Χάρακας Νο20: Ο εξωγήινος, Θέλω να τα ξέρω όλα, Το φαίνεσθαι και το είναι, Για αστραφτερά χέρια

Κάποτε ήταν ένας αστροναύτης που έλειπε χρόνια σε διαγαλαξιακό ταξίδι. Είχε κάνει πολλά φιλαράκια στους διάφορους πλανήτες που επισκέπτονταν. Όταν ήρθε η ώρα της επιστροφής στη Γη πήρε μαζί του κι έναν κολλητό του εξωγήινο για να του ανταποδώσει την φιλοξενία. Στο δρόμο, του έμαθε γήινα για να συνεννοείται. Αφού προσγειώθηκαν, ο πρόεδρος της Γης τους κάλεσε για φαγητό. Όταν έφτασαν στην σάλα φαγητού τους είπαν να καθίσουν πάνω στα τραπέζια. Οι καρέκλες ήταν στρωμένες με φαγητά. Ο εξωγήινος σάστισε.
-Μα εσύ μου είπες ότι κάθεστε στις καρέκλες και τρώτε στα τραπέζια.
- Ναι, όταν έφυγα έτσι το είχαμε. Μην αγχώνεσαι όμως. Τα κάνουμε αυτά εμείς η γήινοι. Αλλάζουμε τις έννοιες των λέξεων, τις χρήσεις των αντικειμένων κλπ. Για να μην μπερδεύεσαι, ακολούθα και κάνε ότι κάνουν και λένε οι πολλοί. Γρήγορα θα συνηθίσεις. Δεν είναι τίποτα.
Τις επόμενες μέρες ο αστροναύτης άφησε τον εξωγήινο μόνο του. Είχαν πεθάνει όλοι οι γνωστοί και συγγενείς του λόγω της διαφοράς χρόνου και έπρεπε να γνωρίσει νέους ανθρώπους. Ο εξωγήινος όπου κι αν πήγαινε τους κοιτούσε όλους σαν ούφο. Όχι μόνο δεν ίσχυε τίποτε απ΄ αυτά που του είχε μάθει ο φίλος του αλλά κι αυτά τα καινούργια που μάθαινε άλλαζαν πολύ γρήγορα χωρίς να καταλαβαίνει το γιατί και το πώς. Κάτι που όλοι οι άλλοι λες και ήταν συνεννοημένοι το δέχονταν αμέσως. Στην πρώτη του συνέντευξη για τις εντυπώσεις του από τη Γη είπε: «Είναι τρελοί αυτοί οι γήινοι. Άλλα λένε, άλλα εννοούν κι άλλα κάνουν». Έτσι οι εξωγήινοι επιστήμονες αποφάνθηκαν ότι σ΄αυτό οφείλεται η στασιμότητα στην εξέλιξη των γήινων και όλα τους τα προβλήματα.

Συνήθως ισχύει η παροιμία «ή στραβός είν΄ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζω». Όταν όμως ακούω και παρακολουθώ τους πολιτικούς τότε είναι ο γιαλός στραβός. Παρά όμως την ισχυρή μου πεποίθηση ότι δεν είμαι εγώ που στραβά αρμενίζω νιώθω όλο και περισσότερο εξωγήινος.
Π.χ. Σήμερα κοιμάμαι και ξέρω ότι η κ. Γραμματικού είναι νομαρχιακή σύμβουλος με το ΠΑΣΟΚ. Αύριο ξυπνάω και η ίδια κυρία μπαίνει στο ψηφοδέλτιο του δεξιού (με το χρίσμα και βούλα) Τσαβδαρίδη. Σήμερα κοιμάμαι και ξέρω ότι η Ίλια Ιωσηφίδου είναι σοσιαλίστρια. Αύριο ξυπνάω και την βλέπω αγκαλιά με το ΛΑΟΣ. Σήμερα κοιμάμαι και ξέρω ότι ο Χαλκίδης είναι βουλευτης της ΝΔ και πρέπει να στηρίζει τους χρισμένους από το κόμμα του. Αύριο ξυπνάω και τον βλέπω αγκαζέ με τον Γκιόνογλου ο οποίος είναι πιο ΠΑΣΟΚ κι από τον Γιωργάκη αλλά το κρατάει κρυφό κλπ, κλπ, κλπ.
Αποφασίστε λοιπόν κύριοι με ποιο πλευρό θέλετε να ξυπνάτε κάθε πρωί και παραμείνετε σταθεροί παρακαλώ. Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά γιατί έχω αρχίσει να έχω άγχος. Κάθε πρωί που ξυπνάω τρέχω στα ράδια και στις TV να δω αν τα πράγματα είναι όπως τ΄ άφησα χτες πριν πάω για ύπνο ή όχι. Επίσης σας παρακαλώ να με ψιλιάζετε. Είμαι και σε κρίσιμη ηλικία. Θα πάθω τίποτα και θα το΄χετε βάρος. Τώρα, εάν δεν μπορείτε να κάνετε ούτε το ΄να ούτε τ΄ άλλο, ε, τότε να μου εξηγείτε κάποια πράγματα και γω άμα ξέρω από πριν θα συμφωνώ. Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Αρκεί όμως να μου το ΄χετε πει από πριν. Για παράδειγμα, ας μου λέγες Γιωργάκη ότι αυτά τα λεφτά που έλεγες ότι υπάρχουν για να σε ψηφίσω, εννοούσες ότι τα έχει το ΔΝΤ και θα μας τα δώσει με το μνημόνιο. Έτσι μάλιστα. Να το συζητήσουμε και ίσως και να το δεχτώ. Αλλά όχι να μου τους «φορέσεις» χωρίς να μου το πεις και χωρίς να με ρωτήσεις. Διότι, εάν κατάλαβες, θέλω να με ρωτάνε σε ότι με αφορά κι όχι να μου επιβάλλουν λύσεις. Θέλω να ξέρω ότι όταν λέμε επίσημο τραπέζι θα στρώνουμε τις καρέκλες με την ψηλή πλάτη, τραπέζι για ουζα , την ψάθινη καρέκλα, τραπέζι για τσάι, το σκαμπό. Δεν έχω καμιά αντίρρηση. Αλλά να το πείτε να το ξέρω. Αλλιώς θα παραφρονήσω. Δεν με λυπάστε; Κι εγώ δεν είμαι ο εξωγήινος να μπορώ να φύγω και να πάω κάπου αλλού. Είμαι ο αστροναύτης που ντε και καλά πρέπει να προσαρμοστώ.

Υπάρχει και κάτι ακόμη που εγώ δεν καταλαβαίνω και όλοι οι άλλοι φαίνεται να καταλαβαίνουν και να συμφωνούν. Λέω για την υπόθεση του δημοσιεύματος της Χώρας. Όλοι έγραψαν, είπαν ότι αυτά τα πράγματα είχαν ειπωθεί τότε από δημοτικούς συμβούλους, ο κόσμος τον ψήφισε ξανά, όλα ήταν νόμιμα, γι΄ αυτό τι χρειάζονται τώρα όλα αυτά. Εγώ λοιπόν λέω ότι χρειάζονται. Κι όχι για να αποδοθούν ποινικές ευθύνες, αλλά ηθικές ευθύνες. Και η γυναίκα και ο Καίσαρας και όλο του το σόι πρέπει και να φαίνονται αλλά και να είναι εντάξει. Οι πολιτικοί νοιάζονται μόνο για το φαίνεσθαι. Σιγά να μην δεν φροντίζουν να είναι όλα νομότυπα όταν πρόκειται για «δουλειές». Δεν είναι χαζοί. Καθόλου μάλιστα. Εμείς όμως τι είμαστε όταν περιμένουμε πρώτα να δούμε τι λένε τα πορίσματα που εξετάζουν τα νόμιμα; Εγώ λέω ότι είμαστε το ίδιο αλλοτριωμένοι με αυτούς που κλέβουν και δεν πιάνονται. Διότι όταν ξέρουμε όλοι ότι κάποια πράγματα γίνονται και «φωνάζουν» ότι έχουν γίνει, αλλά απλώς δεν υπάρχουν αποδείξεις, τότε δεν είναι το ζήτημα στο ότι μένει ρετσινιά και Γκέμπελς και αηδίες. Τότε απλώς όλοι ξέρουμε και αποσιωπούμε, ενώ κανονικά θα ‘πρέπε να το καταδικάσουμε. Τέτοιες συμπεριφορές δείχνουν το ήθος του ανδρός. Αλλιώς, αν μου θέλει ο κάθε πολιτικός να είναι και καθαρός κι όχι μόνο να φαίνεται, τότε να απέχει και με οποιονδήποτε έμμεσο τρόπο από ύποπτες διαδικασίες. Κι άμα δεν θέλουν να τους λασπολογούν να μην ανακατεύονται ευθύς εξ αρχής με λάσπες και σκατά.
Α, και να μην ξεχάσω και το άλλο. Οι άνθρωποι συνήθως έχουμε συνέπεια και στις συμπεριφορές μας και στις αρχές μας και στο ήθος μας. Αν μια φορά είσαι μαλακούλης, κλεφτρούλης και πασαλειμματίας, ε, το πιθανότερο είναι να ξαναγίνεις. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί ένας πολιτικός να παρασύρεται κάθε φορά, αν ο ίδιος δεν το θέλει. Διότι όποιος παρασύρεται, όταν το καταλάβει, βγαίνει και το λέει και επανορθώνει. Όπως επίσης δεν δέχομαι ότι μεμπτή είναι μια συμπεριφορά όταν αφορά σε κάτι «μεγάλο» ενώ τα «μικρά», ε, «μικρά» και συνηθισμένα είναι και θα τα παραβλέψω. Το θέμα δεν είναι το μέγεθος της ατιμίας, αλλά το αν είσαι άτιμος ή όχι.
Κι όταν βγαίνουν και σε κατηγορούν, σταμάτα τους Ξανθοπούλειους θεατρινισμούς, του τύπου «με λασπολογούν οι γνωστοί κουκουλοφόροι και με τι μούτρα θα αντικρίσω την οικογένειά μου» κι απάντα επί της ουσίας και με συγκεκριμένα στοιχεία, ένα, δύο, τρία. Οι εκθέσεις ιδεών περί Γκαιμπελισμού μόνο για εντυπώσεις είναι και πλέον εμένα προσωπικά όχι μόνο δεν με πείθουν, αλλά μου προκαλούν και αηδία.

Μωρέ τι σοβαρές αποκαλύψεις μας έκανε ο Πάγκαλος. Γιατί ανοίξαμε σα χάνοι το στόμα; Δεν ξέραμε για τα κομματικά ρουσφέτια; Δεν ξέρουμε ότι ένας στους τρεις δημόσιους υπάλληλους ξύνεται γιατί δεν έχει τι να κάνει; Δεν ξέρουμε ότι το ξερό μας το κεφάλι φταίει και φτάσαμε σ΄ αυτά τα χάλια; Τι καινούργιο μας είπε ο Πάγκαλος που δεν το ξέραμε; Όλα τα ξέραμε κι ακόμα περισσότερα, αλλά επειδή είναι αυτονόητα δεν κάνει να τα λέμε. Τώρα βέβαια πρέπει να σας πω γιατί τα λέει τώρα κι όχι προχτές. Και προχτές τα ξερε. Αλλά να, χτες σήμανε το καμπανάκι της αναχώρησής του από τούτο το μάταιο κόσμο. Ήρθε λοιπόν ο αρχάγγελος να τον πάρει ξεχνώντας ότι είναι πολιτικός. Τον άρχισε λοιπόν ο Πάγκαλος στις πολιτικές σοφιστίες «έχω μικρό παιδί, έχω γυναίκα υποψήφια δήμαρχο, άσε με για μετά τις εκλογές». Ενέδωσε κι αρχάγγελος στο ψηστήρι και τον άφησε. Το πρωί ο αρχισούμο (Πάγκαλος) ασθμαίνοντας αποφάσισε ν’αρχίσει να λέει με τ΄όνομά τους όσα εδώ και χρόνια ξέρει (και όλοι ξέρουμε) για να προλάβει πριν τα τινάξει. Να μη λένε οι επερχόμενες γενιές «πολύ έξυπνος ο Πάγκαλος, αλλά μούφα στις βρομιές». Βιάζεται να καθαρίσει τ΄όνομά του και για να τον υπολογίζει και να τον φοβάται κι ο Γιωργάκης που εσχάτως τον έφτυσε. Ο αρχισούμο λοιπόν τον κώλο του κοιτάει. Δεν τον έπιασε καμιά κρίση ειλικρίνειας. Εμείς όμως γιατί το κάνουμε θέμα το αυτονόητο να βγαίνεις και να τα λες; Δεν ξέρω για σας, για μένα όμως ξέρω γιατί δεν βγαίνω να καταγγείλω βρομιές Διότι δεν έχω αποδείξεις. Αν ο Πάγκαλος λέει τα αυταπόδεικτα, αυτά δηλαδή που δεν χρειάζονται αποδείξεις, τότε όλοι θα λένε «τσ΄, τσ΄, τσ΄, κοίτα να δεις τι κάνουν». Αν το πω όμως εγώ, θα με φωνάξει ο εισαγγελέας και θα με κατηγορήσει, γιατί δεν θα ΄χω αποδεικτικά στοιχεία και «πω πω συκοφαντίες» φάε και μια καλή μήνυση για να μην το ξανακάνεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τέτοιοι «κύριοι» και «κυρίες» που κάνουνε «δουλειές», μας ζητάνε να τους ξαναψηφίσουμε. Ναι, να τους ξαναψηφίσουμε διότι πράγματι αυτοί έχουν την εμπειρία να κάνουν δουλειές χωρίς ίχνη. Έτσι τα χέρια μένουν καθαρά.

ΥΓ: Τσιάπλα και τα βαμβάκια σκουλήκι είχαν και είδες τι έπαθαν.
ΥΓ1: Εμίρη θα μοιράζεις και ρολόγια;
ΥΓ2: Μπόλαρη κάνε ψηφοδέλτιο γιατί σε κάνα μήνα τελειώνουν οι εκλογές. Εν ανάγκη βάλε και μπάζα βρε αδερφέ. Αυτό σε πείραξε τώρα.
ΥΓ3: Δον, μην ακούσω κι από σένα την Τετάρτη «δεν περισσεύει κανείς» θα κάνω εμετό.
ΥΓ4: Τσαβδαρίδη, τα κορίτσια με τις τουαλέτες τα πήγες μετά σε γάμο ή στα μπουζούκια;
ΥΓ5: Γκιουρτζή, το φιλαράκι σου τον Γκυρίνη που τον έχεις;
ΥΓ6: Θανασούκο (Γικόνογλου) τα νταηλίκια για τον ξάδερφο να τα κάνεις αλλού. Αλλιώς, μόνο πόρτα θα τρως. Σαν τι νομίζεις ότι είσαι;
ΥΓ7: Μπαμπούξινε- Αταράξ (Γκιόνογλου) μας πήρε η μπόχα της μουχλίλας του ψηφοδελτίου. Είναι που δεν ενδιαφέρεται κανένας καινούργιος ή που δεν ταράζεσαι και άσε που να τρέχεις τώρα γι’ άλλους: