Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Χαρακιά Νο24: ....and the winner is.....

Σήμερα θα σας αποκαλύψω μιαν άλλη μου ιδιότητα. Αυτή του κριτικού κινηματογράφου. Ως γνήσιος σινεφίλ σνομπάρω κι εγώ τα χολιγουντιανά βραβεία και shows. Όμως είμαι αναγκασμένος να σας παρουσιάσω το ρεπορτάζ από τα φετινά βραβεία του show των εκλογών 2010 που μπορεί να θυμίζουν και oskars.
Στο διαγωνιστικό τμήμα συμμετέχουν οι συνδυασμοί των υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών. Φέτος, εκτός από τις κλασσικές κατηγορίες, προστέθηκαν και νέες. Επίσης υπήρξαν κάποιες βραβεύσεις εκτός διαγωνιστικών τμημάτων.
Στην κατηγορία του καλύτερου σεναρίου διαγωνίστηκαν οι:
-Μπαμπούξινος – Αταράξ (Γκιόνογλου) με το «H συμμαχία με τον Χαλκίδη»,
-Δον (Δημητριάδης) με το «Eχω το χρίσμα της ΝΔ»,
-Τσιάπλας με το «Τουμπάροντας το σόι το Συριζαίικο». Το βραβείο δόθηκε στον Δον.
Εκτός διαγωνιστικού τμήματος βραβεύτηκε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Χαλκίδης) για το σενάριό του «Θα κάνω τα πάντα για να σ΄ εκδικηθώ». Ενώ το βραβείο πρωτότυπου σεναρίου δόθηκε στην Κίνηση Πολιτών Βέροιας για το «Δεν έχουμε υποψήφιο ακόμα». Στην κατηγορία καλύτερης σκηνοθεσίας είχαμε τον Μπαμπούξινο Αταράξ με δυο συμμετοχές το «Ετεροπρόταση για τη στήριξη από το ΠΑΣΟΚ» και το «Είμαι ανεξάρτητος». Το βραβείο μοιράστηκαν οι δυο συμμετοχές αφού ισοψήφισαν.
Για τον πρώτο αντρικό ρόλο οι υποψηφιότητες ήταν του Δον για το «Είμαι ακάματος και μέσα σ΄ όλα», του Αρχάγγελου Μιχαήλ με το «Στηρίζω Γκιόνογλου για να καθαρίσω τους στάβλους της ΝΔ» και του Αγίου Μπόλαρη «Πάμε για τη νίκη». Το βραβείο πήρε ο Δον.
Για τον δεύτερο αντρικό ρόλο διαγωνίστηκαν οι:
Ναλμπάντης με το «Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση το Χαλίφη»,
Απατσίδης με το «Το μετάνιωσα μα είναι αργά για δάκρυα»,
Γκιουρτζής με το «Άμα δε βγω πρώτος σε σταυρούς να με φτύσεις»,
Ισαάκ Χαλκίδης με το «Τώρα μ΄ έπιασε η ευθιξία».
Το βραβείο κέρδισε ο Ναλμπάντης.
Τιμητική μνεία δόθηκε στον Άγιο Μπόλαρη για το «Η αυταπάρνηση του καλού στρατιώτη Μπόλαρη».
Πρώτο γυναικείο ρόλο διεκδίκησαν οι:
Ίλια Ιωσηφίδου με το «Η κίνηση είναι της Ίλιας κι όχι των πολιτών»,
Χαρούλα Ουσουλτζόγλου με το «Έχω μεγάλο εκτόπισμα».
Το βραβείο μοιράστηκαν οι δυο τους.
Για το βραβείο δεύτερου γυναικείου ρόλου διαγωνίστηκαν οι;
Πριγκίπισσα Θούλη (Σιδηροπούλου) με το «Σας παρακαλώ κάντε με αντί»,
Δώρα Μπαλτατζίδου με το «Αρκεί που έγινα υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος» και
Άννα Λαμπίρη για το «Κι ας πάν στην ευχή τα παλιά».
Η τελευταία κέρδισε και το βραβείο.
Για την κατηγορία μικρού μήκους διαγωνίστηκαν οι :
Δον με τον διαφημιστικό φιλμάκι «Πως τα βαμβάκια κερδίζουν εκλογές»
και ο Αλευράς με το φιλμάκι «Νερά μπλιάξ». Ο Δον ήταν ο νικητής.
Το βραβείο καλύτερου soundtrack δόθηκε στο ράδιο Αλεξάνδρεια για το «Νταούλια και ζουρνάδες» στην ενημερωτική ζώνη.
Για το καλύτερο μακιγιάζ υπήρξε σωρεία υποψηφιοτήτων. Όλες οι γυναίκες υποψήφιες. Αλλά το πήρε τελικά ο Ψωμιάδης.
Βραβείο Photoshop και εφέ από κοινού πήραν οι φωτογραφίες της κάρτας της Μπατσαρά και της Ίλιας.
Το ενδυματολογικό βραβείο μοιράστηκαν οι δυο εμφανίσεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ (τη γυναίκα σου εννοώ Χάρη) ως σπανιόλα και ως βαμπ του μεσοπολέμου.
Για το βραβείο καλύτερης παραγωγής διαγωνίστηκαν οι Μπαμπούξινος- Αταράξ με το «Πνευματικό θα ολοκληρωθεί πριν προλάβει να γκρεμιστεί»
και Δον με το «Δεν μου ξεφεύγει έργο αφού ξέρω όλους τους νόμους απέξω». Το βραβείο πήρε και πάλι ο Δον.
Το βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας και εκτός διαγωνισμού πήρε ο Χάρης Μόχλας για την υποψηφιότητά του ως Περιφερειακός σύμβουλος με την Ξηροτύρη.
Οι νέες διαγωνιστικές κατηγορίες ήταν το φίλμ νουάρ με μόνη υποψηφιότητα του Μπαμπούξινου – Αταράξ με το «1000 τρόποι να εξαναγκάσετε ψήφους».
Η κατηγορία θρίλερ με επίσης μια υποψηφιότητα των εργολάβων με το «Δεν μας καλεί ο εισαγγελέας να του πούμε ποιος δήμαρχος ζήτησε μίζα».
Μια υποψηφιότητα είχε και η κατηγορία μελό, αυτή της Πριγκίπισσας Θούλης με το «Η πριγκίπισσά μου η σοσιαλίστρια».
Ιδιαίτερη τιμητική μνεία, εκτός διαγωνισμού, δόθηκε, επίσης για πρώτη φορά, σε δημοσιογράφο, τον Ρούλη Καραλιόπουλο για το «Δαιμόνιος ρεπόρτερ».
Το βραβείο του πιο πετυχημένου σλόγκαν το πήρε ο Μαστοροδήμος για το «Μόχλας και ξερό τυρί».
Ο Αντώνης Χατζόπουλος πήρε το βραβείο ακτιβισμού για το «Αέεερα πατέρα, με σημαίες και λάβαρα».
Ενώ ο Λάσκης βραβεύτηκε για το καλύτερο προσωνύμιο σε υποψήφιο με το «Ο Ξερόλας».
Όσο για το βραβείο του πιο καλού Μακεδόνα, το μοιράστηκαν ο Ψωμιάδης με τον Βελόπουλο.

Ιδιαίτερα συγκινητικές υπήρξαν οι στιγμές που οι νικητές ανέβαιναν στην σκηνή να παραλάβουν το βραβείο τους.
Ο Δον βουρκωμένος χαιρέτησε τα πλήθη με σηκωμένα τα χέρια και ευχαρίστησε το θεό.
Ο Αταράξ με ξινισμένα μούτρα (δεν σάρωσε τα βραβεία) είπε ένα ευχαριστώ μέσα από τα μουστάκια του.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ευχαρίστησε την μάνα του που γέννησε δυο γιους, αυτόν και τον αδερφό του.
Ο Μπόλαρης ευχαρίστησε όλη του την οικογένεια έναν έναν (έξι παιδιά, γυναίκα, παππού Μακεδονομάχο κλπ) και αποχαιρέτησε συγκινημένος το κοινό αφού είναι η τελευταία του εμφάνιση μέχρι την κατασπάραξή του από τον Ψωμιάδη.
Η Ίλια έβαλε την κασέτα και είπε ξανά μανά πως έγινε η κίνηση, τι πολεοδομικές αλλαγές θα κάνει και τι δρόμους θα χαράξει.
Ο Ναλμπάντης είπε ότι σίγουρα θα κερδίσουνε και πόσο αγωνίζεται για να κερδίσουνε.
Η Πριγκίπισσα Θούλη ευχαρίστησε το Θεό που την έκανε όμορφη και το ΠΑΣΟΚ που της επιτρέπει να προσφέρει τον καλό και τίμιο αγώνα της. Φορούσε και πάλι τα υπέροχα μοβ ρούχα της φετινής σεζόν. Η Λαμπίρη αφού τίναξε προς τα πίσω την λιονταρίσια χαίτη της ευχαρίστησε τον Θεό, τον Μπαμπούξινο και τον Τασιόπουλο που της έκαναν τη τιμή και την στηρίζουν.
O Ψωμιάδης έστειλε ως εκπρόσωπό του για την παραλαβή του βραβείου τον Καραπαναγιωτίδη διότι είχε ανειλλημένες υποχρεώσεις (πανηγύρια, τηλεοπτικές εμφανίσεις κλπ).
Ενώ η μόνη που αρνήθηκε να το παραλάβει ήταν η Ρόζα Λούξεμπουργκ καθότι είναι ιδεολογικά αντίθετη σε τέτοιους διαγωνισμούς. (Από μικρή ήταν μουρλή, μα τώρα όσο πάει και απομουρλένεται. Έ, τον καθένα τα χρόνια σε κάποιο ευαίσθητο σημείο τον βαράνε. Αλήθεια, στο σπίτι τώρα είστε στη φάση που πίνετε αψέντι; Κουράγιο Χάρη, θα επανέλθει, που θα πάει).
Μα ούτε και ο Χάρης Μόχλας παρέλαβε το βραβείο του. Υποψιάζομαι ότι ο λόγος είναι ότι «τρέμει σαν το ψάρι στην κυρά του μπρος, αχ πως τη φοβάται ο φτωχός Κουταλιανός».
Σε νιώθω Χάρη.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Χαρακιά Νο23: Η παρτίδα, Οι Ιζνογκούντ, Χάρης loves Mίνα

Τις προάλλες πέρασα από το καφενείο. Έβρεχε κιόλας και ήταν τίγκα από κόσμο. Να σου σκάνε μύτη και οι υποψήφιοι. Πρώτος ο Αταράξ (Γκιόνογλου), καθότι το συνηθίζει ως συνεπής καφενόβιος και παραγγέλνει καφέ. Έχει κι ένα κεφάλι καζάνι από το χθεσινοβραδινά ουίσκια. Μετά, εμφανίζεται ο Βεληγκέκας (Κούγκας). Παραγγέλνει κι αυτός καφέ και το ρίχνει στην κουβέντα σε ένα πηγαδάκι σταυροφόρων του. Σερβίρονται οι καφέδες και όπα, μπαίνει ο Δον (Δημητριάδης). Δεν παραγγέλνει καφέ (ήδη έχει πιει τέσσερις από το πρωί), είναι και φουριόζος γιατί έχει να περάσει κι απ’ άλλα καφενεία. Την επόμενη στιγμή έρχεται ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Χαλκίδης). Ως γνήσιος βουλευτής τείνει το χέρι για χειραψία σε όποιον βρίσκει μπροστά του. Πολλοί όμως κάνουν πως δεν τον βλέπουν και του γυρίζουν την πλάτη. Αυτός απτόητος πάει και κάθεται στο τραπέζι του Αταράξ. Τότε εκείνος τρώει μια φλασιά και με στεντόρεια φωνή λέει «Φώτη, μια που βρεθήκαμε όλοι μαζί, είσαι για ένα μπουρλότ; Εγώ με τον Μιχάλη, εσύ με τον Κούγκα».
-Σήμερα βιάζομαι Μπάμπη, μια άλλη φορά.
-Μια παρτίδα μόνο, γιατί κι εγώ κάπως βιάζομαι. Και για να το κάνουμε και πιο ενδιαφέρον πάμε κι ένα στοίχημα. Όποιος χάσει δεν κατεβαίνει στην δεύτερη Κυριακή. Ο Αταράξ τα λέει αυτά με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Στο χαρτί είναι άσσος. Δεν περνάει μέρα που να μην παίξει έστω και μια παρτιδούλα. Ο Δον πάλι, ενώ δεν είναι του χαρτιού, που καιρός για καφενεία, αυτά είναι μόνο για τους αργόσχολους, παρόλ΄ αυτά ξέρει και από μπουρλότ. Ισχύει αυτό που έλεγαν παλιά για τους Κνίτες, ότι πρέπει να είναι «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες». Έτσι κι ο Δον θέλει να δείξει ότι ακόμα και στα χαρτιά μπορεί να κερδίζει.
Το παιχνίδι αρχίζει κι ο Δον μοιράζει από τα πρώτα φύλλα στον καθένα. Κάτω πέφτει Επτά μπαστούνι.
Όλοι κρατάμε την αναπνοή μας. Τα γερά φύλλα στο μπουρλότ με τη σειρά είναι: Βαλές, Εννιά, Άσσος, Δέκα, Παπάς, Ντάμα, Οκτώ, Επτά. Όταν όμως ο παίκτης έχει άγχος, κάνει μαλακίες. Έτσι λοιπόν, μιλάει πρώτος ο Αταράξ και αγοράζει μπαστούνια, με ένα Βαλέ στα ατού (αυτός κι όλο του σόι είναι ΠΑΣΟΚ), δύο Άσσους (Απατσίδης- Ναλμπάντης) κι ένα Δεκάρι σπαθί (ο Ισαάκ). «Α, το μαλάκα, δεν έχω ούτε ένα ατού, ελπίζω να έχει όλα τ΄ άλλα. Έτοιμος ήμουν ν΄ αγοράσω εγώ σπαθιά (βουλευτής ΝΔ)», σκέφτεται ο Αρχάγγελος. Ο Δον υπομειδιώντας μοιράζει τα επόμενα τρία φύλλα.
Το παιχνίδι φαίνεται από χέρι χαμένο για τον Αταράξ, που δικαιώνοντας το άλλο του προσωνύμιο (Μπαμπούξινος) ξινίζει τα μούτρα του, αλλά ακόμα δε θέλει να το δείξει. Αυτό κρατάει σε αγωνία τον Αρχάγγελο. Τότε ο Δον κατεβάζει τρίτη μπουρλότ (το χρίσμα της ΝΔ) κι έχει το Επτά στα ατού (τους Πασόκους υποψήφιους) και ο Κούγκας τρίτη στο Δέκα στα ατού (τους προσωπικούς του σταυρούς). Ο Αρχάγγελος χάνει το χρώμα του. Από εγωισμό αποφασίζει να παίξει μέχρι τέλους την παρτίδα και μετά να χέσει τον Αταράξ. Και ενώ παίρνουν τέσσερις μπάζες, βάζουν την αγορά μέσα. Τα βρήκαν μπαστούνια.
Ο Αρχάγγελος βγάζει καπνούς απ΄ τ΄ αυτιά. Ο Αταράξ καταπίνει γκοστερίτσες, «τέτοια γκαντεμιά».
-Φεύγω παιδιά. Τα λέμε την Κυριακή. Καμαρωτός ο Δον αποχωρεί.
Ο Κούγκας επιστρέψει στο πηγαδάκι. Αυτουνού γελάνε και τ΄ αυτιά του.
Όλοι οι παριστάμενοι σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα. Με τέτοιο φύλλο αγοράζεις μόνο εάν είσαι απελπισμένος.
Για την ιστορία να σας πω ότι ο Αταράξ δεν ξανάπαιξε από τότε μπουρλότ. Μόνο καμιά μπιρίμπα που και που. Ο Δον πήρε τις εκλογές από την πρώτη Κυριακή, οπότε το στοίχημα έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζονταν. Όσο για τον Αρχάγγελο η τύχη του από τότε αγνοείται. Κατά καιρούς κυκλοφορούν φήμες αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Πάντως η πιο διαδεδομένη φήμη είναι αυτή που λέει ότι έσκασε από το κακό του.

Το γεγονός της εβδομάδας δεν είναι η υποψηφιότητα του little brother Χαλκίδη. Το ξέραμε εδώ και κι εβδομάδες. Βέβαια, ο little brother το ανακοίνωσε την τελευταία εβδομάδα για να μας εκπλήξει; ή να μην προλαβαίνει να το πάρει πίσω, αφού ο Αρχηγός μάλλον θα τραβήξει το αυτί του big brother ; Όπως και να ‘χει το πράγμα, ουδόλως μας απασχολούν οι Αφοί Χαλκίδη. Αυτούς τους οποίους θα έπρεπε να απασχολούν είναι τα πρόβατα που σέρνουν μαζί τους και ποια θα είναι η κομματική τους μοίρα την επομένη. Καθώς και τους ανεξάρτητους Πασόκους του Αταράξ που χορεύουν το σκοπό που βαράει ο Χαλκίδης. Οι πρωτοκλασάτοι ανεξάρτητοι Πασόκοι υποψήφιοι σύμβουλοί του μάλλον όμως τους βολεύει που ο Χαλκίδης επισπεύδει την ήττα του επικεφαλής τους Αταράξ. Δεν θέλω να αναρωτιέστε αφελώς γιατί δεν θέλουν να βγει δήμαρχος ο αρχηγός τους Αταράξ. Αν σκεφτείτε πονηρά όπως σκέφτονται αυτοί είναι φως φανάρι. Εντάξει, να σας το πω διότι εσείς δεν είστε τέτοιοι πονηροί. Είναι καλύτερα γι’ αυτούς να χάσει ο συνδυασμός τους την δημαρχία για να τερματίσει έτσι η πολιτική καριέρα του Αταράξ και να διεκδικήσουν την δημαρχία αυτοί ως επικεφαλείς στις επόμενες εκλογές (που δεν είναι και πολύ μακριά) μιας και αυτοί θα έχουν τους περισσότερους σταυρούς. Ο σταυρός τους καίει, όχι η νίκη. Τώρα, ποιος από τους σίγουρα δυο τρεις Ιζνογκουντ θα γίνει χαλίφης στη θέση του Χαλίφη, εδώ θα ΄μαστε και θα το δούμε.

Για αλλού όμως το ξεκίνησα κι αλλού με πήγε. Επανέρχομαι λοιπόν και λέω ότι το γεγονός της εβδομάδας είναι η υποψηφιότητα του Χάρη του Μόχλα με την Ξηροτύρη. Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Χάρη μας; Ορέ φαντάζομαι τι χαρά πήρε η Ρόζα Λούξεμπουργκ (τη γυναίκα σου εννοώ) όταν της το είπες. Ή μήπως την έφερες προ τετελεσμένου γεγονότος; Δεν θέλω να σου βάλω ιδέες, αλλά είσαι σίγουρος ότι θα σε ψηφίσει; Στον εμφύλιο λιγότερες οικογένειες διχάστηκαν απ΄ ότι σ΄ αυτές τις εκλογές. Βέβαια, δε φταίει κανένας άλλος. Ο κύριος Καλλικράτης τα φταίει. Που να βρεθούν κύριε Καλλικράτη μας τόσοι σύμβουλοι, παρασύμβουλοι, κόντρα σύμβουλοι. Αλήθεια, μήπως πρέπει να αρχίσουμε κάνα εντατικό φροντιστήριο για το πώς θα ψηφίσουμε, πόσους και που σταυρώνουμε κλπ. Καλά, δεν το συζητώ, το τι άκυρο έχει να βγει δεν λέγεται. Όχι εδώ μπορείτε δυο να σταυρώσετε, όχι στ΄ άλλο το χωριό έναν, όχι στο παράλλο κανέναν, οι ψηφοφόροι άνω των 60 θα νομίζουν ότι άρχισε το Αλτσχάιμερ γι΄ αυτό δεν καταλαβαίνουν.

ΥΓ: Είπα ότι θα αποκαλύψω ποιον θα ψηφίσω αργότερα. Μετά όμως από τις τελευταίες εξελίξεις, δηλώνω, έχοντας σώας τα φρένας και γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου, ότι θα ψηφίσω Δημοκρατία- Οκολογία- Συμμετοχή. Τουτέστιν, Ξηροτύρη για περιφερειάρχη και θα σταυρώσω Χάρη Μόχλα για περιφερειακό σύμβουλο. Τι να σε κάνω; Αφού έτσι κι αλλιώς από την πρώτη Κυριακή δε βγαίνει περιφερειάρχης με τόσους συνδυασμούς που κατεβαίνουν. Θα σε ψηφίσω την πρώτη Κυριακή Χάρη μας και τη δεύτερη βλέπουμε. Έμαθα, σου ΄βγαλαν και σλόγκαν. Μόχλας και Ξηρό τυρί. Καλό. Σου εύχομαι από τον συνδυασμό να προκύψει τυρί ροκφόρ.

ΥΓ 1: Τσιάπλα, σ΄ αυτές τις περιπτώσεις (εκβιασμοί, νταηλίκια και εκφοβισμοί συμβούλων) βγαίνεις και καταγγέλεις δημόσια ποιος, που, πότε. Το να κλαίγεσαι ότι σου πήραν το παιχνίδι και κάνουν μούζες δεν ωφελεί.

ΥΓ 2: Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος κάνει ψηστήρι σε παρέα. Τον ρωτούν πως λένε τον περιφερειάρχη. «Μπόλαρης». «Ποιος είναι αυτός;» Απαντάει ο υποψήφιος «ά, πολύ καλός άνθρωπος, ήταν και υφυπουργός ….». Ά, ρε Μπόλαρη, δεν φαντάζεσαι πόσο στεναχωριέμαι για σένα. Να σε προξένευαν για γαμπρό θα το καταλάβαινα το μεγάλο σου προσόν να είναι ότι είσαι πολύ καλό παιδί. Μα εμείς δε σε θέλουμε ούτε για γαμπρό ούτε για φίλο. Για περιφερειάρχη ψάχνουμε. Ά, ρε Μπόλαρη. Δεν σε φτάνει αυτό, έχεις και δυο γλάστρες (μια αρσενικιά και μια θηλυκιά) που σου φορτώνονται σε όλες τις επαφές σου στο νομό. Μα καλά, κανονικά με τον αντιπεριφερειάρχη και τους λοιπούς υποψήφιους δεν έπρεπε να πηγαίνεις; Τα δυο τα σούργελα που σ΄ ακολουθούν σαν ουρές τι τα θες; Έ, ναι, σε καταλαβαίνω. Βρήκαν ευκαιρία να το παίξουν παράγοντες. Τι να κάνεις κι εσύ; Είπαμε, είσαι και καλό παιδί. Και πάλι όμως δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ακολουθούν και οι υποψήφιοι; Μήπως δεν αντέχουν τη συνύπαρξη και προτιμούν να απέχουν; Αχ, τι προβλήματα έχετε κι εσείς εκεί στο ΠΑΣΟΚ.

ΥΓ 3: Τα έβαλε κάτω ο Λοβέρδος με το ΔΝΤ και είπαν ότι άμα είναι να μας βγαίνουν πιο πολλά έξοδα για τις πνευμονίες απ΄ ότι για τους καρκίνους και τις καρδιές, να τον αλλάξουμε το νόμο. Άιντε, από σήμερα να καπνίζουμε ελεύθερα στην ζεστούλα, μέσα.

ΥΓ 4: Όποιος γνώστης, λάτρης του μπουρλότ ενδιαφέρεται να μάθει την ακριβή εξέλιξη της παρτίδας (φύλλα, κινήσεις κλπ), ευχαρίστως να του την περιγράψω επακριβώς σε e-mail. Όποιος θέλει να μάθει να παίζει μπουρλότ, να πάει σε καφενείο.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Χαρακιά Νο22: Τα ούφο ζουν ανάμεσά μας, Η υποκρισία, Εδώ τα καλά έργα

Αρε Μπόλαρη, το φαρμάκωσες το κορίτσι μας, την Πριγκίπισσα Θούλη. Το τι λόγους είχε ετοιμάσει και πρόβαρε μπροστά στον καθρέφτη, δεν φαντάζεσαι. Πήγες και βαλες τον Μούρνο. Τι μανία σ΄ έχει πιάσει με την ποιότητα δεν μπορώ να καταλάβω. Εμ θα σας μαυρίσει ο κόσμος, εμ δεν θέλετε και να ρίξετε το επίπεδό σας. Κοίτα Μπόλαρη, στη Θεσσαλονίκη σε βαλε ο Γιωργάκης (που όλο λείπει σε ταξίδια για δουλειές) να φας τον Ψωμιάδη. Δεν σε έβαλε να διαγωνιστείς στο φεστιβάλ Κινηματογράφου. Εσύ, σοβαρός άνθρωπος είσαι αλλά σαν πόσους σαν και σένα να έχει το ΠΑΣΟΚ; Άσε, δεν θέλω να σε φορτώνω και μ΄ άλλα τώρα. Θα στα πω μιαν άλλη φορά τι σόι φρούτα έχετε στο κόμμα σας. Άιντε να σε δω τώρα τι συμβούλους θα βάλεις. Πάντως, η Μπαλτατζίδου καλά τα κατάφερε. Χώθηκε. Απέδωσε η βίζιτα στο πάρτι του Μπαμπούξινου Αταράξ (Γκιόνογλου). Βέβαια, δεν κατάφερε να μπει αντί. Εμ, πώς να τα καταφέρει. Η Πριγκίπισσα Θούλη, μάθαμε, ότι σε δημόσιους χώρους την «στόλιζε» σε φιλαράκια απ΄ τα παλιά συντρόφους της. Μη νομίζετε, και οι πριγκίπισσες άνθρωποι είναι όχι Θεοί κι ας έχουν Θεϊκή ομορφιά. Πάντως Μπόλαρη, εξακολουθώ να σου λέω ότι και Περιφερειακή σύμβουλο να την βάλεις την Πριγκίπισσα Θούλη τα μάλα θα ωφεληθείς. Δεν ήθελα να προβώ σε τέτοιες αποκαλύψεις, μα θα το κάνω γιατί σε συμπαθώ. Άκου λοιπόν. Η Πριγκίπισσα Θούλη έχει τέτοια κονέ που θα σε βγάλει Περιφερειάρχη κι ούτε χαμπάρι δε θα πάρεις πως. Αυτά που σου λέω να μείνουν μεταξύ μας σε παρακαλώ. Λίγοι και εκλεκτοί τα γνωρίζουν. Η Πριγκίπισσα Θούλη γνωρίζει ότι η Ημαθία ήταν στη λίστα προτίμησης όχι μόνο των αρχαίων ημών προγόνων αλλά και των εξωγήινων. Ξέρει η ίδια και μερικοί άλλοι (καλέ, ναι, η ίδια τα λέει) ότι υπάρχουν στα ιερά εδάφη μας εξωκοσμικά κείμενα που όποιος τα βρει θα κατέχει την απόλυτη σοφία, πλούτο και εξουσία (Ναι ντε σε λέω, αυτή η ίδια η Πριγκίπισσα Θούλη τα λέει. Τι νομίζεις, πλάκα σε κάνω;) Βάλτην, έστω υποψήφια σύμβουλο και είναι θέμα μιας ανασκαφής όλο κι όλο. Σ΄ ένα μήνα θα ΄χεις στα χέρια σου τις εξωκοσμικές δυνάμεις που θα σε βγάλουν ό,τι θες. Μέχρι και πλανητάρχη σε βλέπω. Δε με πιστεύεις έ; Τότε μπες στο facebook της Πριγκίπισσας Θούλης και θα δεις και τα πριγκιπικά της και τις αναζητήσεις της σε θέματα εξωκοσμικά και τα συναφή. Ίσα που προλαβαίνεις σου λέω. Θα προλάβει και θα στην πάρει ο Χαρδαβέλας. Αυτά είναι επίπεδα Μπόλαρη και μάλιστα εξωκοσμικά.

Κοντεύει ο καιρός. Ένα μήνας ακριβώς απέμεινε. Ποιον θα ψηφίσουμε; Ποιον θα βάλουμε δερβέναγα στο κεφάλι μας; Εγώ δε μπορώ να ξέρω τι θα ψηφίσετε εσείς. Αρχίζω όμως να ξέρω τι θα ψηφίσω εγώ. Αποφάσισα λοιπόν να σας το εξομολογηθώ. Όχι όμως σήμερα. Θέλω να κατασταλάξω πρώτα. Γιατί να μην το πω; Εδώ οι υποψήφιοι αλλάζουν γνώμη πιο γρήγορα απ΄ ότι αλλάζουν βρακί.
Κι εγώ που είμαι ένας απλός πολίτης δεν έχω το δικαίωμα να πω την προτίμησή μου; Μπα.
Άλλο αν ήμουν δημοσιογράφος. Αν ήμουν δημοσιογράφος θα έπρεπε να είμαι αντικειμενικός, αδέκαστος, υπεράνω, να κρατάω ίσες αποστάσεις. Ευτυχώς θεέ μου που δεν είμαι κάτι τόσο δύσκολο. Πάντως, εγώ αλήθεια τους θαυμάζω πολύ. Πώς τα καταφέρνουν; Τέτοια ακεραιότητα χαρακτήρα. Ανοίγεις εφημερίδες, ακούς ραδιόφωνα, τηλεοράσεις κι ούτε μπορείς καν να υποψιαστείς εάν έστω βαθιά μέσα τους μπορεί έστω και κάποιον να συμπαθούνε. Αφού είμαι βέβαιος ότι και στις εκλογές ρίχνουν λευκό γιατί δεν μπορούν να παραβούν την αρχή των ίσων αποστάσεων. Αχ πως θα ‘θελα να ήμουν μικρός και να ‘λεγα «όταν θα μεγαλώσω θέλω να γίνω δημοσιογράφος».
Ευτυχώς όμως, σοβαρά πλέον μιλώντας, είμαι μεγάλος και ήδη διάλεξα άλλο επάγγελμα. Έτσι δεν είμαι υποχρεωμένος ούτε δεοντολογίες και τρίχες κατσαρές να τηρώ, ούτε τάχα μου αντικειμενικός να είμαι. Διότι, να σας το πω κι αλλιώς κύριοι δημοσιογράφοι. Είναι φως φανάρι ποιος υποστηρίζει ποιον. Και καλώς κάνει και τον υποστηρίζει. Διότι η αντικειμενικότητα είναι ασύμβατη με τον άνθρωπο μιας που είμαστε εξ ορισμού και απ’ τη φύση μας υποκειμενικότητες. Λέω λοιπόν ότι όλες οι δεοντολογικές αρχές που τάχα μου ακολουθείτε είναι δικαιολογίες που ανακάλυψαν κάποιοι πολύ έξυπνοι του συναφιού σας ώστε να αποφεύγετε κατά καιρούς και κατά περιστάσεις το λιντσάρισμα. Και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται το δημόσιο κουτσομπολιό να βαφτίζεται όχι απλώς επάγγελμα αλλά λειτούργημα; Θέλω να πιστεύω ότι πλέον αντιλαμβάνεστε και σεις ότι δεν μασάμε πια εύκολα. Γι’ αυτό άδικος ο κόπος να μας το παίζετε παρθένες. Θα΄θελα, ίσως σε μια άλλη ζωή, να πάψει και αυτού του είδους η υποκρισία των δημοσιογράφων. Μένοντας λοιπόν συνεπής στις αρχές μου, του να τα λέω όλα με το όνομά τους, θα σας πω και ποιον θα ψηφίσω και γιατί. Και τι στον κόσμο να βγει και ένας δημοσιογράφος και να πει «ως δημοσιογράφος οφείλω να σας τους παρουσιάσω όλους, ως όμως τάδε υποστηρίζω αυτόν γι΄ αυτόν και για κείνον το λόγο». Μη βιαστείτε να πείτε τίποτα. Αυτό κάνουν πρωτοκλασσάτες εγγλέζικες εφημερίδες παραμονές εκλογών. Ε ,ναι. Τώρα με πιάσατε. Γι’ αυτό θα το κάνω. Διότι κατά βάθος είμαι ψωνάρα, το κρυφό μου όνειρο ήταν πάντα να γράφω στους Times κι όχι στα Χρονικά. Sorry Χάρη.

Μας ψόφησαν οι δήμαρχοι με τις εξαγγελίες και τις εγκρίσεις των έργων. Εγώ τώρα γιατί πρέπει να χαίρομαι; Διότι δεν θα προλάβει να στοιχειώσει το γιαπί του Πνευματικού Κέντρου; (στο τσακ είναι). Ή ότι θα πίνουμε καλό νερό (να μην πίνουμε δηλαδή; Χωρίς νερό ο άνθρωπος δεν ζει). Ή ότι θα μπορούν οι τυφλοί να περπατάνε με ασφάλεια στο δρόμο;(Μέχρι τώρα τους είχαμε για να τους πατάνε τ΄αυτοκίνητα). Με συγχωρείτε αξιοσέβαστοι δήμαρχοι. Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια έργα έπρεπε ήδη να τα ΄χετε κάνει όχι χθες αλλά παραπροχθές. Επομένως, εγώ καθόλου δεν χαίρομαι που έργα που έπρεπε ήδη να έχουν γίνει παραπροχθές, εγκρίνονται σήμερα και δεν ξέρω εάν θα τελειώσουν αύριο (έγκριση δεν σημαίνει και αποπεράτωση. Μην μπερδευόμαστε). Άλλωστε τα αυτονόητα κάνετε. Όποιος κι αν είναι δήμαρχος όλο και κάποιο αυτονόητο έργο θα κάνει. Ξέρετε εσείς πολλές πόλεις στην Ελλάδα που να μην είναι ένα σημαντικό μέρος της πόλης αναπλασμένο; Μου φαίνεται ότι είμαστε από τις πλέον τελευταίες πόλεις που ακόμα δεν αναπλαστήκαμε. Φαίνεται αργήσαμε. Πώς να αναπλαστείς άμα δεν έχεις πρώτα πλαστεί; Αφήστε που αυτό με τα έργα μου θυμίζει αυτό που λέγανε «ο Παπαδόπουλος όμως μας έκανε δρόμους». Ε, αφού όλες οι άλλες χώρες είχαν άσφαλτο χρόνια πριν και μεις είχαμε ακόμα χωματόδρομους όποιος και να ΄ταν θα τους έκανε τους δρόμους έστω κι από ντροπή. Μόνο η χούντα ήξερε τι είναι άσφαλτος; Ή χρειάζονταν να έχουμε χούντα για να κάνουμε δρόμους; Κοντολογίς αγαπητοί, για να χαρώ, κάντε μου σήμερα κάνα έργο του αύριο. Και επειδή δεν προλαβαίνετε σ΄ ένα μήνα να κάνετε τίποτα, τουλάχιστον τάξτε μου για να εντυπωσιαστώ. Αλήθεια, γιατί αυτό το κάλεσμα Αταράξ προς εμάς να σου δώσουμε ιδέες για έργα; Εξαιτίας της pasokikηs μόδας του όλα στο internet; Εξαιτίας του να δώσουμε μια νότα «πάμε μαζί για το αύριο» και τέτοια γλυκανάλατα; Ή σου τελειώσαν οι ιδέες και είπες μπας και ψαρέψεις τίποτα φρέσκο;

ΥΓ: Υποκλίνομαι κ. Λάσκη. Τούτο δεν ήταν επιστολή. Ήταν «που σε σφάζει και που σε πονεί». Φαντάζομαι δεν περιμένεις απάντηση. Δεν ταράζεται ο Αταράξ με τίποτα.
ΥΓ1: Κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, καλό θα ήταν να γυρίστε τα ρολόγια σας τρεις μήνες πίσω. Την 1η Ιανουαρίου είναι που αλλάζετε στρατόπεδα. Ακόμα τώρα είσαστε εκεί που σας ψήφισε ο κόσμος για να είστε. Την επόμενη φορά θα πάρω απουσίες.
ΥΓ2: Κύριοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, γιατί σαν πρόβατα ακολουθείτε ό,τι παπαριά κάνει κάποιος; Σε τι ακριβώς εξυπηρετούν οι καρτούλες που μοιράζετε; Και τα βιογραφικά σας γιατί τα δημοσιεύετε; Να σας ψηφίσουν θέλετε όχι να σας πάρουν στη δουλειά.