Χαρακιά Νο17: Πολιτικός πολιτισμός: η λύση για την κακοσμία, εγέννετο Φως, Καμικάζιteam, Ζητείται πατρονίστας

Εάν περιμένατε ν΄ ασχοληθώ με τον Αταράξ (Γκιόνογλου) που ανακοίνωσε την κάθοδο των δυσμοιρίων του, κάνετε μεγάλο λάθος. Σιγά να μη. Έβλεπα το βίντεο και χασμουριόμουν. Προβλέψιμα λόγια. Γνωστές ατάκες. “Όλοι μαζί..., ελάτε..., ενωμένοι...., για ένα καλύτερο αύριο..., το περιβάλλον..., δεν περισσεύει κανείς..., κλπ”. Αυτά λένε όλοι, αυτά είπε κι αυτός. Βαριόταν όμως τόσο πολύ, που βαρέθηκα κι εγώ να τον βλέπω να βαριέται και δεν το είδα μέχρι τέλους. Για να μην τον αδικώ όμως, θα πω ότι γέλασα κιόλας. Ε, δεν ξέρετε πότε; Αφού και σεις εκεί γελάσατε. Ναι, αυτό το σημείο εννοώ. Όταν είπε για πολιτικό πολιτισμό. Εννοιοπλάστες οι Πασόκοι όταν τα βρίσκουν σκούρα. Θυμούνται ότι διαθέτουν μια ανωτερότητα, απαξιούν να ασχολούνται με το διαταύτα, παθαίνουν πολιτική αμνησία (επιλεκτικά όμως) και γενικώς παίρνουν ένα υφάκι του στυλ “πολύ μπρουτάλ είσαστε εσείς έτσι που φωνασκείτε. Εμείς, κοιτάξτε μας, μιλάμε χαμηλόφωνα, χαμογελάμε με κατανόηση στις επιθέσεις σας και αλήθεια, δεν ενθυμούμαστε καλώς για πιο θέμα ακριβώς διαρρυγνύεται τα ιμάτιά σας αγαπητοί; Ελάτε κύριοι, πολιτικός πολιτισμός παρακαλούμε πολύ. Όταν όμως είναι στην αντιπολίτευση τότε ξέρετε ε; Σκυλιά λυσσασμένα. Οι “αριστεροί” που τους πνίγει το δίκιο τους, ε, και δεν γίνεται να μην τσιρίζουν σας υστερικές θείτσες. Απατημένες γυναικούλες την ώρα που πιάνουν τον σύζυγο (την καρέκλα της εξουσίας) στα πράσα με την γκόμενα και ορμάνε να της βγάλουν το μαλλί τρίχα τρίχα. Ή στο πιο μπρουτάλ, χτυπάνε τα χέρια στο τραπέζι ζητώντας πίσω δικαιωματικά την εξουσία που μόνο σ΄ αυτούς ταιριάζει. Ε, λοιπόν πάντα πίστευα ότι οι Πασόκοι διακατέχονται απ΄ ένα αίσθημα κατωτερότητας απέναντι στους δεξιούς διότι ακόμη δεν τους φτάσανε χρονικά σε σούμα εξουσίας, αλλά και γιατί οι δεξιοί έχουν και αστούς που τους κάνουν να νιώθουν χωριάτες αφού προσπαθούν να φερθούν αστικά αλλά παραμένουν μικροαστοί. Κόμπλεξ νιώθουν και απέναντι στους αριστερούς που πάντα αυτοί τους κοιτούσαν με λύπη ως ρέπλικές τους, αφού ενώ αυτοβαφτίστηκαν σοσιαλιστές δεν τα κατάφεραν ποτέ να ανήκουν στους αριστερούς. Θυμάμαι με τι καμάρι προσφωνούνταν μεταξύ τους “σύντροφοι” τότε που ο Αντρέας τους ξεγέλασε ενδύοντάς τους τον μανδύα του αριστερού. Θυμάμαι όμως επίσης με τι περιφρονητικές ματιές τους έλουζαν οι αριστεροί όταν άκουγαν αυτές τις προσφωνήσεις. Το βλεμμα τους έλεγε “Συγχωρέστε τους Μαρξ- Λένιν- Στάλιν, ου γαρ οίδασι τι λέγουσι”. Και μετά από τόσα χρόνια, εξασκημένοι πια, τη μια να γίνονται δεξιοί την άλλη αριστεροί, κατά πως βολεύει, αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει η έκκληση πολιτικός πολιτισμός. Κάνω την πάπια γιατί δε με παίρνει. Αυτό σημαίνει. Δεν σκαλίζω τα άπλυτά σου για να μην σκαλίσεις τα δικά μου, που ξέρω τι σκατίλα βρωμάνε. Άστα να πάνε. “Θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά κι ας παν στην ευχή τα παλιά”. Αφιερωμένο εξαιρετικά.

“Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει”. Γενικώς δεν χρησιμοποιώ υβριστικές λέξεις αλλά είναι η μόνη παροιμία που τους ταιριάζει γάντι και άλλωστε πρόκειται για έκφραση λαϊκής θυμοσοφίας, οπότε μου επιτρέπετε ελπίζω. Ο λόγος για την Δημοκρατική Αριστερά. Και επειδή δεν ξέρω εαν θα με διαβάσει ο Κουβέλης θα απευθυνθώ σε σας, αγαπητέ κατά τα άλλα Χάρη, ως τοπικού εκπροσώπου της Δ.Α. Στην αρχή λοιπόν μας προϊδεάσατε ή καλύτερα προλειάνατε το έδαφος με πολιτικολογικές αρλούμπες του στυλ “οι εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι για μας καταδίκη του μνημονίου”. Συγνώμη, είστε κάτοικος Βελγίου; Έχουμε καντόνια και δεν το ξέρω; Οι δημαρχαίοι και οι νομαρχαίοι μας δεν είναι επαίτες κρατικών επιδοτήσεων, δανείων, προγραμμάτων κλπ; Όσο λοιπόν Χάρη μας ζητάει η τοπική αυτοδιοίκηση (ο θεός να την κάνει αυτο-διοίκηση) λεφτά από το κράτος και όσο το ΔΝΤ θα μειώνει τα γρόσια, τόσο θα πρέπει να νοιάζεται η Τ.Α για το μνημόσυνο (μνημόνιο). Φυσικά, όλα αυτά τα ξέρετε. Μάλλον όμως δεν ξέρετε ότι γίναμε επιτέλους καχύποπτοι στις μεθοδεύσεις των πολιτικών. Ξυπνάμε τα βόδια σιγά σιγά και τους παίρνουμε χαμπάρι. Δε λέω, καλά το χειρίζεται ο Φωτάκης. Δεν θα κάνει βεβιασμένες κινήσεις όπως ο Μπίστης και η Δαμανάκη που δεν κρατιόταν τα παιδιά. Αυτός τώρα θέλει να παίζει πιο ρυθμιστικό ρόλο στην εξουσία. Θέλει να τον πάρει πιο στα σοβαρά ο Γιωργάκης. Κάνει κόμμα πρώτα και τώρα ζητάει συνεξουσία. Προτείνει δημάρχους (Καμίνης, Μπουτάρης). Ξέρει το ζόρι του Γιωργάκη (ότι κανένας Πασόκος δεν θέλει να περπατήσει στις αστικές αγορές και γειτονιές ζητώντας ψήφο γιατί ρισκάρει την σωματική του ακεραιότητα). Ο Γιωργάκης αφού, ακόμα κι αν φοβέρισε τους δικούς του με ανασχηματισμό δεν κατάφερε να τους πείσει να γίνουν καμικάζι (αποστολές αυτοκτονίας) είπε να δεχτεί ευγενικά την προσφορά του Φωτάκη. Ολόψυχα σου εύχομαι Χάρη να διαψευσθώ. Χλωμό το βλέπω όμως. Εσύ;

Όσο η dream team έλεγε μπριτς στον Κύριο τρεις μέρες τώρα, ένα χέρι υψώνονταν και φώναζε: “Κύριε, κύριε, κύριε, εδώ κύριε, εγώ θέλω κύριε, εγώ δέχομαι κύριε”. Ο κύριος γύρισε και σκέφτηκε “ωχ, πάλι η τρελή. Θα κάνω ότι δεν ακούω”. Το χέρι επέμενε. “Μα, δεν μ΄ ακούει; Αλλά δεν με βλέπει κιόλας; Φοράω έντονα χρώματα, έχω βαμμένα έντονα τα μαλλιά και πάντα στις συνεδριάσεις έρχομαι πρώτη πρώτη να πιάσω καλή θέση μπροστά μπροστά”. Την τρίτη μέρα όμως, ο Κύριος κατάφερε και δημιούργησε την καμικάζιteam.
Ξεπροβοδίζοντας τους, είπε στον αρχηγό της ομάδας: “Καλό κουράγιο. Εσύ, μπορεί να κατασπαραχθείς πρώτος, αλλα θα σε ανακηρύξω την επόμενη Άγιο Πασοκομάρτυρα. Και για να σου απαλύνω το μαρτύριο, σου έχω έτοιμη μια αυτοπροτεινόμενη για αντιπαραστάτησα. Πάρτην σε παρακαλώ. Στο ζητώ σαν τελευταία προσωπική χάρη. Και συ θα βολευτείς, που να βρεις τόσο κόσμο, δεν είδες εγώ τι ζόρι τράβηξα; Και εγώ θα γλυτώσω την εμμονή της να μπει κάπου. Αυτήν θα την χρεώσουμε ως παράπλευρη απώλεια. Τους άλλους αντιπαραστάτες για να τους πείσεις να δεχτούν να τους υποσχεθείς ότι θα ανακηρυχθούν Όσιοι Πασοκομάρτυρες. “Αυτός είναι ο βίος του Αγίου Πασοκομάρτυρα Μπόλαρη του οποίου την κατασπάραξη εορτάζει έκτοτε το ΠΑΣΟΚ κάθε 8η Νοεμβρίου. Η γάτα που τον κατασπάραξε ονομάζονταν Ψωμιάδης. Στην μνήμη του αφιερώνουμε το τραγούδι που λέει “...που το πάτε το παιδί, χελιδόνι σε κλουβί, που το παν το παληκάρι...”.
Από τους αντιπεριφερειάρχες που ανακηρύχθηκαν όσιοι, χωρίς όμως ημερομηνία μνήμης τους, κάποιοι αυτοπροτάθηκαν, όπως στην Πιερία και κάποιοι πείστηκαν δεν γνωρίζουμε πως.
Η παράπλευρη απώλεια χρησιμοποιήθηκε στην Ημαθία. Κανείς όμως δεν θυμάται το όνομά της, ούτε κανείς θυμάται σε ποια θέση χρησιμοποιήθηκε. Αντιπεριφερειάρχισα, απλή σύμβουλος ή ξανά αναγκαστική λύση ποσόστωσης; Κανείς δεν θυμάται κι ούτε κανείς νοιάζεται να μάθει τώρα πια.

Την φρεσκαδούρα σας την κράτησα για το τέλος. Λέγεται Πρωτοβουλία Πολιτών Αεξάνδρειας. Να υποθέσω ότι το εννοείτε κιόλας παιδιά; Δηλαδή πρώτα η βούληση των πολιτών; Πως θα γίνει αυτό ακριβώς; Καλά ντε. Θα ΄ρθω να τ΄ ακούσω από κοντά την Τετάρτη. Μη δω όμως αραχνιασμένες φάτσες. Θέλω κάτω των 30 ετών παρουσίες, περιμένουμε κάτι πρωτοποριακό από σας. Μη μας απογοητεύσετε. Διότι θα απογοητευτούμε εαν δούμε γνωστά και μη εξαιρετέα πρόσωπα να εκμεταλλεύονται συγκυρίες για προσωπικές τους φιλοδοξίες. Τότε θα πούμε: πολύς ντόρος για το τίποτα. Μια από τα ίδια κι αυτοί. Η διαφορά ήταν στο ότι το πασπάλισαν με προοδευτικόσκονη. Γιατί, αν είναι έτσι, και σας νοιάζουν και σας μόνο τα κουκιά, ε, τότε αφήστε μας και μας στα τετριμένα μας και πάτε και σεις σπιτάκι σας για κάνα τσαγάκι. Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω, μα οι ανατροπές δεν γίνονται από κουρασμένους μεσήλικες. Αυτοί φοράνε ήδη τα ραμμένα κοστούμια τους. Εμείς περιμένουμε να ραφτούν καινούργια μοντελάκια. Χρειάζεται νέος πατρονίστας κι όχι νέος πάτρονας.