πολιτική παρρησία να διακρίνουν τα λάθη τους, ίσως να μπορούσαν να μάθαιναν από αυτά για το μέλλον. Δυστυχώς, διακρίνω ότι είναι ανεπίδεκτοι πολιτικής μαθήσεως. Οπότε, ως μπουμπούνες το χρειάζονται το σκονάκι. Αυτό όμως δεν εγγυάται ότι θα περάσουν και την τάξη. Άλλωστε, τι ανάλυση να κάνεις σε κάποιους που έβαλαν τα χεράκια τους και βγάλαν τα ματάκια τους; Να πεις ότι δεν τους τα ΄πα; Μάλλιασε η γλώσσα μου για να τους προφυλάξω. Και αυτοί τι έκαναν; Τα χειρότερα. Συγνώμη, μα δεν μπορούσα ν΄ ανοίξω και το κεφάλι τους να μπω μέσα. Είπαμε, είμαι καλός άνθρωπος αλλά και η καλοσύνη έχει τα όριά της.<br />Και ας μη ξεχνάμε, ότι αναλύσεις αποτελεσμάτων πρέπει να κάνουν και οι κερδισμένοι. Μη, επειδή κερδίσατε, όλα καλά. Διότι μπορεί και κάποιος να κερδίσει τις εκλογές άμα ο αντίπαλός του του τις χαρίσει (βλέπε Τσαβδαρίδης- Χαρούλα). Αφήστε που το καλάμι της αλαζονείας καβαλιέται εύκολα και γρήγορα. Οι άνθρωποι εκτός από τον τρόπο που δέχονται την ήττα, κρίνονται και για το πώς πανηγυρίζουν τη νίκη. Ας αφήσουμε λοιπόν τις πίκρες, τις έριδες και τις επάρσεις, γιατί με τόσους πολλούς υποψήφιους απ΄ όλα τα σόγια φοβάμαι μη γίνουμε στο τέλος Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Ο</span></strong> άλλος λόγος που γράφω σήμερα είναι η δήλωση μετάνοιας. Είναι η ανάγκη και η ιερή υποχρέωση λέγω, να αποκαταστήσω την τιμή και την υπόληψη ενός πολιτικού άνδρα εκλεγμένου από το λαό και μάλιστα με την πλειοψηφία (πως το τόλμησα, απορώ κι εγώ). Η ιερή υποχρέωση που έχω, απέναντι σε όλους τους ευυπόληπτους πολιτικούς τους εκλεγμένους στο ελληνικό κοινοβούλιο, οι οποίοι έχουν τάξει εαυτούς των υπηρέτες του λαού που τους επέλεξε, ούτε να τους σχολιάζω, ούτε να τους σατυρίζω. Διότι το χιούμορ, το χιούμορ λέγω, είναι καθόλαν ασύμβατον με την πολιτικήν και τους πολιτικούς, οι οποίοι όχι μόνο δεν αστειεύονται μεταξύ των, αλλά επιχειρούν μόνο σοβαρά να προασπίσουν τα συμφέροντα του λαού.<br />Εγώ λοιπόν, ένας αχρείος, ποταπός χιουμορίστας μόλυνα τα ήθη, τάραξα τα γαλήνια νερά του μικρού μας τόπου και εξέθεσα ανεπανόρθωτα έναν εξαίρετο πολιτικό άνδρα. Και ωσάν να μην έφθανε τούτο, κατά τας κρισίμας ημέρας της προεκλογικής διαδικασίας επηρέασα τους ψηφοφόρους ορμώμενος από ταπεινά ελατήρια όπως κακία, ζηλοφθονία κλπ και διέσυρα και σπίλωσα το άμεμπτο ήθος και όνομα του άξιου πολιτικού Αθανασίου Μόσχου Γικόνογλου. Ζητώ ταπεινά συγνώμη κύριε αξιότιμε βουλευτά μου. Και όπως πολύ ορθώς εζητήσατε αποκαθιστώ την αλήθειαν, ως οφείλω. Η μόνη και πάσα αλήθεια είναι ότι η στιχομυθία μεταξύ του Πατρός και Υιού και Ανιψιού στην Χαρακιά Νο27 ήτο αποκύημα της νοσηρής μου φαντασίας.<br /><br /><div align="right">Με τον απόλυτο σεβασμό<br />Ο Χάρακας </div><div align="left"><br />Ελπίζω να μείνατε ικανοποιημένος με την δήλωση μετάνοιας και την αποκατάσταση της αλήθειας και ως εκ τούτου και της τιμής και της υπόληψής σας κ. Βουλευτά. Όσο για τον χαρακτηρισμό «σούμο», που δεν κατάλαβα πολύ καλά στο εξώδικο που στείλατε, εάν σας πείραξε, θα σας προέτρεπα, με όλο το σεβασμό, να πληροφορηθείτε για το πόσο αξιοσέβαστα πρόσωπα είναι οι παλαιστές σούμο στις κοινωνίες τους, σχεδόν ιερά. Εγώ λοιπόν, στη θέση σας, μάλλον ως τιμητικό τίτλο θα εξελάμβανα τον χαρακτηρισμό. Εάν παρόλα αυτά το θεωρείτε προσβλητικό το αναιρώ. Εάν ούτε αυτό σας ικανοποιεί, τότε δηλώνω ότι τιμωρώ εαυτό με χίλια αυτομαστιγώματα. Ορκίζομαι στην τιμή μου ότι το μαστίγιο που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι η «γάτα με τις εννιά ουρές» (φρικτό πειρατικό μαστίγιο με εννιά σκοινιά γεμάτα κόμπους).<br />Τώρα όμως θα ΄θελα να μου λύνατε μερικές απορίες μου σχετικά με την όψιμη ευθιξία σας. Πρώτον, δεν καταλάβατε ότι η στιχομυθία ήταν φανταστική; Θα λυπηθώ πολύ εάν υποψιαστώ ότι δεν μπορείτε να διακρίνετε το χιούμορ και την φαντασία από την πραγματικότητα και τα γεγονότα και μάλιστα όταν αυτά είναι μέρος και συνήθης πρακτική (οι φανταστικοί διάλογοι) του Χάρακα. Δεύτερον, εάν όμως καταλάβατε το χιούμορ, τότε θα ΄πρεπε να στεναχωριέστε κι εσείς που αναγκάζεστε στο όνομα της σοβαροφάνειας να στέλνετε εξώδικα. Τρίτον, μα στο Θεό σας, είναι δυνατόν να ξέρω τι κάνετε και τι λέτε στο σπίτι σας με την οικογένειά σας; Εάν πιστεύετε ότι είμαι σε θέση να το γνωρίζω, ή εσείς διαθέτετε μεγάλη φαντασία (και υποκλίνομαι) ή όντως μπορεί αυτά να ειπώθηκαν κάπως έτσι και φοβάστε ότι μπορεί να διέρρευσαν, οπότε σ΄ αυτήν την περίπτωση μπορώ να αντιληφθώ το θυμό σας. Τέταρτον, έχω αναφερθεί στο πρόσωπό σας και σ΄ άλλες χαρακιές. Ή που δεν το αντιληφθήκατε οπότε να περιμένω κι άλλα εξώδικα (αφού είμαι μαρτυριάρης καλά να πάθω) ή που ενοχληθήκατε μόλις τώρα, αφού έχασε τις εκλογές ο ξάδερφός σας. Σε κάθε περίπτωση, εγώ επειδή και μεγαλόψυχος άνθρωπος είμαι όχι μόνο σας συγχωρώ αλλά και σας ευχαριστώ διότι μου κάνατε την καλύτερη διαφήμιση και με κολακεύετε που πιστεύετε ότι μπορώ να επηρεάζω τόσο πολύ κόσμο. Και μια συμβουλή για το τέλος με μεγάλη αγάπη. Τον σεβασμό δεν τον εκβιάζεις, τον κερδίζεις. Εσύ τι θέλεις; Να σε σέβονται ή να σε φοβούνται;<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Εφεξής εξώδικα θα δέχομαι μόνο κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη και μόνο κατά τις πρωινές ώρες. Παρακαλώ τους κκ μηνυτάς να μην σπρώχνονται, όλοι θα προλάβουν. Επίσης, παρακαλώ μην με απογοητεύστε και δεν στείλτε εξώδικα. Θέλω να συμπληρώσω την συλλογή.<br /><strong>ΥΓ1:</strong> Το πιο πολύτιμο κομμάτι της συλλογής των μηνύσεων ήταν αυτό που «πλήρωσε ο Χάρακας τη νύφη» γιατί κάποια δεν κατάφερε να ντυθεί νύφη. Ακόμα δεν κατάλαβα τι φταίω εγώ που δεν ήθελε αυτός να σε παντρευτεί και να κάνετε παιδιά. Εγώ φταίω που σε παράτησε; Αν είναι, εγώ να του πω καμιά καλή κουβέντα. Όμως αφού δε σε θέλει, με το ζόρι παντρειά δε γίνεται. Εγώ όμως γιατί να τρώω μηνύσεις; Μήπως να το πάρεις απόφαση ότι απλώς δε σε θέλει;<br /><strong>ΥΓ2:</strong> Ο μεγάλος κερδισμένος αυτών των εκλογών ήταν ο Χάρος. Πολύ θανατικό έπεσε ρε παιδιά. Γι αυτό σας το ξαναλέω δεν αξίζει ο κόπος. Ήταν απλά και μόνο εκλογές. Για να προσέχουμε, είμαστε και σε κρίσιμη ηλικία.<br /><strong>ΥΓ3:</strong> Το γεγονός ότι είναι τόσο αληθοφανείς οι διάλογοι, τα γράμματα κλπ του Χάρακα, όπως και η ανάρτηση πριν από καιρό των Χρονικών (αφού κι εγώ μόλις το είχα διαβάσει είχα πάρει τηλέφωνο το Χάρη να τον ρωτήσω τι έγινε) ίσως δηλώνει ότι όσο παράλογες και αφύσικες κι αν είναι οι πολιτικές συμπεριφορές είναι πιθανές. Κι όσο πιο συχνά το απίθανο φαίνεται εφικτό τόσο φυσιολογικοποιείται το αφύσικο. Μήπως οι πολιτικοί μας ν΄ αρχίσουν να προβληματίζονται γι΄ αυτό αντί να περνάν την ώρα τους στέλνοντας εξώδικα για να σώζουν τα προσχήματα;<br /><strong>ΥΓ4:</strong> Επειδή, ως γνωστόν, κρατάω τις υποσχέσεις μου θα εξηγήσω τους λόγους της ήττας του στον Άγιο Μπόλαρη (μεγάλη η χάρη του). Αυτό που σου έφταιξε ήταν που φωτογραφιζόσουν με την πολιτική γλάστρα που σέρνονταν από πίσω σου. Σύμφωνα με έγκυρους στατιστικοεκλογολόγους, με όσους φωτογραφήθηκε η εν λόγω πολιτική γλάστρα όλοι έχασαν τις εκλογές και στο νομό Ημαθίας και σε παρακείμενους νομούς. Λέτε η πολιτική γλάστρα, εκτός όλων των άλλων, να είναι και γκαντέμω;<br /><strong>ΥΓ5:</strong> Νιώθω μεγάλη χαρά και ικανοποίηση κάθε φορά που μαθαίνω ότι ο Χάρακας έχει τόση απήχηση και σε τόσο διαφορετικά μεταξύ του κοινά. Ένα ευχαριστώ δεν φτάνει, γι΄ αυτό δεν θα το πω. Από την άλλη όμως, δεν είμαι ο τιμωρός των κακών. Ζορό πρόλαβε έγινε κάποιος άλλος. Ρομπέν των δασών πολύ θα το ΄θελα, μα ποιον να βρεις με ευρώ να ληστέψεις την σήμερον ημέραν. Κάτι σε Μπάτμαν θα το προτιμούσα, μα η Γκόθαμ Σίτυ μας δεν νομίζω ότι απειλείται από κανέναν. Όσο για όλα αυτά που ζητάτε να «καταθέσετε», αυτό που σκέφτηκα είναι ένα «κυτίο παραπόνων». Επειδή όμως είμαι τούβλο στα ηλεκτρονικά, όποιος ξέρει ας μου το πει (να επικοινωνήσει με τον Χάρη) πως παίρνει μπρος αυτό το gadget για τα σχόλια και τις ερωτήσεις.<br /><strong>ΥΓ6:</strong> Πώς; Τι έγινε; Μίλησε ο Χαλκίδης; Και τι είπε ρε παιδιά; Τι είπε; «Ντόρα»;<br /><strong>ΥΓ7:</strong> Ο σημερινός ολοκληρωμένος τίτλος είναι: σας φταιγ΄ το γουμάρ κι χτυπάτε του σαμάρ΄αντί να χτυπάτε του ξερό σας του κεφάλ. (σε άπταιστα ντόπια, καθότι βέρος Ρουμλουκιώτης).</div>Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-42596494896853090242010-11-12T05:36:00.000-08:002010-11-13T00:22:18.879-08:00Xάρακας Νο29: Το δίλημμα, Το γράμμα, Ψηφίζουμε ΕΝ.ΚΛΩ<strong><span style="font-size:180%;">Δ</span></strong>ε μ΄ αρέσει να λυπάμαι τους άλλους. Προτιμώ να τους βρίζω, να τους λοιδορώ μα όχι να τους οικτίρω. Από ανθρώπινη συμπάθεια λοιπόν, θέλω να σου πω Μπάμπη ότι αφού είναι βέβαιη και προδιαγεγραμμένη η ήττα σου την Κυριακή, τουλάχιστον προσπάθησε να σταθείς αυτές μέρες με αξιοπρέπεια.<br />Πάντα πίστευα ότι ένας άνθρωπος δείχνει ποιος είναι όταν ηττάται. Κάποιοι ξέρουν να χάνουν με αξιοπρέπεια και κάποιοι πρασινίζουν από το κακό τους. Και στο κάτω κάτω τις εκλογές έχασες, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Από Δευτέρα, πάλι όλοι εμείς θα συναντιόμαστε στους δρόμους, στην αγορά, στις γειτονιές. Ας μπορούμε να λέμε και μια καλημέρα χωρίς να ντρεπόμαστε για όσα παρασυρθήκαμε και είπαμε. Πρώτα πρώτα, έτσι όπως το πάτε, μέχρι την Κυριακή θα ΄χετε όλοι ξεχεστεί μεταξύ σας. Οι σύμβουλοι μεταξύ τους για τον σταυρό, εσύ με τον Χαλκίδη διότι άλλα περίμενες κι άλλα σου βγήκαν. Κι άντε, λόγος δεν μου πέφτει εμένα για τα ενδοοικογενειακά σας. Μα μη καταδέχεσαι την αναξιοπρέπεια. Άλλωστε, σου θυμίζω ότι εσύ μίλησες για πολιτικό πολιτισμό. Δεν ξέρω εάν το καταλαβαίνεις, αλλά η σημερινή μου πρόθεση είναι να σε προστατεύσω από περαιτέρω ολισθήματα. Πραγματικά, όσο και να μη συμφωνώ με κάποιον δεν θέλω να τον δω να ξεφτιλίζεται. Είναι κρίμα. Αλήθεια λυπάμαι.<br />Σκέψου λοιπόν τι θα κάνεις. Θα αφήσεις να λένε ανοησίες (διότι για μένα είναι αυτονόητο ότι πρόκειται για χαμηλού επιπέδου σκέψεις ανόητων μυαλών) ότι ο Γιδάς πρέπει να έχει Γιδιώτη κι όχι Πλατιώτη για δήμαρχο; Αντιλαμβάνεσαι φαντάζομαι ότι, επιπλέον, σου κάνει και κακό αυτό, διότι ψηφοφόρους έχεις εκτός από το Γιδά και από τους δήμους Πλατέος, Μελίκης, Αντιγονιδών. Κινδυνεύεις με τέτοιες μαλακίες να πάρεις μερικούς κουφιοκέφαλους τοπικιστές μαζί σου και να ΄χεις απέναντι όλους τους άλλους. Απορώ, ένας έξυπνος δεν υπάρχει να σου πει πόσο μεγάλη ανοησία είναι αυτή που θα σου γυρίσει και μπούμεραγκ;<br />Ή θα φιμώσεις του Κουκλουξκλαν που σπέρνουν τέτοιες ανάρμοστες παπαριές;<br /> Θα μεταθέσεις την ευθύνη στον Γιδιώτικο κόσμο ότι δεν συσπειρώθηκε με πνεύμα τοπικιστικό γι αυτό και δε σε στήριξε;<br />Ή θα αναλάβεις την πολιτική ευθύνη σου και θα ερμηνεύσεις πολιτικά το αποτέλεσμα, ότι δηλαδή δεν σε υποστήριξαν γιατί εσύ σε κάτι δεν ήσουν εντάξει;<br />Θα ενοχοποιήσεις τον Γιδιώτικο κόσμο ότι δεν φάνηκε πιο τοπικιστής από τους Πλατιώτες;<br />Ή θα αναρωτηθείς πολιτικά γιατί όλος ο Δήμος Πλατέος και όχι μόνο το Πλατύ υπερψήφισε τον Δημητριάδη;<br />Θα κατηγορήσεις τον Κούγκα και τον Δημητριάδη και για το πράσινο σκουλήκι στα βαμβάκια;<br />Ή θα παραδεχτείς ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος υπήρξαν ποτέ υπουργοί Γεωργίας οπότε και δεν ευθύνονται για το αγροτικό ζήτημα (έλεος, πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι όποιος τα σκέφτεται ως επιχειρήματα όλα αυτά;).<br />Θα κατηγορήσεις ακόμη και για το προπατορικό αμάρτημα τον πρώην εκλεκτό συνεργάτη σου Κούγκα τιμωρώντας τον γιατί σε εγκατέλειψε (διότι, αυτός σε εγκατέλειψε από το Νοέμβριο, θυμάσαι;) και πήγε αυτός και οι ψήφοι του στον Δημητριάδη;<br />Ή θα αποδεχτείς αντρίκια ότι πρόκειται για πολιτική (εδώ εσύ αδελφοποιήθηκες με τον Χαλκίδη και ο Κούγκας σε πείραξε που ως δεξιός πήγε με τον δεξιό;) και να αποφύγεις τις πολιτικές υστερίες λες και είσαι απατημένος σύζυγος;<br />Ελπίζω καν να μην έχεις τέτοια διλήμματα. Περιμένω το βράδυ της Παρασκευής να ανέβεις στο βήμα και παλικαρίσια να ευχαριστήσεις τους ψηφοφόρους σου και να παραδεχτείς την ήττα σου. Αυτό λέγεται πολιτική αξιοπρέπεια. Εύχομαι να την έχεις.<br />Και επειδή σ΄ αρέσει και η ποίηση, σου αφιερώνω του ποιητή το: «… τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις…».<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">-Α</span></strong>γαπητέ Φώτη,<br />Θέλω να δεχτείς τη συγνώμη μου. Αναγνωρίζω το λάθος μου γνωρίζοντας πως είναι αργά για συγνώμη. Θέλω να ξέρεις πως πάντα σε θεωρούσα συναγωνιστή και αδελφό. Εκτιμούσα πάντα το έργο σου ως δημάρχου γι αυτό και άλλωστε σε στήριξα. Αυτή τη φορά όμως πιέστηκα πολύ από τον Ισαάκ ο οποίος ήθελε να είναι με τον Γκιόνογλου. Ήξερα ότι δεν τα πήγαινε καλά με τον Καρέλη αλλά δεν φανταζόμουν ότι ήθελε τόσο πολύ να του πάει κόντρα. Ο Γκιόνογλου δεν είχε χρίσμα κι έτσι υπέκυψα στην πίεση και δέχτηκα την συνεργασία. Την Τετάρτη όταν ο Χρυσοχοϊδης απροκάλυπτα τον στήριξε είχα τα χέρια μου δεμένα. Μόλις λίγες μέρες πριν τις εκλογές καταλαβαίνεις τι αναστάτωση θα δημιουργούνταν αν έβγαινα και χαλούσα τη συνεργασία.<br />Φώτη, θέλω να με καταλάβεις. Ποτέ δεν είχα πρόθεση να κοντραριστώ μαζί σου. Επειδή όμως ήξερα ότι δεν θα βγει ο Γκιόνογλου και θα πάτε δεύτερη Κυριακή, κι αφού εξασφάλισε τους σταυρούς ο Ισαάκ, τώρα αποδεσμευμένος πια θα δηλώσω στήριξη σε σένα. Στο όνομα των δημοκρατικών αγώνων, που έχουμε δώσει μαζί για την παράταξη, δέξου την συγνώμη μου.<br />Ήρθε η ώρα να επανορθώσω.<br />Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς<br />Μιχάλης Χαλκίδης<br />Βουλευτής Ημαθίας Ν.Δ<br /><br />Δήλωση Μ. Χαλκίδη<br />Συμπολίτες και συμπολίτισσες του νέου δήμου Αλεξάνδρειας. Βρισκόμαστε μπροστά στην κρίσιμη ώρα για τον δήμο με τη νέα του διοικητική μορφή. Την Κυριακή στηρίζουμε και ψηφίζουμε Φώτη Δημητριάδη για δήμαρχο.<br />Μιχάλης Χαλκίδης<br />Βουλευτής Ημαθίας Ν.Δ<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">Ο</span></strong>ι παραπάνω επιστολές θα μπορούσαν να είναι και αληθινές. Τάχα μου δύσκολο το έχουν οι πολιτικοί τη μια έτσι και την άλλη αλλιώς; Πάντως Χαλκίδη εάν το σκέφτεσαι το βήμα, μη διστάσεις, κάντο. Αλίμονο. Από μας κανένα πρόβλημα. Άιντε καλέ, ποιος θα σε παρεξηγήσει. Συμβαίνουν αυτά. Και μη σου πω ότι μόνον αυτά συμβαίνουν. Το θέμα όμως είναι, τι θα έκανε ο Δημητριάδης σε μια τέτοια περίπτωση.<br />Ό,τι κάνουν και οι κερατωμένες σύζυγοι όταν μετανοήσουν οι άντρες τους και γυρίσουν πίσω. Τρία είναι τα πιο συνήθη τινά. Ή τους ευνουχίζουν στον ύπνο τους (ομολογώ όχι και τόσο σύνηθες), όπως καλή ώρα έκανε εκείνη στο Χόνγκ Κονγκ τις προάλλες. Ή κάνουν πως δέχονται τη συγνώμη και η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και με μπόλικα κέρατα σερβιρισμένο. Ή που μεγαλόψυχα δέχονται τη συγνώμη και όλα καλά.<br />Βέβαια, σ΄ αυτή τη περίπτωση ο άντρας δεν μαθαίνει ποτέ ότι πρώτος αυτός είχε φορέσει το κέρατο. Βλέπετε οι γυναίκες μόνο όταν θέλουν να πιαστούν, αποκαλύπτονται. Οπότε, σ΄ αυτή την περίπτωση είναι και οι δυο πάτσι. Σε ποιες απ΄ όλες τις περιπτώσεις θα μπορούσε να ανήκει ο Δημητριάδης που θα δεχτεί τη συγνώμη του Χαλκίδη, σας αφήνω να το υποθέσετε μόνοι σας.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">-Τ</span></strong>ι έγινε ρε Μπόλαρη; Στη συνέντευξη σε είδα στη Βέροια μαζί με όλη την κουστωδία σου και τις γνωστές γλάστρες να στολίζουν το πάνελ. Ήταν και όλα τα καλοπαιδαράκια τα βουλευτάκια εκεί. Την ίδια μέρα (μήπως και την ίδια ώρα;) στη Νάουσα μια άλλη συνέντευξη των εργαζομένων στην ΕΝ.ΚΛΩ.<br />Αν ήθελες να σε σκεφτούμε σοβαρά ως υποψήφιο περιφερειάρχη θα έπρεπε να ΄σουνα εκείνη την ώρα εκεί μαζί τους, στη Νάουσα. Κι άντε, εσύ, ας πούμε, ότι δεν το ήξερες. Κανένα από τα βουρλοσαΐνια που σέρνονται από πίσω σου δεν το ΄ξερε να στο πει; Να στο πω εγώ. Όλοι το ΄ξεραν. Μα προηγούνται οι παπαροσυνεντεύξεις για τα ψηφαλάκια, έ; Ε, όχι ρε Μπόλαρη, δεν σε ψηφίζουμε. Δε φτάνει μόνο στα λόγια να είσαστε τάχα μαζί μας και με τα προβλήματά μας. Εσύ μας έχεις ανάγκη Μπόλαρη όχι εμείς. Η πολιτική σου ύπαρξη εξαρτάται από μας. Εμάς, εσύ ούτε μας ταΐζεις ούτε μας ποτίζεις. Το αντίθετο μάλιστα. Με το ΔΝΤ μας κόβεις και το ψωμί και το νερό. Γι΄ αυτό αμέτε στο καλό όλοι σας. Αυτή την Κυριακή ψηφίζω ΕΝ.ΛΩ. Όχι, να μην τους στείλουμε μήνυμα απλώς. Γιατί τα μηνύματα είτε δεν τα καταλαβαίνουν είτε τα καταλαβαίνουν κατά πως το θέλουν.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Α</span></strong>υτή την Κυριακή πάμε όλοι και ψηφίζουμε ΕΝ.ΚΛΩ. Αυτά είναι τα προβλήματα της περιφέρειας. Λύστε πρώτα αυτά και μετά κάντε και τα μεγαλεπήβολα έργα σας. Οι άνεργοι της ΕΝ.ΚΛΩ. είναι απλήρωτοι από το χειμώνα του 2009. Ζόρικα τη βγάζουνε. Ζόρικα να την βγάλουνε κι ο Μπόλαρης με την παρέα του. Αυτή την Κυριακή ψηφίζουμε ΕΝ.ΚΛΩ. Γράφουμε πάνω στο ψηφοδέλτιο ΕΝ.ΚΛΩ., εκτός κι αν βρείτε κανένα ψηφοδέλτιο απ΄ αυτά που τύπωσαν οι άνεργοι της ΕΝ.ΚΛΩ. Όπως και να ΄χει όμως ψηφίζουμε Περιφερειάρχη ΕΝ.ΚΛΩ.<br />Κι εσείς Ίλια και Καραμπατσέ, αν σας νοιάζει τόσο πολύ για τους συντοπίτες σας ανέργους, γιατί δε ζητάτε αντί να ρίξουν τα ονόματά σας στην κάλπη να ρίξουν το ψηφοδέλτιο ΕΝ.ΚΛΩ; Θα μου πείτε, είναι ώρα τώρα για τέτοιους αγώνες και ακτιβισμούς; Όχι βέβαια δεν είναι. Είναι ώρα για συνεντεύξεις στις τηλεοράσεις.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Ν</span></strong>αουσαίοι, μπορείτε κι εσείς να τους εκβιάστε. Το δίλημμα να είναι: ή μας λύνετε το πρόβλημα τώρα ή δε βγάζουμε δήμαρχο κανέναν για την ώρα. Πάντως εμείς εδώ στην Ημαθία ψηφίζουμε για Περιφερειάρχη ΕΝ.ΚΛΩ.<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Η έμπνευση για τα γράμματα οφείλεται στον κύριο Καραμπατσό. Τον ευχαριστώ γι αυτό.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-80158901700545028512010-11-10T01:55:00.000-08:002010-11-10T02:05:56.174-08:00Χάρακας Νο 28: Εργατικό ατύχημα σε οικοδομή…<strong><span style="font-size:180%;">Ξ</span></strong>έρω ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Αρκετή είναι η πίκρα του Μπαμπούξινου και Σια. Γι αυτό και γω σεβόμενος τον πόνο τους θα αποφύγω την καζούρα. Άλλωστε είμαι και πτώμα από την κούραση (ούτε υποψήφιος να ήμουν). Έτσι λοιπόν, θα περιοριστώ σήμερα μόνο σε κανα δυο σκέψεις για τα αποτελέσματα που έτσι ειδομένα προβλέπουν και το δεύτερο γύρο.<br />Λέω λοιπόν πως την επόμενη Κυριακή ο Γκιόνογλου δεν θα χάσει απλώς, θα του πέσει το ταβάνι στο κεφάλι. Ποιο ταβάνι; Αυτό στο οποίο μετά κόπων και βασάνων και δεν ξέρω και πως αλλιώς έφτασε την Κυριακή. Μόνο που αυτό που θα του πέσει δεν θα είναι ταβάνι αλλά ψευδοροφή. Και το όνομα της ψευδοροφής: Χαλκίδης.Την επόμενη λοιπόν Κυριακή η ψευδοροφή θα τρυπήσει και θα πέσουν τα χαλάσματα στο κεφάλι του Μπαμπούξινου. Για όσους δεν κατάλαβαν να το πω κι αλλιώς. Ο Γκιόνογλου περισσότερους ψήφους δεν μπορεί να πάρει. Ήταν το ανώτερο δυνατό του με την βοήθεια βεβαίως του Χαλκίδη. Την ερχόμενη Κυριακή όσοι τον ψήφισαν, λόγω υποχρέωσης στον Χαλκίδη, δεν έχουν κανένα λόγο να το ξανακάνουν (οι σταυροί μπήκαν). Νιώθουν ότι βγάλαν την υποχρέωση, αφού ψήφισαν με μισή καρδιά και ότι τώρα είναι ώρα να γυρίσουν στους δικούς τους, δηλαδή στην επίσημη ΝΔ που είναι ο Δημητριάδης.<br />Επομένως, εάν σας είναι εύκολο, αρχίστε τις προσθαφαιρέσεις. Ήδη, μέχρι εδώ, έχουν χαθεί οι μετρημένοι ψήφοι του Ισαάκ και κάμποσοι άλλοι. Οπότε του λείπουν του Μπαμπούξινου παραπάνω τώρα για να φτάσει το 50αρι. Τι θα κάνει; Αυτό που κάνει σε τέτοιες ώρες ανάγκης, όλα τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ. Θυμάται τους φτωχούς ιδεολογικούς συγγενείς του. Έτσι λοιπόν κι αυτός, με την δήλωσή του προσδοκά το σόι το Συριζαιϊκο να γίνει για μια ακόμα φορά ο νεροκουβαλητής.Παλιό το κόλπο και δοκιμασμένο. Και προσέξτε, η πρόσκλησή του δεν απευθύνονταν σ΄ όλη την «Συνεργασία πολιτών» ούτε καν προσωπικά στον Τσιάπλα, μα μόνο στους Συριζαίους. Διότι, αλλιώς θα τους αποκαλούσε και συντρόφους αφού πολλοί είναι Πασόκ. Και για του λόγου το αληθές να πούμε ότι κρούσεις ήδη έγιναν σε Συριζαίους. Γιατί όμως δεν προσβλέπουν σε βοήθεια από τους συντρόφους; Διότι αυτοί οι σύντροφοι που βρίσκονται στην «Συνεργασία» ούτε ζωγραφιστό δεν θέλουν να τον βλέπουν τον Γκιόνογλου. Κάλλιο να το κόψουν απ΄ τη ρίζα το χέρι παρά να τον ψηφίσουν. Άλλωστε εάν τον ήθελαν θα πήγαιναν εξ αρχής μαζί του. Επομένως, αφού εσείς κρατάτε λογαριασμό, προσθέστε τους συνήθεις υπόπτους που λακίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάλι όμως ακόμη να ισοφαρίσει τον Δον. Και λέω ότι λίγοι θα φύγουν από την «Συνεργασία» επειδή τα Γκιονογλάκια δεν υπολογίζουν ότι η «Συνεργασία» ενώ ξεκίνησε με τους εμείς κι εσείς, στην πορεία ζυμώθηκε το πράγμα και έγιναν όλοι εμείς. Κι όταν μέχρι προ ολίγων ημερών τους «έκλεβες» τους υποψήφιους, τώρα Μπαμπούξινε μάλλον εύκολα δεν μπορούν να το χωνέψουν και να το ξεχάσουν και να γίνουν σκαλοπάτι σου για να ανέβεις στο δημαρχιακό θρόνο.<br />Τώρα, να ελπίζεις απ΄ τον Αλευρά, κάπως χλωμό το βλέπω. Με τα ποσοστά που πήρε τώρα το ΚΚΕ σ΄ όλη την Ελλάδα (και μπράβο του) είναι ήδη πολύ απασχολημένοι. Δεν θ΄ ασχολούνται με σένα τώρα. Η επανάσταση προηγείται και δεν μπορεί να περιμένει.<br />Όπως καταλαβαίνεις άλλος δεν υπάρχει για να ψαρέψεις. Και ρώτα και τον Χατζημιχάλη, ξέρει από προσθέσεις και αφαιρέσεις, οφείλει να σου πει ότι το 50αρι δεν το φτάνεις. Αυτό όμως νομίζω ότι μια χαρά το ξέρεις κι εσύ. Γι αυτό την Κυριακή το βράδυ κατεβάσατε ρολά. Εάν είχατε ελπίδα για τον β΄ γύρο ούτε τα βουνά θα παίρνατε, ούτε θα πλακωνόσασταν. Αλήθεια, πως ακριβώς έγινε ο καυγάς των πρωτοπαλίκαρων Ναλμπάντη και Απατσίδη; Να υποθέσω ότι ο Ναλμπάντης «έπαιξε» εις βάρος του Γιάννη κι αυτός τα πήρε (δεν θέλει γενικώς και πολύ) και του τα είπε χοντρά; Μάλλον του χρωστάτε του Γιάννάκη και φανήκατε αχάριστοι. Να δεις Γιάννη, τώρα που δε θα βγεις ούτε σύμβουλος (έτσι λέει το μέτρο) και θα βγει μόνο ο Ναλμπάντης, πόσο έχεις να το χτυπήσεις το κεφάλι σου. Μα είναι πλέον πολύ αργά. Ας πρόσεχες.<br />Και σαν το ξερε, έρχεται κι ο Καρέλης και δηλώνει ότι νίκησαν γιατί εργάστηκαν ομαδικά και δεν κοιτούσε ο καθένας την πάρτη του. Σωστά. Μόνο που θα προσθέσω εγώ ότι για το φαινόμενο Μελίκη η αιτία δεν ήταν ότι κοίταξαν μόνο τους σταυρούς τους αλλά κυρίως ότι ο Χαλκίδης κοίταξε να κάνει το δικό του. Έ, και τιμωρήθηκε. Δικαίως. Δεν τιμωρήθηκε όμως μόνο αυτός. Αλλά κι άλλα Γκιονογλάκια που θαρρούσαν πως ήταν αφεντικά στο δημαρχείο, σε δουλειά δικιά τους, και τα οποία εκδιώχθηκαν κακήν κακώς.<br />Είμαι πολύ περίεργος ν΄ ακούσω τον λόγο σου αυτήν την εβδομάδα. Άσε που δεν απομένουν βέλη στην φαρέτρα, τα εξάντλησες όλα. Τώρα μήπως χρειάζεται να πεις και καμιά κουβέντα γιατί οι Γιδιώτες δεν σε επιβράβευσαν για την καλή σου δημαρχεία;<br />Θέλω πολιτικό πολιτισμό. Μην ακούσω και επίσημα αυτό που λέγεται μεταξύ σας. Πως δηλαδή ένας Πλατιώτης θα γίνει δήμαρχος στο Γιδά. Μην ξεκατινιάζεστε τόσο πολύ πια. Εδώ ολόκληρη Αμερική δέχτηκε για πρόεδρο τον μαύρο Ομπάμα κι εσείς δεν μπορείτε έναν Πλατιώτη στον Γιδά; Α, ναι ξέχασα ο Γιδάς κατοικείται αμιγώς από γηγενείς Ρουμλουκιώτες. Δηλαδή ας πούμε οι Κοζανίτες, Γρεβενιώτες κλπ είναι οι αραπάδες του Μισισιπή; Και οι Βρυσακιώτες Γκιόνογλου είναι περισσότερο ιθαγενείς από τους Πλατιώτες;<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Την βγάλαμε την Ξηροτύρη Χάρη. Τα καταφέραμε κι ας μην την ξέραμε. Κοίτα όμως να την ενημερώσεις σε παρακαλώ ότι οι δικοί σου σταυροί δεν περιλαμβάνουν ούτε έναν της Δημοκρατικής Αριστεράς. Φαντάζομαι είσαι πολύ χαρούμενος. Πώς να μην είσαι όταν ξέρεις ότι 141 άνθρωποι ψήφισαν, για χάρη σου και μόνο, μια παράταξη που ούτε το όνομά της δεν γνώριζαν και που σε κάθε άλλη περίπτωση ούτε που θα τους περνούσε από το μυαλό να το κάνουν. Να σου πω ένα ωραίο που άκουσα την προηγούμενη εβδομάδα. Είπε λοιπόν κάποιος «Α,η Ξηροτύρη είναι με τον Χάρη».Ξέρω όμως ότι για σένα ο σταυρός δεν ήταν αυτοσκοπός. Αν μη τι άλλο δεν χρειάζεσαι τέτοιου είδους επιβεβαιώσεις. Το καλύτερο ήταν που το διασκέδασες τόσο εσύ όσο κι εμείς με τις ευρηματικές διαφημίσεις σου.<br /><br /><strong>ΥΓ1:</strong> Άρε Μπόλαρη. Και να πεις ότι δεν στα ΄λεγα. Μήπως έχεις κι εσύ κάνα αυτοκτονικό ιδεασμό όπως είχε τότε ο Ζαχόπουλος; Κοίταξε το, δεν είναι κακό. Δε λέω τίποτα. Σ΄ αφήνω αυτή τη βδομάδα να σηκώσεις τον σταυρό σου. Έχει ανηφόρα ο Γολγοθάς. Μήπως όμως να έπαιρνες καμιά αναρρωτική άδεια; Ή καλύτερα να βγεις Γιώτα 5 και να την κάνεις; Προλαβαίνεις. Τι τραβάτε και σεις οι στρατιώτες.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-21650197693008817292010-11-06T01:21:00.000-07:002010-11-06T01:24:50.856-07:00Xάρακας Νο 27: Έκτακτο παράρτημα<strong><span style="font-size:180%;">Π</span></strong>ρος κ. Γκιόνογλου, Γκιονογλάκια υποψήφιους και δημοσιογράφους.<br />Χαίρομαι ιδιαιτέρως που παίρνετε από μένα ιδέες για το πώς θα αντιμετωπίσετε τον αντίπαλό σας. Αναφέρομαι σ΄ αυτό που είπα ως αρνητικό (;) του Δον. Θέλοντας λοιπόν να το χρησιμοποιείστε προς όφελός σας (πολύ απελπισμένοι φαίνεται να ΄σαστε) προβάλετε την αγαστή συνεργασία και συνεργατικότητα ως απαράμιλλα προσόντα προσωπικότητας του Μπαμπούξινου. Όμως είναι το λιγότερο, ατυχής η προσπάθεια. Δεν σας πω σήμερα σε τι συνίσταται η συνεργασία προϊσταμένου – υφισταμένου διότι μάλλον θα κάνετε copy pasted και θα το μοστράρετε ως δική σας σκέψη. Και ως γνωστόν απεχθάνομαι να με αντιγράφουν. Θα πω όμως ότι η συνεργασία δημάρχου με συνεργάτες του σαφώς δεν είναι η παρέα που κάνουμε στα μπαρ και τα πίνουμε. Αυτό λέγεται παρεϊτσα. Εκτός κι αν εννοείς ότι επειδή είσαστε μια καλή παρεϊτσα και μια ωραία ατμόσφαιρα άφηνες ως δήμαρχος να αλωνίζουν οι υφιστάμενοι συνεργάτες με τα γνωστά χαΐρια, ας πούμε για την ΕΔΑΝΑΛ. Ναι, σίγουρα, άμα είσαι φιλαράκι θες τον άλλον να τον δικαιολογήσεις και να καλύψεις ακόμη και την βλακεία τους. Ανθρώπινο γαρ. Ή μήπως εμπιστεύεσαι τα φιλαράκια σου μιας και συ μπερδεύεσαι και δεν θυμάσαι ποιος νόμος αφορά ποιο έργο, περνάς αργούτσικα απ΄το δημαρχείο, οπότε ναι, σίγουρα πρέπει να βασιστείς σ΄ αυτούς να βγάλουν τη δουλειά.<br />Νομίζω ως προς αυτό έγινα σαφής. Βρείτε λοιπόν μέχρι την Κυριακή κάπως αλλιώς να προωθηθείτε. Έτσι, μόνο γελοιοποιείστε. Και το δεύτερο ωραίο που άκουσα να λες Μπαμπούξινε το πρωί της Παρασκευής στο ράδιο Αλεξάνδρεια.<br />Όταν η αδελφοποίηση με τον Χαλκίδη βαφτίστηκε διεισδυτικότητα σε πολιτικούς χώρους και αυτό έγινε μεγάλο προσόν σου. Εσύ, αντί να το πας το θέμα αλλού (εάν βέβαια είχες την πολιτική εξυπνάδα) παρασύρθηκες και μας είπες ότι έτσι πρέπει να είναι. Τα κόμματα πρέπει να μην ανακατεύονται με την τοπική αυτοδιοίκηση. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Έχω όμως μια απορία. Εάν κι εσύ το πίστευες αληθινά αυτό, δεν θα πρεπε τις προάλλες να σηκωθείς και να πεις του Χρυσοχοϊδη «ευχαριστώ Μιχάλη για την υποστήριξη μα εγώ προτιμώ να είμαι ανεξάρτητος» Ούτε αυτό είπες στο καλόπαιδο Χρυσοχοϊδη ούτε καμιά δήλωσή σου δεν πήρε το αυτί μου την επομένη. Θα ΄λεγα ότι μάλλον καλά το δέχτηκες το χρίσμα του Πασόκ έστω και την υστάτη ώρα. Ακούστε όλοι εσείς οι πολιτικάντηδες και όλοι εσείς οι εξυπνάκηδες δημοσιογράφοι- σύμβουλοι (εν κρυπτώ όμως) επειδή όλοι εμείς οι πολίτες έχουμε εξασκηθεί (από σας όχι από μόνοι μας) στο δούλεμα και στο κάνω το άσπρο μαύρο πρέπει τώρα να βρείτε καινούργιες φόρμουλες σερβιρίσματος. Έχουμε πάψει να είμαστε χαϊβάνια. Αφήστε που είμαστε και εξυπνότεροι από σας.<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> έχουμε ένα ευχάριστο. Τα ξαναβρήκαν τα ξαδέρφια στο σόι το Γκιονογλέικο. Α, δεν τα ξέρατε; Βέβαια, είχε γίνει τρικούβερτος καυγάς. Τα λόγια που ειπώθηκαν ήταν κάπως έτσι:<br /><span style="color:#ff6600;">Μπαμπούξινος:</span> Θέλω να βγεις και να το πεις. Δημόσια να με στηρίξεις. Τι σημασία έχει που δε μου δίνουν επίσημα στήριξη. Εσύ είσαι σόι μου. Δικαιολογείσαι να το κάνεις.<br /><span style="color:#33cc00;">Ξάδερφος Σούμο</span> (Θανάσης Γικόνογλου): Καλά, είσαι μλκας; Ξεχνάς ότι είμαι βουλευτής; Αφού δεν το λέει η Ιπποκράτους εγώ δεν παίζω το κεφάλι μου για σένα.<br /><span style="color:#ff6600;">Μπαμπούξινος:</span> Γιατί ρε, νομίζεις ότι άμα μιλήσεις ή όχι δίνουν σημασία στην Ιπποκράτους. Θείε, πες του κάτι. Θα τον δείρω τον μικρό.<br /><span style="color:#33cc00;">Ξάδελφος:</span> Αφού δε θα βγεις ρε. Θες να μην ξαναβγώ κι εγώ;<br /><span style="color:#ff6600;">Μπαμπούξινος:</span> Όταν όμως σε βοηθούσα εγώ να βγεις ήταν καλά έ; Θείε, θα τον βαρέσω.<br /><span style="color:#33ccff;">Θείος:</span> Σκασμός. Ά, ρε, σε τίποτα δε με μοιάσατε. Εσύ θα κάνεις ότι σου πω. Άμα σ΄ αφήνω τα κάνεις σαν τα μούτρα σου. Κι εσύ Μπάμπη ήρεμα. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους. Θα βγει παραμονές το αετόπουλο να στηρίξει Μπόλαρη και για τους δήμους να σας φωτογραφίζει όλους χωρίς όμως ονόματα. Στο λόγο μου αγόρι μου, μέχρι τότε θα δουλέψουμε από πίσω.<br />Ο Μπαμπούξινος χωρίς κουβέντα βρόντηξε την πόρτα πίσω του. Χθες απαίτησε εκτός από τη δήλωση να έρθει ο σούμο και στη συγκέντρωση. Έτσι, τα ξαναβρήκαν.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-30209338586261410492010-11-05T01:18:00.000-07:002010-11-05T01:20:10.896-07:00Χαρακιά Νο 26: «Ήτανε μια φορά ένας αδέσμευτος τύπος…..»<strong><span style="font-size:180%;">Ε</span></strong>ίμαι μες στα νεύρα. Γενικώς είμαι ψύχραιμος άνθρωπος. Δεν μπορώ όμως ν΄ αντέξω την βλακεία και την υποκρισία. Αυτά τα δυο με θυμώνουν πολύ. Διάβαζα λοιπόν σήμερα τοπικές εφημερίδες. Όταν έφτασα στον «ανεκπαίδευτο» του «Τα Λέμε» έγινα πυρ και μανία. Εκ των προτέρων να πω ότι ούτε ξέρω, ούτε θέλω να μάθω κι ούτε και που με νοιάζει ποιος είναι πίσω απ΄ αυτό το ψευδώνυμο. Και πολύ καλά κάνει και γράφει με ψευδώνυμο. Άλλωστε κι εγώ έτσι γράφω. Και αυτό διότι το ψευδώνυμο μου εξασφαλίζει το απαρατήρητο όταν κινούμαι έξω. Δηλαδή, εάν ήξεραν όλοι ποιος είμαι, δεν θα μπορούσα να αποφύγω αθέλητες ή ηθελημένες παρεμβάσεις του στυλ «καλά ρε μαλάκα τι έγραψες για μένα» ή «για ρίτχτου τα αυτονών…» Γι’ αυτό και επιλέγω την ανωνυμία. Και όχι γιατί, όπως αφελώς και κοντόφθαλμα κάποιοι πιστεύουν ότι έτσι μπορώ στο απυρόβλητο να λέω ό,τι θέλω. Λέω αυτό που θέλω, ελπίζοντας κομψά και με στυλ, και όποιος έχει αντίρρηση για τα λεγόμενά μου μπορούμε ευχαρίστως δημόσια να λεξιφουλκήσουμε.<br />Να ξαναγυρίσω όμως στον «ανεκπαίδευτο» και να του πω ότι χορεύοντας και ο ίδιος τον προεκλογικό χορό, (παίρνοντας δηλαδή εμφανώς θέση με ποιον είναι και ποιον δε γουστάρει) να μην παραδίδει μάθημα ανεξαρτησίας λόγου και ήθους. Να, αυτές οι παπαριές είναι που με εξοργίζουν. Και για να το κάνω πιο λιανά και για όσους δεν κατάλαβαν, αναφέρομαι στην αποστροφή που λέει ότι ο τάχα αδέσμευτος τύπος, που είναι λιγούρης, πληρώνεται για τα δημοσιεύματά του και ότι είναι αχάριστος που οι άλλοι τον είχαν οικότροφο. Τώρα εγώ θα ονοματίσω πρόσωπα και πράγματα διότι ουδόλως κολώνω να πω ονόματα. Υπονοεί λοιπόν ο «ανεκπαίδευτος» ότι ο Δημητριάδης πληρώνει τον Μόχλα για δυο τρεις μήνες να βγάζει την εφημερίδα γι αυτόν. Επίσης λέει ότι ενώ ο Γκιόνογλου τον είχε οικότροφο για τόσα χρόνια αυτός φάνηκε αχάριστος και τώρα πλέον δεν τον στηρίζει. Ειρήσθω εν παρόδω, την ίδια άποψη με επίσης καλυμμένα μισόλογα, εξέφρασε προ ολίγων ημερών και ο Αργυρίου στην εφημερίδα του, απειλώντας κιόλας ότι θα ανοίξει το στόμα του (Τώρα μη βγει κανείς απ΄ αυτούς και πει ότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται κι εμείς δεν είπαμε ονόματα και τέτοια. Αυτά τα βλακώδη τετριμμένα σε άλλους όχι σε μένα).<br />Για να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους και να τα πούμε με το όνομά τους. Πρώτον, ας μου υποδείξει κάποιος μια εφημερίδα, έναν δημοσιογράφο σε επίπεδο τοπικό, πανελλήνιο ή παγκόσμιο που και να σκέφτεται και να γράφει ως κομπιούτερ. Χωρίς δηλαδή να δίνει το προσωπικό του στίγμα, να αποτυπώνει τα δικά του πιστεύω ακόμα και όταν κάνει ρεπορτάζ για ληστεία. Ένα κόμμα, ένα θαυμαστικό και είναι αρκετό όχι μόνο να εκφράσει την δική του οπτική γωνία αλλά και ν΄ αλλάξει όλο το νόημα. Επομένως, για μένα, a priori δεν υπάρχει αντικειμενική δημοσιογραφία, όπως δεν υπάρχει ούτε αντικειμενική ιστοριογραφία και επομένως ο αδέσμευτος τύπος για όποιον τον ευαγγελίζεται είναι απλώς είτε ουτοπικός ρομαντισμός είτε βλακεία είτε αυταπάτη. Ο δημοσιογράφος είναι δεσμευμένος στις ιδέες του, στις αντιλήψεις του, στα πιστεύω του. Και ο καλός δημοσιογράφος (εάν υπάρχει) είναι αυτός που ενώ θα παραδεχτεί όλες αυτές τις δεσμεύσεις θα προσπαθήσει ενδυόμενος τον ρόλο του να κάνει όσο πιο καλά μπορεί τη δουλειά του. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι ψωνάρα ή μεγαλομανής (και μάλλον οι περισσότεροι τέτοιοι είναι).<br />Δεύτερον, για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι και αφού συμφωνήσαμε στην προηγούμενη παραδοχή, όποιος αισθάνεται αδέσμευτος και όλα τα αφελή επίθετα με το στερητικό άλφα πρώτος το λίθο βαλέτω. (Μόνο παρακαλώ όχι με μισόλογα μα ευθαρσώς για να δούμε μετά το κότσια και το μπόι του καθένα).<br />Τρίτον, δεν ήξερα ότι όποιος δημοσιογράφος υποστηρίζει κάποιον (και καλώς, ξαναλέω, κάνει) υπογράφει και συμφωνητικό ότι ες αεί θα τον εγκρίνει και θα ΄ναι μαζί του.<br />Ο Μόχλας απ΄ όσο γνωρίζω είναι παντρεμένος ήδη. Δεν ήξερα ότι παντρεύτηκε και τον Γκιόνογλου και μάλιστα με προγαμιαίο συμβόλαιο για το οποίο τώρα κατηγορείται ότι δεν το τήρησε. Η μόνη περίπτωση για την οποία τα Γκιονογλάκια θα μπορούσαν να τον ψέξουν θα ήταν εάν τους ζητούσε εκβιαστικά χρήματα για να τους στηρίξει και ενώ αυτοί θα αρνούνταν εκείνος θα πήγαινε με τον Δημητριάδη. Αυτό το ξέρω με βεβαιότητα ότι δεν έγινε, όπως το ξέρουν κι αυτοί, γι’ αυτό άλλωστε και αναρωτιούνται τι έπαθε ο Μόχλας και τους παράτησε. Μήπως απλώς δεν σας γουστάρει πια; Ούτε εσάς ούτε τα κολλητηλίκια σας; Τώρα γιατί δεν σας γουστάρει, αυτό δεν το ξέρω. Μήπως όμως γιατί βλέπει άλλον πιο κατάλληλο για δήμαρχο; Φαντάζομαι όμως ότι μπορείτε να τον ρωτήσετε εάν τόσο πια σας στεναχώρησε και σας λείπει.<br />Τέταρτον, δεν ήξερα ότι οι εφημερίδες,τα ραδιόφωνα και τα κανάλια προεκλογικά είναι ευαγή ιδρύματα που χωρίς χρήματα διαφημίζουν τους υποψήφιους. Φυσικά και οι υποψήφιοι πληρώνουν και πρέπει να κόβονται και αποδείξεις μάλιστα για την διαφήμισή τους και την προβολή τους. Μήπως να δω τους υποψήφιους και τους δημοσιογράφους να μου μοστράρουν εαυτούς αθώες περιστερές ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα; Τώρα, εάν δεν κόβονται αποδείξεις τότε τα παράπονα στον ΣΔΟΕ.<br />Πέμπτον, οι υποψήφιοι να μην μου κλαίγονται ότι τάχα μου δεν προβάλλονται επαρκώς και εγκαίρως εάν προτιμούν τα γραφεία τύπου τους να κοιμούνται. Δεν τους φταίνε τα έντυπα αλλά η ανοργανωσιά τους και η ολιγωρία τους.<br />Αυτά τα ολίγα και ξεκάθαρα λόγια, έτσι για να μην ξανακούσω παπαριές και συγχίζομαι. Να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και για όσους δεν συμφωνούν, εδώ είμαι να γουστάρουμε μια λεξημαχία, το καλύτερό μου.<br /><br /><br /><strong>ΥΓ</strong>: Και να και κάτι που συνηγορεί όλη την παραπάνω επιχειρηματολογία μου. Η αυθεντικότητα που ο Λαϊκούρας αντιμετωπίζει τους ξινισμένους υποψήφιους. Σε πολλές αναρτήσεις του λοιπόν λέει: «Δεν ήξερα που θα σας ρωτήσω και ποιον θα προβάλω. Προβάλω όποιον γουστάρω¨. Και εγώ σε γουστάρω Λαϊκούρα ακριβώς γιατί δεν είσαι δήθεν.<br /><br /><strong>Υ.Γ 1</strong>: Δεν σας προτείνω σταυρούς για συμβούλους. Όλοι πολύ καλά γνωριζόμαστε σε τούτο δω το μικρό μέρος που ζούμε. Και τα ρεμάλια και τα καλά παιδιά γνωστά τους πάσι είναι. Άλλωστε, άσπρος κώλος μαύρος κώλος στο γιαλό φαίνεται. Και κοντός ψαλμός αλληλούια. Καλή τύχη παιδιά.<br /><br /><strong>ΥΓ 2:</strong> Παρακαλώ πολύ όταν θα χρησιμοποιείτε ατάκες μου να αναφέρετε και ότι το λέει ο «Χάρακας». Για να μην πω ότι είναι κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας το να μην αναφέρεις τις πηγές, είναι αν μη τι άλλο άκομψο να θες να περνιέσαι για έξυπνος με την εξυπνάδα του άλλου.<br /><br /><strong>ΥΓ 3</strong>: κ. Γιαννουλάκη, μεγάλος ο πόνος σας και μικρά τα λόγια μου. Κουράγιο σε σας και στην οικογένειά σας.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-11953896553208143292010-11-01T15:38:00.000-07:002010-11-01T22:55:47.262-07:00Xάρακας Νο 25: Αυτές κι άλλες εκλογές, Ο μεγάλος πανικός, Ψηφίζω...<strong><span style="font-size:180%;">Ε</span></strong>άν δεν έμοιαζε στη φάτσα τόσο στον μπαμπά και στον παππού του θα ΄λεγα ότι η Μαργαρίτα με άλλον τον έκανε. Μα, τίποτε να μην πάρει αυτό το παιδί από τον Αντρέα. Εκείνος, καπάτσος, λαοπλάνος, ιντριγκαδόρος, παπατζής, άλλα σκεφτόταν, άλλα έλεγε, άλλα έκανε. Γνήσιος πολιτικός δηλαδή. Τούτος εδώ, ότι σκέφτεται το λέει. Κι όχι μόνο αυτό. Δεν μπορεί και να κρατηθεί, να περιμένει. Γιωργάκη καλύτερα να λείπεις σε ταξίδια για δουλειές. Διότι άμα κάθεσαι σπίτι όλο και κάτι σου ξεφεύγει και κάνεις την παπαριά.<br />Ακόμα δεν κατάλαβες σε τι αναφέρομαι; Εμ, είσαι και αργόστροφος χρυσέ μου. Για τα περί εκλογών, εάν δεν βγουν Σγουρός, Μπόλαρης και τόσοι άλλοι πασόκοι εδώ κι εκεί. Ήθελα να ΄ξερα εκτός από την παρέα σου, που έχει τα ίδια μυαλά με σένα, πριν ανοίξεις το στόμα σου, δεν ζητάς τη γνώμη και κανενός μπαγαπόντη πολιτικού που ξέρει τα κόλπα. Διότι αν ζητούσες την άποψη, ας πούμε, του Πάγκαλου ή του Χρυσοχοϊδη θα σούλεγαν ότι αυτό που είπες σημαίνει εκβιασμός. Ξέρω παλικάρι μου εσύ δεν ήθελες κανέναν να εκβιάσεις. Εσύ, απλώς, μεταφράζοντας το χάσιμο των εκλογών, είπες πολύ σωστά ότι θα εκτεθούμε ανεπανόρθωτα στο ΔΝΤ που θα σε κοιτάει με μισό μάτι κι ότι έτσι δουλειά δεν γίνεται οπότε πρέπει να γίνουν εκλογές για να επιβεβαιωθεί η εμπιστοσύνη του ΔΝΤ σε σένα για να συνεχιστεί η κατοχή.<br />Α, όλα κι όλα, πρέπει να θέλουμε να είμαστε υπό κατοχή. Σ΄ αυτό το ΔΝΤ είναι ολοφάνερα ξεκάθαρο και δημοκρατικό. Εσύ λοιπόν την αλήθεια μας είπες. Έλα όμως ντε που δεν είσαι πρωθυπουργός στην Σουηδία. Στο ξανάπα, εδώ είναι Ελλάδα. Είμαστε θερμός λαός και παρεξηγιάρης. Άσε που έχουμε μάθει σε υποκρισίες από μέρους σας. Επομένως, τις σκέψεις σου περί εκλογών έπρεπε να τις κρατήσεις για την επόμενη μέρα. Όχι με το που είδες που πάει το πράμα αμέσως να το πεις.<br />Μα καλά, εγώ θα σου μάθω πως μιλάνε οι πολιτικοί; Και το αποτέλεσμα της αφοπλιστικής αλήθειας και ειλικρίνειάς σου ποιο ήταν; Τα ΄χασε η ΝΔ. Όλοι σκέφτηκαν «καλά, είσαι χαζός; Εμείς φύγαμε για να μην βρεθούμε στη θέση που εσύ βρίσκεσαι τώρα. Πλάκα μας κάνεις; Ποιος σου ζήτησε εκλογές. Είπαμε να σε καταδικάσουμε σαν κυβέρνηση αλλά όχι και να βγάλουμε εμείς τα κάστανα από τη φωτιά. Μπριτς που θα μας στριμώξεις. Μια χαρά τα καταφέρνεις κι εσύ».<br />Οι λοιποί σκέφτηκαν «Γιωργάκη, δεν παίζεις τίμια. Αυτό λέγεται εκβιασμός. Έτσι τόχουμε εμείς εδώ στο Ελλάντα. Το ζόρι που τραβάς εσύ με το ΔΝΤ εμάς δε μας νοιάζει. Ας πρόσεχες».<br />Το συμπέρασμα Γιωργάκη είναι ότι όλα αυτά καλά τα σκέφτηκες. Έτσι είναι. Θα χάσεις τις εκλογές και αυτό σημαίνει ότι θα χάσεις και την υπόληψη που σου ΄χει το ΔΝΤ. Μα, Γιωργάκη, την απόφασή σου για εκλογές να μας την πεις την Δευτέρα. Τώρα που μας το πες μόνο απελπισία και εκβιασμό αντιλαμβανόμαστε εμείς. Και είπαμε, είμαστε και αψής λαός. Εύκολα θυμώνουμε. Ειδικά τώρα που ήδη έχουμε κάνει μεγάλη υπομονή. Με τη φωτιά παίζεις Γιωργάκη.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Μ</span></strong>αζί με άλλους σάστισαν και οι δικοί του. Βγήκαν τα πρωτοπαλίκαρα την άλλη μέρα να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Μόνο ο Πάγκαλος δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του για την πατάτα του Γιωργάκη. Έκτοτε ξαμοληθήκαν και στας επαρχίας να δώσουν γραμμή για δήμους και περιφέρειες.<br />Ήρθε λοιπόν και το καλόπαιδο (δεν ευθύνομαι εγώ που το επίθετο με την αλλαγή ενός φωνηέντου μπορεί να γίνει αλλιώς), ο Χρυσοχοϊδης ντε, να μαζέψει τα απολωλότα πρόβατα στο μαντρί, μπας και απαλύνει το μαρτύριο του Αγίου Μπόλαρη τη Δευτέρα. Επειδή όμως επικρατεί πανικός στο ΠΑΣΟΚ και ο πανικός ως γνωστόν δεν είναι καλός σύμβουλος, το καλόπαιδο ο Χρυσοχοϊδης ξεχάστηκε και το αποκάλυψε το σενάριο.<br />Δηλαδή, εμείς στον Μπάμπη δεν δώσαμε στήριξη. Όχι γιατί δεν είναι δικό μας παιδί. Αλλά, μπροστά σε μια σίγουρη ήττα του είπαμε μήπως άμα το παίξει ανεξάρτητος ξεγελάσει κάνα δεξιό και κάτι γίνει. Κι όταν ήρθαν έτσι τα πράγματα και ο Χαλκίδης αδελφοποιήθηκε με τον Γκιόνογλου είπαν οι Πασόκοι συν πλην ίσον μπορεί και να χάσουμε αξιοπρεπώς.<br />Κατόπιν όμως των απειλών του Γιωργάκη είπαν να μην σκεφτούν κατά περίπτωση. Και μες το πανικό ξέχασαν τα όσα συμφώνησαν, αφού τώρα υπερτερεί η συσπείρωση των ψήφων του κόμματος που εν τω μεταξύ διασκορπίστηκαν εδώ κι εκεί. Άδικα ο Γκιόνογλου τον έκανε νοήματα τον Χρυσοχοϊδη να μην τα βγάλει όλα στη φόρα. Τίποτα αυτός. Τον νου είχε στα πρόβατα και δως του σαλαΐσματα.<br />Εδώ έχω να πω με κάθε ειλικρίνεια ότι τους λυπάμαι. Και ο Χουντίνι να είσαι πόσα μαγικά να κάνεις. Δεν προλαβαίνεις κιόλας. Τη μια του φεύγουν οι δεξιοί γιατί είναι Πασόκ. Δήλωσε ανεξάρτητος το μπάλωσε ο Χαλκίδης το πράγμα. Τους γυρνούσαν τ΄ άντερα εν τω μεταξύ τους δικούς του τους Πασόκους. Τώρα του δόθηκε το επίσημο χρίσμα από το Πασόκ, ησύχασαν οι δικοί του, θα ξαναρχίσουν οι ΝΔουδες. Ε, τι να γίνει παιδιά, εμ μαλάτα εμ γαλάτα δεν γίνεται. Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.<br />Αφήνω στην φαντασία σας να υποθέσει τα μπινελίκια που του ρίχνει από μέσα του ο Μπαμπούξινος όσο το καλόπαιδο ο Χρυσοχοϊδης έλεγε ότι στο δήμο Αλεξάνδρειας το ΠΑΣΟΚ στηρίζει Μπάμπη Γκιόνογλου. Με τις υγείες σας και τις ευχές μας.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Κ</span></strong>αι ενώ έτσι έχουν τα πράγματα, ήρθε η ώρα να σας πω τι θα ψηφίσω και γιατί. Πρώτα όμως να σας πω ποιους δεν θα ψηφίσω και γιατί.<br />Δεν ψηφίζω Αλευρά διότι πέρα από τις καλές του προθέσεις δεν με έπεισε ότι μπορεί μόνο με τις οικολογικές του ευαισθησίες να διοικήσει όλον αυτόν τον κάμπο. Επίσης σκιάζομαι κάθε φορά που βλέπω την Παπαρήγα. Αυτός ο συνδυασμός φορμόλης και μαυσωλείου επιδεινώνει την αλλεργία μου.<br />Δεν ψηφίζω Τσιάπλα, διότι δεν είμαι Πασόκος που θέλει να εκδικηθεί τον Γκιόνογλου. Ούτε είμαι Συριζαίος που εγκλωβίστηκε σε ειλημμένες αποφάσεις. Αλλά ούτε και μου φτάνει που ο Θανάσης είναι ένα καλό και τίμιο παιδί. Μάλλον ένας καλός δήμαρχος κάθε άλλο παρά παιδί πρέπει να είναι.<br />Δεν ψηφίζω Γκιόνογλου, διότι δεν εντυπωσιάζομαι από έργα που πάνω κάτω οποιοσδήποτε δήμαρχος δυο τετραετιών θα έκανε. Επίσης, διότι το τυρί δεν το πήζεις με ξινισμένο γάλα. Μόνο ως ανέκδοτο μπορώ να καταλάβω το πορεία στο μέλλον με τους Μιχαλακάκη, Βουλγαροπούλου, Ναλμπάντη, Παπαδόπουλο κλπ, κλπ. Ησυχάστε παιδιά, από δω είμαστε και γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά. Όσο για το πρόγραμμα, όταν το κάνετε πήρατε τη γνώμη και κανενός ειδικού για τα επιμέρους; Διότι αυτά που λέτε πως θα κάνετε στο μέλλον, είτε δύσκολα ως ανέφικτα είναι (π.χ. γέφυρα στον Αλιάκμονα), είτε παρωχημένα (π.χ. κτήριο που θα στεγάζει όλα τα ΑμΕΑ) είτε γελοία (π.χ. σκέπασμα για χαντάκια).<br />Και last but not least το δημαρχείο δεν είναι το τσιφλίκι σας που διαφεντεύατε με τουπέ και υφάκι. Ούτε οι υπάλληλοι του δήμου υποτακτικοί σας.<br />Ψηφίζω λοιπόν Δημητριάδη, διότι υπήρξε ικανός δήμαρχος. Δεν θα χάσει χρόνο μέχρι να μάθει πώς να είναι δήμαρχος ειδικά τώρα που ο δήμος θα είναι τεράστιος. Είναι εργασιομανής. Πρώτος πάει στο δήμο απ΄ το χάραμα, τελευταίος φεύγει. Έχει άποψη για όλα τα θέματα της κοινότητας. Μου δίνει μια αίσθηση ότι για κάθε θέμα μας όλο και κάτι μπορεί να κάνει. Προσωπικά δεν τον γνωρίζω, μα έχω ακούσει ότι είναι αυταρχικός. Φαντάζομαι ότι πρόκειται για την αυταρχικότητα που έχουν οι έξυπνοι άνθρωποι που ξέρουν τι θέλουν και πως το θέλουν και το βρίσκουν χάσιμο χρόνου να το διαβουλεύονται κα να περιμένουν πότε οι άλλοι θα πάρουν μπροστά. Εμένα προσωπικά δεν με χαλάει μια τέτοια αυταρχικότητα. Προτιμώ ο δήμαρχος να στροφάρει κι όχι να είναι τα ζώα μου αργά στο όνομα δεν ξέρω ποιων δημοκρατικών διαδικασιών.<br />Ο Δημητριάδης χωρίς να είναι ο δήμαρχος των ονείρων μου είναι όμως ο ικανότερος όλων των άλλων. Άλλωστε, δεν σας έχω κρύψει ότι τους δεξιούς τους γουστάρω διότι έχουν ένα κιμπαριλίκι και είναι ακομπλεξάριστοι. Ενώ οι Πασόκοι είναι η ψείρα που βγήκε στο γιακά και η δήθεν κουλτούρα και το επίπεδό τους εξαντλείται στο ουίσκι και στην μπαρότσαρκα. Ούτε στα μαχαιρώματα δεν είναι μπεσαλήδες. Μόνο πισώπλατες μαχαιριές. Ενώ για ειδέτε τον Χαλκίδη. Και στην προδοσία ξεκάθαρος και μπροστά τα λόγια. Είναι ύστερα να μην τους εμπιστεύεσαι; Όχι σαν τους άλλους. Κοιμάσαι με το όνειρο του σοσιαλισμού και ξυπνάς με τη θηλιά του ΔΝΤ.<br />Ε, όσο για την Περιφέρεια (καλέ, ναι, την ίδια μέρα είναι κι αυτές οι εκλογές) ψηφίζω Ασημίνα Ξηροτύρη και σταυρώνω Χάρη Μόχλα. Αχ καλέ ψηφίστε τον κι εσείς. Ούτε ο ίδιος τον εαυτό του δεν μπορεί να ψηφίσει. Ψηφίζει στο Λιτόχωρο. Και η μανούλα του και οι αδερφάδες του εκεί. Η γυναίκα του τον υποστηρίζει μεν αλλά δεν ξέρω εάν θα τον ψηφίσει δε. Ε, τι να σε κάνω θα σε ψηφίσω. Κι η Ασημίνα καλή γιαγιούλα με φαίνεται. Σας χαρίζω και μια ατάκα της όταν ήρθε στο Γιδά τις προάλλες. Ρώτησε, έντρομη, το Χάρη μόλις αντίκρισε το πνευματικό κέντρο «μα ποιος το σχεδίασε αυτό;» Κάτι ξέρει, βλέπετε είναι αρχιτεκτόνισσα. Εμ, γιαπί, εμ έκτρωμα.<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Μπαμπούξινε, κάνα φιλόλογο δεν έχετε στο ψηφοδέλτιο να σας πει ότι ο Καζαντζάκη μ΄ αυτό που έλεγε και που το μοστράρετε στο πρόγραμμά σας, εννοούσε ακριβώς το αντίθετο απ΄ αυτό που γράφετε εσείς παρακάτω; Έλεγε λοιπόν ότι αγωνίζεται και δεν τον νοιάζει η νίκη. Εσύ λες «ο δικός μας αγώνας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη». Τι μου την ήθελες την κουλτούρα; Αλήθεια, έχεις ιδέα ποιος είναι ο Τ. Πατρίκιος; Πάντως ο Johnny Walker σίγουρα δεν είναι.<br /><strong>ΥΓ1:</strong> Μπαίνει κι αφήνει κάτι τυλιγμένα δεματάκια με ένα καρτελάκι σε κάθε τραπέζι του μπαρ. Οι θαμώνες γύρω στα 25 υποθέτουν ότι είναι κάνας μουγγός επαίτης. Μακρύ, άσπρο μαλί κοτσίδα, σκουλαρίκι, σκισμένο τζην, κοντά στα 50. Δεν αγγίζουν το δεματάκι. Μα κάπως όμως περίεργο τους φαίνεται. Το καρτελάκι απ΄ έξω γράφει «επειδή οι άλλο σας …., προφυλαχτείτε».<br />Το περιτύλιγμα μοιάζει με προεκλογικό φυλλάδιο. Κάποιοι το ξετυλίγουν. Ακούγονται φωνές «τρομερό, φοβερό, καταπληκτικό» και γέλια. Όλοι πλέον ξεδιπλώνουν το πακετάκι που περιέχει ένα προφυλακτικό. Απίθανη ιδέα Χάρη. Στις επόμενες εκλογές να δείτε που θα γίνει μόδα. Έμαθα ότι εκτός από τα βραδινά προφυλακτικά μοίρασες καραμέλες και ηλιόσπορους το πρωί. Κι όλα σε συσκευασίες συλλεκτικές. Μάλλον πρέπει να διασκεδάζεις πολύ την υποψηφιότητά σου.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-20972765226146749202010-10-26T13:29:00.000-07:002010-10-27T04:25:34.440-07:00Χαρακιά Νο24: ....and the winner is.....<strong><span style="font-size:130%;">Σ</span></strong>ήμερα θα σας αποκαλύψω μιαν άλλη μου ιδιότητα. Αυτή του κριτικού κινηματογράφου. Ως γνήσιος σινεφίλ σνομπάρω κι εγώ τα χολιγουντιανά βραβεία και shows. Όμως είμαι αναγκασμένος να σας παρουσιάσω το ρεπορτάζ από τα φετινά βραβεία του show των εκλογών 2010 που μπορεί να θυμίζουν και oskars.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Σ</span></strong>το διαγωνιστικό τμήμα συμμετέχουν οι συνδυασμοί των υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών. Φέτος, εκτός από τις κλασσικές κατηγορίες, προστέθηκαν και νέες. Επίσης υπήρξαν κάποιες βραβεύσεις εκτός διαγωνιστικών τμημάτων.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Σ</span></strong>την κατηγορία του καλύτερου <strong>σεναρίου</strong> διαγωνίστηκαν οι:<br />-<strong>Μπαμπούξινος – Αταράξ</strong> (Γκιόνογλου) με το <strong>«H συμμαχία με τον Χαλκίδη</strong>»,<br />-<strong>Δον</strong> (Δημητριάδης) με το «<strong>Eχω το χρίσμα της ΝΔ</strong>»,<br />-<strong>Τσιάπλας</strong> με το «<strong>Τουμπάροντας το σόι το Συριζαίικο</strong>». Το βραβείο δόθηκε στον Δον.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Ε</span></strong>κτός διαγωνιστικού τμήματος βραβεύτηκε ο <strong>Αρχάγγελος Μιχαήλ</strong> (Χαλκίδης) για το σενάριό του «<strong>Θα κάνω τα πάντα για να σ΄ εκδικηθώ</strong>». Ενώ το βραβείο <strong>πρωτότυπου σεναρίου</strong> δόθηκε στην <strong>Κίνηση Πολιτών Βέροιας</strong> για το «<strong>Δεν έχουμε υποψήφιο ακόμα</strong>». <strong><span style="font-size:130%;">Σ</span></strong>την κατηγορία καλύτερης <strong>σκηνοθεσίας</strong> είχαμε τον <strong>Μπαμπούξινο Αταράξ</strong> με δυο συμμετοχές το «<strong>Ετεροπρόταση για τη στήριξη από το ΠΑΣΟΚ</strong>» και το «<strong>Είμαι ανεξάρτητος</strong>». Το βραβείο μοιράστηκαν οι δυο συμμετοχές αφού ισοψήφισαν.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Γ</span></strong>ια τον πρώτο αντρικό ρόλο οι υποψηφιότητες ήταν του <strong>Δον</strong> για το «<strong>Είμαι ακάματος και μέσα σ΄ όλα</strong>», του <strong>Αρχάγγελου Μιχαήλ</strong> με το «<strong>Στηρίζω Γκιόνογλου για να καθαρίσω τους στάβλους της ΝΔ</strong>» και του <strong>Αγίου Μπόλαρη</strong> «<strong>Πάμε για τη νίκη</strong>». Το βραβείο πήρε ο Δον.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Γ</span></strong>ια τον δεύτερο αντρικό ρόλο διαγωνίστηκαν οι:<br /><strong>Ναλμπάντης</strong> με το «<strong>Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση το Χαλίφη</strong>»,<br /><strong>Απατσίδης</strong> με το «<strong>Το μετάνιωσα μα είναι αργά για δάκρυα</strong>»,<br /><strong>Γκιουρτζής</strong> με το «<strong>Άμα δε βγω πρώτος σε σταυρούς να με φτύσεις</strong>»,<br /><strong>Ισαάκ Χαλκίδης</strong> με το «<strong>Τώρα μ΄ έπιασε η ευθιξία</strong>».<br />Το βραβείο κέρδισε ο Ναλμπάντης.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Τ</span></strong>ιμητική μνεία δόθηκε στον <strong>Άγιο Μπόλαρη</strong> για το «<strong>Η αυταπάρνηση του καλού στρατιώτη Μπόλαρη</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Π</span></strong>ρώτο γυναικείο ρόλο διεκδίκησαν οι:<br /><strong>Ίλια Ιωσηφίδου</strong> με το «<strong>Η κίνηση είναι της Ίλιας κι όχι των πολιτών</strong>»,<br /><strong>Χαρούλα Ουσουλτζόγλου</strong> με το «<strong>Έχω μεγάλο εκτόπισμα</strong>».<br />Το βραβείο μοιράστηκαν οι δυο τους.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Γ</span></strong>ια το βραβείο <strong>δεύτερου γυναικείου ρόλου</strong> διαγωνίστηκαν οι;<br /><strong>Πριγκίπισσα Θούλη</strong> (Σιδηροπούλου) με το «<strong>Σας παρακαλώ κάντε με αντί</strong>»,<br /><strong>Δώρα Μπαλτατζίδου</strong> με το «<strong>Αρκεί που έγινα υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος</strong>» και<br /><strong>Άννα Λαμπίρη</strong> για το «<strong>Κι ας πάν στην ευχή τα παλιά</strong>».<br /><strong>Η</strong> τελευταία κέρδισε και το βραβείο.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Γ</span></strong>ια την κατηγορία <strong>μικρού μήκους</strong> διαγωνίστηκαν οι :<br /><strong>Δον</strong> με τον διαφημιστικό φιλμάκι «<strong>Πως τα βαμβάκια κερδίζουν εκλογές</strong>»<br />και ο <strong>Αλευράς</strong> με το φιλμάκι «<strong>Νερά μπλιάξ</strong>». Ο Δον ήταν ο νικητής.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Τ</span></strong>ο βραβείο καλύτερου <strong>soundtrack </strong>δόθηκε στο <strong>ράδιο Αλεξάνδρεια</strong> για το «<strong>Νταούλια και ζουρνάδες</strong>» στην ενημερωτική ζώνη.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Γ</span></strong>ια το καλύτερο <strong>μακιγιάζ</strong> υπήρξε σωρεία υποψηφιοτήτων. Όλες οι γυναίκες υποψήφιες. Αλλά το πήρε τελικά ο <strong>Ψωμιάδης</strong>.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Β</span></strong>ραβείο <strong>Photoshop</strong> και εφέ από κοινού πήραν οι φωτογραφίες της κάρτας της <strong>Μπατσαρά</strong> και της <strong>Ίλιας</strong>.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Τ</span></strong>ο ενδυματολογικό βραβείο μοιράστηκαν οι δυο εμφανίσεις της <strong>Ρόζας Λούξεμπουργκ</strong> (τη γυναίκα σου εννοώ Χάρη) ως σπανιόλα και ως βαμπ του μεσοπολέμου.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Γ</span></strong>ια το βραβείο καλύτερης παραγωγής διαγωνίστηκαν οι <strong>Μπαμπούξινος- Αταράξ</strong> με το «<strong>Πνευματικό θα ολοκληρωθεί πριν προλάβει να γκρεμιστεί</strong>»<br />και <strong>Δον</strong> με το «<strong>Δεν μου ξεφεύγει έργο αφού ξέρω όλους τους νόμους απέξω</strong>». Το βραβείο πήρε και πάλι ο Δον.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Τ</span></strong>ο βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας και εκτός διαγωνισμού πήρε ο <strong>Χάρης Μόχλας</strong> για την υποψηφιότητά του ως Περιφερειακός σύμβουλος με την Ξηροτύρη.<br /><strong><span style="font-size:130%;">Ο</span></strong>ι νέες διαγωνιστικές κατηγορίες ήταν το <strong>φίλμ νουάρ</strong> με μόνη υποψηφιότητα του <strong>Μπαμπούξινου – Αταράξ</strong> με το «<strong>1000 τρόποι να εξαναγκάσετε ψήφους</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Η</span></strong> κατηγορία <strong>θρίλερ</strong> με επίσης μια υποψηφιότητα των εργολάβων με το «<strong>Δεν μας καλεί ο εισαγγελέας να του πούμε ποιος δήμαρχος ζήτησε μίζα</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Μ</span></strong>ια υποψηφιότητα είχε και η κατηγορία <strong>μελ</strong>ό, αυτή της <strong>Πριγκίπισσας</strong> Θούλης με το «<strong>Η πριγκίπισσά μου η σοσιαλίστρια</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Ι</span></strong>διαίτερη <strong>τιμητική μνεία</strong>, εκτός διαγωνισμού, δόθηκε, επίσης για πρώτη φορά, σε δημοσιογράφο, τον <strong>Ρούλη Καραλιόπουλο</strong> για το «<strong>Δαιμόνιος ρεπόρτερ</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Τ</span></strong>ο βραβείο του πιο <strong>πετυχημένου σλόγκαν</strong> το πήρε ο <strong>Μαστοροδήμος</strong> για το «<strong>Μόχλας και ξερό τυρί</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Ο</span></strong> Αντώνης <strong>Χατζόπουλος</strong> πήρε το βραβείο ακτιβισμού για το «Α<strong>έεερα πατέρα, με σημαίες και λάβαρα</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Ε</span></strong>νώ ο <strong>Λάσκης</strong> βραβεύτηκε για το καλύτερο προσωνύμιο σε υποψήφιο με το «<strong>Ο Ξερόλας</strong>».<br /><strong><span style="font-size:130%;">Ό</span></strong>σο για το βραβείο του πιο καλού <strong>Μακεδόνα</strong>, το μοιράστηκαν ο <strong>Ψωμιάδης</strong> με τον <strong>Βελόπουλο.</strong><br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Ι</span></strong>διαίτερα συγκινητικές υπήρξαν οι στιγμές που οι νικητές ανέβαιναν στην σκηνή να παραλάβουν το βραβείο τους.<br />Ο Δον βουρκωμένος χαιρέτησε τα πλήθη με σηκωμένα τα χέρια και ευχαρίστησε το θεό.<br />Ο Αταράξ με ξινισμένα μούτρα (δεν σάρωσε τα βραβεία) είπε ένα ευχαριστώ μέσα από τα μουστάκια του.<br />Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ευχαρίστησε την μάνα του που γέννησε δυο γιους, αυτόν και τον αδερφό του.<br />Ο Μπόλαρης ευχαρίστησε όλη του την οικογένεια έναν έναν (έξι παιδιά, γυναίκα, παππού Μακεδονομάχο κλπ) και αποχαιρέτησε συγκινημένος το κοινό αφού είναι η τελευταία του εμφάνιση μέχρι την κατασπάραξή του από τον Ψωμιάδη.<br />Η Ίλια έβαλε την κασέτα και είπε ξανά μανά πως έγινε η κίνηση, τι πολεοδομικές αλλαγές θα κάνει και τι δρόμους θα χαράξει.<br />Ο Ναλμπάντης είπε ότι σίγουρα θα κερδίσουνε και πόσο αγωνίζεται για να κερδίσουνε.<br />Η Πριγκίπισσα Θούλη ευχαρίστησε το Θεό που την έκανε όμορφη και το ΠΑΣΟΚ που της επιτρέπει να προσφέρει τον καλό και τίμιο αγώνα της. Φορούσε και πάλι τα υπέροχα μοβ ρούχα της φετινής σεζόν. Η Λαμπίρη αφού τίναξε προς τα πίσω την λιονταρίσια χαίτη της ευχαρίστησε τον Θεό, τον Μπαμπούξινο και τον Τασιόπουλο που της έκαναν τη τιμή και την στηρίζουν.<br />O Ψωμιάδης έστειλε ως εκπρόσωπό του για την παραλαβή του βραβείου τον Καραπαναγιωτίδη διότι είχε ανειλλημένες υποχρεώσεις (πανηγύρια, τηλεοπτικές εμφανίσεις κλπ).<br />Ενώ η μόνη που αρνήθηκε να το παραλάβει ήταν η Ρόζα Λούξεμπουργκ καθότι είναι ιδεολογικά αντίθετη σε τέτοιους διαγωνισμούς. (Από μικρή ήταν μουρλή, μα τώρα όσο πάει και απομουρλένεται. Έ, τον καθένα τα χρόνια σε κάποιο ευαίσθητο σημείο τον βαράνε. Αλήθεια, στο σπίτι τώρα είστε στη φάση που πίνετε αψέντι; Κουράγιο Χάρη, θα επανέλθει, που θα πάει).<br />Μα ούτε και ο Χάρης Μόχλας παρέλαβε το βραβείο του. Υποψιάζομαι ότι ο λόγος είναι ότι «τρέμει σαν το ψάρι στην κυρά του μπρος, αχ πως τη φοβάται ο φτωχός Κουταλιανός».<br />Σε νιώθω Χάρη.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-3802593716491369542010-10-17T23:13:00.000-07:002010-10-17T23:16:16.844-07:00Χαρακιά Νο23: Η παρτίδα, Οι Ιζνογκούντ, Χάρης loves Mίνα<strong><span style="font-size:180%;">Τ</span></strong>ις προάλλες πέρασα από το καφενείο. Έβρεχε κιόλας και ήταν τίγκα από κόσμο. Να σου σκάνε μύτη και οι υποψήφιοι. Πρώτος ο Αταράξ (Γκιόνογλου), καθότι το συνηθίζει ως συνεπής καφενόβιος και παραγγέλνει καφέ. Έχει κι ένα κεφάλι καζάνι από το χθεσινοβραδινά ουίσκια. Μετά, εμφανίζεται ο Βεληγκέκας (Κούγκας). Παραγγέλνει κι αυτός καφέ και το ρίχνει στην κουβέντα σε ένα πηγαδάκι σταυροφόρων του. Σερβίρονται οι καφέδες και όπα, μπαίνει ο Δον (Δημητριάδης). Δεν παραγγέλνει καφέ (ήδη έχει πιει τέσσερις από το πρωί), είναι και φουριόζος γιατί έχει να περάσει κι απ’ άλλα καφενεία. Την επόμενη στιγμή έρχεται ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Χαλκίδης). Ως γνήσιος βουλευτής τείνει το χέρι για χειραψία σε όποιον βρίσκει μπροστά του. Πολλοί όμως κάνουν πως δεν τον βλέπουν και του γυρίζουν την πλάτη. Αυτός απτόητος πάει και κάθεται στο τραπέζι του Αταράξ. Τότε εκείνος τρώει μια φλασιά και με στεντόρεια φωνή λέει «Φώτη, μια που βρεθήκαμε όλοι μαζί, είσαι για ένα μπουρλότ; Εγώ με τον Μιχάλη, εσύ με τον Κούγκα».<br />-Σήμερα βιάζομαι Μπάμπη, μια άλλη φορά.<br />-Μια παρτίδα μόνο, γιατί κι εγώ κάπως βιάζομαι. Και για να το κάνουμε και πιο ενδιαφέρον πάμε κι ένα στοίχημα. Όποιος χάσει δεν κατεβαίνει στην δεύτερη Κυριακή. Ο Αταράξ τα λέει αυτά με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Στο χαρτί είναι άσσος. Δεν περνάει μέρα που να μην παίξει έστω και μια παρτιδούλα. Ο Δον πάλι, ενώ δεν είναι του χαρτιού, που καιρός για καφενεία, αυτά είναι μόνο για τους αργόσχολους, παρόλ΄ αυτά ξέρει και από μπουρλότ. Ισχύει αυτό που έλεγαν παλιά για τους Κνίτες, ότι πρέπει να είναι «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες». Έτσι κι ο Δον θέλει να δείξει ότι ακόμα και στα χαρτιά μπορεί να κερδίζει.<br />Το παιχνίδι αρχίζει κι ο Δον μοιράζει από τα πρώτα φύλλα στον καθένα. Κάτω πέφτει Επτά μπαστούνι.<br />Όλοι κρατάμε την αναπνοή μας. Τα γερά φύλλα στο μπουρλότ με τη σειρά είναι: Βαλές, Εννιά, Άσσος, Δέκα, Παπάς, Ντάμα, Οκτώ, Επτά. Όταν όμως ο παίκτης έχει άγχος, κάνει μαλακίες. Έτσι λοιπόν, μιλάει πρώτος ο Αταράξ και αγοράζει μπαστούνια, με ένα Βαλέ στα ατού (αυτός κι όλο του σόι είναι ΠΑΣΟΚ), δύο Άσσους (Απατσίδης- Ναλμπάντης) κι ένα Δεκάρι σπαθί (ο Ισαάκ). «Α, το μαλάκα, δεν έχω ούτε ένα ατού, ελπίζω να έχει όλα τ΄ άλλα. Έτοιμος ήμουν ν΄ αγοράσω εγώ σπαθιά (βουλευτής ΝΔ)», σκέφτεται ο Αρχάγγελος. Ο Δον υπομειδιώντας μοιράζει τα επόμενα τρία φύλλα.<br />Το παιχνίδι φαίνεται από χέρι χαμένο για τον Αταράξ, που δικαιώνοντας το άλλο του προσωνύμιο (Μπαμπούξινος) ξινίζει τα μούτρα του, αλλά ακόμα δε θέλει να το δείξει. Αυτό κρατάει σε αγωνία τον Αρχάγγελο. Τότε ο Δον κατεβάζει τρίτη μπουρλότ (το χρίσμα της ΝΔ) κι έχει το Επτά στα ατού (τους Πασόκους υποψήφιους) και ο Κούγκας τρίτη στο Δέκα στα ατού (τους προσωπικούς του σταυρούς). Ο Αρχάγγελος χάνει το χρώμα του. Από εγωισμό αποφασίζει να παίξει μέχρι τέλους την παρτίδα και μετά να χέσει τον Αταράξ. Και ενώ παίρνουν τέσσερις μπάζες, βάζουν την αγορά μέσα. Τα βρήκαν μπαστούνια.<br />Ο Αρχάγγελος βγάζει καπνούς απ΄ τ΄ αυτιά. Ο Αταράξ καταπίνει γκοστερίτσες, «τέτοια γκαντεμιά».<br />-Φεύγω παιδιά. Τα λέμε την Κυριακή. Καμαρωτός ο Δον αποχωρεί.<br />Ο Κούγκας επιστρέψει στο πηγαδάκι. Αυτουνού γελάνε και τ΄ αυτιά του.<br />Όλοι οι παριστάμενοι σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα. Με τέτοιο φύλλο αγοράζεις μόνο εάν είσαι απελπισμένος.<br />Για την ιστορία να σας πω ότι ο Αταράξ δεν ξανάπαιξε από τότε μπουρλότ. Μόνο καμιά μπιρίμπα που και που. Ο Δον πήρε τις εκλογές από την πρώτη Κυριακή, οπότε το στοίχημα έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζονταν. Όσο για τον Αρχάγγελο η τύχη του από τότε αγνοείται. Κατά καιρούς κυκλοφορούν φήμες αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Πάντως η πιο διαδεδομένη φήμη είναι αυτή που λέει ότι έσκασε από το κακό του.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Τ</span></strong>ο γεγονός της εβδομάδας δεν είναι η υποψηφιότητα του little brother Χαλκίδη. Το ξέραμε εδώ και κι εβδομάδες. Βέβαια, ο little brother το ανακοίνωσε την τελευταία εβδομάδα για να μας εκπλήξει; ή να μην προλαβαίνει να το πάρει πίσω, αφού ο Αρχηγός μάλλον θα τραβήξει το αυτί του big brother ; Όπως και να ‘χει το πράγμα, ουδόλως μας απασχολούν οι Αφοί Χαλκίδη. Αυτούς τους οποίους θα έπρεπε να απασχολούν είναι τα πρόβατα που σέρνουν μαζί τους και ποια θα είναι η κομματική τους μοίρα την επομένη. Καθώς και τους ανεξάρτητους Πασόκους του Αταράξ που χορεύουν το σκοπό που βαράει ο Χαλκίδης. Οι πρωτοκλασάτοι ανεξάρτητοι Πασόκοι υποψήφιοι σύμβουλοί του μάλλον όμως τους βολεύει που ο Χαλκίδης επισπεύδει την ήττα του επικεφαλής τους Αταράξ. Δεν θέλω να αναρωτιέστε αφελώς γιατί δεν θέλουν να βγει δήμαρχος ο αρχηγός τους Αταράξ. Αν σκεφτείτε πονηρά όπως σκέφτονται αυτοί είναι φως φανάρι. Εντάξει, να σας το πω διότι εσείς δεν είστε τέτοιοι πονηροί. Είναι καλύτερα γι’ αυτούς να χάσει ο συνδυασμός τους την δημαρχία για να τερματίσει έτσι η πολιτική καριέρα του Αταράξ και να διεκδικήσουν την δημαρχία αυτοί ως επικεφαλείς στις επόμενες εκλογές (που δεν είναι και πολύ μακριά) μιας και αυτοί θα έχουν τους περισσότερους σταυρούς. Ο σταυρός τους καίει, όχι η νίκη. Τώρα, ποιος από τους σίγουρα δυο τρεις Ιζνογκουντ θα γίνει χαλίφης στη θέση του Χαλίφη, εδώ θα ΄μαστε και θα το δούμε.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Γ</span></strong>ια αλλού όμως το ξεκίνησα κι αλλού με πήγε. Επανέρχομαι λοιπόν και λέω ότι το γεγονός της εβδομάδας είναι η υποψηφιότητα του Χάρη του Μόχλα με την Ξηροτύρη. Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Χάρη μας; Ορέ φαντάζομαι τι χαρά πήρε η Ρόζα Λούξεμπουργκ (τη γυναίκα σου εννοώ) όταν της το είπες. Ή μήπως την έφερες προ τετελεσμένου γεγονότος; Δεν θέλω να σου βάλω ιδέες, αλλά είσαι σίγουρος ότι θα σε ψηφίσει; Στον εμφύλιο λιγότερες οικογένειες διχάστηκαν απ΄ ότι σ΄ αυτές τις εκλογές. Βέβαια, δε φταίει κανένας άλλος. Ο κύριος Καλλικράτης τα φταίει. Που να βρεθούν κύριε Καλλικράτη μας τόσοι σύμβουλοι, παρασύμβουλοι, κόντρα σύμβουλοι. Αλήθεια, μήπως πρέπει να αρχίσουμε κάνα εντατικό φροντιστήριο για το πώς θα ψηφίσουμε, πόσους και που σταυρώνουμε κλπ. Καλά, δεν το συζητώ, το τι άκυρο έχει να βγει δεν λέγεται. Όχι εδώ μπορείτε δυο να σταυρώσετε, όχι στ΄ άλλο το χωριό έναν, όχι στο παράλλο κανέναν, οι ψηφοφόροι άνω των 60 θα νομίζουν ότι άρχισε το Αλτσχάιμερ γι΄ αυτό δεν καταλαβαίνουν.<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ:</span></strong> Είπα ότι θα αποκαλύψω ποιον θα ψηφίσω αργότερα. Μετά όμως από τις τελευταίες εξελίξεις, δηλώνω, έχοντας σώας τα φρένας και γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου, ότι θα ψηφίσω Δημοκρατία- Οκολογία- Συμμετοχή. Τουτέστιν, Ξηροτύρη για περιφερειάρχη και θα σταυρώσω Χάρη Μόχλα για περιφερειακό σύμβουλο. Τι να σε κάνω; Αφού έτσι κι αλλιώς από την πρώτη Κυριακή δε βγαίνει περιφερειάρχης με τόσους συνδυασμούς που κατεβαίνουν. Θα σε ψηφίσω την πρώτη Κυριακή Χάρη μας και τη δεύτερη βλέπουμε. Έμαθα, σου ΄βγαλαν και σλόγκαν. Μόχλας και Ξηρό τυρί. Καλό. Σου εύχομαι από τον συνδυασμό να προκύψει τυρί ροκφόρ.<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ 1:</span></strong> Τσιάπλα, σ΄ αυτές τις περιπτώσεις (εκβιασμοί, νταηλίκια και εκφοβισμοί συμβούλων) βγαίνεις και καταγγέλεις δημόσια ποιος, που, πότε. Το να κλαίγεσαι ότι σου πήραν το παιχνίδι και κάνουν μούζες δεν ωφελεί.<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ 2:</span></strong> Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος κάνει ψηστήρι σε παρέα. Τον ρωτούν πως λένε τον περιφερειάρχη. «Μπόλαρης». «Ποιος είναι αυτός;» Απαντάει ο υποψήφιος «ά, πολύ καλός άνθρωπος, ήταν και υφυπουργός ….». Ά, ρε Μπόλαρη, δεν φαντάζεσαι πόσο στεναχωριέμαι για σένα. Να σε προξένευαν για γαμπρό θα το καταλάβαινα το μεγάλο σου προσόν να είναι ότι είσαι πολύ καλό παιδί. Μα εμείς δε σε θέλουμε ούτε για γαμπρό ούτε για φίλο. Για περιφερειάρχη ψάχνουμε. Ά, ρε Μπόλαρη. Δεν σε φτάνει αυτό, έχεις και δυο γλάστρες (μια αρσενικιά και μια θηλυκιά) που σου φορτώνονται σε όλες τις επαφές σου στο νομό. Μα καλά, κανονικά με τον αντιπεριφερειάρχη και τους λοιπούς υποψήφιους δεν έπρεπε να πηγαίνεις; Τα δυο τα σούργελα που σ΄ ακολουθούν σαν ουρές τι τα θες; Έ, ναι, σε καταλαβαίνω. Βρήκαν ευκαιρία να το παίξουν παράγοντες. Τι να κάνεις κι εσύ; Είπαμε, είσαι και καλό παιδί. Και πάλι όμως δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ακολουθούν και οι υποψήφιοι; Μήπως δεν αντέχουν τη συνύπαρξη και προτιμούν να απέχουν; Αχ, τι προβλήματα έχετε κι εσείς εκεί στο ΠΑΣΟΚ.<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ 3:</span></strong> Τα έβαλε κάτω ο Λοβέρδος με το ΔΝΤ και είπαν ότι άμα είναι να μας βγαίνουν πιο πολλά έξοδα για τις πνευμονίες απ΄ ότι για τους καρκίνους και τις καρδιές, να τον αλλάξουμε το νόμο. Άιντε, από σήμερα να καπνίζουμε ελεύθερα στην ζεστούλα, μέσα.<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ 4:</span></strong> Όποιος γνώστης, λάτρης του μπουρλότ ενδιαφέρεται να μάθει την ακριβή εξέλιξη της παρτίδας (φύλλα, κινήσεις κλπ), ευχαρίστως να του την περιγράψω επακριβώς σε e-mail. Όποιος θέλει να μάθει να παίζει μπουρλότ, να πάει σε καφενείο.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-34245456997598897462010-10-08T16:10:00.000-07:002010-10-08T16:12:09.391-07:00Χαρακιά Νο22: Τα ούφο ζουν ανάμεσά μας, Η υποκρισία, Εδώ τα καλά έργα<strong><span style="font-size:180%;">Α</span></strong>ρε Μπόλαρη, το φαρμάκωσες το κορίτσι μας, την Πριγκίπισσα Θούλη. Το τι λόγους είχε ετοιμάσει και πρόβαρε μπροστά στον καθρέφτη, δεν φαντάζεσαι. Πήγες και βαλες τον Μούρνο. Τι μανία σ΄ έχει πιάσει με την ποιότητα δεν μπορώ να καταλάβω. Εμ θα σας μαυρίσει ο κόσμος, εμ δεν θέλετε και να ρίξετε το επίπεδό σας. Κοίτα Μπόλαρη, στη Θεσσαλονίκη σε βαλε ο Γιωργάκης (που όλο λείπει σε ταξίδια για δουλειές) να φας τον Ψωμιάδη. Δεν σε έβαλε να διαγωνιστείς στο φεστιβάλ Κινηματογράφου. Εσύ, σοβαρός άνθρωπος είσαι αλλά σαν πόσους σαν και σένα να έχει το ΠΑΣΟΚ; Άσε, δεν θέλω να σε φορτώνω και μ΄ άλλα τώρα. Θα στα πω μιαν άλλη φορά τι σόι φρούτα έχετε στο κόμμα σας. Άιντε να σε δω τώρα τι συμβούλους θα βάλεις. Πάντως, η Μπαλτατζίδου καλά τα κατάφερε. Χώθηκε. Απέδωσε η βίζιτα στο πάρτι του Μπαμπούξινου Αταράξ (Γκιόνογλου). Βέβαια, δεν κατάφερε να μπει αντί. Εμ, πώς να τα καταφέρει. Η Πριγκίπισσα Θούλη, μάθαμε, ότι σε δημόσιους χώρους την «στόλιζε» σε φιλαράκια απ΄ τα παλιά συντρόφους της. Μη νομίζετε, και οι πριγκίπισσες άνθρωποι είναι όχι Θεοί κι ας έχουν Θεϊκή ομορφιά. Πάντως Μπόλαρη, εξακολουθώ να σου λέω ότι και Περιφερειακή σύμβουλο να την βάλεις την Πριγκίπισσα Θούλη τα μάλα θα ωφεληθείς. Δεν ήθελα να προβώ σε τέτοιες αποκαλύψεις, μα θα το κάνω γιατί σε συμπαθώ. Άκου λοιπόν. Η Πριγκίπισσα Θούλη έχει τέτοια κονέ που θα σε βγάλει Περιφερειάρχη κι ούτε χαμπάρι δε θα πάρεις πως. Αυτά που σου λέω να μείνουν μεταξύ μας σε παρακαλώ. Λίγοι και εκλεκτοί τα γνωρίζουν. Η Πριγκίπισσα Θούλη γνωρίζει ότι η Ημαθία ήταν στη λίστα προτίμησης όχι μόνο των αρχαίων ημών προγόνων αλλά και των εξωγήινων. Ξέρει η ίδια και μερικοί άλλοι (καλέ, ναι, η ίδια τα λέει) ότι υπάρχουν στα ιερά εδάφη μας εξωκοσμικά κείμενα που όποιος τα βρει θα κατέχει την απόλυτη σοφία, πλούτο και εξουσία (Ναι ντε σε λέω, αυτή η ίδια η Πριγκίπισσα Θούλη τα λέει. Τι νομίζεις, πλάκα σε κάνω;) Βάλτην, έστω υποψήφια σύμβουλο και είναι θέμα μιας ανασκαφής όλο κι όλο. Σ΄ ένα μήνα θα ΄χεις στα χέρια σου τις εξωκοσμικές δυνάμεις που θα σε βγάλουν ό,τι θες. Μέχρι και πλανητάρχη σε βλέπω. Δε με πιστεύεις έ; Τότε μπες στο facebook της Πριγκίπισσας Θούλης και θα δεις και τα πριγκιπικά της και τις αναζητήσεις της σε θέματα εξωκοσμικά και τα συναφή. Ίσα που προλαβαίνεις σου λέω. Θα προλάβει και θα στην πάρει ο Χαρδαβέλας. Αυτά είναι επίπεδα Μπόλαρη και μάλιστα εξωκοσμικά.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Κ</span></strong>οντεύει ο καιρός. Ένα μήνας ακριβώς απέμεινε. Ποιον θα ψηφίσουμε; Ποιον θα βάλουμε δερβέναγα στο κεφάλι μας; Εγώ δε μπορώ να ξέρω τι θα ψηφίσετε εσείς. Αρχίζω όμως να ξέρω τι θα ψηφίσω εγώ. Αποφάσισα λοιπόν να σας το εξομολογηθώ. Όχι όμως σήμερα. Θέλω να κατασταλάξω πρώτα. Γιατί να μην το πω; Εδώ οι υποψήφιοι αλλάζουν γνώμη πιο γρήγορα απ΄ ότι αλλάζουν βρακί.<br />Κι εγώ που είμαι ένας απλός πολίτης δεν έχω το δικαίωμα να πω την προτίμησή μου; Μπα.<br />Άλλο αν ήμουν δημοσιογράφος. Αν ήμουν δημοσιογράφος θα έπρεπε να είμαι αντικειμενικός, αδέκαστος, υπεράνω, να κρατάω ίσες αποστάσεις. Ευτυχώς θεέ μου που δεν είμαι κάτι τόσο δύσκολο. Πάντως, εγώ αλήθεια τους θαυμάζω πολύ. Πώς τα καταφέρνουν; Τέτοια ακεραιότητα χαρακτήρα. Ανοίγεις εφημερίδες, ακούς ραδιόφωνα, τηλεοράσεις κι ούτε μπορείς καν να υποψιαστείς εάν έστω βαθιά μέσα τους μπορεί έστω και κάποιον να συμπαθούνε. Αφού είμαι βέβαιος ότι και στις εκλογές ρίχνουν λευκό γιατί δεν μπορούν να παραβούν την αρχή των ίσων αποστάσεων. Αχ πως θα ‘θελα να ήμουν μικρός και να ‘λεγα «όταν θα μεγαλώσω θέλω να γίνω δημοσιογράφος».<br />Ευτυχώς όμως, σοβαρά πλέον μιλώντας, είμαι μεγάλος και ήδη διάλεξα άλλο επάγγελμα. Έτσι δεν είμαι υποχρεωμένος ούτε δεοντολογίες και τρίχες κατσαρές να τηρώ, ούτε τάχα μου αντικειμενικός να είμαι. Διότι, να σας το πω κι αλλιώς κύριοι δημοσιογράφοι. Είναι φως φανάρι ποιος υποστηρίζει ποιον. Και καλώς κάνει και τον υποστηρίζει. Διότι η αντικειμενικότητα είναι ασύμβατη με τον άνθρωπο μιας που είμαστε εξ ορισμού και απ’ τη φύση μας υποκειμενικότητες. Λέω λοιπόν ότι όλες οι δεοντολογικές αρχές που τάχα μου ακολουθείτε είναι δικαιολογίες που ανακάλυψαν κάποιοι πολύ έξυπνοι του συναφιού σας ώστε να αποφεύγετε κατά καιρούς και κατά περιστάσεις το λιντσάρισμα. Και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται το δημόσιο κουτσομπολιό να βαφτίζεται όχι απλώς επάγγελμα αλλά λειτούργημα; Θέλω να πιστεύω ότι πλέον αντιλαμβάνεστε και σεις ότι δεν μασάμε πια εύκολα. Γι’ αυτό άδικος ο κόπος να μας το παίζετε παρθένες. Θα΄θελα, ίσως σε μια άλλη ζωή, να πάψει και αυτού του είδους η υποκρισία των δημοσιογράφων. Μένοντας λοιπόν συνεπής στις αρχές μου, του να τα λέω όλα με το όνομά τους, θα σας πω και ποιον θα ψηφίσω και γιατί. Και τι στον κόσμο να βγει και ένας δημοσιογράφος και να πει «ως δημοσιογράφος οφείλω να σας τους παρουσιάσω όλους, ως όμως τάδε υποστηρίζω αυτόν γι΄ αυτόν και για κείνον το λόγο». Μη βιαστείτε να πείτε τίποτα. Αυτό κάνουν πρωτοκλασσάτες εγγλέζικες εφημερίδες παραμονές εκλογών. Ε ,ναι. Τώρα με πιάσατε. Γι’ αυτό θα το κάνω. Διότι κατά βάθος είμαι ψωνάρα, το κρυφό μου όνειρο ήταν πάντα να γράφω στους Times κι όχι στα Χρονικά. Sorry Χάρη.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Μ</span></strong>ας ψόφησαν οι δήμαρχοι με τις εξαγγελίες και τις εγκρίσεις των έργων. Εγώ τώρα γιατί πρέπει να χαίρομαι; Διότι δεν θα προλάβει να στοιχειώσει το γιαπί του Πνευματικού Κέντρου; (στο τσακ είναι). Ή ότι θα πίνουμε καλό νερό (να μην πίνουμε δηλαδή; Χωρίς νερό ο άνθρωπος δεν ζει). Ή ότι θα μπορούν οι τυφλοί να περπατάνε με ασφάλεια στο δρόμο;(Μέχρι τώρα τους είχαμε για να τους πατάνε τ΄αυτοκίνητα). Με συγχωρείτε αξιοσέβαστοι δήμαρχοι. Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια έργα έπρεπε ήδη να τα ΄χετε κάνει όχι χθες αλλά παραπροχθές. Επομένως, εγώ καθόλου δεν χαίρομαι που έργα που έπρεπε ήδη να έχουν γίνει παραπροχθές, εγκρίνονται σήμερα και δεν ξέρω εάν θα τελειώσουν αύριο (έγκριση δεν σημαίνει και αποπεράτωση. Μην μπερδευόμαστε). Άλλωστε τα αυτονόητα κάνετε. Όποιος κι αν είναι δήμαρχος όλο και κάποιο αυτονόητο έργο θα κάνει. Ξέρετε εσείς πολλές πόλεις στην Ελλάδα που να μην είναι ένα σημαντικό μέρος της πόλης αναπλασμένο; Μου φαίνεται ότι είμαστε από τις πλέον τελευταίες πόλεις που ακόμα δεν αναπλαστήκαμε. Φαίνεται αργήσαμε. Πώς να αναπλαστείς άμα δεν έχεις πρώτα πλαστεί; Αφήστε που αυτό με τα έργα μου θυμίζει αυτό που λέγανε «ο Παπαδόπουλος όμως μας έκανε δρόμους». Ε, αφού όλες οι άλλες χώρες είχαν άσφαλτο χρόνια πριν και μεις είχαμε ακόμα χωματόδρομους όποιος και να ΄ταν θα τους έκανε τους δρόμους έστω κι από ντροπή. Μόνο η χούντα ήξερε τι είναι άσφαλτος; Ή χρειάζονταν να έχουμε χούντα για να κάνουμε δρόμους; Κοντολογίς αγαπητοί, για να χαρώ, κάντε μου σήμερα κάνα έργο του αύριο. Και επειδή δεν προλαβαίνετε σ΄ ένα μήνα να κάνετε τίποτα, τουλάχιστον τάξτε μου για να εντυπωσιαστώ. Αλήθεια, γιατί αυτό το κάλεσμα Αταράξ προς εμάς να σου δώσουμε ιδέες για έργα; Εξαιτίας της pasokikηs μόδας του όλα στο internet; Εξαιτίας του να δώσουμε μια νότα «πάμε μαζί για το αύριο» και τέτοια γλυκανάλατα; Ή σου τελειώσαν οι ιδέες και είπες μπας και ψαρέψεις τίποτα φρέσκο;<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ</span></strong>: Υποκλίνομαι κ. Λάσκη. Τούτο δεν ήταν επιστολή. Ήταν «που σε σφάζει και που σε πονεί». Φαντάζομαι δεν περιμένεις απάντηση. Δεν ταράζεται ο Αταράξ με τίποτα.<br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ1</span></strong>: Κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, καλό θα ήταν να γυρίστε τα ρολόγια σας τρεις μήνες πίσω. Την 1η Ιανουαρίου είναι που αλλάζετε στρατόπεδα. Ακόμα τώρα είσαστε εκεί που σας ψήφισε ο κόσμος για να είστε. Την επόμενη φορά θα πάρω απουσίες.<br /><strong><span style="font-size:130%;">ΥΓ2</span></strong>: Κύριοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, γιατί σαν πρόβατα ακολουθείτε ό,τι παπαριά κάνει κάποιος; Σε τι ακριβώς εξυπηρετούν οι καρτούλες που μοιράζετε; Και τα βιογραφικά σας γιατί τα δημοσιεύετε; Να σας ψηφίσουν θέλετε όχι να σας πάρουν στη δουλειά.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-60369891348603182672010-09-30T14:34:00.000-07:002010-10-03T10:13:22.559-07:00Xαρακιά Νο21: Το στοίχημα, Ζητείται αντι, Το απουσιολόγιο<strong><span style="font-size:180%;">Κ</span></strong>αλέ τι φταίω εγώ; Επειδή δηλ. έλεγα την προηγούμενη φορά για δημάρχους και βρομιές και να βγούμε να τα πούμε όλα όσα ξέρουμε, νομίζετε ότι ευθύνομαι για τον δήμαρχο που ζήτησε και πήρε (;) 35.000€; (ακριβώς γιατί; για μίζα; για υπόσχεση ότι και στο νέο δήμο αυτός θα παίρνει πάλι τα έργα; ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί. Ο εισαγγελέας μάλλον θα το πει). Ξέρετε ποιος ευθύνεται για τα αποκαλυπτήρια; Το ΔΝΤ. Μάλιστα, το ΔΝΤ. Ξέρετε που λένε «η φτώχεια φέρνει γκρίνια». Άμα ήταν παχιές οι αγελάδες θα τα έβρισκαν τα παιδιά. Τώρα όμως που οι εποχές είναι δύσκολες, τα ευρώ είναι υπολογίσιμα και δεν τα χαρίζουμε στους δημάρχους χωρίς δεύτερη κουβέντα και χωρίς παζάρια.<br />Πάντως, αυτός ο δήμαρχος πρέπει πολύ να έχει ταραχτεί (ή μήπως όχι, γιατί δύσκολα ταράζεται;) Είμαι πολύ περίεργος να δω την συνέχεια του πολιτικού αυτού reality. Τι θα κάνει ο δήμαρχος; Θα βγει και θα απαντήσει; Και αν ναι, τι θ΄ απαντήσει; Θα σφυρίξει αδιάφορα («δεν ξέρω για ποιον μιλάτε»); Θα κάνει δημόσιο χαρακίρι από ευθιξία; Θα βολευτεί πίσω από την ανωνυμία («δεν δημοσιεύτηκαν ονόματα ακόμα, ευτυχώς θεούλη μου»;)<br />Πριν, η ανωνυμία ήταν κουκουλοφόροι που λασπολογούσαν. Τώρα, η ανωνυμία τι είναι; Τώρα η ανωνυμία μια χαρά βολεύει. Μη μου πείτε και σεις τώρα να σας πω ποιος είναι ο δήμαρχος ο περί ου ο λόγος. Μια χαρά όλοι ξέρουμε ποιος είναι.<br />Και οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι τι θα κάνουν; Θα δηλώσουν παραίτηση λόγω ευθιξίας; Θα κάνουν ότι δεν πήραν χαμπάρι; Αναρωτιέμαι εάν υπάρχουν και για δημοτικούς συμβούλους ανάλογες δοσοληψίες. Μάλλον ήρθε η ώρα να σταματήσουμε πια να είμαστε συνένοχοι στο έγκλημα. Όποιος ξέρει, να βγαίνει και να λέει. Όχι αγαπητοί μου. Ούτε ρουφιανιά είναι, ούτε λασπολογία, ούτε κουκουλοφόροι, ούτε τίποτα. Το να λες τα πράγματα με τ΄ όνομά τους και να λες την αλήθεια είναι υπευθυνότητα. Και όπως κάποιοι θα επικαλεστούν τον Γκαίμπελς έτσι κι εγώ επικαλούμε τη παροιμία «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια». Ξεχωρίζει η αλήθεια απ΄ το ψέμα διότι βοηθάει και το φως («ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον»).<br />Αυτά και ως απάντηση για την ευκολία μου να τους παίρνω στα κέρατα όλους εγώ σαν να ήμουν αναμάρτητος. Είμαι αναμάρτητος, διότι ούτε δημόσιο πρόσωπο είμαι, ούτε πολιτικός, ούτε διαχειρίζομαι δημόσιο χρήμα (αφήστε τώρα που λόγω ανέχειας δεν διαχειρίζομαι κανένα χρήμα).<br />Για όλα αυτά τα σενάρια δέχομαι στοιχήματα. Η επίσημη πρόταση του Χάρακα είναι το χαρακίρι (χάρακας είμαι, τι άλλο να προτείνω;). Να βγει ο δήμαρχος να επιβεβαιώσει τα όσα λέγονται και να παραιτηθεί από επικεφαλής του ψηφοδελτίου του. (Σε μια τέτοια περίπτωση θα χαρούν σίγουρα δυο, αφού εποφθαλμιούν τη θέση για το μέλλον).<br />Επειδή δεν θέλω όμως να σας φάω τα λεφτά, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος εγώ, καλύτερα μην ποντάρετε σ΄ αυτό, αν και παίζει ως αουτσάιντερ και σας δίνω 1 προς 100.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Ρ</span></strong>ε τον καημένο τον Μπόλαρη τι έπαθε. Χωρίς πλάκα, έχω αρχίσει να τον λυπάμαι. Μα να μην μπορεί να βρει αντιπεριφερειάρχες και συμβούλους; Έφαγε ένα φτύσιμο προχτές στην Αλεξάνδρεια, απαπαπα. Μα είναι δυνατόν να σου προτείνει το κόμμα της κυβέρνησης να γίνεις αντιπεριφερειάρχης και συ να αρνείσαι; Έχουν συμβεί ποτέ στο παρελθόν τέτοια πράγματα; Σοβαρός άνθρωπος, έμαθα, ο Μπόλαρης απευθύνθηκε πρώτα στους σοβαρούς Πασόκους. Οι σοβαροί Πασόκοι επειδή θέλουν να εξακολουθήσουν να είναι σοβαροί και αρτιμελείς αρνήθηκαν. Τώρα ο άγιος Μπόλαρης (η ανακήρυξή του ως αγίου θα γίνει το βράδυ των εκλογών) τι να κάνει; Ζορίζεται που δήλωσε και ότι δεν θέλει μπάζα. Εν τω μεταξύ η χλέμπα του Πασόκ διαγκωνίζεται ποιος να πρωτογλείψει, να πρωτοσυκοφαντήσει και να πρωτοδημιουργήσει εντυπώσεις με την ελπίδα ότι σιγά σιγά μετά από τις πόρτες που θα φάει ο Μπολαρης θα φτάσει επιτέλους και σ΄ αυτούς. Άγιε- Μπόλαρη έχεις κι άλλη επιλογή. Να εγκαταλείψεις κι εσύ. Βαρύ είναι, δε λέω, αλλά είν΄ το μόνο αξιοπρεπές αφού δεν μπορείς να κάνεις ψηφοδέλτιο. Αν πάλι πρέπει ντε και καλά να το πιεις το ποτήριον τούτο, τότε τι να σου πω. Βοήθειά σου.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Έ</span></strong>τσι εξηγούνται όλες οι παρουσίες και απουσίες τις προάλλες από το πάρτι του Αταράξ. Οι γραμματείς και φαρισαίοι του ΠΑΣΟΚ ούτε που φάνηκαν (τι να σου κάνω δεν είσαι επίσημος στηριγμένος). Αυτοί οι κομματικοί που φάνηκαν ήταν για να δηλώσουν στήριξη του κόμματος στον Αταράξ (Γκιόνογλου); Όχι. Αφού είπαμε δεν έχει επίσημη στήριξη. Τότε; Ήρθαν γιατί ελπίζουν την θέση που λέγαμε πριν. Και επειδή ο Χάρακας στηρίζει και χρίζει για αντιπεριφερειάρχισσα την κ. Θούλη Σιδηροπούλου (εφεξής πριγκίπισσα, αφού η ίδια αυτοσυστήνεται έτσι, εμείς δε θα της χαλάσουμε το χατίρι). Λέω λοιπόν ότι η Πριγκίπισσα Θούλη (συγνώμη, σοσιαλίστρια δεν είσαι; Οι πρίγκιπες και πριγκίπισσες σε μοναρχικά καθεστώτα δεν είναι; Μπερδεύτηκα. Τέλος πάντων, αφού θες μοναρχοσοσιαλισμό εγώ δεν έχω αντίρρηση. Πριγκίπισσα λοιπόν). Λέω λοιπόν ότι η Πριγκίπισσα Θούλη λάμπρυνε με την θεϊκή της παρουσία το πάρτι του Αταράξ για να υπενθυμίσει στον ίδιο και σε κολλητούς της δημοτικούς συμβούλους και νυν υποψήφιους ότι «το΄να χέρι νίβει τ΄ άλλο». Πες βρε Κωστή και συ Γιάννη μια καλή κουβέντα για την Πριγκίπισσα Θούλη. Στο όνομα της παλιάς σας φιλίας. Έχετε πιει,έχετε φάει μαζί.Τώρα η Πριγκίπισσα Θούλη σας χρίζει (πριγκίπισσα είναι ότι θέλει κάνει. Χρίζει, ξεχρίζει κι άμα την αγνοείτε αστράφτει και απειλεί θεούς και δαίμονες και λογαριασμό δε δίνει). Μη φανείτε λοιπόν αγνώμονες. Καταλαβαίνετε ότι εάν πείτε τον καλό σας τον λόγο και γίνει αντι, τότε θα είστε όχι δημοτικοί σύμβουλοι, μα ιππότες παρά τη Πριγκίπισσα. Ωρέ μεγαλεία. Κάτι σαν την μαμά- Ραγκού (Ραγκούσης) στο πιο περιφερειακό του. Βεβαίως λοιπόν και στηρίζει η Πριγκίπισσα Θούλη το ψηφοδέλτιο του γενναίου ιππότη του ΠΑΣΟΚ Μπαμπούξινου- Αταράξ. Ο άγιος- Μπόλαρης είναι ενημερωμένος; Γρήγορα να υποβάλει τα σέβη του στην Πριγκίπισσα Θούλη και να της φορέσει το αντι-δαχτυλίδι. Δεν αφήνουμε ποτέ μια πριγκίπισσα να περιμένει. Ντροπή. Την έχουν φάει οι επαφές και τα πήγαινε έλα. Και σε τέτοιους δύσκολους καιρούς πληρώνει και ταξί. Αίσχος. Το ΠΑΣΟΚ της οφείλει και ήρθε η ώρα να της ανταποδώσει τις θυσίες και τους αγώνες που έχει κάνει η Πριγκίπισσα Θούλη για όλους τους πασοκοαχάριστους.<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Βρίσκομαι μέσα στο πλήθος του Δον. Μια κυριούλα ηλικιωμένη μοιράζει κάρτες (ξέρετε, αυτές των υποψήφιων. Αλήθεια, γιατί τις μοιράζουν;) Παίρνω μια και βλέπω τη φωτογραφία. Σκέφτομαι, η μάνα «τρέχει» για την κόρη. Σε λίγο η κυριούλα χαιρετάει να φύγει γιατί λέει ότι έχει νομαρχιακό συμβούλιο. Αμάν. Έτοιμος ήμουν να της πω «καλή επιτυχία στην κόρη σας». Δε φτάνει που με μπερδεύετε μ΄ αυτά που λέτε, είναι ανάγκη και να κυκλοφορείτε είκοσι χρονών νεότερες φωτογραφίες σας; Στο παραβάν δε θα είμαστε σίγουροι ποιον σταυρώνουμε. Είναι αυτός που μου μίλησε ή είναι αυτός της φωτογραφίας που μοιάζει όμως με κείνον τον άλλον που είδα προχτές στη συγκέντρωση, και πως λένε τον έναν και πως τον άλλον;<br /><br /><strong>ΥΓ1:</strong> Μπράβο Δον. Και νέο κόσμο είδα και δεν σου ξέφυγε τίποτε για «περισσεύματα». Άκου όμως, επειδή εσύ είσαι ακάματος (μα τι παίρνεις βρε χριστιανέ μου) εμείς έχουμε όρια στις αντοχές μας. Την άλλη φορά θα μιλήσεις μισή ώρα το πολύ. Αλλιώς θα μας ξεκάνεις όλους και από το μνήμα δεν θα μπορούμε να σε ψηφίσουμε.<br /><br /><strong>ΥΓ2:</strong> Μα καλά βρε Δον τον θεό σου δεν έχεις. Έκανες πρόταση στην Ρόζα Λουξεμπουργκ (τη γυναίκα σου εννοώ Χάρη) για σύμβουλο; Αλήθεια, τι σου απάντησε; «όχι ευχαριστώ, θα τρίξουν τα κόκαλα του Μάρξ»; Πάλι φτηνά τη γλύτωσες. Διότι τον Καφτεράνη όταν της είπε για αντιδημαρχία τον κάλεσε σε μονομαχία για να ξεπλύνει την «προσβολή» που της «έκανε».<br /><br /><strong>ΥΓ3:</strong> Επιβλητική ήταν η είσοδος του Δημάδη του Σάκη (προσοχή, όχι του Τάκη). Είστε δίδυμοι με τον Τάκη ή κάνω λάθος; Τι να ψηφίσει κι αυτή η οικογένειά σας τώρα; Δεν είστε ούτε καν στην ίδια παράταξη. Ήταν και τ΄ αδέρφια Μίλιμπαντ, αλλά ήταν στο ίδιο κόμμα. Ψήφισε κι η μάνα τη γυναίκα υποψήφια και γλύτωσε τη γκρίνια. Με σας τι να κάνουν τώρα;<br /><br /><strong>ΥΓ4:</strong> Θα μας κόψουν το τσιγάρο και στο αυτοκίνητο. Μήπως να μας κόβατε και το χέσιμο; Θα κάνουμε οικονομία και στο χαρτί υγείας. Αλλά τι λέω, το χέσιμο έτσι κι αλλιώς πάει αφού δεν έχουμε να τρώμε πια. Κάθε τρεις μέρες κι άμα.<br /><br /><strong>ΥΓ5:</strong> Δε θέλω να σε αγχώσω Μπόλαρη, αλλά 38 και σήμερα. Ίσα που προλαβαίνεις.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-25162174922275377692010-09-25T13:57:00.000-07:002010-09-25T14:01:59.608-07:00Χάρακας Νο20: Ο εξωγήινος, Θέλω να τα ξέρω όλα, Το φαίνεσθαι και το είναι, Για αστραφτερά χέρια<strong><span style="font-size:180%;">Κ</span></strong>άποτε ήταν ένας αστροναύτης που έλειπε χρόνια σε διαγαλαξιακό ταξίδι. Είχε κάνει πολλά φιλαράκια στους διάφορους πλανήτες που επισκέπτονταν. Όταν ήρθε η ώρα της επιστροφής στη Γη πήρε μαζί του κι έναν κολλητό του εξωγήινο για να του ανταποδώσει την φιλοξενία. Στο δρόμο, του έμαθε γήινα για να συνεννοείται. Αφού προσγειώθηκαν, ο πρόεδρος της Γης τους κάλεσε για φαγητό. Όταν έφτασαν στην σάλα φαγητού τους είπαν να καθίσουν πάνω στα τραπέζια. Οι καρέκλες ήταν στρωμένες με φαγητά. Ο εξωγήινος σάστισε.<br />-Μα εσύ μου είπες ότι κάθεστε στις καρέκλες και τρώτε στα τραπέζια.<br />- Ναι, όταν έφυγα έτσι το είχαμε. Μην αγχώνεσαι όμως. Τα κάνουμε αυτά εμείς η γήινοι. Αλλάζουμε τις έννοιες των λέξεων, τις χρήσεις των αντικειμένων κλπ. Για να μην μπερδεύεσαι, ακολούθα και κάνε ότι κάνουν και λένε οι πολλοί. Γρήγορα θα συνηθίσεις. Δεν είναι τίποτα.<br />Τις επόμενες μέρες ο αστροναύτης άφησε τον εξωγήινο μόνο του. Είχαν πεθάνει όλοι οι γνωστοί και συγγενείς του λόγω της διαφοράς χρόνου και έπρεπε να γνωρίσει νέους ανθρώπους. Ο εξωγήινος όπου κι αν πήγαινε τους κοιτούσε όλους σαν ούφο. Όχι μόνο δεν ίσχυε τίποτε απ΄ αυτά που του είχε μάθει ο φίλος του αλλά κι αυτά τα καινούργια που μάθαινε άλλαζαν πολύ γρήγορα χωρίς να καταλαβαίνει το γιατί και το πώς. Κάτι που όλοι οι άλλοι λες και ήταν συνεννοημένοι το δέχονταν αμέσως. Στην πρώτη του συνέντευξη για τις εντυπώσεις του από τη Γη είπε: «Είναι τρελοί αυτοί οι γήινοι. Άλλα λένε, άλλα εννοούν κι άλλα κάνουν». Έτσι οι εξωγήινοι επιστήμονες αποφάνθηκαν ότι σ΄αυτό οφείλεται η στασιμότητα στην εξέλιξη των γήινων και όλα τους τα προβλήματα.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Σ</span></strong>υνήθως ισχύει η παροιμία «ή στραβός είν΄ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζω». Όταν όμως ακούω και παρακολουθώ τους πολιτικούς τότε είναι ο γιαλός στραβός. Παρά όμως την ισχυρή μου πεποίθηση ότι δεν είμαι εγώ που στραβά αρμενίζω νιώθω όλο και περισσότερο εξωγήινος.<br />Π.χ. Σήμερα κοιμάμαι και ξέρω ότι η κ. Γραμματικού είναι νομαρχιακή σύμβουλος με το ΠΑΣΟΚ. Αύριο ξυπνάω και η ίδια κυρία μπαίνει στο ψηφοδέλτιο του δεξιού (με το χρίσμα και βούλα) Τσαβδαρίδη. Σήμερα κοιμάμαι και ξέρω ότι η Ίλια Ιωσηφίδου είναι σοσιαλίστρια. Αύριο ξυπνάω και την βλέπω αγκαλιά με το ΛΑΟΣ. Σήμερα κοιμάμαι και ξέρω ότι ο Χαλκίδης είναι βουλευτης της ΝΔ και πρέπει να στηρίζει τους χρισμένους από το κόμμα του. Αύριο ξυπνάω και τον βλέπω αγκαζέ με τον Γκιόνογλου ο οποίος είναι πιο ΠΑΣΟΚ κι από τον Γιωργάκη αλλά το κρατάει κρυφό κλπ, κλπ, κλπ.<br />Αποφασίστε λοιπόν κύριοι με ποιο πλευρό θέλετε να ξυπνάτε κάθε πρωί και παραμείνετε σταθεροί παρακαλώ. Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά γιατί έχω αρχίσει να έχω άγχος. Κάθε πρωί που ξυπνάω τρέχω στα ράδια και στις TV να δω αν τα πράγματα είναι όπως τ΄ άφησα χτες πριν πάω για ύπνο ή όχι. Επίσης σας παρακαλώ να με ψιλιάζετε. Είμαι και σε κρίσιμη ηλικία. Θα πάθω τίποτα και θα το΄χετε βάρος. Τώρα, εάν δεν μπορείτε να κάνετε ούτε το ΄να ούτε τ΄ άλλο, ε, τότε να μου εξηγείτε κάποια πράγματα και γω άμα ξέρω από πριν θα συμφωνώ. Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Αρκεί όμως να μου το ΄χετε πει από πριν. Για παράδειγμα, ας μου λέγες Γιωργάκη ότι αυτά τα λεφτά που έλεγες ότι υπάρχουν για να σε ψηφίσω, εννοούσες ότι τα έχει το ΔΝΤ και θα μας τα δώσει με το μνημόνιο. Έτσι μάλιστα. Να το συζητήσουμε και ίσως και να το δεχτώ. Αλλά όχι να μου τους «φορέσεις» χωρίς να μου το πεις και χωρίς να με ρωτήσεις. Διότι, εάν κατάλαβες, θέλω να με ρωτάνε σε ότι με αφορά κι όχι να μου επιβάλλουν λύσεις. Θέλω να ξέρω ότι όταν λέμε επίσημο τραπέζι θα στρώνουμε τις καρέκλες με την ψηλή πλάτη, τραπέζι για ουζα , την ψάθινη καρέκλα, τραπέζι για τσάι, το σκαμπό. Δεν έχω καμιά αντίρρηση. Αλλά να το πείτε να το ξέρω. Αλλιώς θα παραφρονήσω. Δεν με λυπάστε; Κι εγώ δεν είμαι ο εξωγήινος να μπορώ να φύγω και να πάω κάπου αλλού. Είμαι ο αστροναύτης που ντε και καλά πρέπει να προσαρμοστώ.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Υ</span></strong>πάρχει και κάτι ακόμη που εγώ δεν καταλαβαίνω και όλοι οι άλλοι φαίνεται να καταλαβαίνουν και να συμφωνούν. Λέω για την υπόθεση του δημοσιεύματος της Χώρας. Όλοι έγραψαν, είπαν ότι αυτά τα πράγματα είχαν ειπωθεί τότε από δημοτικούς συμβούλους, ο κόσμος τον ψήφισε ξανά, όλα ήταν νόμιμα, γι΄ αυτό τι χρειάζονται τώρα όλα αυτά. Εγώ λοιπόν λέω ότι χρειάζονται. Κι όχι για να αποδοθούν ποινικές ευθύνες, αλλά ηθικές ευθύνες. Και η γυναίκα και ο Καίσαρας και όλο του το σόι πρέπει και να φαίνονται αλλά και να είναι εντάξει. Οι πολιτικοί νοιάζονται μόνο για το φαίνεσθαι. Σιγά να μην δεν φροντίζουν να είναι όλα νομότυπα όταν πρόκειται για «δουλειές». Δεν είναι χαζοί. Καθόλου μάλιστα. Εμείς όμως τι είμαστε όταν περιμένουμε πρώτα να δούμε τι λένε τα πορίσματα που εξετάζουν τα νόμιμα; Εγώ λέω ότι είμαστε το ίδιο αλλοτριωμένοι με αυτούς που κλέβουν και δεν πιάνονται. Διότι όταν ξέρουμε όλοι ότι κάποια πράγματα γίνονται και «φωνάζουν» ότι έχουν γίνει, αλλά απλώς δεν υπάρχουν αποδείξεις, τότε δεν είναι το ζήτημα στο ότι μένει ρετσινιά και Γκέμπελς και αηδίες. Τότε απλώς όλοι ξέρουμε και αποσιωπούμε, ενώ κανονικά θα ‘πρέπε να το καταδικάσουμε. Τέτοιες συμπεριφορές δείχνουν το ήθος του ανδρός. Αλλιώς, αν μου θέλει ο κάθε πολιτικός να είναι και καθαρός κι όχι μόνο να φαίνεται, τότε να απέχει και με οποιονδήποτε έμμεσο τρόπο από ύποπτες διαδικασίες. Κι άμα δεν θέλουν να τους λασπολογούν να μην ανακατεύονται ευθύς εξ αρχής με λάσπες και σκατά.<br />Α, και να μην ξεχάσω και το άλλο. Οι άνθρωποι συνήθως έχουμε συνέπεια και στις συμπεριφορές μας και στις αρχές μας και στο ήθος μας. Αν μια φορά είσαι μαλακούλης, κλεφτρούλης και πασαλειμματίας, ε, το πιθανότερο είναι να ξαναγίνεις. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί ένας πολιτικός να παρασύρεται κάθε φορά, αν ο ίδιος δεν το θέλει. Διότι όποιος παρασύρεται, όταν το καταλάβει, βγαίνει και το λέει και επανορθώνει. Όπως επίσης δεν δέχομαι ότι μεμπτή είναι μια συμπεριφορά όταν αφορά σε κάτι «μεγάλο» ενώ τα «μικρά», ε, «μικρά» και συνηθισμένα είναι και θα τα παραβλέψω. Το θέμα δεν είναι το μέγεθος της ατιμίας, αλλά το αν είσαι άτιμος ή όχι.<br />Κι όταν βγαίνουν και σε κατηγορούν, σταμάτα τους Ξανθοπούλειους θεατρινισμούς, του τύπου «με λασπολογούν οι γνωστοί κουκουλοφόροι και με τι μούτρα θα αντικρίσω την οικογένειά μου» κι απάντα επί της ουσίας και με συγκεκριμένα στοιχεία, ένα, δύο, τρία. Οι εκθέσεις ιδεών περί Γκαιμπελισμού μόνο για εντυπώσεις είναι και πλέον εμένα προσωπικά όχι μόνο δεν με πείθουν, αλλά μου προκαλούν και αηδία.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Μ</span></strong>ωρέ τι σοβαρές αποκαλύψεις μας έκανε ο Πάγκαλος. Γιατί ανοίξαμε σα χάνοι το στόμα; Δεν ξέραμε για τα κομματικά ρουσφέτια; Δεν ξέρουμε ότι ένας στους τρεις δημόσιους υπάλληλους ξύνεται γιατί δεν έχει τι να κάνει; Δεν ξέρουμε ότι το ξερό μας το κεφάλι φταίει και φτάσαμε σ΄ αυτά τα χάλια; Τι καινούργιο μας είπε ο Πάγκαλος που δεν το ξέραμε; Όλα τα ξέραμε κι ακόμα περισσότερα, αλλά επειδή είναι αυτονόητα δεν κάνει να τα λέμε. Τώρα βέβαια πρέπει να σας πω γιατί τα λέει τώρα κι όχι προχτές. Και προχτές τα ξερε. Αλλά να, χτες σήμανε το καμπανάκι της αναχώρησής του από τούτο το μάταιο κόσμο. Ήρθε λοιπόν ο αρχάγγελος να τον πάρει ξεχνώντας ότι είναι πολιτικός. Τον άρχισε λοιπόν ο Πάγκαλος στις πολιτικές σοφιστίες «έχω μικρό παιδί, έχω γυναίκα υποψήφια δήμαρχο, άσε με για μετά τις εκλογές». Ενέδωσε κι αρχάγγελος στο ψηστήρι και τον άφησε. Το πρωί ο αρχισούμο (Πάγκαλος) ασθμαίνοντας αποφάσισε ν’αρχίσει να λέει με τ΄όνομά τους όσα εδώ και χρόνια ξέρει (και όλοι ξέρουμε) για να προλάβει πριν τα τινάξει. Να μη λένε οι επερχόμενες γενιές «πολύ έξυπνος ο Πάγκαλος, αλλά μούφα στις βρομιές». Βιάζεται να καθαρίσει τ΄όνομά του και για να τον υπολογίζει και να τον φοβάται κι ο Γιωργάκης που εσχάτως τον έφτυσε. Ο αρχισούμο λοιπόν τον κώλο του κοιτάει. Δεν τον έπιασε καμιά κρίση ειλικρίνειας. Εμείς όμως γιατί το κάνουμε θέμα το αυτονόητο να βγαίνεις και να τα λες; Δεν ξέρω για σας, για μένα όμως ξέρω γιατί δεν βγαίνω να καταγγείλω βρομιές Διότι δεν έχω αποδείξεις. Αν ο Πάγκαλος λέει τα αυταπόδεικτα, αυτά δηλαδή που δεν χρειάζονται αποδείξεις, τότε όλοι θα λένε «τσ΄, τσ΄, τσ΄, κοίτα να δεις τι κάνουν». Αν το πω όμως εγώ, θα με φωνάξει ο εισαγγελέας και θα με κατηγορήσει, γιατί δεν θα ΄χω αποδεικτικά στοιχεία και «πω πω συκοφαντίες» φάε και μια καλή μήνυση για να μην το ξανακάνεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τέτοιοι «κύριοι» και «κυρίες» που κάνουνε «δουλειές», μας ζητάνε να τους ξαναψηφίσουμε. Ναι, να τους ξαναψηφίσουμε διότι πράγματι αυτοί έχουν την εμπειρία να κάνουν δουλειές χωρίς ίχνη. Έτσι τα χέρια μένουν καθαρά.<br /><br /><strong>ΥΓ:</strong> Τσιάπλα και τα βαμβάκια σκουλήκι είχαν και είδες τι έπαθαν.<br /><strong>ΥΓ1</strong>: Εμίρη θα μοιράζεις και ρολόγια;<br /><strong>ΥΓ2</strong>: Μπόλαρη κάνε ψηφοδέλτιο γιατί σε κάνα μήνα τελειώνουν οι εκλογές. Εν ανάγκη βάλε και μπάζα βρε αδερφέ. Αυτό σε πείραξε τώρα.<br /><strong>ΥΓ3:</strong> Δον, μην ακούσω κι από σένα την Τετάρτη «δεν περισσεύει κανείς» θα κάνω εμετό.<br /><strong>ΥΓ4:</strong> Τσαβδαρίδη, τα κορίτσια με τις τουαλέτες τα πήγες μετά σε γάμο ή στα μπουζούκια;<br /><strong>ΥΓ5:</strong> Γκιουρτζή, το φιλαράκι σου τον Γκυρίνη που τον έχεις;<br /><strong>ΥΓ6:</strong> Θανασούκο (Γικόνογλου) τα νταηλίκια για τον ξάδερφο να τα κάνεις αλλού. Αλλιώς, μόνο πόρτα θα τρως. Σαν τι νομίζεις ότι είσαι;<br /><strong>ΥΓ7:</strong> Μπαμπούξινε- Αταράξ (Γκιόνογλου) μας πήρε η μπόχα της μουχλίλας του ψηφοδελτίου. Είναι που δεν ενδιαφέρεται κανένας καινούργιος ή που δεν ταράζεσαι και άσε που να τρέχεις τώρα γι’ άλλους:Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-48719124850613017162010-09-18T08:01:00.000-07:002010-09-18T08:09:25.659-07:00Χαρακιά Νο19: Χρίσματα- στηρίγματα, Χάνουν - κερδίζουν, Ετεροπρόταση για αντί<strong><span style="font-size:180%;">Π</span></strong>έρασε πολύς καιρός, δε λέω. Όμως τέτοια μπερδεμένα πράγματα θέλουν το χρόνο επεξεργασίας τους. Λέω για την διαφορά χρίσματος, στήριξης, ανεξαρτησίας. Λοιπόν, μετά από πολύ σκέψη νομίζω ότι το πράγμα το ξεκαθάρισα. Γιατί λοιπόν στήριξη κι όχι χρίσμα; Και τι ρόλο παίζουν οι ανεξάρτητοι του ΠΑΣΟΚ; Ας τα παραθέσουμε ένα ένα. Πριν όμως, ας σκεφτούμε ότι το όλο σκεπτικό του ΠΑΣΟΚ στηρίζεται στην παραδοχή ότι «πάμε για σίγουρο φούντο σ΄ αυτές τις εκλογές». Πως λοιπόν να περισώσουν ότι μπορούνε;<br />Κάπως έτσι:<br />1. Εάν δώσω χρίσμα, θα ψηφίσουν τον χρισματούχο μόνο οι ορκισμένοι ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι είναι πλέον αμελητέα ποσότητα σε βαθμό που να γνωριζόμαστε όλοι με τα μικρά μας ονόματα.<br />2. Εάν δώσω χρίσμα, ο χρισματούχος δεν θα καταφέρει να σχηματίσει ψηφοδέλτιο. Αραίωσαν και οι χαζοί πια.<br />3. Εάν δώσω στήριξη, αφήνω περιθώρια να μπούμε κι άλλοι. Όσοι πιστοί προσέλθετε.<br />4. Εάν δώσω στήριξη, στις τηλεοράσεις βάφω πάλι με πράσινο τους στηριγμένους, οπότε τις εντυπώσεις τις κερδίζω.<br />5. Εάν δώσω στήριξη, άμα οι στηριγμένοι χάσουν, η ευθύνη είναι μόνο δική τους αφού ήταν μόνο στηριγμένοι κι όχι χρισμένοι (δηλ. κομματικοί εκπρόσωποι). Εγώ, το ΠΑΣΟΚ δεν φέρω καμιά ευθύνη.<br />6. Σε όσους δήμους το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι δε δίνω ούτε τη στήριξη που μου ζήτησαν. Έτσι, απ΄ τη μια τους δίνω μια τελευταία ευκαιρία να μαζέψουν ως ανεξάρτητοι τη σάρα και τη μάρα από παντού. Κι απ΄ την άλλη, επειδή ακόμη κι έτσι πάλι θα φανε τα μούτρα τους, εγώ δε θέλω ούτε να τους ξέρω, οπότε γλιτώνω το ρεζίλεμα.<br /><br />Έτσι σκέφτηκε το ΠΑΣΟΚ. Η λογική του ήξεις αφήξεις στην πολιτική είναι σωτήρια όταν σφίγγουν τα πράγματα. Επομένως, οι λέξεις κάνουν την διαφορά. Και τις εννοιολογικές διαφορές των λέξεων τα κόμματα τις θυμούνται πάλι μόνο όταν ζορίζονται. Αλλιώς τις καταργούν και μια λέξη μπορεί να έχει ξαφνικά πολλές έννοιες, πάλι βέβαια κατά το δοκούν. Όλα αυτά βέβαια δεν τα σκέφτηκε ο Γιωργάκης (ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές). Τα σκέφτηκε ο Ραγκούσης που είναι η μαμά που για όλα σκέφτεται και προβλέπει (εφεξής θα τον αποκαλούμε μαμά- Ραγκού), αφού βέβαια συνεδρίασε η Διαμάντω με προφέσσορες εννοιολόγους- γλωσσολόγους (όλα επί ΠΑΣΟΚ γίνονται επιστημονικά).<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Α</span></strong>ς φέρουμε τώρα τα παραπάνω στα καθ΄ ημάς. (Σήμερα σοβαρέψαμε και θα κάνουμε σοβαρές πολιτικές αναλύσεις. Ουάου!). Για να μην μπερδευτούμε θα χωρίσουμε τους υποψήφιους σε στήλες «Χάνω- Κερδίζω- Κρατάω».<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">Αταράξ (Γκιόνογλου)</span></strong><br /><br /><strong>Κερδίζει:</strong><br />*Τους αδελφούς Χαλκίδη,<br /><strong>Κρατάει:<br /></strong>*Όσους δεξιούς είχε, εκτός από….<br />*Όσους ψήφισαν κάποιους από τους παλιούς του συμβούλους (έτσι κι αλλιώς τους είχε).<br />*Στελέχη του ΠΑΣΟΚ που φεύγουν από τον Δον ή κάποια στελέχη (π.χ. Χατζίδης, την έκανες τη μαλακία πάλι).<br /><strong>Χάνει:</strong><br />*Τους δεξιούς του Χαλκίδη οι οποίοι κάκιωσαν διότι ο Χαλκίδης προτίμησε τους δεξιούς του Γκιόνογλου.<br />*Τους ορθόδοξους Πασόκους (αφού δεν πήρε επίσημη στήριξη Πασόκ).<br />*Όσους Πασόκους τον ψήφισαν και τώρα δεν θέλουν ούτε να τον βλέπουν.<br />*Τον Κούγκα και τους δικούς του.<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">Δον (Δημητριάδης)</span></strong><br /><br /><strong>Κερδίζει:</strong><br />*Τους δεξιούς του Χαλκίδη (από πείσμα στον Χαλκίδη).<br />*Τους ΝΔ (έχει το επίσημο χρίσμα).<br />*Μερικούς Πασόκους (π.χ. στην Κορυφή κλπ).<br /><strong>Κρατάει:</strong><br />*Κόσμο του ΠΑΣΟΚ που τον είχε ψηφίσει.<br /><strong>Χάνει:</strong><br />*Μερικούς ΝΔ (δε βαριέσαι).<br />*Μερικά στελέχη Πασόκους.<br />*Το ΚΚΕ από το Πλατύ (ας όψεται ο Αλευράς).<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">Τσιάπλας, ο θρεμμένος<br /></span></strong><br /><strong>Κερδίζει:</strong><br />*Κόσμο από το ΠΑΣΟΚ που κωλύεται να ψηφίσει Δον και δεν γουστάρει πλέον Αταράξ.<br />*«Ορθόδοξα» στελέχη ΠΑΣΟΚ, π.χ. τρόικα (Κου-Ρε-Ντα).<br />*Την αποχή λόγω αγανάκτησης για τους δυο μονομάχους.<br /><strong>Κρατάει:</strong><br />*Το σόι το Συριζαίικο.<br />*Κάνα ξεχασμένο της Πρωτοβουλίας.<br /><strong>Χάνει:</strong><br />*Όταν πρώτα μιλάει και μετά σκέφτεται ή κάνει ψηφοδέλτιο- μαυσωλείο- σούπα.<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;">Αλευράς, ο δεν θέλει να τον λένε ΚΚΕ αλλά είναι ΚΚΕ</span></strong><br /><br /><strong>Κερδίζει:</strong><br />*Κάνα ξεχασμένο<br /><strong>Κρατάει:</strong><br />*Το ΚΚΕ<br /><strong>Χάνει:<br /></strong>*Αστειεύεστε; Χάνονται ψήφοι του ΚΚΕ; Μόνο εάν πεθάνεις δικαιολογείσαι απών.<br /><br /><strong>Συμπέρασμα:<br /></strong>Κουράγιο Αταράξ. Λίγος καιρός ακόμη έμεινε. Μετά θα κάθεσαι στην ησυχία σου. Κανένας δεν θα τολμά να σε ταράξει.<br />Ο Δον έχει το σίγουρο προβάδισμα.<br />Ο Τσιάπλας ο θρεμμένος στο βιράζ κάνει ρελάνς και πλασάρεται πίσω από το Δον. Πάνε για δεύτερη Κυριακή;<br />Ο Αλευράς που δεν θέλει να τον λένε ΚΚΕ κλπ είναι φορτωμένος με το σφυρί και το δρεπάνι και δεν μπορεί μ΄ αυτό το βάρος, πάρα μόνο να συμμετέχει στην κούρσα εξασφαλίζοντας την τελευταία θέση.<br /><div align="left"><br /><strong><span style="font-size:180%;">Π</span></strong>ρος κ. Μπόλαρη<br /><br />Αξιότιμε κ. Μπόλαρη,<br />γνωρίζοντας την πρόθεσή σας να καταρτίσετε ψηφοδέλτιο που θα απαρτίζεται από την αφρόκρεμα της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας της Περιφέρειάς σας και όχι από μπάζα, έχουμε να σας προτείνουμε το πλέον αξιόλογο άτομο στο ν. Ημαθίας για τη θέση του αντιπεριφερειάρχη. Πρόκειται για την κ. Θούλη Σιδηροπούλου. Οι λόγοι που την προτείνουμε είναι οι εξής:<br />1. Είναι διαθέσιμη αφού πάντα δήλωνε στρατιώτης του κινήματος.<br />2. Της το οφείλει το ΠΑΣΟΚ αφού στις βουλευτικές εκλογές δεν την πρότεινε για υποψήφια βουλευτή.<br />3. Είναι διακαής της πόθος να υπηρετήσει από κάποια θέση το κίνημα και να προσφέρει στον ελληνικό λαό.<br />4. Όταν επιθυμεί κάτι πολύ προσφέρεται ψυχή τε και σώματι.<br />5. Είναι μια κουκλάρα.<br />6. Έχει ένα χαμόγελο που «σκοτώνει».<br />7. «Γράφει» στο φακό.<br />8. Είναι αμέμπτου ηθικής.<br />9. Έχει «καθαρά χέρια».<br /><br />Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνουμε την κ. Θούλη Σιδηροπούλου ως υποψήφια αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας, προκειμένου με τον στιβαρό της πολιτικό λόγο και με εφαλτήριο τους αγώνες της κατά το παρελθόν, μόνο αυτή να σώσει την Ημαθία.<br />Άλλωστε τους παραπάνω άκρως πολιτικούς λόγους επικαλούνται οι χιλιάδες φίλοι της αλλά και η ίδια διαφημίζει (facebook, laikoyra). Τους λόγους αυτούς συνυπογράφουμε κι εμείς.<br />Θούλη για αντί<br />κι όλα τα λεφτά μαζί.<br /></div><div align="right">Με εκτίμηση<br />και ευχές για επιτυχία<br />Χάρακας </div><div align="left"><br />Ά ρε Θούλη, πριγκίπισσα, μπορεί στις άλλες εκλογές να μη σε κάναμε βουλευτίνα τώρα όμως θα σε κάνουμε αντί.Θεά εσύ, τι νόμιζες, έτσι θα σ΄ αφήναμε; Δικό μας κορίτσι είσαι, δεν θα σε παινέψουμε; Θα ξεχάσουμε εμείς πόσα μας πρόσφερες; Ήρθε η ώρα να ανταποδώσουμε. Όχι μόνο σε στηρίζουμε, αλλά μέχρι τις εκλογές, μη σου πω ότι θα σε παντρέψουμε κι όλας. Σου ΄χω έναν πρίγκιπα! Μούρλια.<br /><br /><br /><strong>Υ.Γ.:</strong> Κουκλίτσα η εφημερίδα Χάρη. Να την πάτε στα καλλιστεία. Υιοθετώ ανεπιφύλακτα την ρήση του Αναποδου Χρόνου (σελίδα 2) «σουρταφερτισμός» Προτείνω να γίνει πολιτικός όρος και να χαρακτηρίσει αυτές τις εκλογές. Σούρτα – φέρτα οι υποψήφιοι.<br /><strong>Υ.Γ.1:</strong> Ίλια κορίτσι μου, γιατί εξακολουθείς να καπηλεύεσαι την λέξη πολίτης; Δεν είσαι «Κίνηση Πολιτών» είσαι «κίνηση Ίλιας με πολίτες από παντού» αρκεί να μαζέψεις πολλούς. Εσύ διακρίσεις δεν κάνεις. Ήθελα να’ξερα εάν σου κάθονταν η στήριξη του ΠΑΣΟΚ στον ΛΑΟΣ τι θα’λεγες; Δεν σε παίζω, εγώ είμαι σοσιαλίστρια και δεν έχω σχέση με ακροδεξιούς;<br /><strong>Υ.Γ.2:</strong> Προς δήμαρχο Ν. Υόρκης. Εγώ προτείνω τώρα, αφού απαγορεύσατε το κάπνισμα και σε όλους τους ανοιχτούς χώρους, να το απαγορεύσετε και στα σπίτια. Ο μόνος χώρος που θα επιτρέπεται να είναι η τουαλέτα. Κάτι τέτοια ακούω και τρελαίνομαι. Οργανωθείτε, ενωθείτε και αντισταθείτε καπνιστές όλου του κόσμου. «Νο pasaran».<br /><strong>Υ.Γ.3:</strong> Ωραιότατοι οι ζουρνάδες των διαλειμμάτων στο ράδιο Αλεξάνδρεια. Να το καθιερώσετε παιδιά. </div>Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-53391073954120146372010-09-09T16:34:00.000-07:002010-09-09T16:49:19.532-07:00Χάρακας Νο18: Το μεγάλο συνοικέσιο<strong><span style="font-size:180%;">Σ</span></strong>ήμερα βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω την υπερπαραγωγή των studios “ΠρωτΑναΔιασΠασο” (Πρωτοβουλία Αλεξάνδρειας να Διασπάσουμε το ΠΑΣΟΚ) “ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΟ” σε σκηνοθεσία: Χάρακας, σενάριο: Χάρακας, βασισμένο σε ένα έργο της Πρωτοβουλίας Πολιτών Δήμου Αλεξάνδρειας.<br />Διανομή: xronika05.blogspot.com<br />Πρωταγωνιστούν: ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ, τέως και νυν Πασόκοι.<br />Gueststars: Ανένταχτοι αριστεροί.<br />Έκτακτη συμμετοχή: ο υποψήφιος του ΚΚΕ.<br />Κομπάρσοι: διάφοροι των οποίων τα ονόματα δεν γνωρίζουμε.<br /><br /><strong><span style="color:#ff9966;">Σκηνή 1η</span></strong><br /><br />(Τετάρτη βράδυ<br />Σε δημόσια θέα μαζεύονται άντρες και γυναίκες. Τους φέρνει εκεί η ανάγκη. Η ζωή τους δύσκολη. Η ανέχεια, μέρα με τη μέρα μεγαλύτερη. Οι αφεντάδες τώρα πια ούτε τάζουν ούτε τους δίνουν. Τα παιδιά στα σπίτια κλαίνε και πεινάνε. Πρέπει να βρεθεί μια λύση.<br />Μια τελευταία ευκαιρία είναι να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να προτάξουν τα στήθη τους στους αφεντάδες. Συμφωνούν να γίνουν ένα. Και ο τρόπος είναι να συμπεθεριάσουν. Έχουν μια κόρη διαλεχτή, μια χαμηλοβλεπούσα. Φτωχή, πλην όμως τίμια και μοσχαναθρεμένη,<br />ουχί με πλούτη και λεφτά μον’ με δόξα και καμάρι. Σκύβει κεφάλι, και ζυγό μονάχα περιμένει)<br /><br />-Ορέ σε ποιόν να την εδώκουμε τούτη την περδικούλα;<br />Που όμοιά της δεν εγίνηκε μέσα στην πλάση ούλη;<br />Τηράτε την πως καρτερεί μ’ υπομονή μεγάλη.<br /><br /><br />(Τρία τα λεβεντόπαιδα ξεχίμηξαν εμπρός τους. Τα δυο από σόι δυνατό μα αποκληρωμένα. Το τρίτο ορμάει μπροστά, με τη γροθιά σφιγμένη).<br /><br /><br />-Αρχίστε ορέ να σας ιδώ, το λέει η καρδιά σας;<br /><br />-Συρίζο, κύρη ξακουστέ,<br />εγώ είμαι που τη θέλω.<br />Μα έλα ντε που δεν τόξερα.<br />Έστειλα στ΄ αφέντη προξενιό και τώρα τι να κάμω;<br />Καρτέρα λίγο, κι ύστερα, εμένα να διαλέξεις.<br /><br /><br />(Το σόι το Συριζαίϊκο κοιτάχτηκε στα μάτια. Οι γέροντες απέστρεψαν το βλέμμα τους με βιάση. Όλοι σκεφτήκαν μονομιάς “είπαμε να τη δώκουμε, μα όχι δεύτερο χέρι”).<br /><br /><br />-Κάντε ορέ πίσω να διαβώ.<br />Εγώ θα τη ζητήσω.<br />Στο ΄να μου χέρι το σφυρί και στ΄ άλλο το δρεπάνι.<br />Μ΄ αυτά αντρίκια πολεμώ<br />κι έτσι θε να σας θρέψω.<br />Δεν υποκύπτω στο ζυγό τ΄ αφέντη το μεγάλο.<br /><br />-Καλά τα λες παλίκαρε<br />και θέλουμε εσένα.<br />Μα πίκρανες μας άλλοτε<br />και συ κι η φαμελιά σου.<br />Φοβούμαστε κι την κοντοσυγγενολογιά.<br />Σαν είμαστε απ΄ το ίδιο πάππο,<br />τι γόνους θα μας βγάλετε;<br />Μην είν΄ και πειραγμένα.<br />Συγχώρα μας και πάγαινε κι ώρα καλή στο δρόμο.<br />-Εγώ Συρίζο κύρη μου, εγώ θα την επάρω.<br />Έχω τα γρόσσια τα πολλά<br />κρυμμένα στο σεντούκι<br />γι΄ αυτό το λόγο μόνο δα<br />για να σας θρέψω ούλους.<br />Δως τη μου κύρη δώς τη μου και δεν το μετανοιώνεις.<br />Κορώνα στο κεφάλι μου εγώ θα την εβάλω.<br />Και τσ΄ αφεντάδες ούλνουδες<br />γι΄ αυτή θα αποκάμω.<br /><br />-Ορέ, για να σε δω καλύτερα<br />εσένα τον θρεμμένο.<br />Εσύ δεν είσαι που ζητάς νύφες εδώ ολούθε;<br />Βιάση, δεν θέλει η δουλειά.<br />Είναι κανένας άλλος;<br /><br />-Εγώ είμαι γέρος για παντρειά,<br />μα σκέψου με και μένα,<br />σαν άλλον δε βρεις καλύτερο<br />σε με να την εδώκεις.<br /><br />-Γέρο, κάτσε στη μεριά,<br />που θες την αφρατάδα.<br />Κι αν είν΄ να μείνεις με καϋμό, καμιά γριά σε δίνω.<br />Αφκέτε μας να ξέρουμε για μέχρι το φεγγάρι.<br />Μον΄ γάμος δεν εγίνεται<br />χωρίς πολλά μπρατίμια.<br /><br />-Εγώ Συρίζο κύρη μου, εγώ ΄χω και μπρατίμια.<br />-Καλά θρεμμένε, άσε με.<br />Να το σκεφτώ και λέμε.<br /><br /><br />(Παράμερα στεκότανε σπιούνοι του αφέντη γιατί και κείνος ήθελε τη νύφη να την πάρει).<br /><br /><br /><strong><span style="color:#ff9966;">Σκηνή 2η</span></strong><br /><br />(Το σόι το Συριζαίϊκο μέχρι την άλλη Τετάρτη φυσούσε, ξεφυσούσε κι απόφαση δεν έπαιρνε. Κάποιοι λέγαν καλύτερη η πείνα, παρά να δώσουν το κορίτσι που είναι μικρό ακόμα. Ανήμερα της γιορτής του γιού του προύχοντα Συρίζου, φάνηκε ο θρεμμένος νιος, στο κονάκι. Τα δυο παλικάρια στον πίσω οντά δώσανε τα χέρια και γίνηκαν αδέλφια. Τις επόμενες μέρες καυγάδες είχανε πολλούς. Ο προύχοντας Συρίζος άκουγε από το γιό του παινέματα για τον θρεμμένο νέο. Οι αδερφές της νύφης αντιστέκονταν και λέγανε ότι είναι μικρή ακόμα. Η φίλη της η καρδιακή, σουφραζέτα εξ Ευρώπας, την συμβούλευε να διαλέξει αυτή από έρωτα. Ο προύχοντας Συρίζος την παραμονή κάλεσε μόνο την οικογένεια. Όσο κι αν αγαπούσε την κόρη του, έπρεπε να σκεφτεί και τις υποχρεώσεις του, στους κολίγους του υποστατικού του, που εξαθλιώνονταν μέρα με τη μέρα. Έτσι έδωσε, με βαριά καρδιά, υπόσχεση στο γιο του να δεχτεί).<br /><br /><br /><strong><span style="color:#ff9966;">Σκηνή 3η<br /></span></strong><br />(Την Τετάρτη το βράδυ πήγαν να δώσουν το κορίτσι. Σαν είδε ο προύχοντας Συρίζος τη σάλα να γεμίζει με το σόι του γαμπρού τον ζώσανε τα φίδια. Να σώσει τα προσχήματα το ΄βαλε στο μυαλό του. Καθίσαν στο τραπέζι ο προύχοντας, ο γιος κι η φιλενάδα).<br /><br /><br />-Καλώς ορίσατε ορέ<br />ξανά στο σπιτικό μου.<br />Την κόρη τη χιλιάκριβη<br />τη μοσχαναθρεμμένη<br />θα δώκω τ΄ αποφάσισα<br />σ΄ όποιον μου την προσέχει.<br /><br />(Χλωμιάσανε οι συγγενείς κι ο νιος που ήταν θρεμμένος).<br /><br />-Θα την προσέχω εγώ καλά.<br />Το’πα και θα το κάμω.<br />Ό,τι κι αν θέλεις λέω ναι<br />και πίσω δε θα κάνω.<br />Μον΄ δώστη μου<br />και δεν μπορώ<br />άλλο να περιμένω.<br /><br />-Τη φίλη μου την καρδιακιά<br />σε σένα δεν αφήνω,<br />παρά μονάχα<br />θε να μου πεις<br />εσύ κι όλο το σόι,<br />πως θα ΄ναι αυτή<br />που ορίζει εσέ.<br />Κι αν δε σε θέλει,<br />μπορετό<br />είναι και να σ΄ αλλάξει.<br /><br />-Μα, φιλενάδα της καλή,<br />αυτά, εις τας Ευρώπας.<br />Εδώ, είναι ο κύρης που μιλά<br />κι ο κύρης δεν αλλάζει.<br />Μ΄ αν είναι κι επιμένετε<br />και τούτο θα το δούμε,<br />κατά το πως μπορεί να γίνεται,<br />μετά από το γάμο.<br /><br /><br />-Ε! για βαστάτε ορέ,<br />πολλά είναι τα λόγια.<br />Εγώ είμαι ο μεγάλος αδερφός<br />του νιου μας του θρεμμένου.<br />Πολλά δεν είν΄ τα λόγια μου,<br />με ξέρετε νομίζω.<br />Αν είν΄ όλα αυτά<br />ο γάμος να μη γίνει,<br />ειπέτε το,<br />γιατί αλλιώς εγώ θαρρώ πως είναι.<br />Και συ ξένη κυρά<br />στα τώρα μας και δω μας<br />αφκέ μας και δείξ΄ αλλού μυαλό<br />σε κείνους που δεν έχουν.<br />Σαράντα χρόνια φούρναρης<br />εγώ ψωμιά έχω ψήσει<br />και συ δεν ήρθες τώρα δα,<br />την τέχνη μου ν΄ αλλάξεις.<br /><br />-Εγώ λέω ν΄ αφήκουμε<br />τον κύρη να μιλήσει.<br />Στο λέω εγώ,<br />ο άλλος αδερφός,<br />κύρη, τώρα περπάτησέ το,<br />να πάμε να ΄τοιμάσουμε γλέντι γερό, μεγάλο.<br />Τα ρούχα μας να ράψουμε,<br />μπρατίμια για να ρθούνε.<br /><br />-Πατέρα να τελειώνουμε,<br />έλα, ξεστόμισέ το.<br /><br />-Άιντε ορέ,<br />να σύρετε, να πάτε να καλνάτε.<br />Σύρετε τώρα σύρετε<br />να πάτε συχαρίκια.<br />Την κόρη τη μονάκριβη<br />την χαμηλοβλεπούσα,<br />εγώ απόψε έδωκα στο νέο το θρεμμένο,<br />όπ΄ είν΄ απ΄ σπίτι αρχοντικό<br />και κει θε να γυρίσει,<br />σαν δύναμη του δώκω εγώ,<br />με το καλό μ’ κορίτσι.<br /><br /><br /><strong><span style="color:#ff9966;">Σκηνή 4η<br /></span></strong><br />(Στο κονάκι του αφέντη)<br /><br />-Αχός βαρύς ακούγεται<br />πολλά ντουφέκια πέφτουν.<br />Μη να σε γάμο ρίχνονται<br />μη να σε πανηγύρι;<br /><br />-Μηδέ σε γάμο ρίχνονται,<br />μηδέ σε πανηγύρι.<br /><br />- Αφέντη μου, την έδωκε ο προύχοντας Συρίζος<br /><br />-Σε ποιόν μωρέ;<br />Τώρα να τον εσφάξω.<br /><br />-Αφέντη μου το αίμα σου<br />πώς να το χύσεις χάμω;<br /><br />-Τι λέτε;<br />Καθαρίζετε τα λόγια,<br />ορέ σκύλοι.<br /><br />-Στον αδερφό σου το μικρό,<br />τον ένα τον θρεμμένο.<br />Μαζί κι από κοντά οι άλλοι αδερφοί σου.<br />Τους έδιωξες και τώρα πια<br />εκδίκηση γυρεύουν.<br /><br />-Ορέ κακό<br />τον δύσμοιρο εμένα που με βρήκε.<br />Τι θε να κάνω τώρα πια;<br />Μιλάτε ορέ διαόλοι.<br /><br />-Αφέντη, άσε μας ταχιά<br />να δούμε τι θα γίνει.<br />Μπρατίμια πρέπει να βρεθούν<br />ο γάμος για να γίνει.<br /><br />-Αλί στη μοίρα την κακιά,<br />τρεχάτε και βαστάτε,<br />τους μπράτιμους απ΄ το λαιμό κρατάτε να μη φύγουν.<br />Αλλιώς θα έβρει μαύρο κακό<br />και σας και κείνους ούλνους.<br /><br /><strong>ΤΕΛΟΣ<br /></strong><br /><br /><strong><span style="color:#000000;">Υ.Γ.:</span></strong> Χάρη μας δεν ήξερα ότι είσαι παντρεμένος με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Πολύ θα της ταίριαζε ως στέκι το Μπαρούτι. Της αφιερώνω το “avanti popolo”.<br /><span style="color:#000000;"><strong>Υ.Γ.1</strong>:</span> Το καινούργιο υπουργείο ονομάζεται Υγείας, Διατροφής και Άθλησης. Δηλαδή, υγείας διότι φροντίζει την υγεία μας και τα λεφτά του κόβοντάς μας το τσιγάρο. Διατροφής, διότι με τα λεφτά που έχουμε θα τρώμε μόνο μεσογειακά (όσπρια, λαδερά και κάθε δεκαπέντε μια ίνα κρέας) και άθλησης, διότι με τόσο ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης θα χοροπηδάμε για να ζεσταθούμε τις κρύες μέρες του χειμώνα. Αλλά όλα αυτά για το καλό μας. Χίλια ευχαριστούμε.<br /><strong><span style="color:#000000;">Υ.Γ.2:</span></strong> Φίλιππος, Μέγας Αλέξανδρος, Ολυμπιάδα, Χαρούλα, Ψωμιάδης. Στον επόμενο υποψήφιο οι αρχαιολογική υπηρεσία και ο δήμος να ζητήσουνε ενοίκιο για τα σκηνικά. “Η Μακεδονία είναι ελληνική” ούτε και που με νοιάζει και Κογκολέζικη να είναι, μήπως θα μετακομίσω;Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8409176388353982241.post-41918384055586008242010-09-06T03:53:00.000-07:002010-09-06T03:56:31.378-07:00Χαρακιά Νο17: Πολιτικός πολιτισμός: η λύση για την κακοσμία, εγέννετο Φως, Καμικάζιteam, Ζητείται πατρονίστας<strong><span style="font-size:180%;">Ε</span></strong>άν περιμένατε ν΄ ασχοληθώ με τον Αταράξ (Γκιόνογλου) που ανακοίνωσε την κάθοδο των δυσμοιρίων του, κάνετε μεγάλο λάθος. Σιγά να μη. Έβλεπα το βίντεο και χασμουριόμουν. Προβλέψιμα λόγια. Γνωστές ατάκες. “Όλοι μαζί..., ελάτε..., ενωμένοι...., για ένα καλύτερο αύριο..., το περιβάλλον..., δεν περισσεύει κανείς..., κλπ”. Αυτά λένε όλοι, αυτά είπε κι αυτός. Βαριόταν όμως τόσο πολύ, που βαρέθηκα κι εγώ να τον βλέπω να βαριέται και δεν το είδα μέχρι τέλους. Για να μην τον αδικώ όμως, θα πω ότι γέλασα κιόλας. Ε, δεν ξέρετε πότε; Αφού και σεις εκεί γελάσατε. Ναι, αυτό το σημείο εννοώ. Όταν είπε για πολιτικό πολιτισμό. Εννοιοπλάστες οι Πασόκοι όταν τα βρίσκουν σκούρα. Θυμούνται ότι διαθέτουν μια ανωτερότητα, απαξιούν να ασχολούνται με το διαταύτα, παθαίνουν πολιτική αμνησία (επιλεκτικά όμως) και γενικώς παίρνουν ένα υφάκι του στυλ “πολύ μπρουτάλ είσαστε εσείς έτσι που φωνασκείτε. Εμείς, κοιτάξτε μας, μιλάμε χαμηλόφωνα, χαμογελάμε με κατανόηση στις επιθέσεις σας και αλήθεια, δεν ενθυμούμαστε καλώς για πιο θέμα ακριβώς διαρρυγνύεται τα ιμάτιά σας αγαπητοί; Ελάτε κύριοι, πολιτικός πολιτισμός παρακαλούμε πολύ. Όταν όμως είναι στην αντιπολίτευση τότε ξέρετε ε; Σκυλιά λυσσασμένα. Οι “αριστεροί” που τους πνίγει το δίκιο τους, ε, και δεν γίνεται να μην τσιρίζουν σας υστερικές θείτσες. Απατημένες γυναικούλες την ώρα που πιάνουν τον σύζυγο (την καρέκλα της εξουσίας) στα πράσα με την γκόμενα και ορμάνε να της βγάλουν το μαλλί τρίχα τρίχα. Ή στο πιο μπρουτάλ, χτυπάνε τα χέρια στο τραπέζι ζητώντας πίσω δικαιωματικά την εξουσία που μόνο σ΄ αυτούς ταιριάζει. Ε, λοιπόν πάντα πίστευα ότι οι Πασόκοι διακατέχονται απ΄ ένα αίσθημα κατωτερότητας απέναντι στους δεξιούς διότι ακόμη δεν τους φτάσανε χρονικά σε σούμα εξουσίας, αλλά και γιατί οι δεξιοί έχουν και αστούς που τους κάνουν να νιώθουν χωριάτες αφού προσπαθούν να φερθούν αστικά αλλά παραμένουν μικροαστοί. Κόμπλεξ νιώθουν και απέναντι στους αριστερούς που πάντα αυτοί τους κοιτούσαν με λύπη ως ρέπλικές τους, αφού ενώ αυτοβαφτίστηκαν σοσιαλιστές δεν τα κατάφεραν ποτέ να ανήκουν στους αριστερούς. Θυμάμαι με τι καμάρι προσφωνούνταν μεταξύ τους “σύντροφοι” τότε που ο Αντρέας τους ξεγέλασε ενδύοντάς τους τον μανδύα του αριστερού. Θυμάμαι όμως επίσης με τι περιφρονητικές ματιές τους έλουζαν οι αριστεροί όταν άκουγαν αυτές τις προσφωνήσεις. Το βλεμμα τους έλεγε “Συγχωρέστε τους Μαρξ- Λένιν- Στάλιν, ου γαρ οίδασι τι λέγουσι”. Και μετά από τόσα χρόνια, εξασκημένοι πια, τη μια να γίνονται δεξιοί την άλλη αριστεροί, κατά πως βολεύει, αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει η έκκληση πολιτικός πολιτισμός. Κάνω την πάπια γιατί δε με παίρνει. Αυτό σημαίνει. Δεν σκαλίζω τα άπλυτά σου για να μην σκαλίσεις τα δικά μου, που ξέρω τι σκατίλα βρωμάνε. Άστα να πάνε. “Θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά κι ας παν στην ευχή τα παλιά”. Αφιερωμένο εξαιρετικά.<br /><br />“<strong><span style="font-size:180%;">Θ</span></strong>έλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει”. Γενικώς δεν χρησιμοποιώ υβριστικές λέξεις αλλά είναι η μόνη παροιμία που τους ταιριάζει γάντι και άλλωστε πρόκειται για έκφραση λαϊκής θυμοσοφίας, οπότε μου επιτρέπετε ελπίζω. Ο λόγος για την Δημοκρατική Αριστερά. Και επειδή δεν ξέρω εαν θα με διαβάσει ο Κουβέλης θα απευθυνθώ σε σας, αγαπητέ κατά τα άλλα Χάρη, ως τοπικού εκπροσώπου της Δ.Α. Στην αρχή λοιπόν μας προϊδεάσατε ή καλύτερα προλειάνατε το έδαφος με πολιτικολογικές αρλούμπες του στυλ “οι εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι για μας καταδίκη του μνημονίου”. Συγνώμη, είστε κάτοικος Βελγίου; Έχουμε καντόνια και δεν το ξέρω; Οι δημαρχαίοι και οι νομαρχαίοι μας δεν είναι επαίτες κρατικών επιδοτήσεων, δανείων, προγραμμάτων κλπ; Όσο λοιπόν Χάρη μας ζητάει η τοπική αυτοδιοίκηση (ο θεός να την κάνει αυτο-διοίκηση) λεφτά από το κράτος και όσο το ΔΝΤ θα μειώνει τα γρόσια, τόσο θα πρέπει να νοιάζεται η Τ.Α για το μνημόσυνο (μνημόνιο). Φυσικά, όλα αυτά τα ξέρετε. Μάλλον όμως δεν ξέρετε ότι γίναμε επιτέλους καχύποπτοι στις μεθοδεύσεις των πολιτικών. Ξυπνάμε τα βόδια σιγά σιγά και τους παίρνουμε χαμπάρι. Δε λέω, καλά το χειρίζεται ο Φωτάκης. Δεν θα κάνει βεβιασμένες κινήσεις όπως ο Μπίστης και η Δαμανάκη που δεν κρατιόταν τα παιδιά. Αυτός τώρα θέλει να παίζει πιο ρυθμιστικό ρόλο στην εξουσία. Θέλει να τον πάρει πιο στα σοβαρά ο Γιωργάκης. Κάνει κόμμα πρώτα και τώρα ζητάει συνεξουσία. Προτείνει δημάρχους (Καμίνης, Μπουτάρης). Ξέρει το ζόρι του Γιωργάκη (ότι κανένας Πασόκος δεν θέλει να περπατήσει στις αστικές αγορές και γειτονιές ζητώντας ψήφο γιατί ρισκάρει την σωματική του ακεραιότητα). Ο Γιωργάκης αφού, ακόμα κι αν φοβέρισε τους δικούς του με ανασχηματισμό δεν κατάφερε να τους πείσει να γίνουν καμικάζι (αποστολές αυτοκτονίας) είπε να δεχτεί ευγενικά την προσφορά του Φωτάκη. Ολόψυχα σου εύχομαι Χάρη να διαψευσθώ. Χλωμό το βλέπω όμως. Εσύ;<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Ό</span></strong>σο η dream team έλεγε μπριτς στον Κύριο τρεις μέρες τώρα, ένα χέρι υψώνονταν και φώναζε: “Κύριε, κύριε, κύριε, εδώ κύριε, εγώ θέλω κύριε, εγώ δέχομαι κύριε”. Ο κύριος γύρισε και σκέφτηκε “ωχ, πάλι η τρελή. Θα κάνω ότι δεν ακούω”. Το χέρι επέμενε. “Μα, δεν μ΄ ακούει; Αλλά δεν με βλέπει κιόλας; Φοράω έντονα χρώματα, έχω βαμμένα έντονα τα μαλλιά και πάντα στις συνεδριάσεις έρχομαι πρώτη πρώτη να πιάσω καλή θέση μπροστά μπροστά”. Την τρίτη μέρα όμως, ο Κύριος κατάφερε και δημιούργησε την καμικάζιteam.<br />Ξεπροβοδίζοντας τους, είπε στον αρχηγό της ομάδας: “Καλό κουράγιο. Εσύ, μπορεί να κατασπαραχθείς πρώτος, αλλα θα σε ανακηρύξω την επόμενη Άγιο Πασοκομάρτυρα. Και για να σου απαλύνω το μαρτύριο, σου έχω έτοιμη μια αυτοπροτεινόμενη για αντιπαραστάτησα. Πάρτην σε παρακαλώ. Στο ζητώ σαν τελευταία προσωπική χάρη. Και συ θα βολευτείς, που να βρεις τόσο κόσμο, δεν είδες εγώ τι ζόρι τράβηξα; Και εγώ θα γλυτώσω την εμμονή της να μπει κάπου. Αυτήν θα την χρεώσουμε ως παράπλευρη απώλεια. Τους άλλους αντιπαραστάτες για να τους πείσεις να δεχτούν να τους υποσχεθείς ότι θα ανακηρυχθούν Όσιοι Πασοκομάρτυρες. “Αυτός είναι ο βίος του Αγίου Πασοκομάρτυρα Μπόλαρη του οποίου την κατασπάραξη εορτάζει έκτοτε το ΠΑΣΟΚ κάθε 8η Νοεμβρίου. Η γάτα που τον κατασπάραξε ονομάζονταν Ψωμιάδης. Στην μνήμη του αφιερώνουμε το τραγούδι που λέει “...που το πάτε το παιδί, χελιδόνι σε κλουβί, που το παν το παληκάρι...”.<br />Από τους αντιπεριφερειάρχες που ανακηρύχθηκαν όσιοι, χωρίς όμως ημερομηνία μνήμης τους, κάποιοι αυτοπροτάθηκαν, όπως στην Πιερία και κάποιοι πείστηκαν δεν γνωρίζουμε πως.<br />Η παράπλευρη απώλεια χρησιμοποιήθηκε στην Ημαθία. Κανείς όμως δεν θυμάται το όνομά της, ούτε κανείς θυμάται σε ποια θέση χρησιμοποιήθηκε. Αντιπεριφερειάρχισα, απλή σύμβουλος ή ξανά αναγκαστική λύση ποσόστωσης; Κανείς δεν θυμάται κι ούτε κανείς νοιάζεται να μάθει τώρα πια.<br /><br /><strong><span style="font-size:180%;">Τ</span></strong>ην φρεσκαδούρα σας την κράτησα για το τέλος. Λέγεται Πρωτοβουλία Πολιτών Αεξάνδρειας. Να υποθέσω ότι το εννοείτε κιόλας παιδιά; Δηλαδή πρώτα η βούληση των πολιτών; Πως θα γίνει αυτό ακριβώς; Καλά ντε. Θα ΄ρθω να τ΄ ακούσω από κοντά την Τετάρτη. Μη δω όμως αραχνιασμένες φάτσες. Θέλω κάτω των 30 ετών παρουσίες, περιμένουμε κάτι πρωτοποριακό από σας. Μη μας απογοητεύσετε. Διότι θα απογοητευτούμε εαν δούμε γνωστά και μη εξαιρετέα πρόσωπα να εκμεταλλεύονται συγκυρίες για προσωπικές τους φιλοδοξίες. Τότε θα πούμε: πολύς ντόρος για το τίποτα. Μια από τα ίδια κι αυτοί. Η διαφορά ήταν στο ότι το πασπάλισαν με προοδευτικόσκονη. Γιατί, αν είναι έτσι, και σας νοιάζουν και σας μόνο τα κουκιά, ε, τότε αφήστε μας και μας στα τετριμένα μας και πάτε και σεις σπιτάκι σας για κάνα τσαγάκι. Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω, μα οι ανατροπές δεν γίνονται από κουρασμένους μεσήλικες. Αυτοί φοράνε ήδη τα ραμμένα κοστούμια τους. Εμείς περιμένουμε να ραφτούν καινούργια μοντελάκια. Χρειάζεται νέος πατρονίστας κι όχι νέος πάτρονας.Ο Χάρακαςhttp://www.blogger.com/profile/02750689566885415587noreply@blogger.com0