Τι με έπιασε σήμερα μέσα στην μεσημεριάτικη κάψα; Αναθυμούμαι, αναρωτιέμαι. Προσπαθώ να σκεφτώ τις εξαγγελίες των υποψήφιων δημάρχων. Τι άραγε μπορούν να υποσχεθούν για να αλλάξουν αυτό το μέρος; Νομίζω τίποτε. Εκτός εάν ρίξουμε μια βόμβα και το ξαναχτίσουμε απ΄ την αρχή. Μπορεί ο Γιδάς να ομορφύνει; Να ανθρωπέψει; Πως γίνεται αυτό; Μια λύση θα ΄ταν να πάρει ο νέος δήμαρχος ένα πανάκριβο πιλοτικό πρόγραμμα εικονικής πραγματικότητας, λέμε τώρα. Μπαίνοντας λοιπόν στην πόλη να αντικρίζεις βουνά, ποτάμια, γιοφύρια, άλση, πάρκα, γραφικά σοκάκια, παραδοσιακά σπίτια και στο βάθος και λίγο θάλασσα. Άντε και κει κατά τα Αμπελοτόπια κι έναν αρχαιολογικό χώρο που να δικαιολογεί την μετονομασία του Γιδά σε Αλεξάνδρεια (ένα όνομα που ποτέ δε χώνεψα και δυσκολεύομαι να το χρησιμοποιώ Αφήστε που όταν το λέω σε ξένους μου απαντούν “ά, τον Γιδά εννοείς;”). Μα είναι τόσο άσχημο μέρος; Εάν ο SKAI κάνει εκπομπή για την ασχημότερη πόλη της Ελλάδας, σίγουρα εξασφαλίζουμε μια από τις πρώτες θέσεις. Ο Γιδάς είναι μια κακάσχημη πόλη. Κακάσχημη οικιστικά, μορφολογικά, περιβαλλοντικά. Όμως, κάθε φορά που τη σύστηνα σε ξένους φίλους στο τέλος έλεγα “εγώ όμως εδώ μεγάλωσα και τη βλέπω αλλιώς”. Για μένα είναι μια κακάσχημη αγαπημένη. Όπως ένας ερωτευμένος λέει “πάρε τα μάτια μου και δες”. Σ΄ αυτούς τους δρόμους έπαιξα κρυφτό, κυνηγητό, μάτωσα γόνατα. Απ΄ αυτές τις γειτονιές μετά το σχολείο κλέβαμε ρόδια. Αυτή τη Βετσοπούλου περπατούσα (πόσο τεράστια μου φαινόταν τότε) για να πάω στον Βενέτη για προφιτερόλ (εγγυημένα το πιο ωραίο προφιτερόλ του κόσμου). Και κάθε απόγευμα να πάω στον Κολοθά για το βραδινό γάλα κακάο (ποτέ κανένα κακάο από τότε τέτοιο). Ή στον Τριαντάφυλλο για γύρο (μα ποιος ξανά έφαγε τέτοιο γύρο;) Τα μπαλ μασκέ στη Λέσχη αξιωματικών, μετέπειτα Γκαρλίγκας. Κι ύστερα εφηβεία. Το πρώτο φιλί στο δημαρχείο, γιαπί ακόμα. Οι πρώτοι έρωτες στο πάρκο (το πιο ρομαντικό πάρκο του κόσμου). Οι εκδρομές με τα ποδήλατα στον Αη Γιώργη. Οι κοπάνες στον Αχιλλέα και στην Κρήτη και δίπλα packman με τις ώρες. Το μεσημεριανό στο μαθητοστέκι του κυρ Στέργιου (the ever best σάντουϊτς μπιφτέκι). Οι πρώτες ροκιές στο killers. Οι βόλτες στο σταθμό. Και τότε, μέσα στα φιλιά, στις αγκαλιές και στους όρκους, το πιο ωραίο ηλιοβασίλεμα στα παλιά σφαγεία (μα τόσο μεγάλες είναι οι μέρες του Ιουνίου; Δέκα παρά κι ακόμα μέρα. Έμαθα τι είναι θερινό ηλιοστάσιο. Η καλύτερη μέρα για ραντεβού). Οι φίλοι μου οι αγαπημένοι όλοι εδώ. Κι εδώ αποχαιρέτησα κι έχασα αγαπημένα πρόσωπα. Εδώ έζησα. Κι έζησα καλά, δυνατά. Εδώ και γέλασα και έκλαψα. Εδώ ζουν και τα παιδιά μου. Που κι αυτά θα αγαπούν αυτή την κακάσχημη πόλη γιατί είναι ο τόπος μας. Και πόσο νοσταλγικά όμορφα θα θυμούνται το γιαπί του Πνευματικού Κέντρου αργότερα. Είναι οι άνθρωποι, οι σχέσεις, η χαρά κι ο πόνος που κάνουν το μέρος.
Φοβάμαι ότι παρασύρθηκα. Μην γίνω και μελό. Αλλά και να μην πάρει κι ο κώλος τους αέρα. Εννοώ τους δημάρχους. Που ναι μεν κύριοι να τον γκρεμίσουμε τον Γιδά δεν μπορούμε, με μια μαζοχιστικά αναμνηστική διάθεση τον βλέπουμε και σαν Παρίσι, αλλά θέλω να ελπίζω ότι κάτι θα έχετε κατά νου να κάνετε. Ελπίζω όχι πάλι να τάξετε ανάπλαση των εισόδων της πόλης. Καλά είναι κι έτσι όπως είναι. Εντάξει, οχι πως θα πείραζε να βάλετε κάνα δεντράκι στο δρόμο μετά τις γραμμές να καλυφθεί η γύμνια ετών. Αλλά κυρίως, μήπως, λέω μήπως, κάτι που να ΄χει να κάνει με παροχές στους δημότες. Τι παροχές; Ε, εγώ θα σας πω; Δεν πάω εγώ για δήμαρχος. Δεν θα ΄λεγα όμως όχι για κάνα σινεμά της προκοπής, αφού ως σινεφίλ μου θέλετε και θερινό κινηματογράφο.
Λοιπόν, ούτε ψύλλος στον κόρφο του Αργάγγελου (Χαλκίδης) δεν θα θέλα να ήμουν. Τώρα, πρέπει να συγχαρώ τον Δον για την στήριξη της ΝΔ; Ή να συγχαρώ το εαυτό μου για τις έγκαιρες και πετυχημένες προβλέψεις μου; Πάντως Δον μου, δίκοπο μαχαίρι η στήριξη. Αρνητικά:σου φεύγουν οι Πασοκοι.
Θετικά: ο Αρχάγγελος θα σου δώσει δημόσια το χέρι (νέα πρόβλεψη αυτή). Εδώ το έδωσε στον Τσαβδαρίδη, δεν θα το δώσει σε σένα. Τέρμα πλέον οι έχθρες. Τα πράγματα έγιναν όπως σας τα προέβλεψα την άλλη φορά. Ο Αρχάγγελος έγινε κολλητός φίλος με τον Τσαβδαρίδη. Ωχ βρε αδελφέ, τι έχουν να χωρίσουν οι άνθρωποι; Μήπως καμιά βουλευτική έδρα τώρα πια; Κι ο,τι μηνύσεις και τέτοια, νερό κι αλάτι Μη μου πείτε ότι τα παίρνετε όλα αυτά στα σοβαρά; Δεν θέλω να μου είσαστε αφελείς. Υπάρχουν δυο κόσμοι. Δυο πραγματικότητες. Η μια είναι αυτή που ζούμε όλοι εμείς. Κάνουμε σχέσεις (ερωτικές, φιλικές, εχθρικές, επαγγελματικές ) με μπέσα, συνέπεια. Και υπάρχει και ο κόσμος των πολιτικών και να προσθέσω και των δημοσιογράφων. Εκεί, οι σχέσεις είναι του τώρα, του κατά πως μας συμφέρει. Οι φιλίες είναι λυκοφιλίες, οι έρωτες διαπλοκή με παράπλευρο όφελος το πήδημα, οι έχθρες βαστούν μέχρι ν΄ αλλάξουν οι συσχετισμοί και τα συμφέροντα. Όλα αυτά σας τα λέω για να μην μασάτε και μπαίνετε στο τρυπάκι να τους πιστεύετε και να φανατίζεστε. Σχέσεις του ποδαριού είναι και το φιλότιμο στο γόνα το ΄χουνε. Το μόνο που με προβληματίζει είναι πως δεν τα χάνουν στο τέλος, αφού άλλα λένε, άλλα πιστεύουν, άλλα κάνουν. Φαίνεται το βράδυ θα κρατούν ημερολόγιο για να μην μπερδεύονται.Π.χ. Στις ....του μήνα είπα ......Τις προάλλες έκανα ..... Αλλά εγώ πιστεύω ότι.... κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσω. Ίσως κάποτε οι συγκυρίες ευνοήσουν και πω τι πραγματικά πιστεύω. Μέχρι τότε, καλό θα είναι να το βουλώσω και να ακολουθήσω τους πολλούς.
Θετικά: ο Αρχάγγελος θα σου δώσει δημόσια το χέρι (νέα πρόβλεψη αυτή). Εδώ το έδωσε στον Τσαβδαρίδη, δεν θα το δώσει σε σένα. Τέρμα πλέον οι έχθρες. Τα πράγματα έγιναν όπως σας τα προέβλεψα την άλλη φορά. Ο Αρχάγγελος έγινε κολλητός φίλος με τον Τσαβδαρίδη. Ωχ βρε αδελφέ, τι έχουν να χωρίσουν οι άνθρωποι; Μήπως καμιά βουλευτική έδρα τώρα πια; Κι ο,τι μηνύσεις και τέτοια, νερό κι αλάτι Μη μου πείτε ότι τα παίρνετε όλα αυτά στα σοβαρά; Δεν θέλω να μου είσαστε αφελείς. Υπάρχουν δυο κόσμοι. Δυο πραγματικότητες. Η μια είναι αυτή που ζούμε όλοι εμείς. Κάνουμε σχέσεις (ερωτικές, φιλικές, εχθρικές, επαγγελματικές ) με μπέσα, συνέπεια. Και υπάρχει και ο κόσμος των πολιτικών και να προσθέσω και των δημοσιογράφων. Εκεί, οι σχέσεις είναι του τώρα, του κατά πως μας συμφέρει. Οι φιλίες είναι λυκοφιλίες, οι έρωτες διαπλοκή με παράπλευρο όφελος το πήδημα, οι έχθρες βαστούν μέχρι ν΄ αλλάξουν οι συσχετισμοί και τα συμφέροντα. Όλα αυτά σας τα λέω για να μην μασάτε και μπαίνετε στο τρυπάκι να τους πιστεύετε και να φανατίζεστε. Σχέσεις του ποδαριού είναι και το φιλότιμο στο γόνα το ΄χουνε. Το μόνο που με προβληματίζει είναι πως δεν τα χάνουν στο τέλος, αφού άλλα λένε, άλλα πιστεύουν, άλλα κάνουν. Φαίνεται το βράδυ θα κρατούν ημερολόγιο για να μην μπερδεύονται.Π.χ. Στις ....του μήνα είπα ......Τις προάλλες έκανα ..... Αλλά εγώ πιστεύω ότι.... κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσω. Ίσως κάποτε οι συγκυρίες ευνοήσουν και πω τι πραγματικά πιστεύω. Μέχρι τότε, καλό θα είναι να το βουλώσω και να ακολουθήσω τους πολλούς.
Συγνώμη κ. Κιρκιλιανίδη, γιατί παραιτηθήκατε; Η θητεία του Δον ως ανεξάρτητου δημάρχου, με του οποίου το ψηφοδέλτιο εκλεγήκατε, δεν τελείωσε ακόμη. Ο Δον από τον Νοέμβριο και μετά θα στηρίζεται από τη ΝΔ. Ή μήπως μόλις τώρα αντιληφθήκατε ότι ο Δον είναι δεξιός; Αλλά και πάλι, ο Δον ακόμη και μετά τη στήριξη της ΝΔ, θέλει όλο τον κόσμο μαζί του ανεξαρτήτως κομμάτων. Θα τρελαθώ στο τέλος. Όχι, δεν θα με τρελάνετε εσείς. Εσείς είσαστε οι τρελοί και θέλετε να μας τρελάνετε κι εμάς. Βάζετε σε ανησυχία και τον αταράξ Μπαμπούξινο (Γκιόνογλου). Άμα παραιτήστε εσείς, μπορεί να ακολουθήσουν το παράδειγμά σας και οι δεξιοί του σύμβουλοι. Τον βλέπω τον Αταράξ με το μισό συμβούλιο μέχρι τις εκλογές. Διότι, δεξιοί σύμβουλοι του Αταράξ, το κόλπο με την ετεροπρόταση για στήριξη από το ΠΑΣΟΚ ήταν στημένο. Για να γίνει ετεροπρόταση χρειαζόταν συναίνεση και του ιδίου. Ο Αταράξ είναι Πασόκος αναντάμ παπαντάμ και τώρα ζήτησε στήριξη από το ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές. Πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται να σας το θέσω. Απ' τον Νοέμβριο η να εγκαταλείψετε η να γίνετε Πασοκ. Εκτός κι αν ευελπιστείτε να στηρίξει ο Αρχάγγελος τον Αταραξ, κατά πως απείλησε. Θα σας λυπησω. Φρούδες οι ελπίδες σας. Τα είπαμε αυτά Ο αγγούρι αρχηγός (Σαμαρας),του τράβηξε το αυτί, του δωσε αντάλλαγμα (Τσαβδαριδης δήμαρχος) κι όλα μέλι γάλα
Καλά μυαλά σας εύχομαι. Κι αν πάλι το παίζετε “πέρα βρέχει” δεν θα παραξενευτώ καθόλου. Είπαμε, εσείς ζείτε σε άλλη πραγματικότητα.
Καλά μυαλά σας εύχομαι. Κι αν πάλι το παίζετε “πέρα βρέχει” δεν θα παραξενευτώ καθόλου. Είπαμε, εσείς ζείτε σε άλλη πραγματικότητα.
Υ.Γ.: Ας πάμε και καμία βόλτα στα Πλατάνια στη Βεργίνα . Διήμερο εκδηλώσεων με φαγιά και τραγούδια, συμπαράσταση στον Πουζιαριτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου